Adventure to Africa's Pearl- Uganda

09/05/2023

Aan iedereen die een centje heeft bijgedragen met de crowdfunding, 1000x DANKJEWEL!!!
We hebben in totaal €540 ingezameld, dit komt neer op 2.210.515 UGX WAUW!

Samen met Mama Afrika (Edith, de oprichtster van Home Of Hope) zijn wij Jinja town ingetrokken om met deze centjes spullen te kopen die zij echt nodig hebben. Dit ging namelijk vooral naar eten, drinken, medicatie. Zakken van meer dan 50kg rode bonen (basis van de meeste maaltijden), bloem, kookolie, tomaten, bananen,… hier kunnen ze nu toch een aantal weken mee verder. Hiernaast is er ook geld gegaan naar luiers voor de kleintjes. Aangezien ze dit hier niet kunnen betalen, dragen ze doeken. Voor de zeer kleintjes (aantal maanden tot ongeveer een jaar oud) zijn gewone luiers toch geen overbodige luxe.
Verder is er een groot deel naar medicatie gegaan. Aangezien HOH een verblijf is voor kinderen met een beperking is medicatie hier een must. Zonder medicatie zouden er hier een heel aantal kindjes niet kunnen overleven.

Verder gaat er een deel van de centjes naar de fysiotherapie. Wekelijks op dinsdag komen er mensen van buitenaf die soms in de nacht al reizen om hier optijd te geraken. Zij krijgen elke dinsdag gratis fysiotherapie van Afusa en Joël. Dit zijn de 2 personen die hier elke weekdag al de kindjes fysiotherapie geven en elke dinsdag klaarstaan om de kindjes van buitenaf de beste zorg te bieden die ze kunnen.
(Wat de fysio met de centjes gaat doen volgt in een latere post)

Toen we aankwamen in HOH was het feest! Dansen, zingen, springen,… heel de namiddag hebben we gefeest, voor jullie. Omdat jullie dit mee mogelijk hebben gemaakt, omdat jullie ervoor gezorgd hebben dat Home of Hope zijn naam weer heeft bewezen. jullie hebben de kindjes en het personeel opnieuw de hoop in de mens en het leven laten zien…

Het lukt me niet om in deze post met woorden te beschrijven wat ik hier heb gezien, de dankbaarheid en liefde die ik heb gevoeld maar ik zeg het jullie, het was prachtig!

💜💜💜💜

28/03/2023

Part 2:
Zondag zijn we naar de botanische tuinen gegaan waar we het prachtige zicht hadden op de Lake van Victoria. Poolen aan het water, muziekje, babbelen… naast de werkweek hebben we in de weekends dus hele fijne momenten!
De beest”jes” zijn prachtig om te kijken maar vooral op afstand🫣🙃
De laatste foto is van op ons appartementje. Er kwamen dokters langs en de vriendinnen van Engeland. Gezellige avond met drankjes, spelletjes,…
Nog een paar dagen en zondag vertrekken we naar Jinja en zit onze tijd er hier op, hier proberen we nog niet teveel aan te denken!🖤

28/03/2023

Part 1:
Wat een weekend!
Zaterdag zijn we vertrokken naar Kampala. Centrum hoofdstad betreden we tijdens deze reis niet wegens te gevaarlijk! Zeker voor 2 “Mzungu” personen. Ook al gaan we met locale personen, geven zij aan dat het een te groot risico is en dat gaan we niet nemen.
We zijn ons favoriet eten gaan halen, de “Rolex”. Dit is een chapati (soort pannenkoek/wrap) op een omelet, oprollen en hiertussen ajuin en tomaat. Heerlijk!!
In de avond zijn we heel wat barretjes gaan verkennen, wat een fijne avond! 🖤

