The “Wall Museum” in Bethlehem, Palestine

The “Wall Museum” in Bethlehem, Palestine The Wall Museum offers the chance to Palestinians to let their stories be heard and educates Tourists about everyday life with the conflict in Palestine.
(2)

In the period 2011-2015, the Arab Educational Institute has put over 200 thin-metal posters on the Separation or Apartheid Wall that surrounds Rachel’s Tomb in North Bethlehem. Many posters display a brief story-from-life of Palestinians; others challenge the occupation through poetry, mock traffic signs or pieces of information about Palestinian rights. In general, the posters are about restricti

ons Palestinians face and also about their sumud – steadfastness or resilience. Together the posters make up the “Wall Museum.”

The “Wall Museum” gives Palestinians a voice and is a creative way of saying “no” to the Wall in Bethlehem and elsewhere. You are invited to expand the “Wall Museum” and sponsor new posters.

03/10/2022

After school

On Friday Bethlehem witnessed a general strike. Seven-year old Rayan Suleiman, had died the previous day suddenly, shortly after Israeli soldiers had knocked loudly at the door of his home in Tekoa, south-east of Bethlehem.

My Palestinian family knows the village of Tekoa, the birthplace of the Old Testament prophet Amos, from desert journeys to nearby Wadi Khreitoun, with its ancient caves and archeological remains. Recently Mary, Jara and I passed the village on our way to a bumping jeep tour through the desert, ending in a panoramic view of the Dead Sea where our group held a tasty picnic.

But no desert quiet now but rather the deadly impact of occupation. Rayan’s father testified to journalists and activists that when Israeli soldiers has been chasing stone throwers they thought that Rayan’s brothers of 8 and 10 years were among them. After the soldiers’ intimidating presence at the home, Rayan was found later in the courtyard of the house, with face on the ground and arms stretched out in front.

In Haaretz, a local pediatric specialist, Dr. Mohamed Ismail, was quoted saying that he was healthy and had no previous medical conditions. “The most probable scenario of what happened is that under stress, he had excess adrenaline secretion, which caused the increase of his heartbeat,” Ismail said. “He developed cardiac arrest.”

Context is everything. From a detailed reading of various accounts about what happened, it becomes clear that the local Palestinian children are used to army raids on their homes and soldiers’ presence in the street and near the school. In Times of Israel an aunt is quoted: “The kids are always in danger, from settlers from the army, on their way back from school.” The aunt, Umm Ali, noted that soldiers sometimes patrol a path that kids take from school to their homes. “Rayan is not the first one, he is only the latest.”

In Haaretz a technology teacher, Nida, from the village school attended by Rayan and his brothers, is quoted: “Every day there is a sense that something can happen. The children’s fear is a daily feature,” she says. The school is situated next to the main road which connects different illegal settlement blocs. Nida says that the presence of soldiers and vehicles very close to the school is common: “The army is there day and night.”

She says that teachers take turns in order to verify that all the children go home at the end of the day, with some of them accompanying the children for part of the way due to their fear of the soldiers. “Sometimes, soldiers pass by the window during classes, signaling to the students, so that even inside the school, children don’t feel safe.”

Nida herself has a child at that school. She says that Rayan’s death has greatly affected him. “He doesn’t want to go back to school, he hasn’t eaten since then. He tells me that if he goes to school he’ll die.” Sunday (yesterday) will be the first day that students, including Rayan’s two brothers, will be returning to school since his death. “It will be a difficult day, with many students already saying they don’t want to go,” says Nida.

In the Bethlehem area schools near settler roads and checkpoints, and in refugee camps, are typically affected by what happens in Tekoa. I personally remember visiting a school in the village of Al-Khader south-west of Bethlehem in which half of the matriculation (tawjihi) class was in prison. There too it was common that soldiers or Israeli guards sneaked along the school and frequently looked into the windows of the classes.

Fear, not only among the students and teachers but also among the parents, is also related to the length and conditions of imprisonment. Israel considers stone-throwing as a crime punishable by up to 20 years (!) in prison.

First part of two blogs. The second is about the representation of Rayan’s death in some Israeli news sources.

Toine van Teeffelen
3 October 2022

Na schoolVrijdag was Bethlehem getuige van een algemene staking. De zevenjarige Rayan Suleiman uit Tekoa was de vorige d...
03/10/2022

Na school

Vrijdag was Bethlehem getuige van een algemene staking. De zevenjarige Rayan Suleiman uit Tekoa was de vorige dag plotseling overleden, kort nadat Israëlische soldaten hadden gebonkt op de deur van zijn huis in Tekoa, ten zuidoosten van Bethlehem.

