เที่ยวสบายๆตามสไตล์ป่าน -Cozy journey by Panne (2024)

01/07/2023

ครั้งแรกสำหรับการมาเที่ยวเกาะสีชัง มีโอกาสได้ทำกิจกรรมดีๆ ที่ศูนย์เรียนรู้ธนาคารสัตว์ทะเลเกาะสีชัง

กิจกรรมการเพาะปะการังอ่อนเพื่อกลับคืนสู่ทะเล เป็นกิจกรรมที่น่าสนใจ เราได้เรียนรู้วิธีการเพาะปะการัง โดยใช้แท่งซีเมนต์เป็นฐานมีฟองน้ำอยู่ตรงกลางเพื่อเป็นที่สำหรับให้ปะการังอ่อนได้เกาะ เรานำแท่งซีเมนต์ไปชุบน้ำให้มีความชุ่มชื้น ใช้คีมคีบปะการังวางบนฟองน้ำอีกที การที่จะให้ปะการังยึดติดกับฟองน้ำ ต้องใช้ไม้จิ้มฟันเสียบปะการังไว้ เมื่อเวลาผ่านไป ไม้จิ้มฟันก็จะหลุดไปเอง ตอนแรกก็แอบกังวลว่าปะการังจะเจ็บไหม เจ้าหน้าที่บอกว่า น้องไม่มีเส้นประสาทรับรู้ความเจ็บปวด สามารถจิ้มปักไปได้เลย เพื่อให้น้องติดกับฟองน้ำ น้องมีลักษณะนิ่มๆ ยุ่นๆ คล้ายฟองน้ำมาก เมื่อเสียบน้องกับฐาน นำน้องไปวางไว้ในน้ำ รอวันที่น้องเติบโตก็เป็นอันเสร็จกิจกรรม ไม่ได้ยากเลย สนุกด้วย (เราได้เขียนชื่อลงข้างๆ แท่งซีเมนต์ เพื่อที่จะได้รู้ว่า น้องๆต้นนั้นเป็นของเรา)

นอกจากเพาะปะการังแล้ว ที่ศูนย์ฯมีกิจกรรมคืนปูม้าสู่ท้องทะเล ปูม้า 1 ตัว มีไข่จำนวนหลักล้านฟอง แต่เอาจริงแล้ว กว่าที่จะหลุดลอดให้เรากินก็เพีงไม่กี่ตัว

การปล่อยปูม้าลงทะเล คือ การที่นำเอาไข่ปูม้าที่ทางศูนย์ฯ นำออกมาจากแม่ปูม้าให้เราได้ปล่อย แม่ปูม้าเหล่านี้ได้มาจากไต้ก๋งเรือที่จับปูม้าที่มีไข่มา นำมาให้ทางศูนย์ฯ ซึ่งปูม้าที่มีไข่อยู่ โดยปกติไม่สามารถขายได้ เพราะผิดกฏหมาย ดังนั้นศูนย์ฯจึงเป็นที่รับแม่ปูม้าเหล่านั้นมาเพื่อนำไข่ออก รอเวลาที่ไข่แข็งแรงพอที่จะกลับคืนสู่ท้องทะเลได้แล้วค่อยปล่อย ส่วนแม่ปูม้าก็จะส่งคืนให้ไต้ก๋งคนเดิม และสามารถนำไปขายได้

การปล่อยปูม้าต้องดูระดับน้ำทะเล ถ้าน้ำลงมากๆ ก็ไม่สามารถปล่อยได้ การปล่อยก็ง่ายมาก ที่ศูนย์ฯจะมีท่อส่งลูกปูม้าลงทะเล โดยที่จะเปิดน้ำในท่อ แล้วให้เราเทถังที่มีไข่ปูม้าลงไป น้ำที่อยู่ในท่อก็จะส่งปูม้าลงทะเล โดยที่ไม่ต้องกลัวว่าปูม้าจะติดค้างกับท่อ

กิจกรรมดีๆเหล่านี้ ทุกคนสามารถทำได้สบายๆ ได้เรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตสัตว์ในทะเล ระบบนิเวศน์ทางทะเล ซึ่งเจ้าหน้าที่ยินดีให้ความรู้และชวนทำกิจกรรมโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายเลย สามารเข้ามาเรียนรู้ได้ทุกวัน อังคาร - อาทิตย์ เวลาราชการ และหยุดพักเที่ยง จะมาเดี่ยวหรือมากลุ่มก็ได้ เจ้าหน้าที่ทุกคนพร้อมใจตอบคำถามให้ความรู้ดีมาก