25/03/2023

We hebben een week op “OPD” mogen staan. Dit is de triage, het begin van het hele ziekenhuisavontuur. Tot 11u kan iedereen hier binnenkomen, voor je nog maar aan de triage komt moet je eerst betalen, CORSU is in vergelijking met andere ziekenhuizen best duur. Hier betaal je toch gemiddeld voor enkel nog maar naar triage te geraken een 80.000UGX, dit komt overeen met ongeveer €20. Wetende dat €1 hier 4000UGX is, is dit heel duur voor de locale bevolking. Je zal hier dus enkel mensen zien die het kunnen betalen. Het ziekenhuis heeft wel een voorziening dat ze 1x per week het binnenland inrijden om mensen, vooral jonge zwangere vrouwen op te halen die niets kunnen betalen, hun toch de zorgen te geven die ze nodig hebben. Dit gaat dan vaak om meisjes rond de 13 jaar.

Dus belangrijk om te weten is de foto’s van het ziekenhuis waar wij nu instaan, een van de beste van heel Uganda, geeft snel een verkeerd beeld! Dus wil toch even meedelen om dit in het achterhoofd te houden…

Nog 8 dagen en we reizen ongeveer 150km verder naar Jinja, Home of Hope. Dit gaat een volledig andere ervaring zijn… we kijken er wel enorm naar uit!

🤍🤍🤍

25/03/2023

Of het plezant is op het operatiekwartier? Tuurlijk! We amuseren ons “dood” en wat zijn het allemaal lieve mensen!

We hebben een prachtige operatie mogen meedoen. Zware osteomyelitis met vervorming van het volledige onderbeen. Het aangetaste bot (wat bloot lag en dus volledig uit de huid stak) hebben we weggehaald, een externe fixator geplaats en op deze manier kan er nieuw bot groeien op de plaats waar we het oude aangetaste bot hebben weggehaald. (Verkorte versie van een grote uitleg).
(Voor foto’s kan je vragen in privé wegens zware beelden)

Kirsten heeft mogen inscrubben bij deze operatie, ze heeft dit super gedaan! Ik ben voor de eerste keer volledig zelfstandig en alleen omloopverpleegkundige geweest, ook een unieke ervaring!
Volgende week volgt er nog een 2e operatie door een plastische chirurg, deze gaan we ook proberen volgen om zo een algemeen beeld te krijgen van het proces.

Allesinds, het is hier helemaal ons ding!🤭

Groetjes! 🖤

22/03/2023

Check it out!! 🫣🥰

20/03/2023

Wauw, wat zijn wij hier aan het beleven? Dit pakken ze ons nooit meer af! 💕

18/03/2023

Appreciatie tijd…
Even de tijd nemen om al onze nieuwe vrienden hier te bedanken! Er zijn zovele personen waar we nog geen foto’s mee hebben, schandalig! Dus ook naar de prachtige mensen in het ziekenhuis, vrienden van CJ’s, al onze buren in ons appartement,… ook aan jullie een merci! Door al deze mensen zijn we ons echt thuis beginnen voelen in Oeganda. Hier in Entebbe is er een stukje van ons hart verloren gegaan mede dankzij al deze prachtige mensen… ❤️

04/03/2023

Zoek het gezinnetje🥰🙈

04/03/2023

Even een korte update nu mijn facebook weer voor 2minuutjes werkt deze week….
In het ziekenhuis hebben ze allemaal onze hartjes al gestolen! De stage verloopt vlot en elke dag leren we iets bij!

Naast het ziekenhuis en onze geweldige tijd daar, zijn er natuurlijk ook prive uitstapjes!

We zijn bij de gekende pizzeria “Gorettis” gaan eten aan het wel gekende, 2e grootste meer van de wereld: “Victoria Lake”.
Wat een fijne avond onder vrienden! We hebben ook in het ziekenhuis wat mensen leren kennen! Joanna en Ruben zijn 2 vrijwilligers uit Engeland.

Hierna zijn we met onze vrienden en wat locale mensen naar “Irish Club” geweest. Een soort locale “discotheek”.

