Georgia For You/ფეხით საქართველოში

  • Home
  • Georgia
  • Tbilisi
  • Georgia For You/ფეხით საქართველოში

Georgia For You/ფეხით საქართველოში Hiking around Georgia,from the extreme point of East to West მათთვის,ვისაც უყვარს კარავში ძილი,მთაში ბოდიალი და ღამღამობით კოცონის გარშემო ამბების მოყოლა

15/06/2017
09/03/2017
09/03/2017
31/05/2016

თუშეთის ტურზე დარჩენილიაააა 2 ადგილი 17-18-19 ივნისის ტურზე შემოგვიერთდით

01/12/2015

გთავაზობთ ნებისმიერი სახის ტურისტულ

07/01/2012

მკვდრის კულტი ხევსურეთში დიდი ტრაგედია იყო ხევსურთათვის ნებისმიერი პიროვნების გარდაცვალება, რადგან სოფლისთვის თითოეული ხევსურის სიკვდილი მეომრის სიკვდილი იყო. რაც გინდა ბეჩავი ყოფილიყო იგი, სახელიანი ვაჟკაცის დარად, უებრო გმირის სახელით დაიტირებდნენ, ცხენ-იარაღს, სასმელ-საგზალს, ტალავარს, წყალს, ცეცხლს დაულოცავდნენ საიქიოსთვის, რადგან ხევსურთა წარმოდგენით მიცვალებული სულეთშიც განაგრძობდა ცხოვრებას.
როგორც ცოცხლებს ჰქონდათ სააქაოს მტკიცედ ჩამოყალიბებული ინსტიტუტები ღვთისმსახურებისა, სტუმარ-მასპინძლობისა, მლოცავ-მკითხავთა და ა.შ. ასევე მიცვალებულთათვისაც არსებობდა ცალკე ინსტიტუტე სულის ხუცესის, მესულთანისა და ხმით მატირალის. არსებობდა სულის მოსახსენიებელი განსაკუთრებული დღეები – ‘’სულამაის დღე’’, ‘’წყალკურთხევა’’, ‘’ხალარჯვება’’, ‘’თიბის შამშაბათი’’, ‘’სულთაკრეფა’’, ‘’სანთელნი’’, შაბათის რიგი’’.
ჭირ-ლხინისა და ჯვარში დღეობების დროს საგანგებოდ იცოდნენ ძველი და ახალი მიცვალებულებისთვის სასმელის დალოცვა. გარდაცვლილთა სულების მოსახსენიებლად საგანგებოდ ადუღებდნენ ლუდს, აკეთებდნენ სახელსადებებს, არ ივიწყებდნენ არავის. ცალკე კოდსა და ტაბლას უდგამდნენ იმ პიროვნებებს, რომელთაც მომგონი (შთამომავალი) არ დარჩათ.
განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი იყო მიცვალებულისთვის საგანგებოდ მორთული სასმისის (ყანწი, ჭურჭელი), წყაროს და ცხენის დალოცვა, რომლებიც სამუდამოდ რჩებოდა გარდაცვლილის მოსაგონებლად.
ამას გარდა, ‘’სმულოვის’’ (ქეიფის) დროს ხევსურები უფრო მეტ შესანდობრებს სვამდნენ, ვიდრე სადღეგრძელოებს და ყოველი ოჯახი პურობას მიცვალებულისთვის ‘’შანდობის თქმით’’ იწყებდა.
‘’სულის ცხენი’’. სულის ცხენის კულტი იმ დროიდან მოდის, როდესაც მხედართან ერთად ცხენსაც მარხავდნენ, რათა მას საიქიოშიც ჰყოლოდა საფერხე. დღეს ხდება მიცვალებულისთვის ცხენის სიმბოლური შეწირვა და იმართება ‘’დოღვი’’ (დოღი). მხედრები ჯილდოვდებიან.
‘’სულის წყალნი’’. მიცვალებულისთვის იციან წყაროს აშენება და დალოცვა, რათა იგი არ იყოს მწყურვალი. ყოველ წყაროს ჰქვია ამა თუ იმ პიროვნების სახელი, რომელიც მიცვალებულის სამუდამო ხსოვნის სიმბოლოა.
‘’ღაბახი’’. ჯილდოდ გამოიტანენ მიცვალებულის რაიმე ნივთს და იმართება შეჯიბრი მიზანში სროლაში. გამარჯვებულს ეძლევა ჯილდო.
‘’სულის სახელი’’. ხევსურს ესპანელივით რამდენიმე სახელი ჰქვია, რომელთაგან ერთ-ერთი არის ‘’სულის სახელი’’ – გარდაცვლილი წინაპრის ან სხვა რომელიმე ხევსურისა. ‘’სულის სახელის’’ დარქმევა მესულთნის საშუალებით ხდებოდა.

05/01/2012

birtvisi

04/01/2012

Timeline Photos

03/01/2012

Svaneti

Geography

Surrounded by 3,000–5,000 meter peaks, Svanetia is the highest inhabited area in Europe. Four of the 10 highest peaks of the Caucasus are located in the region. The highest mountain in Georgia, Mount Shkhara at 5,201 meters (17,059 feet), is located in the province. Other prominent peaks include Tetnuldi (4,974m./16,319ft.), S***a Rustaveli (4,960m./16,273ft.), Mt. Ushba (4,710m./15,453ft.), and Ailama (4,525m./14,842ft.).

