Echos uit

28/06/2024

13/06/2024

In memoriam aan Françoise Hardy,
Vandaag geen leuke Auvergne verhalen maar een wandeling langs in de wijk waar Françoise haar jeugd doorbracht in la 9ième
De Cité Malesherbes, een verborgen juweel in het 9e arrondissement van Parijs, is een straat die rijk is aan geschiedenis en architectuur. Deze privéstraat, toegankelijk tijdens de week, biedt een blik op de prachtige herenhuizen en pittoreske gebouwen die het herbergt. Het is een plaats waar de gevels verhalen vertellen van de beroemde bewoners die er ooit leefden, zoals de schilder Bernard Buffet, de legendarische zanger Johnny Hallyday en de chanteuse Françoise Hardy. De straat dankt haar naam aan het voormalige herenhuis van advocaat Lamoignon de Malesherbes, die tijdens de Franse Revolutie werd geëxecuteerd. De gevels van de huizen in Cité Malesherbes zijn bijzonder opmerkelijk, met hun keramische en geëmailleerde lavasteen decoraties die een unieke esthetiek aan de straat geven. Een van de meest opvallende is het huis op nummer 11, gebouwd door Anatole Jal voor de schilder Pierre-Jules Jollivet, wiens gevel is versierd met geëmailleerde lavaschilderingen die verschillende Bijbelse scènes uitbeelden.
Het herenhuis aan nummer 3, ooit de Marie-Louisekliniek, heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot 1879 toen het werd gebouwd door architect Adolphe Viel. Deze plek, die dienst deed als materniteit van 1924 tot 2000, is niet alleen architecturaal opmerkelijk door zijn art-Deco stijl en keramische gevel, maar ook cultureel significant als de geboorteplaats van de beroemde Franse zangeres Françoise Hardy. Haar geboorte tijdens een luchtaanval in het bezette Parijs voegt een dramatische noot toe aan de historie van dit gebouw.
Françoise Hardy, een icoon van de Franse muziek en mode, heeft een fascinerende geschiedenis die verweven is met de straten van Parijs. Haar jeugd bracht ze door in een bescheiden appartement aan de Rue Aumale, een straat vernoemd naar de hertog van Aumale, Henri d'Orléans. Deze straat heeft een rijke historie en was de thuisbasis van vele vooraanstaande figuren zoals Richard Wagner en de gebroeders Citroën. Hardy's educatieve reis begon in de Rue La Bruyère bij een religieuze instelling, wat haar vormende jaren markeerde. De weekends waren een tijd van familie, doorgebracht in Aulnay-sous-Bois, een plaats die herinneringen oproept aan haar grootouders. Het succes van haar hit "Toutes les Garçons et les Filles" stelde haar in staat om een dakstudio te kopen in de Rue du Rocher, een locatie die haar ongetwijfeld inspiratie bood voor haar toekomstige werken. Deze plekken zijn meer dan alleen adressen; ze zijn de stille getuigen van Hardy's reis naar roem en blijvende invloed op de Franse cultuur.

Françoise Hardy, een icoon van het Franse chanson en de sixties, heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten op de muziekwereld. Met haar timide verschijning en melancholische stemgeluid veroverde ze de harten van velen, vanaf het moment dat ze de wereld in 1962 betoverde met 'Tous les garçons et les filles'. Haar muziek, gekenmerkt door een diepe gevoeligheid en subtiele poëzie, resoneerde met de gevoelens van een generatie. Hardy's stijl en muziek blijven een inspiratiebron voor velen en haar nalatenschap zal voortleven in de vele prachtige dingen die ze heeft achtergelaten. Rust in vrede, Françoise, bedankt voor de muziek die nog steeds echo's van een tijdperk van verandering en hoop draagt. Merci pour “Tant de belles choses” et “Dors mon ange” rust in vrede

Dors Mon Ange écrit par Françoise Hardy et composé par Erick BenziFrançoise Hardy revient avec son 24ème album studio PERSONNE D’AUTRE maintenant disponible ...