ส่วนใหญ่คนที่มาเที่ยวเกาะสีชัง จะไปแค่ศาลเจ้าพ่อเขาใหญ่ พระราชวังจุฑาธุชราชฐาน สะพานอัษฎางค์ และช่องเขาขาดเท่านั้น อยากให้คนที่มาเที่ยวได้มาใช้เวลาที่ศูนย์เรียนรู้ธนาคารสัตว์น้ำเกาะสีชังด้วย ได้ทำกิจกรรมดีๆได้เรียนรู้ มีส่วนช่วยโลกให้น่าอยู่ยิ่งขึ้น

ขอบคุณเจ้าหน้าที่ศูนย์ฯทุกๆ คนที่มีส่วนในกิจกรรมดีๆ นี้ ขอบคุณไกด์ท้องถิ่นที่แนะนำพวกเราให้มาร่วมทำกิจกรรมที่นี่ด้วย

อีก 3 หรือ 4 ปีข้างหน้า เราอาจจะกลับมาเพื่อดูว่า ปะการังอ่อนของเราเติบโตไปแค่ไหน พร้อมที่จะกลับคืนสู่ธรรมชาติแล้วหรือยัง

15/07/2022

ลำพูน ลำปาง..... แต่ไม่ลำพังนะเออ

การจะไปเที่ยวแบบไม่ลำพัง กว่าจะหาข้อตกลงร่วมกันได้ก็เริ่มสนุกแล้ว สำหรับทริปเดินป่านี้ ข้อจำกัดของแต่ละคน ไม่เยอะแต่ยาก ตัวเอง คือ ไปไหนก็ได้ ขอไม่มีทาก (เดินป่าหน้าฝนเนี่ยนะ เดินที่ไหนถึงจะไม่เจอทาก 😆😁🤣) อีกนางนั้นก็บอก ไปไหนได้หมด ขอแค่ไม่นอนค้างคืน (จะขับรถไป-กลับ 6 ชม. ก็ไม่แคร์ แต่ไม่นอนค้าง) ส่วนอีกนางคือ ทากไม่กลัว ค้างคืนได้ แต่ไม่ออกเช้า นั่น...... ที่สำคัญของเรา 3 คน คือ ไปไหนที่เรายังไม่เคยไป แค่คิดก็ปวดหัวเบาๆ 5555

เราจึงมาตกลงกันที่ เดินขึ้นดอยขุนตาล

ต้องบอกว่า โชคดีที่เราขับรถมากัน ออกจากเชียงใหม่ 8 โมง กว่าจะถึงตรงด่านเข้าอุทยานก็เกือบ 9 โมงครึ่ง กว่าจะตรวจเชคอุณหภูมิ ลงทะเบียน ขับรถไปจนถึงสุดถนนก็เกือบ 10 โมงแล้ว

แต่ส่วนใหญ่คนจะนั่งรถไฟมาลงที่สถานีขุนตาน เดินขึ้นเขาอีกเกือบ 2 กม. พร้อมกับแบกเป้เอง เพื่อไปถึงปากทางเข้าอุทยานฯ และต้องเดินขึ้นไปต่ออีกเกือบ ชม. เพื่อไปถึงจุดเริ่มต้นของการเดินป่าหรือเข้าบริเวณที่กางเต้นท์ เห็นแล้วเหนื่อยแทนเลยทีเดียว หลายคนนั่งหอบกันระหว่างทาง เพราะทางเดินค่อนข้างจะชันมากๆ แล้วยังต้องแบกอุปกรณ์เต้นท์กันเองอีกต่างหาก

จากจุดที่เริ่มเดินค่อยๆ ไต่ระดับขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึง ย.1 หรือจุดยุทธศาสตร์ที่ 1 ต้องบอกว่า แค่เริ่มก็โหด ทางชันสุดๆ ถึงแม้ว่าจะมีบันไดเป็นขั้นๆ แต่เราคิดว่าเดินขึ้นทางที่ลาดเป็นถนนจะเหนื่อยน้อยกว่าเยอะ แค่นี้ก็เล่นเอาหายใจแทบไม่ทัน ระยะทางน่าจะแค่ 7-800 ม. แต่หยุดพักไป 2-3 รอบ จาก ย. 1 ถึง ย. 2 ก็โหดไม่แพ้กัน ประมาณเกือบ 500 ม. เห็นจะได้ ยังคิดอยู่ว่า แล้วทางเดินจะเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ หรือไง ตายแน่ๆ

