Moja Toskania com

19/11/2024

Paese Capannole associazione culturale a Capannole

19/11/2024

🇵🇱To ja, to ja! Wystawą dawnych fotografii w Capannole
🇮🇹 Eccomi qua! Una mostra interessante a Capannole

19/11/2024

Una bella mostra fotografica, il 23 Giugno 2024 a Capannole
Piękna wystawą dawnych fotografii, 23 Czerwiec 2024 w Capannole

19/11/2024

Linie proste - szalona fotograficzna listopadowa zabawa z
Jakie mogą być linie proste w toskańskiej głuszy? Balustrady i cyprysy! U mnie linie proste i poskręcane czyli pokrętne linie proste! I nostalgiczna listopadowa mgła....
Na zdjęciach placyk toskańskiego domu w którym mieszkałam, na który spoglądam przez pręty balustrady przy schodach.
"Proste jak drut" są również cyprysy wyglądające zza muru placyku.
Pozdrawiam Was mgliście i listopadowo :)

23/09/2024

21/08/2024

11/07/2024

09/05/2024

Kwiaty akacji, mniaaaaam!
Patrzę na nie "z włoska" i "po włosku" czyli - jak na talerz dobrego jedzenia! W Italii kwiaty jada się w pączkach -karczochy i lekko rozwinięte - kwiaty cukinii, dynii i akacji. I już się oblizuję się ze smakiem, bo są taaaaakie pyszne smażone! Przyrządza się je podobnie jak kwiaty cukinii tj. w cieście naleśnikowym albo cieście o tej samej konsystencji, ale zrobionym z mąki, zimnego piwa (lub wody mocno zimnej i gazowanej) i szczypty soli.
Pyyycha! Próbowałaś, próbowałeś? Kwitną teraz i w Italii i w Polsce też! Spróbuj jakie dobre 😍

07/05/2024

Ktoś mi powiedział, że jest to pejzaż nostalgiczny a jednocześnie pełen szczęścia....

03/05/2024

Zielono mi :)
U nas dzisiaj święto konstytucji, a w Italii jest Dzień Słońca! Chciałoby się powiedzieć, że dzień jak codzień - w końcu w Italii słońce świeci przez ponad 300 dni w roku, przynajmniej tak twierdzą ci którzy mieszkają w centralnej, środkowej Itali po Rzym i dalej na południe :)
Niech żyje słońce, ciepło, światło!

20/04/2024

Czasem się pocieszam że i w Toskanii czasem jest zimno. Ale i tak jes fajnie, zwłaszcza gdy I wtedy chodzę za przewodnikami FAI - Fondo per l'Ambiente Italiano po muzeach :)

FAI i Lucignano marcowe, a nawet wiosenne. Lucignano to urokliwa miejscowość w krainie Valdichiana tj. w Dolinie rzeki Chiany, która obejmuje większą część terytorium prowincji Arezzo, część prowincji Siena oraz przyległe do nich tereny regionu Umbria Często słyszę pełne zachwytu okr...

11/04/2024

Lubię ten moment przemiany koloru szarego w zielone, który w zależności od roku dzieje się zazwyczaj pod koniec marca lub/ i na początku kwietnia. Trzeba być czujnym, żeby go uwiecznić, bo w zależności od typu roślin czasem trwa tylko parę dni. Tu: zdjęcia z początku kwietnia.
Dobrej wiosny!
E' viva Primavera! Niech żyje wiosna!