10/06/2024

De Andouillette: Een Reis door de Tijd en Smaak
Of het nu in Saint-Pourçain of in Troyes wordt maakt, het blijft een ware culinaire hoogvlieger die je smaakpapillen naar de zevende hemel brengt, zolang je maar niet te nieuwsgierig wordt naar de ingrediënten. Deze worst is zo'n gastronomisch mysterie dat zelfs Sherlock Holmes er zijn vergrootglas bij zou pakken. Maar wees gerust, een geheime liefdesaffaire tussen kruiden en vlees, waarbij de details het best verborgen blijven voor de delicate zielen, kun je genieten van een smaakervaring die net zo avontuurlijk is als een maanlanding op je bord.
De Andouillette heeft zelfs een patent op zijn recept, wat betekent dat het net zo geheim is als het recept van oma's stoofpot - en we weten allemaal dat niemand ooit tussenbeide komt tussen oma en haar keukengeheimen. Dus, geniet van de smaak, maar vraag niet te veel, want sommige dingen in het leven zijn beter onbekend!

Dit culinair relikwie in de 19e eeuw, waren woordenboeken nogal laconiek over deze delicatesse, ze simpelweg beschrijvend als 'kleine andouilles',en heeft een evolutie doorgemaakt die zelfs Charles Darwin zou verbazen. Ooit gemaakt van een mix van varkens- en kalfsvlees, heeft de andouillette zich aangepast aan de moderne tijden en de BSE-crisis door kalfsvlees vaarwel te zeggen.
Maar laten we het hebben over de controverse: kalfsvlees. Ooit het neusje van de zalm in de andouillette-wereld, nu verbannen vanwege zorgen over gekkekoeienziekte. Sommige regio's, zoals Cambrésis en Lyonnais, hielden vast aan hun kalfsvlees-tradities tot het bittere einde. Maar wees niet getreurd, de andouillettes van Saint-Pourçain evenals die Troyes, worden gemaakt van puur varkensvlees, heeft de harten (en magen) van de natie veroverd en is nu te vinden in supermarkten door heel Frankrijk.
De andouillette is een eerbetoon aan de binnenkant van het varken, een viering van wat velen liever niet weten. Het is de worst die zegt: "Kijk naar mij, ik ben wat ik ben, en ik ben heerlijk!"
En dan zijn er de verdwenen andouillettes, zoals die van Villers-Cotterêts, genoemd door Alexandre Dumas in zijn postuum gepubliceerde Culinary Dictionary. Deze andouillettes zijn de dodo's van de worstenwereld, verdwenen maar niet vergeten.
Dus de volgende keer dat je in Frankrijk bent, vergeet dan niet om je smaakpapillen op een historische reis te trappen met een andouillette. Wie weet, misschien proef je wel een stukje geschiedenis en verdient de andouillette zelf wel een Michelin-ster, of vijf!
Bon appétit!

07/06/2024

The Gascogne Routiers
De Rocksterren van de Middeleeuwen
Fantaseer eens dat de wereld een gigantische pannenkoek is:
het is de late middeleeuwen, en je bent een lokale heerser met een beetje een probleem. Je buurman heeft net je favoriete koe gestolen, en je leger is meer een verzameling boeren met hooivorken dan een angstaanjagende strijdmacht. Wat doe je? Je belt de Gascogne Routiers, de huurlingen die de rocksterren van hun tijd waren!
Deze jongens waren de definitie van 'middeleeuwse swag'. Ze kwamen uit Gascogne, een gebied dat nu bekend staat om zijn heerlijke wijnen, maar toen vooral om zijn geharde huurlingen. En hoewel velen van hen Engelse roots hadden, spraken ze waarschijnlijk beter Frans dan de gemiddelde Engelse koning – vooral na een paar glazen van die beroemde wijn.
Ze werden soms de 'Engelse Routiers' genoemd, maar laten we eerlijk zijn, dat was waarschijnlijk gewoon omdat niemand 'Gascogne' correct kon uitspreken. Deze mannen waren berucht om hun gewelddadige en opportunistische gedrag, wat in wezen betekent dat ze de middeleeuwse equivalent waren van een rockband op tournee – alleen plunderden ze dorpen in plaats van hotelkamers te vernielen.
Ze vochten in allerlei conflicten, waaronder de Honderdjarige Oorlog, wat klinkt als een echt slechte bandnaam. Hun invloed op de politieke en militaire situatie was aanzienlijk, en ze hebben waarschijnlijk meer kastelen gezien dan de gemiddelde toeristengids.
Maar zoals alle goede dingen kwam er een einde aan het tijdperk van de Gascogne Routiers. Staande legers werden de nieuwe trend, en onze huurlingen waren plotseling niet meer zo in trek. In Engeland nam het gebruik van huurlegers af, terwijl in Italië de huurlingen nog steeds de show stalen – waarschijnlijk omdat ze betere outfits hadden.
Dus daar heb je het, de Gascogne Routiers: de mannen die de middeleeuwen een beetje meer rock-'n-roll maakten. Hun verhalen zijn een onmiskenbaar onderdeel van de militaire geschiedenis en bewijzen dat zelfs in de donkerste tijden, er altijd ruimte is voor een beetje flair en flamboyante. Rock on, Gascogne Routiers, rock on.
Geschiedenis uit die periode vind deze “rocksterren” vind je o.a. in scriptie over de rol van Bertrand du Guesclin met als titel Le Bon Breton vind je hieronder ↓
https://studenttheses.uu.nl/bitstream/handle/20.500.12932/7547/Le%20Bon%20Breton.pdf?sequence=1