พอถึง ย. 2 มีจุดชมวิวให้พักพอหายเหนื่อย ร่มรื่น ก็พอหายใจได้สะดวก ก็เริ่มถ่ายรูปกันเต็มที่ หายเหนื่อยแล้วก็เดินต่อไป จาก ย. 2 ถึง ย. 3 ระยะทาง 3.5 กม. แต่เดินได้สะดวก ป่าเป็นป่า ทางเดินคือ ทางเดินป่าจริงๆ ร่มรื่น เดินง่าย ไม่มีทาก ไม่ลื่น โอ้ยยยย คือ ดีงาม เป็นช่วงการเดินที่สวยงามมาก ได้ถ่ายรูปก็ระหว่างทางนี่แหละ

ถึง ย. 3 ก็นั่งพักกันพอสมควร ดื่มน้ำ งัดข้าวเหนียวไก่ทอดออกมากิน เพราะได้เวลามื้อเที่ยงพอดี กินเสร็จแล้ว หายเหนื่อย เดินต่อขึ้น ย. 4 ระยะทางอีก 1 กม. ต้องบอกว่า โหดสุดคือ 500 ม. สุดท้าย เนินวัดใจ เดินขึ้นแทบไม่ไหว ไม่รู้เพราะหนักพุงหรือเปล่า แถมน้ำที่เตรียมไว้ คือ หมดเกลี้ยงจ้า สุดท้าย เราก็เดินถึง วิวข้างบนสวยงามมาก แต่รูปที่ถ่ายออกมาไม่เหมือนที่ตาเห็น มีหมอกอยู่บางส่วน ขึ้นไปถึงยอดดอยแล้ว มีป้ายบอกว่าฝั่งซ้าย คือ จังหวัดลำพูน ส่วนฝั่งขวา คือ จังหวัดลำปาง ขึ้นดอยทีเดียว เที่ยว 2 จังหวัดเลย 5555 ช่วงที่ไปถึง แดดแรงมาก เลยอยู่ไม่นาน แล้วก็ลงมา ขาลงคือ เร็วมาก เพราะลงจริงๆ ยิ่งตอนช่วงลงจาก ย. 2 ยังงงว่า เมื่อเช้าเราเดินกันขึ้นมาได้ยังไง มันชันมาก ขาลงคือ เดินลงบันได ยังต้องจิกเท้ากลัวหน้าคว่ำ สรุปว่า เดินไป-กลับทั้งหมด 11 กม. กว่าๆ เลยทีเดียว

เวลาเหลือ เราก็ไปต่อกันที่อุโมงค์ขุนตาล เป็นช่วงที่ไม่มีรถไฟ ก็เลยได้ถ่ายรูปสวยๆ กับอุโมงค์เยอะมาก

จากอุโมงค์เราก็ไปต่อกันที่สะพานขาวทาชมภู ทางผ่านก่อนกลับบ้าน โชคดีที่รถไฟมาพอดี แต่เรายืนผิดตำแหน่งไปหน่อย เลยแทบไม่เห็นตัวเรากับรถไฟในจังหวะวิ่งบนสะพาน ต้องบอกว่า แดดแรง ร้อนมาก ยิ่งกว่าอาบเหงื่อต่างน้ำอีก

สรุปว่า ทริปนี้ประสบความสำเร็จตามที่ทุกคนต้องการ แล้วทริปหน้า จะไปไหนดีนะ........ขอคิดก่อนแล้วกัน
#ดอยขุนตาล
#สะพานขาวทาชมภู
#รับจ้างเป็นเพื่อนเที่ยว

One fine day trip hike on Khuntan Mountain.

From the beginning about 1.5 km., it was difficult because the trail was so steep even though there are steps. From Yaw 2- Yaw 3, the trail was so green and beautiful. We stopped many times to take photos and the trail was easy to walk. Another difficult one was the last 500 m. to the peak. It was so steep again. The panoramic view was so beautiful. The highest spot is about 1,375 m. above sea level. The left side is in Lamphun province and the right side is in Lampang province.

Before going back home, we had more time to go to Khuntan train station where the longest tunnel in Thailand is. Then, we continued to the white bridge at Mae Ta. Fortunately, the train was coming so we took photos while the train was on the bridge.