01/04/2024

Buona Pasquetta! I Wesołego Śmingusa- Dyngusa :D
Przed Wami jej Wysokość Puszystość Smakowitość - Colomba di Pasqua, w języku polskim Wielkanocna Gołębica. Jest to ciasto w kształcie gołębicy, które jada się we Włoszech na Wielkanoc. Popularności gołębicy dorównują tam tylko wielkie czekoladowe jajka, oczywiście jeśli chodzi o słodkości.
Ciekawa jest historia powstania tego ciasta. Zaczęła się w Mediolane w latach 30' ubiegłego wieku w słynnej cukierni Angela Motty, mistrza panettone (panettone to włoskie ciasto bożonarodzeniowe), który zastanawiał się on nad rozpropagowaniem swoich wyrobów na całe Włochy.
Ale jak tu sprawić, żeby wszyscy je kupowali? Angelo zatrudnił jendego z najbardziej kreatywnych speców ds reklamy (tak tak, w latach 30' XX wieku w Mediolanie juz tacy byli) który wymyślił doskonały sposób na dotarcie z panettone Motty do najdalszych zakątków Włoch: zwycięzcy kolejnych etapów Giro d’Italia otrzymywali gigantyczne, dwunastokilogramowe panettone. Nie mogło być lepszej reklamy – każda najmniejsza wioska przez którą przejeżdżali kolarze pasjonowała się zawodami i śledziła w gazetach ich przebieg.
Angelo Motta wpadł na pomysł, żeby stworzyć popyt na wielkanocną słodkość – odpowiednik bożonarodzeniowego panettone. Wziął ten sam zaczyn, usunął z przepisu rodzynki, ale zostawił kandyzowaną skórkę pomarańczową, dodał odrobinę miodu, a całość zwieńczył lukrem i migdałami. No i oczywiście zmienił kształt. Gołębica wydawała się idealna na Wielkanoc, odnosiła się zarówno do tradycji katolickiej, jak i starotestamentowej, przypominała o Duchu Świętym, Noem i tryumfie nadziei.
Spec od marketingu wpadł na jeszcze jeden świetny pomysł – namówił Mottę, aby rozesłać colombę do najważniejszych dziennikarzy i pisarzy włoskich oraz poprosić ich, by napisali coś od siebie. To był strzał w dziesiątkę. Zaczęły przychodzić listy opisujące wspaniały słodki przysmak, a akcja odbiła się szerokim echem także wśród zwykłych ludzi. Oczywiście Motta wraz z Villanim (spec od marketingu) wykombinowali, że mówiąc o pochodzeniu colomby najlepiej powołać się na „odwieczną tradycję” i zaczęli rozpowiadać, że to starodawny przepis sięgający średniowiecza, kiedy longobardzki król Alboino oblegał Pavię i zdobył ją w 572 roku, w wigilię Nocy Paschalnej. Władca nie zemścił się na obrońcach tylko dlatego, że stanął przed nim stary cukiernik ofiarując na znak pojednania ciasto w kształcie gołębicy.
Istnieje jeszcze jedna legenda związana z powstaniem colomby i ona także sięga czasów longobardzkich i królowej Teodolindy, której kaplicę ze wspaniałymi freskami można obejrzeć w katedrze w Monzy, na obrzeżach Mediolanu. Oto, gdy w 612 roku do Włoch dotarł irlandzki mnich Colombano, Teodolinda wyprawiła na jego cześć wspaniałą ucztę. Wielkanoc była tuż, tuż, tymczasem stoły zastawiono dziczyzną i pieczonymi gołębiami. Mnich nie chcąc jeść mięsa, ale i bojąc się urazić królową, pobłogosławił jedzenie. Wówczas pieczone gołębie zamieniły się w słodkie ciasto. Widząc prawdziwy cud władczyni ofiarowała przyszłemu świętemu ziemię w miasteczku Bobbio, by mógł wybudować tam klasztor.
Tak czy inaczej, od czasów nieprawdopodobnego wręcz sukcesu pana Motty, który zbudował ogromne słodkie imperium (obecnie należące do koncernu Nestlé), Colomba di Pasqua jest obowiązkowym ciastem na każdym włoskim wielkanocnym stole, a niezliczone cukiernie włoskie zaczęły wypiekać swoje wersje gołębicy.
tekst na podstawie obserwacji toskańskiej głuszy oraz włoskiej wersji Wikipedii

29/03/2024

Masz plany na majówkę? Może spodobałaby Ci się zabytkowa willa na 12 osób. Szukam "współspaczy" którzy chcieliby ją wraz ze mną wynająć. Szczegóły w opisie

Wspaniała willa w mojej głuszy w Dolinie Ambry (Valdambra) W Toskanii znajduje się wiele miejsc, gdzie czas jakby się zatrzymał i wciąż można poczuć ducha wielu wieków historii. Nie tylko we wspaniałej Florencji, nawet w mojej głuszy w Dolinie rzeki Ambry (Valle d'Ambra) znajdują się w...