De voorlaatste foto is bij ons stam restaurant/bar “CJ’s”. Of we er bijna elke dag zijn geweest? Ja…

Op foto 12 zie je naast Kirsten, Kendra zitten. Zij is een vrouw uit Canada, zit bij een organisatie en is voor de 3e keer hier in Uganda!
Ze werkt me bij ons in het Corsu Hospital. Iemand die al meer dan 40 landen heeft rondgereisd… Amazing! Kendra is helaas deze week weer naar het verre Canada vertrokken maar we blijven contact houden want wat een prachtige persoon hebben wij mogen ontmoeten!

Nathalie, een vrouw die al 17 jaar met jaar man in Uganda woont maar afkomstig is uit Leuven heeft hier ons wat bijgepraat over de lokale manier van denken, rituelen, waarden en normen… Zij heeft al jaren organisaties om kinderen hier in Uganda te helpen op allerlei manieren, prachtig….

Nu post ik dit vlug voor mijn facebook weer stopt met werken… indien jullie meer verhalen, vragen hebben, altijd contacteervaar via whatsapp!
Messenger werkt hier niet, facebook eens 1x in de week…🫣

Tot snel! 🫶🇺🇬

(Al de foto’s zijn met toestemming geplaatst!)

26/02/2023

Even wat info over het ziekenhuis waar ik stage loop.

Het “Corsu Rehabilitation Hospital” is een ziekenhuis voor plastische en orthopedische chirurgie. Het is opgericht in 2006 en officieel geopend in 2009.
Het orthopedische gedeelte is ongeveer 55% van al de patiënten en 45% krijgt dan weer plastische chirurgie. Het meerendeel krijgt een behandeling voor brandwonden. Verschieten jullie hiervan? Wij in eerste instantie wel. Uganda is een land dat de afgelopen jaren enorm gegroeid is. MAAR… nog steeds in vergelijking tot onze “Westerse landen”, blijven de armoede cijfers heel hoog. De meeste mensen hebben geen vuur op gas of elektriciteit. Ze maken zelf vuur. De kinderen die ze dan niet elke seconde in het oog hebben lopen hierdoor. Of indien ze iets van huis of beschutting hebben vliegt dit in brand. We hebben al tientallen brandwonden gezien op deze 5 dagen dat we hier hebben gestaan. Niet enkel de kleine maar tot amputaties toe…

Op de 1e foto zie je de ambulance. Dit is in Uganda een enorm uitgeruste en moderne ambulance.

Het ziekenhuis is heel anders opgedeeld dan het klassiek beeld dat wij hebben. Grote gebouwen met vele gangen en verdiepingen.
Hier is het heel charmant. We hebben ongeveer een 7- tal gebouwen, gelijkvloers. Elk gebouw is een afdeling. Zo heb je general ward, private ward, septic ward, OPD (triage), Theatre (operatiezalen), Hostel, Reception/Administration.

Hostel is een prachtig initiatief. Corsu is gekend in heel het land. Uganda is groot en dus niet bereikbaar voor iedereen. Wanneer patiënten langdurig verblijven kan hostel gebruikt worden als verblijfplaats.
Alsook rijden 1x per week heel wat mensen het binnenland in. Ze halen daar mensen op die geen geld hebben voor medische zorg of die op straat leven. Ze brengen de mensen naar Corsu om te behandelen. Hierna brengen ze hun terug. Dit wordt mede gefinancierd door heel wat sponsors, vrijwilligers en donaties. De pathologieën waar het hier dan vaak over gaat zijn jonge meisjes die zwanger zijn. Niet de juiste behandeling krijgen en hier geopereerd worden.

Op foto 6 zie je een kamer waar al de wondzorgen gedaan worden.

Zo, nu zijn jullie toch al een beetje mee in het verhaal😉

26/02/2023

Elke middag krijgen we in het ziekenhuis lunch. Dit gaat dan om locale zaken.
De rijst hier is heel anders. Niet zo droog als in België, love it! Ze gebruiken ook meerdere keren witte kool in hun gerechten.