Thank P.Maew Sabrina for the nice photos and suggestions to hike here. Thank Kan for driving us here and nice photos. See you next time.

08/07/2022

ตามล่าหาของดีในตำบล

ทำงานยังไงให้เหมือนไปเที่ยว โจทย์คือ ให้หาข้อมูลผลิตภัณฑ์สินค้าหรือบริการในตำบลสันนาเม็ง อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อที่จะมานำเสนอและต่อยอดสินค้า พัฒนาเรื่องการทำการตลาด ฯลฯ

หลังจากที่ได้ข้อมูลคร่าวๆ จากการประสานงานทั้งผู้ใหญ่บ้าน เทศบาลตำบล พัฒนาชุมชน และกศน. ก็ถึงเวลาลุยเข้าพื้นที่ ความสนุกสนานและความรู้ใหม่ก็มา

ที่แรกที่ไป คือ หมู่บ้านคุรุสภา ที่นั่นมีการรวมกลุ่มคนเอาถ่าน ชอบไอเดียของผู้ใหญ่บ้านที่นี่มากๆ ในการจัดการกับเศษซากไม้ที่ตัดทิ้ง แต่ไม่มีที่ทิ้งมาแปรรูปสารพัดอย่าง เช่น กิ่งใหญ่ๆ ก็ตัดให้เป็นท่อนๆ เพื่อทำถ่านไบโอชาร์ ซึ่งเหมาะมากกับยุคนี้ ใครชอบกินหมูกระทะหรือปิ้งย่างแบบใช้เตาถ่าน ควรใช้ถ่านไบโอชาร์เลย ไม่มีสารพิษ ไม่ต้องกลัวเป็นมะเร็ง กินได้อย่างสบายใจเลยทีเดียว แถมสิ่งที่ได้จากถ่านของที่นี่ คือ น้ำส้มควันไม้ ซึ่งมีคุณสมบัติที่ดีหลายอย่าง เช่น ใช้ฉีดรดพ่นต้นไม้กำจัดพวกเชื้อรา หรือไล่แมลง ใครที่มีสัตว์เลี้ยงพวกแมว หมา ก็เอาไปใช้พ่นเห็บ หมัดต่างๆ ได้

นอกจากนี้ พวกเศษใบไม้ต่างๆ ก็เอามากองรวมกัน เอาขี้วัวมาผสม ราดด้วยน้ำส้มควันไม้ ปล่อยทิ้งไว้กลายเป็นปุ๋ย และบางส่วนที่ผสมดิน ก็เอามาทำดินปลูก อยากบอกว่าไอเดียดีมากๆ ไม่ต้องลงทุนอะไรเท่าไหร่ เพราะวัตถุดิบก็หาได้จากในชุมชน แถมทำประโยชน์ให้กับชุมชนอีกต่างหาก

ตอนนี้ได้ข่าวว่า กำลังคิดจะต่อยอดจาก ไม้ท่อนใหญ่ๆ ก็ตัดเป็นแว่นๆ เพื่อเตรียมทำเขียง จาน หรือ วาดรูปบนแผ่นไม้ทำเป็นเครื่องประดับตกแต่งบ้านด้วย ที่สำคัญ ที่นี่ให้เด็กได้มีส่วนร่วมในการทำถ่าน เด็กในชุมชนที่สนใจและอยากเรียนรู้ทักษะต่างๆ ใช้เวลาว่างในช่วงวันหยุดให้เกิดประโยชน์ ก็สามารถเข้ามาร่วมกิจกรรมกลุ่มผู้ใหญ่ได้

ออกจากหมู่บ้านคุรุสภา ก็ไปต่อกันที่หมู่บ้านแม่กวงใต้

หมู่บ้านนี้มีพี่น้องชนเผ่าลาหู่อาศัยอยู่ร่วมกับคนเมือง มีการทำผลิตภัณฑ์จากผ้าปักชนเผ่าต่างๆ เช่น กระเป๋า รองเท้า เสื้อ ผ้าซิ่น โดยอาศัยภูมิปัญญาเรื่องผ้าปักของชนเผ่า และการออกแบบผลิตภัณฑ์ของคนเมือง ทำให้ผลิตภัณฑ์ดูมีมูลค่าเพิ่มมากขึ้น แต่มีปัญหาเรื่องการทำการตลาด เพราะลูกค้าส่วนใหญ่เป็นต่างชาติ พอเกิดสถานการณ์โควิด กลุ่มนี้ก็หยุดการผลิตไป แต่ยังคงมีสินค้าในสต็อกค้างอยู่พอสมควร