02/06/2024

Kasteel om in negen sloten gelijk te lopen
Stel je voor, een kasteel zo indrukwekkend dat het niet één, niet twee, maar negen slotgrachten nodig had om alle indringers op afstand te houden. Dat moet wel het ultieme middeleeuwse beveiligingssysteem zijn geweest! De penningmeester van de hertog van Bourbon had duidelijk grootse plannen (en misschien een beetje paranoia) toen hij het recht kreeg om dit fort te bouwen. Met zoveel slotgrachten was het waarschijnlijk makkelijker om een boot te pakken dan over de ophaalbrug te lopen. En met vijfenzeventig kamers, nou, je zou een kaart nodig hebben om de uitgang te vinden! Het is een wonder dat de postbode ooit de juiste deur kon vinden.

Sur la rive droite de l’Allier, non loin de Moulins, aux portes de la Sologne bourbonnaise, le château d’Avrilly dresse ses hautes toitures, ses tours et tourelles, ses pavillons, cheminées et lanternons, qui lui donnent une allure féérique…

01/06/2024

Crashen tussen spoorlijn en kasteel

Trevol en het Monument van de Vergeten Aeronauten

In het pittoreske landschap van Frankrijk, waar de RN7 zich als een lint door het groen slingert, staat een monument dat zowel ontzagwekkend als een tikje ironisch is. Het herdenkt vier moedige zielen: kapitein Marchal, luitenant Chauré, en de onderofficieren Vincenot en Réau. Deze pioniers van de luchtvaart kwamen tragisch om het leven bij het ongeval met het luchtschip République in 1909.

Het monument, een creatie van de befaamde beitelzwaaier Henri Bouchard, werd onthuld in 1923 en staat er nog steeds als een stille getuige van de gevaren van de luchtvaart in de kinderschoenen. Het is een plek waar voorbijgangers even kunnen pauzeren en reflecteren over de dappere aeronauten die hun leven gaven in de naam van vooruitgang.

Maar laten we eerlijk zijn, het monument is ook een beetje komisch. Het staat daar, aan de rand van een weg, bijna alsof het de aeronauten herdenkt die misschien de afslag hebben gemist op weg naar de eeuwige roem. En toch, elk jaar, op de verjaardag van het ongeval, komen mensen samen om deze helden te herdenken met een ceremonie die even plechtig als hartverwarmend is.

