04/08/2014
استاد مظاهر مصفا به سال 1311 در تفرش اراک زاده شد. خانواده ی او فرزند چهل روزه ی خود را به قم بردند. تا ششم طبیعی در قم ماند. ششم ادبی را در دارالفنون امیرکبیر گذراند. نقاشی را دوست می داشت، اما علاقه ی بیشترش به شعر و ادبیات باعث شد بجای تحصیل در دانشکده هنرهای زیبا در دانشسرای عالی به تحصیل در رشته ی زبان و ادبیات فارسی بپردازد. دوره ی دکتری را به مدت ده سال گذراند(دوره ی دکتری به حسب معمول 3 سال است، اما نقاری که استاد فروزانفر از او به دل داشت موجب به تاخیر افتادن فارغ التحصیلی اش شد). بعد از دفاع از پایان نامه اش(سیر تحول قصیده در شعر فارسی)با معلمی در دانشسرای عالی آغاز به کار کرد. در حال تدریس سمت های اداری و آموزشی را پذیرفت. از جمله دبیری دبیرستان های تهران، دبیری و ریاست فرهنگ قم، ریاست انتشارات و مدیریت مجله ی آموزش و پرورش، دانشیاری دانشگاه شیراز پس از انتقالش به شیراز، ریاست دبیرخانه ی مرکزی دانشگاه شیراز، مدیریت انتشارات نگاه شیراز. به تهران بازگشت و در دانشگاه تهران استاد تمام وقت و مدیر گروه دانشکده ی ادبیات شد. در آبان ماه 1384 با ناسپاسی مسئولان بازنشسته اعلام شد و با آزرده خاطری از دانشگاه تهران رفت. مدتی استاد تمام وقت دوره های دکتری دانشگاه آزاد بود، اما اکنون خلوت گزینی و سرکشی به زادگاهش، تفرش، را بر کار ترجیح می دهد.
از آن اوست سخنرانی های ادبی(قریب 100 سخنرانی در ایران و افغانستان و پاکستان)، دهها مقاله و 43 تالیف و تصحیح و مجموعه ی شعر، از جمله تصحیح و تحشیه ی مجمع الفصحا، دیوان سنایی، کلیات سعدی، دیوان نظیری نیشابوری، دیوان نزاری قهستانی، پاسداران سخن، چهل چکامه، ده فریاد، سی پاره، شب های شیراز، با اوست حدیث من، داستان های مثنوی، برگی از دیوان صفای اصفهانی، قند پارسی و...