นอกจากนี้ในชุมชนยังมีการจักสานไม้ไผ่ทำข้องใส่ปลา โดยใช้ไม้ไผ่ที่มีในชุมชนมาทำ แต่น่าเสียดายที่ปัจจุบันเหลือคนทำเพียงแค่ 4 คน และอายุก็มากกว่า 60 ปีแล้ว คนรุ่นใหม่ก็ไม่ได้สนใจจะสืบทอดต่อ แม่ๆ เล่าว่า เมื่อก่อนชุมชนนี้มีอาชีพจักสานกันแทบทุกหลังคาเรือน แต่ล้มหายตายจากกันไปหมดแล้ว ก็เหลือกันอยู่ 4 คนนี่แหละ ก่อนหน้านู้นเคยมีการสานหลายอย่าง แม่ๆ ทำกันได้ ขอแค่มีตัวอย่างมาให้ แม่ๆ ทำได้หมดไม่ว่าจะเป็นกระเช้าดอกไม้ ตะกร้า หวด กรงนก แต่ตอนนี้คนที่สั่งมีแต่ข้องใส่ปลา ก็เลยทำกันแค่นี้ ข้องใส่ปลาขนาดใหญ่ที่ใช้เป็นเครื่องตกแต่งสถานที่ก็เคยทำ กว่าจะเสร็จ 1 อัน ใช้เวลา 5 วันเลยทีเดียว

วันนี้นอกจากเก็บข้อมูลเรื่องงานแล้ว เหมือนได้ท่องเที่ยวในชุมชนเลยทีเดียว คงมีโอกาสได้เที่ยวแบบนี้อีกเนอะ แล้วจะมาเล่าให้ฟังใหม่

#เพราะทุกวันคือการเรียนรู้
#ทํางานยังไงให้เหมือนไปเที่ยว
#รับจ้างเป็นเพื่อนเที่ยว

A lot of good products in the community!
According to work, I have a chance to explore the communities and discover what they do for a living or help their communities.

The first community's products are Biochar, wood vinegar, fertilizer, and soil. Their amazing idea is zero waste from the trunks of the trees.

The second one's products are goods from ethnic embroidered cloth and bamboo fish containers. The bamboos are grown in their community so that they can save for the cost. Unfortunately, only 4 old ladies can weave them. Even if they would like to transfer their bamboo weaving knowledge, no one would like to learn. It's such a shame!

I'm so blessed to learn more every day. Hopefully, I have a chance to be a part of supporting them to develop their marketing skill in the future.

02/07/2022

ทริปตามล่าหาดอกลิลลี่ป่า ที่ดอยผากลอง

ทริปนี้รู้สึกเหนื่อยมาก ไม่ใช่ว่าทางโหด หรือระยะทางไกล แต่เป็นทริปหนีทากสุดชีวิต

การเดินป่าหน้าฝน ไม่มีทางที่จะไม่เจอทาก ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเจอมากหรือน้อยเท่านั้นเอง

ทริปนี้ก็เจอกันคนละ 2-3 ตัว เกาะไม้เท้า ขึ้นรองเท้า กางเกง แต่ที่โหดที่สุด เพื่อนร่วมทริปโดนทากหอมแก้มจ้า

มีนักวิ่งเทรลคนหนึ่ง ตามหลังพวกเรามาติดๆ โดนทากบอกรักที่หน้าแข้ง เลือดอาบเลยทีเดียว แถมไหลไม่หยุดต้องคอยใช้ทิชชู่กดปากแผลไปสักระยะถึงจะดีขึ้น

แต่ระหว่างทางต้องบอกเลยว่า วิวสวยมาก ป่าครึ้มและมีละอองฝนโปรยปรายเป็นระยะ แต่น่าเสียดายที่ไม่ค่อยได้หยุดถ่ายรูป เพราะกลัวทาก ต้องรีบจ้ำอ้าวตลอดทางจนหอบลิ้นห้อยเลยทีเดียว

ส่วนลิลลี่ป่าที่ตามหาน่ะเหรอ บานให้ยลโฉมเพียงดอกเดียวเท่านั้น ทริปนี้เหมือน "คุณหลอกดาว" จริงๆ ขึ้นไปที่จุดชมวิว มีแต่หมอกจ้า มองวิวใดๆไม่เห็นเลย

