Górzno - miasto Św. Krzyża i Matki Bożej Szkaplerznej. Pierwsze wzmianki o Ģorznie sięgają 1229 r. Parafię Górzno założył biskup płocki - Florian, 1 maja 1325 roku i przekazał Kanonikom Regularnym Stróżom Grobu Jerozolimskiego, zwanym w Polsce bożogrobcami lub miechowitami (pierwsza siedziba w Polsce - Miechów). Biskup i Bożogrobcy oddali Górzno w patronat Św. Krzyżowi., jednocześnie przyczyniają
c sie do rozwoju parafii i powstania miasta poprzez nadanie praw miejskich (2.01.1327). Zakon nie utrzymywał w Górznie osobnego konwentu (klasztoru), lecz zarządzał parafią przez proboszcza, zwanego prepozytem. Ostatnim proboszczem zakonnym parafii był zmarły w 1830 roku - Eustachy Caliński.Do roku 1821 parafia górznieńska należała do diecezji płockiej, kiedy na podstawie bulli papieskiej "De salute animarum" przeszła do diecezji chełmińskiej. Dnia 25 marca 1992 roku na mocy bulli "Totus Tuus Poloniae Populus", parafia weszła w skład utworzonej diecezji toruńskiej. Pierwszy kościół w Górznie - pod wezwaniem Podwyższenia Św. Krzyża wzniesiony został w 1325 roku, podobnie jak kolejne świątynie zbudowane z drewna, które uległy spaleniu. Obecny murowany kościół w stylu barokowo-klasycystycznym zaczęto budować w 1765 roku, ale prace nad jego ukończeniem trwały z przerwami do 1812 roku, w którym dokonano konsekracji. W kościele znajduje się kilka wspaniałych zabytków, m.in. pozostałe po bożogrobcach naczynia liturgiczne i monstrancja. Górzno otrzymało prawa miejskie w 1327 roku jako własność biskupów płockich. Sporo ucierpaiało podczas wojen z krzyżakami i w XVII wieku ze Szwcją. Pod Górznem rozgrana została przegrana bitwa z wojskami szweckimi. Wyzwaniem logistycznym dla zakonników i mieszkańców Górzna była wizyta króla Polski Stefana Batorego 24.11.1580 r. pokazująca jak bogate było Górzno, dajac aprowizację dla króla, jego orszaku i wojska. Biskupi płoccy na wzgórzu zwanym "kopiec" posiadali swoją rezydencję. Rezydencja podupadła w czasie wojen szwedzkich. Na początku XVIII wieku rezydencję rozebrano, a materiał użyto do budowy kościoła. Po trzecim rozbiorze Polski Górzno znalazło sie w granicach państwa pruskiego. W latach 1875-7 wybudowany został w Górznie neogotycki kościół ewangelicki. (obecnie w riunie). Po I wojnie światowej Górzno stało się miasteczkiem wypoczynkowym. Rozwijało się rzemiosło, świadcząc usługi na rzecz mieszkańców i okolicznego rolnictwa. Po II wojnie światowej Górzno dostosowywało sie do ówczesnych realiów PRL. Przeprowadzono elektryfikację. Górzno jest pięknie położone, wśród lasów i jezior, co decyduje o walorach turystycznych i jego atrakcyjności. w latach Polski Ludowej Górzno było atrakcyjnym miasteczkiem turystycznym z ośrodkami turystycznymi (Towimor, WZGS, Metalchem, PPKS), FWP i Gromada, ZHP i kolonie letnie w SP. Od 1989 r.,przez ćwierć wieku odbywały się zawody w triatlonie (pływanie, rower, bieg). Na przełomie lat 80/90 odbywały się plenery artystyczne, festiwale Muzycznych Spotkań pod Krzyżem, a na koniec XX wieku wystawa "Górzno na starej fotografii" - 2000 z blokiem imprez towarzyszących. Po roku 2000 Gorzno doszło do zmainy historii wbrew nauczaniu byłych księży i nauczycieli lokalnej szkoły. W drugiej dekadzie XXI wieku prężnie zaczał działać miejscowy GOK (Górznieński Ośrodek Kultury), dawny Dom Kultury, organizująć wśród wielu imprez m.in. "wJANKI" i "Lato z teatrem". Górzno to dobre miejsce dla wędkarzy oraz turystów pieszych i rowerowych. Szlaki turystyczne wytyczone przed laty przez PTTK są dla wędrowców i rowerzystów bardzo atrakcyjne przebiegjąc przez pola i lasy, dookoła jezior lub "klasycznym szlakiem" łączącym Górzno z Lidzbarkiem Welskim przez Czarny Bryńsk.