Dus de volgende keer dat je je op de RN7 bevindt, vlakbij het Château d'Avrilly, neem dan even de tijd om dit bijzondere monument te bezoeken. Het is niet alleen een eerbetoon aan de moed van de aeronauten, maar ook een herinnering aan de onvoorspelbaarheid van avontuur en de onvermijdelijke humor die soms gepaard gaat met de menselijke onderneming. En wie weet, misschien voel je de geest van kapitein Marchal en zijn bemanning, die daarboven, ergens tussen de wolken, nog steeds de weg probeert te vinden.💐

01/06/2024

Trevol en het Monument van de Vergeten Aeronauten

In het pittoreske landschap van Frankrijk, waar de RN7 zich als een lint door het groen slingert, staat een monument dat zowel ontzagwekkend als een tikje ironisch is. Het herdenkt vier moedige zielen: kapitein Marchal, luitenant Chauré, en de onderofficieren Vincenot en Réau. Deze pioniers van de luchtvaart kwamen tragisch om het leven bij het ongeval met het luchtschip République in 1909.

Het monument, een creatie van de befaamde beitelzwaaier Henri Bouchard, werd onthuld in 1923 en staat er nog steeds als een stille getuige van de gevaren van de luchtvaart in de kinderschoenen. Het is een plek waar voorbijgangers even kunnen pauzeren en reflecteren over de dappere aeronauten die hun leven gaven in de naam van vooruitgang.

Maar laten we eerlijk zijn, het monument is ook een beetje komisch. Het staat daar, aan de rand van een weg, bijna alsof het de aeronauten herdenkt die misschien de afslag hebben gemist op weg naar de eeuwige roem. En toch, elk jaar, op de verjaardag van het ongeval, komen mensen samen om deze helden te herdenken met een ceremonie die even plechtig als hartverwarmend is.

Dus de volgende keer dat je je op de RN7 bevindt, vlakbij het Château d'Avrilly, neem dan even de tijd om dit bijzondere monument te bezoeken. Het is niet alleen een eerbetoon aan de moed van de aeronauten, maar ook een herinnering aan de onvoorspelbaarheid van avontuur en de onvermijdelijke humor die soms gepaard gaat met de menselijke onderneming. En wie weet, misschien voel je de geest van kapitein Marchal en zijn bemanning, die daarboven, ergens tussen de wolken, nog steeds de weg probeert te vinden.💐

31/05/2024

31/05/2024

Ah, de mysterieuze Victoria,
Op een of ander namiddag belanden we in Villeneuve-sur-Allier, een charmant dorpje dat zelfs de meest vastberaden reiziger verleidt om op de rem te trappen en te genieten van zijn rustieke charme, het is de perfecte plek om te ontsnappen aan de drukte van de stad en onder te dompelen in de serene schoonheid van de rivier de Allier en de historische kastelen. Het is alsof het dorp fluistert: "Waarom haasten? Blijf toch even hangen!" En voordat je het weet, ben je een postkaart aan het schrijven met "Wens je hier was!"
Maar we moeten verder we worden straks verwacht door Joseph en Ghislaine Durye ze staan erop om ons aan Victoria voor te stellen.
Met een motor die zachtjes bromt en muziek die de ziel doet dansen, want we gaan op “avontuur”
Acht kilometer klinkt misschien niet als een epische queeste uit een fantasyroman, maar elk avontuur, hoe klein ook, kan grootse verhalen opleveren! Stel je voor dat je een onverschrokken ontdekkingsreiziger bent die de wildernis van je eigen buurt trotseert. Wie weet wat voor wonderlijke dingen je tegenkomt: een verloren schat (of een verloren sleutel), een mysterieuze oude kaart (of een boodschappenlijstje), en natuurlijk, de legendarische draak (of de buurtkat die zich als zodanig gedraagt). Elk avontuur begint met een enkele stap, zelfs als het 'slechts' acht kilometer is!
Als je langs de Route du Champ Bedon een vogelverschrikker ziet die lijkt te zwaaien, zwaai dan terug - het is beleefd!
En voilà, je bent aangekomen, parkeer, strek je benen en geniet van je bezoek aan dit historische juweel!
het Château je groet, een echo van vervlogen tijden, klaar om zijn verhalen te delen met de reiziger die even stopt om te luisteren, de geesten van het verleden je verwelkomen.
De vermeende 'geesten' zijn Joseph en Ghislaine, zijn in feite de gastvrije kasteelheer en -vrouw.
Ah, de mysterieuze Victoria,
Stel je voor: je wordt uitgenodigd voor een chique diner en de gastheer zegt: "We kunnen niet wachten om je aan Victoria voor te stellen." Je denkt bij jezelf, "Wow, dat moet een bijzondere vrouw zijn!" Maar dan kom je erachter dat Victoria geen persoon van vlees en bloed blijkt te zijn, maar wel onze in een luxueuze kamer met een king-size bed en een en-suite badkamer. Dat is pas een plot twist!
Het lijkt wel een scène uit een komedie waar de hoofdpersonen zich opmaken voor een ontmoeting met de high society, om vervolgens te ontdekken dat hun verwachtingen compleet de plank misslaan. Maar hey, wie zegt dat een kamer niet net zo charmant kan zijn als een persoon? Victoria met haar zachtroze tinten ons, fluweelzachte lakens en een uitzicht op de sterren en de prachtige tienden schuur* kan je hart net zo goed veroveren.
Dus de volgende keer dat iemand je enthousiast maakt om iemand (of iets) te ontmoeten, houd dan je verwachtingen in toom. Het kan zomaar zijn dat je wordt voorgesteld aan een 'belle de nuit' in plaats van een dame. En wie weet? Misschien is dat wel het beste gezelschap voor de nacht!
En wie weet, misschien is Victoria wel de meest gracieuze gastvrouw die we deze reis zullen ontmoeten, zonder ook maar een woord te zeggen!

