Hansweert en Schore bevrijd ( 28-10-1944 )
Bevrijding Wemeldinge (27-10 1944 )
De Slag om de Schelde Hoedekenskerke onder vuur (26 oktober 1944)
Operation Vitality , richting Baarland vanuit Terneuzen met Doedelzakken en Buffalo's
Een lezing van Tobias van Gent over bombardement op Breskens 11 sept 1944. ( uitgezonden door omroep Zeeland)
8 november 1944.
8 november: overgave in Serooskerke
Al vroeg in de ochtend zette No 4 Commando de aanval in richting Vrouwenpolder. Onderweg maakten ze vijftig Duitsers, die zich overgaven, krijgsgevangen. Er was lichte tegenstand vanuit de afzonderlijke steunpunten, maar ze werden vrij snel ingenomen. Om 08.15 uur zagen ze een viertal gewapende Duitsers. Zij waren eropuit gestuurd contact te leggen met de Engelsen om met hen over de overgave te onderhandelen. De inlichtingenofficier van No. 4 Commando en een ordonnans brachten het groepje naar hun hoofdkwartier, gevestigd in een loopgraaf. Van daaruit werd door de Duitse soldaten telefonisch gemeld dat er contact met de Engelsen was gelegd. De regimentscommandant van Duitse zijde stuurde toen een auto met officier om de Engelsen op te halen en naar Vrouwenpolder te gaan. Intussen was door beide zijden een staakt-het-vuren in acht genomen. De papieren werden getekend, en er werden garanties gegeven voor een goede behandeling van de Duitse manschappen, verzorging van de gewonden en een waardig begraven van de doden. Rond 13.00 uur waren er 900 krijgsgevangenen, zonder dat er een druppel Brits bloed had gevloeid. Walcheren was vrij. ( Polderhuis8 november: overgave in Serooskerke
Al vroeg in de ochtend zette No 4 Commando de aanval in richting Vrouwenpolder. Onderweg maakten ze vijftig Duitsers, die zich overgaven, krijgsgevangen. Er was lichte tegenstand vanuit de afzonderlijke steunpunten, maar ze werden vrij snel ingenomen. Om 08.15 uur zagen ze een viertal gewapende Duitsers. Zij waren eropuit gestuurd contact te leggen met de Engelsen om met hen over de overgave te onderhandelen. De inlichtingenofficier van No. 4 Commando en een ordonnans brachten het groepje naar hun hoofdkwartier, gevestigd in een loopgraaf. Van daaruit werd door de Duitse soldaten telefonisch gemeld dat er contact met de Engelsen was gelegd. De regimentscommandant van Duitse zijde stuurde toen een auto met officier om de Engelsen op te hal
Vandaag 31 0ktober begint de Slag om de Sloedam.
Operation Switchback op 06-10-1944. Bevrijding Zeeuws-Vlaanderen
Scroll down for English.
Op de 6e oktober om 05.30 ging de Canadese 7e Infanteriebrigade, die een tocht van 150 km uit Calais achter de rug had, aan de overzijde van het Leopoldkanaal in de buurt van Eede tot de aanval over. Onder dekking van 27 Wasps (Brengun-carriers met vlammenwerpers erop gemonteerd) staken de Canadian Scottish en de Regina Rifles in stormboten het kanaal over en veroverden twee kleine bruggenhoofden. De Duitsers, die verrast waren en uit hun evenwicht gebracht waren door de vlammenwerpers, reageerden al spoedig zeer fel. Ze legden een zwaar mortier en mitrailleurvuur en bij hun tegenaanval vielen aan beide zijden veel slachtoffers, ondanks de massale Canadese artillerie- en luchtsteun. Het 3de Bataljon, de Royal Winnipeg Rifles, stak in de loop van de nacht het kanaal over. Op 9 oktober werden na zware gevechten de beide bruggenhoofden samengevoegd en in de nacht van de 13e legden de Royal Canadian Engineers (Canadese genietroepen) een zware brug over het kanaal, zodat de volgende morgen tanks konden oversteken. De Canadese brigade had intussen 533 officieren en manschappen verloren, van wie 111 gewonden.
English.
On the 6th of October at 05.30 the Canadian 7th Infantry Brigade, on the south side of the Leopold Canal in the neighborhood of Eede, passed the attack. Under cover of 27 Wasps (Brengun carriers with flame throwers mounted on it), the Canadian Scottish and the Regina Rifles crossed the canal in storm boats and conquered two small bridgeheads. The Germans, who were surprised and out of balance by the flame-throwers, soon reacted very fiercely. They laid a heavy mortar and machine gun fire and in their counterattacks there were many casualties on both sides, despite the massive Canadian artillery and air support. The 3rd Battalion, the Royal Winnipeg Rifles, crossed the canal during the night. On October 9, after heavy fighting, the two bridgeheads were merged and on t
De Slag om de Schelde 8 november 1944.
Capitulatie in Vrouwenpolder.