แต่ไม่เป็นไร เป้าหมายมีไว้พุ่งชน เอาไว้พวกเราจะกลับไปอีกครั้งช่วงปลายฝนต้นหนาว รับรองสวยแน่นอน

ส่วนใครที่อยากเดินเที่ยวเส้นทางนี้ ขับรถขึ้นมาบ้านม้งดอยปุย แล้วเดินไปทางสวนน้ำตก เสียค่าเข้าคนละ 10 บาท เดินอ้อมไปทางหลังน้ำตก ผ่านโบสถ์ เดินไปเรื่อยๆ มีทางแยกจากถนนดีๆ ให้ไปทางขวา เดินไปเรื่อย มีไม่กี่แยกหรอก แต่บอกไปแล้วจะงง ถามชาวบ้านเอาดีกว่า ระยะทางเดินไปกลับแค่ 11 กม. สบายๆ โหดสุดแค่ 300 ม. สุดท้ายก่อนถึงจุดชมวิว ทางจะชันมาก แต่กว้างมากๆ เดินไปพักไปก็โอเค

ขอบคุณเพื่อนร่วมทริป และรูปถ่ายสวยๆ บางส่วน จากพี่แมว (Sabrina) & เพื่อนกัญ

ปล. ก่อนกลับลงดอย แวะชิมกาแฟที่ไร่สองแสน บรรยากาศดีมาก วิวสวย เหมาะกับการนั่งพักเหนื่อยจริงๆ

#ลิลลี่ป่า
#หนีทาก
#รับจ้างเป็นเพื่อนเที่ยว

Enjoy nice scenery on the way up to Phaklong mountain (Buddha footprint trail) for wild lily. Unfortunately, only 1 flower is blooming.

Eventhough the rainy season is not good for me who is scared the leaches, the weather is so cool and better than getting hot.

The end of October or the beginning of November is a good time to explore here. Hopefully, we will come back again.

Thanks my friends (Sabrina & Kan) for sharing me some nice pictures.

01/07/2022

ในวันที่ฝนตกพรำๆ ทั้งวัน การนัดเจอกับเพื่อนสมัยเรียนม.ปลาย ที่ต่างคนก็มีภาระกิจยุ่งเหยิง เป็นแม่ลูกอ่อนเจ้าแม่จัดงานอีเวนท์คนหนึ่งที่นานๆ ทีถึงจะได้กลับมาบ้านที่เชียงใหม่ ส่วนอีกคนก็เป็นน้าที่แสนดีคอยรับส่งหลานไปเรียนและยังตัองคอยดูแลแม่รวมถึงนางยังมีเจ้านายเป็นน้องหมาที่ต้องขออนุญาตทุกครั้งที่จะมาเจอเพื่อนๆ แต่ก็ยังอยากเจอกันเพื่ออัพเดตชีวิตในช่วงโควิด

ดังนั้นการจะหาสถานที่เพื่อพบปะและคุยกันจึงเป็นเรื่องที่ปวดหัวน่าดู เพราะต้องตอบโจทย์ของเรา 3 คน คือ อยู่ไม่ไกลจากบ้านพวกเรา มีบรรยากาศที่ชิวๆ เป็นกันเองสำหรับเด็ก สตรี และผู้สูงอายุ นั่งสบายๆ มีมุมถ่ายรูปเก๋ๆ มีเครื่องดื่มและขนมสำหรับเด็ก เป็นพื้นที่สร้างแรงบันดาลใจ (เพื่อนเป็นเจ้าแม่จัดงานอีเวนท์ ที่ธรรมดาๆ คงไม่ตอบโจทย์ในการคุยงานไปด้วย คุยกับเพื่อนด้วย........แอบเม้าท์นางหน่อย คือ นัดเพื่อนกินขนม ดื่มกาแฟ แต่นางนัดลูกค้ามานั่งคุยด้วยอีกโต๊ะ 555)