30/05/2024

Moulins:
De Niet-Zo-Stille Hoofdstad van Bourbonnais

Ah, Moulins, de rustige hoofdstad van Bourbonnais - of zo lijkt het op het eerste gezicht. Maar schijn bedriegt! Deze stad, genesteld aan de oevers van de Allier, is eigenlijk een bruisende smeltkroes van geschiedenis en cultuur, met een vleugje industrieel avontuur. Van voedingsindustrie tot brouwerijen en van schoenenfabrieken tot werktuigmachines, Moulins heeft het allemaal. Het is alsof de stad zegt: "Wie heeft er rust nodig als je zoveel te doen hebt?"

Moulins:
Waar Geschiedenis, Kunst Elkaar Ontmoeten... en Beetje Gek Doen.

Welkom in Moulins, de stad die niet alleen een kunst- en geschiedenisstad is, maar ook een plek waar de geesten van de Bourbons nog steeds rondhangen (en we hebben het niet over de whisky). Moulins is zo'n stad waar je struikelt over de geschiedenis... letterlijk. Je kunt geen hoek om slaan zonder tegen een historisch monument aan te lopen of een museum binnen te stappen dat zo oud is dat de tentoongestelde voorwerpen jong lijken.
Laten we beginnen met de kathedraal van Onze-Lieve-Vrouw, waar je het beroemde drieluik van de Meester van Moulins kunt bewonderen. Het is zo indrukwekkend dat je bijna zou verwachten dat de figuren elk moment tot leven komen en je vragen om een selfie. En laten we de Mal Coiffée niet vergeten, de oude donjon van het hertogelijk kasteel, die eruitziet alsof het een “bad hair day” heeft... elke dag.
Maar Moulins is niet alleen oud en eerbiedwaardig. Nee, deze stad heeft ook een funky kant. Neem bijvoorbeeld het Nationaal Centrum voor Podiumkostuums, waar je de meest extravagante outfits kunt vinden die je ooit hebt gezien. Denk aan Lady Gaga, maar dan historisch verantwoord.
En dan is er nog Street Art City, gelegen op een steenworp afstand van Moulins. Het is de plek waar graffiti-kunstenaars van over de hele wereld samenkomen om hun kunst te tonen op... nou ja, alles. Het is alsof iemand een kleurenbom heeft laten ontploffen en de scherven zijn neergedaald op de muren, vloeren en soms zelfs op nietsvermoedende voorbijgangers.
Dus, als je een liefhebber bent van zowel geschiedenis als kunst, en je houdt van een goede dosis humor, dan is Moulins jouw soort stad. Kom voor de cultuur, blijf voor de lach... en kijk uit waar je loopt, je weet nooit wanneer je de volgende historische schat tegenkomt!