Situated on the southern slopes of the central Greater Caucasus, Svanetia extends over the upper valleys of the Rioni, Enguri and Tskhenistskali. Geographically and historically, the province has been divided into two parts—Upper Svanetia (Zemo Svaneti; the present day Mestia Raioni) and Lower Svanetia (Kvemo Svaneti; the present day Lentekhi Raioni)—centering on the valleys of the upper reaches of the two rivers Enguri and Cxenis-c’q’ali, respectively. They are distributed between the present-day regions of Samegrelo-Zemo Svaneti and Racha-Lechkhumi and Kvemo Svaneti respectively. Historical Svanetia also included the Kodori Gorge in the adjoining rebel province of Abkhazia, and part of the adjacent river valleys of Kuban and Baksan of Russia.

Landscape

The landscape of Svanetia is dominated by mountains that are separated by deep gorges. Most of the region which lies below 1,800 meters (5,904ft.) above sea level is covered by mixed and coniferous forests. The forest zone is made up of tree species such as spruce, fir, beech, oak, and hornbeam. Other species that are less common but may still be found in some areas include chestnut, birch, maple, pine and box. The zone which extends from 1,800 meters to roughly about 3,000 meters (5,904–9,840ft.) above sea level consists of alpine meadows and grasslands. Eternal snows and glaciers take over in areas that are over 3,000 meters above sea level. The region is notable for its glaciers and picturesque summits. Svanetia's signature peak is probably Mt. Ushba which towers over the Inguri Gorge and can be seen from many parts of the region.

Climate

The climate of Svanetia is humid and is influenced by the air masses coming in from the Black Sea throughout the year. Average temperatures and precipitation vary considerably with elevation. Annual precipitation ranges between 1000 and 3200mm (39 and 126 inches). The highest amount of precipitation falls on the Greater Caucasus Mountains. The region is characterized by very heavy snowfall in the winter and avalanches are a frequent occurrence. Snow cover may reach 5 meters (16.4 feet) in some areas. In general, the lowest regions of Svanetia (800–1200 meters/2624–3936 feet above sea level) are characterized by long, warm summers and relatively cold and snowy winters. Middle altitudes (1200-1800 meters above sea level) experience relatively warm summers and cold winters. Areas above 2000 meters above sea level lie within a zone that experiences short, cool summers (less than 3 months) and long and cold winters. Large parts of Svanetia lie above 3000 meters (9840 feet) above sea level, a zone which does not have a real summer. Due to Svanetia's close proximity to the Black Sea, the region is spared from the extremely cold winter temperatures that are characteristic of high mountains.

History

The Svans are usually identified with the Soanes mentioned by Greek geographer Strabo, who placed them more or less in the area still occupied by the modern-day Svans. The province had been a dependency of Colchis, and of its successor kingdom of Lazica (Egrisi) until AD 552, when the Svans took advantage of the Lazic War, repudiated this connexion and went over to the Persians. The Byzantines wanted the region, for if they secured its passes, they could prevent Persian raids on the border areas of Lazica. With the end of the war (562), Svanetia again became part of Lazica. Then, the province joined the Kingdom of Abkhazia to form a unified monarchy which was incorporated into the Kingdom of Georgia in the early 11th century. Svanetia became a duchy (saeristavo) within it, governed by a duke (eristavi). The province’s Orthodox culture flourished particularly during the Georgian "golden age" under Queen Tamar (r. 1184-1213), who was respected almost as goddess by the Svanetians. The legend has it that the duchy was annually visited by Tamar. The Svans had been known as fierce warriors for centuries. Their inflatable war banner was named Lemi (Lion) because of its shape.

The marauding Mongols never reached Svanetia and, for a time, the region became a cultural safe house. Following the final disintegration of the Kingdom of Georgia in the 1460s, fighting broke out for controlling the province. Part of Upper Svanetia formed an independent principality, while Lower Svanetia was gradually subdued by the Mingrelian princes. Facing serious internal conflict, Prince Tsioq’ Dadeshkeliani of Svanetia signed a treaty of protectorate with the Russian Empire on November 26, 1833. Difficult to access, the region retained significant autonomy until 1857, when Russia took advantage of the dynastic feud in Svanetia and effectively abolished the principality’s autonomy. In 1875, the Russians toughened their rule by imposing additional taxes. Protests ensued, and Russia deployed troops against the province. Despite having suffered heavy losses, the Russian army units eventually crushed the rebels burning their stronghold Khalde to the ground in 1876.

Part of the Russian governorate of Kutais, Svanetia was divided into two raions (districts) – Mestia (former Sethi) and Lentekhi – under the Soviet rule. The unsuccessful anti-Soviet Svanetian Uprising took place in the region in 1921.

In 1987, avalanches destroyed several homes and killed seventy, mostly school children. Collapse of the Soviet Union, and subsequent Georgian Civil War created severe socioeconomic problems in the region. While the Svanetian population resisted the unpleasant conditions of the high mountain environment they lived in for centuries, the increasing economic difficulties of the last two decades and frequent natural disasters – floods and landslides as of April 2005 have brought about a strong tendency towards migration. The province became a safe haven for criminals threatening local residents and tourists. Large-scale anti-criminal operations carried out by the Georgian Special Forces as of March 2004 resulted in significant improvement of the situation.

03/01/2012

svaneti

07/12/2011

Lake Shauri

07/12/2011

River algeti

05/12/2011
shina vorgili.

ლატალი :)

ლატალი.სოფელი ლახუშდი

02/12/2011

Vardzia Caves.Javakheti

02/12/2011

Tbilisi.Leselidze Str.

02/12/2011

WELCOME :))

02/12/2011

Spring time.Can you fill smell? :))

Address

Tbilisi

Telephone

557 770-123

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Georgia For You/ფეხით საქართველოში posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Share

Category