31/07/2014
Woensdag 30 juli
Vandaag alweer het derde verslag, die we ook weer als een geweldige dag kunnen bestempelen. Wij waren het als groep unaniem eens dat de tijd hier voorbij vliegt, dankzij de mooie ervaringen die we hier opdoen. We begonnen vandaag weer om 8 uur bij het Window of Hope project met een mooie dagopening , nadat we lekker ontbeten hadden bij een warm kampvuur. Ook deden we, net als de andere dagen, een warming-up met een aantal dansjes, maar de kinderen stonden al te springen voor het volgende spel: een estafette. Wij hebben kinderen nog nooit zo fanatiek zien rennen, springen en duiken. Wat ze ook doen, ze willen altijd winnen. Hierna hadden we een lekker ontbijtje met een broodje met ei. Daarna was het weer tijd voor het Herobook, waarbij ze nu een tekening moesten maken over het doel in hun leven. Het is zo leuk om te zien dat ze zo goed hun best doen om mooie tekeningen te maken. Ze hebben prachtige dromen en zijn vastberaden om deze uit te laten komen. Zo hebben heel veel kinderen de droom om in een ziekenhuis te werken, omdat zij vaak opgroeien met veel zieke mensen om zich heen en zij willen dit in de toekomst beter doen. Maar nog voor het Herobook werd van elk kind een foto gemaakt, zodat ze allemaal een eigen pagina in de agenda krijgen. Voor de meeste kinderen was dit de eerste keer dat er een foto van hen alleen werd gemaakt. Ze wilden er zo stoer mogelijk op staan en wilden het liefst dat er nog meer foto’s van hen gemaakt werden. Hierna zijn we verder gegaan met sport en spel, waaronder volleybal, voetbal en frisbee. Daarnaast hebben we ook nog enkele zinnen Naro geleerd van de kinderen zelf. Als lunch aten we gestampte bonen met mais; de meningen over dit gerecht waren binnen de groep sterk verdeeld. Terwijl wij een half bordje bonen aten, aten zij er zelfs twee volle borden van op. Maar het verschil is dan wel dat zij de rest van de dag niets meer te eten krijgen en wij de rest van onze dag doorkomen met zakken chips, nog een keer avondeten en de dag afsluiten met marshmallows bij het kampvuur. De vrijwilligster bij Window of Hope, Roos, vroeg ons onze namen op de schrijven, zodat ze ons kon opzoeken op Facebook en ons daardoor niet zou vergeten. Rond drie uur kwamen de kinderen van de buitenschoolse opvang, die stonden te popelen om foto’s te maken. Ze gingen in allerlei poses staan, waarna ze heel hard begonnen te lachen als ze zichzelf op het schermpje van de camera zagen. Deze kinderen spreken wel een beetje Engels, dus hiermee kunnen we ook simpele gesprekjes voeren. Dat maakt de omgang met deze kinderen net iets makkelijker, maar ook met de straatkinderen hebben we een manier gevonden om met hen te communiceren. Al met al was het een geweldige dag bij Window of Hope en was om 6 uur weer tijd om naar huis te gaan. De corvee-ploeg had het eten alweer klaargezet, met als specialiteit tosti’s en marshmallows. Hierna hadden we een prachtige afsluiting van Hermen en hebben we de dag verder afgesloten met zingen en gebed.
Groeten van de Botswanagroep