27/03/2024
Το Νοέμβρη δώσαμε μια υπόσχεση... τηρώντας την, επιστρέψαμε στην αγαπημένη Ικαριά, για να τη δούμε με τα νερά της φουσκωμένα!
Η διαδρομή της πρώτης μέρας, μας έφερε ψηλά στην περιοχή των Ραχών, στο Οροπέδιο Πέζι, στο φράγμα απ' όπου ξεκινά το Φαράγγι της Χάλαρης...
Περπατώντας μέσα σε πυκνό, μεικτό δάσος, συναντήσαμε αγροικιές κρυμμένες, περβόλια & νερόμυλους, λιοστάσια & οπωρώνες και, σιγά-σιγά, μπαίναμε όλο και βαθύτερα στην καρδιά του Φαραγγιού...
Σταματήσαμε σ' ένα απόκρημνο πλάτωμα, παλιά χωραφίδα, απ' όπου σύντομη παράκαμψη μας έφερε στον καταρράκτη Ραξούνια, που κατέβαζε ορμητικά τα ανοιξιάτικα νερά του, δημιουργώντας ένα απίθανο σκηνικό!
Συνεχίζοντας ενδότερα, κατεβήκαμε προς τα Διπλοπόταμα, με σκοπό να μπούμε μέσα στην κοίτη, μέχρι τη μεγάλη βάθρα, όπου είχαμε βουτήξει το Νοέμβρη, αλλά οι καταρρακτώδεις βροχές, που είχαν προηγηθεί μόλις λίγες μέρες πριν, δεν μας επέτρεψαν την πρόσβαση... αρκεστήκαμε, λοιπόν, να δροσίσουμε τα πόδια μας, θαυμάζοντας το υπέροχο τοπίο, πριν πάρουμε το ανηφόρι της επιστροφής...
Η Ικαρία, όμως, ποτέ δε σε απογοητεύει και πάντα κρατάει έναν άσσο για το τέλος! Έτσι, βρεθήκαμε στο επάνω μέρος του καταρράκτη Ραξούνια, σ' ένα μαγικό νεραϊδότοπο, με πλατάνια και ρυάκια να έρχονται από παντού, για να ενωθούν ακριβώς πριν τον απόκρημνο βράχο και να πέσουν ορμητικά, χαρίζοντας μας το θέαμα που απολαύσαμε πριν λίγο...
Μια μικρή πορεία, μας οδήγησε στο χωριό του Προφήτη Ηλία κι από κει, συνεχίσαμε στον Άγιο Πολύκαρπο για ρεστορέ καλορί!