29/05/2024

Het Wapen van Allier
Een Symbool van Erfgoed en Trots
Ah, de Bourbons, een familie zo oud dat zelfs de eiken in hun kasteeltuinen jong lijken! Robert de Clermont, de zesde zoon van Saint Louis, was vast een charmeur eerste klas, een echte Casanova in maliënkolder. Hij wist Beatrix van Bourbon te strikken en startte een dynastie die door de eeuwen heen de Europese adel als een spel kaarten heeft geschud. Hun familiewapen? Een schilderij waardig, met meer vertakkingen dan een kerstboom in december! En stel je voor, een familiebijeenkomst bij hen thuis zou meer blauw bloed hebben dan een inktvis in een balpenfabriek.
Het is fascinerend hoe de nakomelingen van Robert, zoals Filips VI van Spanje en Henri van Luxemburg, nog steeds de echo's van die middeleeuwse macht dragen. Zou Robert ooit hebben gedacht dat zijn nakomelingen zouden regeren over landen en harten, en dat zijn familiewapen een symbool van erfgoed en trots zou worden, zelfs in de 21e eeuw?
Waarschijnlijk was hij te druk met middeleeuwse ridderzaken om zich daar druk over te maken!

27/05/2024

De Kunst van het Laten Vallen: Pralines en Kolommen

Het is een talent op zich om een doosje pralines te laten vallen en er een kunstwerk van te maken, nietwaar? Stel je voor, daar sta je dan, met je doosje Belgische trots in je handen, en plots – bam! – een chocoladeversie van 'La Colonne Noire des Suchères' op je vloer. Een meesterwerk van gebroken stukjes, gevuld met hazelnootnougat en karamel, die zich uitstrekken over de expanse van je keuken.

Maar laten we het echte werk niet vergeten, de 'Colonne Brisée' van Anne en Patrick Poirier. Deze monumentale sculptuur, die een gedeeltelijk ingestorte kolom voorstelt, is net zo dramatisch als mijn laatste poging om een doosje pralines te openen. Met zijn twaalf betonnen ringen, bedekt met zwart en groen marmer, is het een herinnering aan de vergankelijkheid van alles, zelfs van onze zoete lekkernijen.

Dus, de volgende keer dat je een doosje pralines laat vallen, denk dan aan de 'Colonne Brisée'. Misschien, heel misschien, is het een teken van het universum dat je bestemd bent om een groot kunstenaar te worden... of misschien is het gewoon tijd om de hond uit te laten. Die wacht al een tijdje geduldig, terwijl jij je innerlijke Poirier ontdekt. En wie weet, misschien wordt jouw 'ongelukje' wel het volgende grote kunstwerk langs de A89.😅

27/05/2024

Volg "Echos uit de Auvergne-Rhône-Alpes"

De Auvergne-Rhône-Alpes, een regio die het hart sneller doet kloppen van elke natuurliefhebber en cultuurzoeker. Een plek waar de lucht frisser lijkt en de bergen majestueus de horizon omarmen. Voor een 75-jarige avonturier, wiens leven verweven is met het rijke kleed van deze regio, zijn de verhalen niet alleen herinneringen, ze zijn levende geschiedenis.

Deze avonturier, een wandelende encyclopedie van reiservaringen, heeft besloten zijn schat aan verhalen te delen. Elk verhaal is een penseelstreek die bijdraagt aan een levendig portret van de Auvergne-Rhône-Alpes. Van de fluisterende bossen tot de echoënde valleien, zijn avonturen zijn een uitnodiging om de ongerepte schoonheid van deze streek te ontdekken.

Een boek met de titel "Verhalen uit de Auvergne-Rhône-Alpes: waar zelfs de koeien een beter accent hebben dan ik!" zou niet alleen een bron van vermaak zijn, maar ook een inspiratiebron voor degenen die dromen van hun eigen avonturen. Het is een oproep aan de lezer om de paden te bewandelen die eens door deze avonturier zijn verkend.

Deze verhalen zijn meer dan alleen woorden op papier; ze zijn een uitnodiging om de wereld te ervaren door de ogen van iemand die de Auvergne-Rhône-Alpes niet alleen heeft gezien, maar heeft geleefd. Ze zijn een belofte dat avontuur wacht op elke leeftijd, en dat het nooit te laat is om de schoonheid van de wereld te ontdekken.