ร้านนี้จึงลงตัวมากๆ สำหรับเราทั้ง 3 คน ชอบมากกับการแต่งร้านที่มีดีเทลนู่นนี่นั่น และพร็อพต่างๆ ก็เป็นงานฝีมือที่ทำจากกระดาษ มุมถ่ายรูปเยอะมาก มีมุมหวานๆ ละมุนๆ มุมชวนฝันนั่งเหม่อ หรือมุมน่ารักๆ ส่วนขนมก็ต้องบอกว่าอร่อยถูกใจเด็กน้อย และป้ากับน้าเลยทีเดียว ถึงจะไม่ได้ชิมหลายอย่าง แต่ขอ 2 ชิ้น ก็รู้เลยว่าอร่อย อร่อยแบบถ่ายรูปไม่ทัน หลานจ้วงทั้งมือทั้งช้อนแบบไม่รอให้ถ่ายรูปเลยทีเดียว

สำหรับเครื่องดื่มก็ต้องบอกว่า ชอบความนำเสนอของร้าน ส่วนตัวแล้วเป็นคนดื่มกาแฟ และอยากลองอะไรที่มีชื่อแปลกแตกต่างจากกาแฟร้านอื่นๆ ถึงจะไม่ต่างมากและคาดเดาได้ก็ตาม แต่ขอไม่เอาแบบเพลนๆ ถ้ามีตัวเลือก แต่ถ้าบ่ายไปแล้วก็จะคิดหนักเรื่องดื่มกาแฟนิดหนึ่ง ก็เลยไปสะดุดตากับคำว่า "ป็อบคอร์น" ทางร้านมีให้เลือก "Popcorn coffee" กับ "Popcorn Milk" สองจิตสองใจ แค่เปรยเบาๆ ว่า ชอบดื่มกาแฟ แต่กลัวว่าบ่ายแล้วถ้าจะดื่มกลัวนอนไม่หลับ เอาไงดี หรือจะเป็นเด็กอนามัยดื่มนมดีนะ ทางร้านได้ยินก็เลยบอกว่า "รับเป็นกาแฟแล้วเอาช็อตเดียวไหมคะ" รู้สึกดีที่มีทางเลือกขึ้นมาทันที แต่นั่นก็แสดงว่า ปกติคงต้องเข้มข้นมากแน่เลย แต่ก็ต้องบอกว่า ไม่ผิดหวัง ใช้ได้แต่ก็ยังดีดแรง คราวหน้าจะลองใหม่ถ้าได้ไปช่วงเช้า จะเอาแบบปกติเลย คงดีดหนักมากเลยทีเดียว 555

เสียดายอย่างเดียวคือ สภาพนางแบบอย่างเราไม่ค่อยโอเค ไม่ทันตั้งตัว ถ้าตั้งใจมาถ่ายรูปด้วย ชุดกับหน้าควรต้องพร้อม ชุดแนวหวานๆ น่าจะเหมาะกับร้านนี้ แต่ถึงชุดกับหน้าไม่พร้อม มุมถ่ายรูปของร้านก็ทำให้ออกมาดูดีกว่าสภาพจริงมาก

บอกตัวเองว่า เอาไว้แก้ตัวใหม่คราวหน้า ณ Kradas Cafe

#ชิมกาแฟ #ชิมขนม
#รับจ้างเป็นเพื่อนเที่ยว

Enjoy taking photo, spending time with lovely friends, drinking cofee and tasting cakes. Nice place for nice photos in a rainy day. Lots of decoration with papers. So amazing and detailed work. Highly recommended for snaping shots and nice cakes. At Kradas Cafe.

30/06/2022

เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้เห็นวิธีการทำเมี่ยงแบบคนเมือง แต่ที่บ้านปงตอง อ.แม่แตง ยังพอมีให้ดูบ้าง

การหมักเมี่ยง แค่ใช้ใบเมี่ยงกับน้ำ หมักทิ้งไว้ 2-3 เดือน ก็ใช้ได้ พร้อมจำหน่าย แต่วิธีการบรรจุ ต้องบีบน้ำก่อนใส่ตะกร้า แต่แรงจากมือบีบ คงไม่พอก็ต้องเหยียบเพื่อให้น้ำจากใบเมี่ยงไหลออกให้มากที่สุด

#เปิดประสบการณ์ผ่านการท่องเที่ยว
#รับจ้างเป็นเพื่อนเที่ยว
#ภูมิปัญญาคนเมือง
#ดิจิทัลชุมชนตำบลหนองผึ้ง

How to make the fermented tea leaves, the northern local wisdom in food preservation.

เที่ยวสบายๆตามสไตล์ป่าน -Cozy journey by Panne

01/07/2023

15/07/2022

08/07/2022

02/07/2022

01/07/2022

30/06/2022

Address

Website

Alerts

Contact The Business

Shortcuts

Share