Op de 1e en 3e foto kan je “Matooke” zien. Dit zijn bananen die gestoomd worden en bereiden tot een vaste puree achtige structuur. Dit zijn geen bananen zoals bij ons die zoet zijn en je zo kan eten. Het zijn hele groene bananen en speciaal voor te verwerken in gerechten.

Op foto 2 en 7 kan je iets wit zien. Dit wordt “Posho” ofwel “Ugali” genoemd. Het is maïsbloem gekookt in water en dat maakt zoals “playdoh” een dikke pasta achtige structuur. Heel lekker!

Op foto 2 en 6 zie je natuurlijk ook heel veel rode bonen. Dit wordt hier bijna altijd gegeten. Ook locaal zie je dat dit meerdere keren op het menu staat omdat dit ook niet zo prijzig is om te kopen.

Verder zie je op de 3e foto het paarse sausje. Dit is gemaakt van verschillende noten.

De laatste foto js met kikkererwten. Dit wordt hier heel vaak gebruikt als “vegetarische optie”.
Moesten jullie het niet weten, heel veel mensen in Uganda zijn vegetarisch. Het meeste personeel in het ziekenhuis ook. Soms is er vlees maar dit is dan vooral voor al de personeelsleden die van buiten Uganda komen.

21/02/2023

Meisje je hebt mijn hart gestolen...

Zij is doof. In de voormiddag heb ik met haar leren communiceren. Dit ging best goed! In de namiddag wanneer iedereen zat te eten, hoorde ik luid gekrijs... iedereen bleef zitten. Ik stond recht en ging kijken. Zij was aan het wenen. Wanneer ik met haar probeerde communiceren voelde ze zich alleen. Haar mama was weg.
Ik nam haar op mijn schoot en probeerde haar te kalmeren. Ze begon stap voor stap opnieuw te lachen tot ze uiteindelijk na wat knuffelen op mijn schoot in slaap viel...

Meisje, je hebt mijn hart gestolen!

Voor het eerst hier in Afrika, hier in Uganda, heb ik het gevoel dat een deel van mijn hartje hier gaat blijven… 🫶

20/02/2023

Eerste dagje in het Corsu Rehabilitation Hospital zit erop!

Deze ochtend zijn we naar het ziekenhuis gewandeld. Het was super qua temperatuur en een wandelingetje van 30 minuutjes was ideaal!

Eens aangekomen volgde wat papierwerk. Opmerkelijk dat de eerste bundel die we kregen en moesten ondertekenen ging over sexual harassment and child safety.

Hierna volgde een gesprek met “the head of nurses”. Zij is overkoepelend van al de verpleegkundige op al de afdelingen hoofd. Een schat van een vrouw en we worden al haar kindjes genoemd 🙃
Wat wij uit dit gesprek vooral meekregen:
Selfcare! Take care for yourself before you take care of other people! Als het niet gaat kom erover praten, als je een dag vrij nodig hebt, neem dit en laat het gewoon weten! Je hebt goede zelfzorg nodig! Dit is iets waar hier heel hard op gehamerd werd en ons opviel tegenover België…

We hebben al prachtige mensen leren kennen vandaag en kijken ernaar uit om de komende weken in dit ziekenhuis mee te lopen!

Elke week staan wij op een andere afdeling om op het einde overal gestaan te hebben.

Maar wat was het een warme dag vandaag! 32 graden en geen airco in het ziekenhuis dus puffen…!

Nu naar huis en een frisse do**he nemen! Zo zijn we klaar voor de rest van de week!💪🏼💪🏼

20/02/2023

20/02/2023

Dag 4:
We voelden het al toen we gingen opstaan. De warmte sloeg bij ons binnen…
32 graden in de schaduw + vochtigheid van 65%. Vandaag hadden we voor het eerst een luie dag.
Buiten was er niemand te bespeuren, ook het lokale volk bleef binnen. Aangezien het een zondag is en Uganda land is waar best wel Christendom overheerst nam “Joël” (onze “huisbaas”) ons mee naar de kerk.