De laatste dorpen op Walcheren zijn bevrijd. Vanmiddag tekenden in Vrouwenpolder de Duitsers en de Britten de capitulatie van het eiland. Hiermee is een einde gekomen aan de Slag om de Schelde. De Duitsers zijn verjaagd van de oevers van de strategische rivier.
Eede ( Zeeuws-Vlaanderen) 16 oktober 1944. ( Slag om de Schelde omroep Zeeland )
Scroll down for English.
14 oktober 1944. De Slag om Isabellasluis.
October 14 1944. The battle for Isabellasluis
Isabella Sluis
Op 22 september werd voor de eerste keer door het Algonquin regiment geprobeerd om kanaal over te steken.
Helaas had de Duitse 712e Infanterie Division zich daar ingegraven en brachten ook een 88 mm Flak in stelling.
Bij de eerste poging van het Algonquin Regiment werd op de brug een Sherman tank geraakt en deze blokkeerde gelijk de brug. Van de twee pelotons die die dag aanvielen zijn maar negen man terug gekomen. De rest was gedood, gewond of vermist. De aanvallen gingen daarna over en weer .
Sommige patrouilles kwamen zelfs niet meer terug.
De 5 oktober werd een belangrijke dag.
Een aanval van drie compagnieën werd afgeslagen door hevig vijandelijk vuur.
Een aanval met twee pelotons van C-compagnie daarna had ook geen resultaat.
Een aanval met een peloton van de B-compagnie met een ondersteuning van een Wasp had ook geen resultaat
Laatste opdracht: drie verkenning patrouilles . Weer geen resultaat.
Dit resulteerde wel in achtentwintig doden en gewonden.
Op 7 oktober werd twee keer weer aangevallen door twee compagnies. Weer geen resultaat.
Het strijdgebied was ondermijnd en bezaaid met boobytraps en het werd bestreken door Pillboxes. Ook denkt men dat de schuttersputten en pillboxen ook nog ondergronds verbonden waren.
Na de succesvolle landing op de Braakman kon men echter nog niet zwaar materieel aanvoeren vanwege het slechte weer. Hierop deed het Algonquin regiment weer een aanval
Van 7 t t 10 oktober weren er patrouilles uitgestuurd , Bij een van deze patrouilles onder leiding van Luitenant Hosack in een ondergelopen inham was men op zoek naar gevangenen. Van de andere oever kwam hevig vuur. Men keerde verward en ontredderd terug zonder Lt Hosack ( Zijn lichaam werd volgend voorjaar gevonden )
Op 13 oktober weer een aanval gedaan die werd vooraf gegaan door een aanval van Typhoons
De wiederstandsnesten werden bestookt met r
Scroll down for English
De Braakman
In de nacht van zondag 8 op maandag 9 oktober varen 96 Buffaloes – amfibievoertuigen die elk 24 manschappen kunnen meenemen – vanuit de haven van Terneuzen de Westerschelde op. Doel is de kust van West-Zeeuws-Vlaanderen, om op die manier de Duitse bezetters een tweede front op te dringen en zo de tegenstand aan het Leopoldkanaal te verzwakken. Om 5 over 2 ’s nachts landen de voertuigen op twee plaatsen: bij Paulinahaven, door de Canadezen Amber Beach genoemd, komt het bataljon van de Highland Light Infantry of Canada aan land. Enkele kilometers ten oosten van Hoofdplaat – Green Beach – rijdt het bataljon van de North Nova Scotia Highlanders de dijk op. De landingsplaatsen worden gemarkeerd met gekleurde lichten. Dat gebeurt ook elders op de West-Zeeuws-Vlaamse kust, ter misleiding. Beide bataljons slagen erin meteen een stevig bruggenhoofd op te bouwen.
Bij Amber Beach is de Duitse tegenstand het sterkst. De Duitsers worden letterlijk in hun slaap verrast door de aanval. Bij Hoofdplaat is het uit driehonderd manschappen bestaande 627ste Landesschütz Batallion gelegerd. In eerste instantie krijgt de Duitse legerleiding geen goed beeld van de Canadese aanval. Wel worden de landingsstranden al snel door de Vlissingse Flak-batterijen en een kustbatterij onder vuur genomen. Desondanks lukt het de Canadezen meteen deze eerste dag een terrein van drie kilometer diep en zes kilometer breed te veroveren.
Het landingsgebied van de Canadezen lag bij Hoofdplaat, tussen Hoofdplaat en Biervliet in. De Duitsers zetten onmiddellijk een tegenaanval in om de Canadese troepen "terug in zee te drijven". Majoor R.G. Hodgins, een Canadese officier, rapporteerde aan zijn hoofdkwartier: "de vijand is niet te vergelijken met de garnizoenstroepen die we eerder bij Boulogne en Kaap Gris-Nez in Frankrijk tegenkwamen. Dit zijn soldaten van een hoog opgeleide divisie die met grote vastberadenheid en volharding vechten. Met volle bepakking springe