Mijn Palestijnse familie kent het dorp Tekoa, de geboorteplaats van de oudtestamentische profeet Amos, van woestijnreizen naar het nabijgelegen Wadi Khreitoun, met zijn oude grotten en archeologische overblijfselen. En onlangs passeerden Mary, Jara en ik het dorp op weg naar een hobbelige jeeptour door de woestijn, eindigend in een panoramisch uitzicht op de Dode Zee waar onze groep van een picknick kon genieten.

Maar nu geen woestijnstilte maar in plaats daarvan de dodelijke impact van de bezetting. Rayans vader getuigde tegen journalisten en activisten dat toen Israëlische soldaten stenengooiers achtervolgden, ze dachten dat het ging om Rayans oudere broers van 8 en 10 jaar. Na de intimiderende aanwezigheid van de soldaten in het huis, werd Rayan op de binnenplaats van het huis gevonden, met zijn gezicht op de grond en armen uitgestrekt naar voren.

In Haaretz werd een plaatselijke pediatrische specialist, Dr. Mohamed Ismail, geciteerd die zei dat Rayan gezond was en geen eerdere medische aandoeningen had. "Het meest waarschijnlijke scenario van wat er is gebeurd, is dat hij onder stress overmatige adrenaline-afscheiding had, waardoor zijn hartslag toenam", zei Ismail. "Hij kreeg een hartstilstand."

Context is alles. Uit een gedetailleerde lezing van verschillende verhalen over wat er is gebeurd, wordt duidelijk dat de Palestijnse kinderen hier gewend zijn aan legerinvallen in hun huizen en de aanwezigheid van soldaten op straat en in de buurt van de school. In Times of Israel wordt een tante geciteerd: “De kinderen zijn altijd in gevaar, van de kolonisten of het leger, op de terugweg van school.” De tante, Oemm Ali, merkte op dat soldaten soms patrouilleren op een natuurpad dat kinderen van school naar huis leidt. "Rayan is niet de eerste, hij is alleen de laatste."

In Haaretz wordt ook een technologiedocente, Nida, van de dorpsschool van Rayan en zijn broers geciteerd: “Elke dag is er het gevoel dat er iets kan gebeuren. De angst van de kinderen is een dagelijkse realiteit”, zegt ze. De school ligt naast de hoofdweg die verschillende illegale nederzettingen met elkaar verbindt. Nida zegt dat de aanwezigheid van soldaten en voertuigen dicht bij de school heel gebruikelijk is: "Het leger is er dag en nacht."

Ze zegt dat leraren om de b***t controleren of alle kinderen aan het eind van de dag naar huis gaan. Sommigen begeleiden de kinderen een deel van de weg vanwege hun angst voor de soldaten. “Soms komen er tijdens de lessen soldaten langs het raam om de leerlingen een signaal te geven, zodat kinderen zich zelfs binnen in de school niet veilig voelen.”

Nida heeft zelf een kind op die school. Ze zegt dat Rayans dood hem enorm heeft geraakt. “Hij wil niet meer naar school, hij heeft sindsdien niet meer gegeten. Hij vertelt me dat als hij naar school gaat, hij dood gaat.” Zondag (gisteren) is de eerste dag sinds zijn dood dat leerlingen, waaronder Rayans twee broers, weer naar school gaan. “Het wordt een moeilijke dag, met veel scholieren die nu al zeggen dat ze niet willen gaan”, zegt Nida.

In de omgeving van Bethlehem worden scholen in de buurt van kolonistenwegen en controleposten en in vluchtelingenkampen zijn vertrouwd met hetgeen zich in Tekoa afspeelt. Ik herinner me dat ik eens een school bezocht in het dorp Al-Khader, ten zuidwesten van Bethlehem, waar de helft van de eindexamenklas (tawjihi) in de gevangenis zat. Ook daar was het gebruikelijk dat soldaten of Israëlische bewakers langs de school liepen en door de ramen van de klassen keken.

Angst, niet alleen onder de leerlingen en docenten, maar ook onder de ouders, hangt ook samen met de duur en de voorwaarden van de gevangenisstraf. Israël beschouwt het gooien van stenen als een misdaad die bestraft kan worden met maximaal 20 jaar (!) gevangenisstraf.

Eerste deel van twee blogs. De tweede gaat over de weergave van Rayans dood in enkele Israëlische nieuwsbronnen.

Toine van Teeffelen
3 oktober 2022

Address

Bethlehem
00970

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when The “Wall Museum” in Bethlehem, Palestine posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Business

Send a message to The “Wall Museum” in Bethlehem, Palestine:

Share

Nearby travel agencies


Other Bethlehem travel agencies

Show All