Wat een geweldige en unieke ervaring want dit is allesbehalve wat we kennen in België! Hier vieren we feest om “God” te vieren en dankbaar te zijn voor alles. Dit gebeurt via vele liedjes, dansen, toespraken van verschillende mensen wat zij de afgelopen week voor God hebben gedaan of waar zij hulp hebben gekregen van God.
Hierna volgen bijbelverhalen.
Dit alles duurt ongeveer 3-4 uur maar ze zeiden dat het vaak zelfs uitloopt tot 6u. Een heel ander gegeven dus…

Ze hebben ons ook naar voor geroepen. Ze waren ontzettend blij ons te mogen ontvangen en na onszelf voorgesteld te hebben, wat we kwamen doen voelde we dat we al een stapje dichter waren bij het leren kennen van de buurt en de mensen.

Na deze 3u waren we op. Een namiddagje op bed, proberen de warmte te verdragen want airco is hier natuurlijk geen ding…

Tegen de late namiddag samen beginnen koken. Kirsten maakt de overheerlijke guacamole terwijl ik de giga watermeloen in stukjes snij om door de dag heen fris fruit te kunnen eten!

De dag hebben we afgesloten met een wandelingetje door de buurt. Hier zijn niet echt foto’s van aangezien het best wel gezegd mag worden dat het een arme buurt is en we niet graag pronken met onze gsm en zomaar alles filmen en foto’s van nemen. Dit maakt dat de foto’s steeds wat discreet en beperkt blijven maar ik weet dat jullie dit vast wel begrijpen!😉

Vergeet zeker niet het aapje te spotten tussen de foto’s! Nu begrijpen we weer waarom ons verblijf tralies heeft…🤭

Wij gaan alles nog goed uitzweten en proberen een goede nachtrust te hebben want morgen beginnen we eindelijk in het Corsu Rehabilitation Hospital te werken… spannend! 🥰

Groeten!

18/02/2023

Dit is Victoria Lake, het tweede grootste meer ter wereld en grootste meer van Afrika!

18/02/2023

Dag 2 Part 2:
Even wat sfeerbeeldjes van vandaag!
Het is hier prachtig en al zeker wanneer de zon wat begint onder te gaan voor het om 19u pikdonker is.

Het vervoer doen wij hier bijna altijd met een brommertje, een “boda boda”.

Op foto 5 zie je de voorkant van ons appartement. Met een poort en volledig omheind. Er is ook 24/7 een poortwachter. Dit moet wel aangezien het hier niet echt ontzettend veilig is. Alsook savonds als het donker is kan je hier best niet alleen over straat wandelen. Ideale verblijfplaats terug dus wees allemaal maar gerust!😉

Tot bij het volgende berichtje!

17/02/2023

Dag 2 part 1:
Vandaag zijn we naar het ziekenhuis gewandeld. Het Corsu Rehabilitation Hospital. Dit is zo een 20minuutjes wandelen, ideaal!
Let ook zeker bij foto 2 op de Afrikaanse humor (lees het bordje)😜

Een rondleiding in het ziekenhuis bracht ons in de verschillende delen van het domein. In plaats van afdelingen zijn het verschillende gebouwen met leuke open gangetjes zoals op foto 1&4.
Op de 3e foto zie je fruit hangen namelijk “Jackfruit”.

Een aangename eerste kennismaking en klaar om maandag te starten! 🙂

Check volgende berichtje voor part 2!

15/02/2023

Dag iedereen!

Wij zijn op de luchthaven, ingecheckt, douane doorlopen en met Starbucks in de hand aan het babbelen over het begin van ons avontuur…

We gaan iedereen ontzettend hard missen, dankjewel voor de vele berichtjes en degene die ons zijn komen uitzwaaien!

Wij zijn klaar om er met volle moed en enthousiasme aan te beginnen!

Zaventem 🇧🇪 —> Entebbe 🇺🇬

Landing lokale tijd: 23u15 (Belgische tijd: 21u15)
Vluchtnummer: SN463

Groetjes!