Travel Club

04/10/2023

https://www.topontiki.gr/2023/10/04/telos-stis-chreosis-gia-chiraposkeves-sto-aeroplano-vazi-i-evrovouli-ti-provlepi-to-psifisma/

Τι αναφέρει η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του 2014

09/03/2023

https://youtu.be/unIDxtUs7To

Upon arriving in Greece, I never would have guessed that my first travel film would be dedicated to Amfissa. When people think of Greece, they often immediat...

14/11/2022

Δωρεάν η ευρωπαϊκή κάρτα νέων για 116 χιλιάδες νέους

Η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) και το Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου

01/10/2022

Οδηγός των Hipsters της Μπανγκόκ

Μετά την Μπιενάλε Τέχνης της Μπανγκόκ του 2018 υπάρχει μια τεράστια δημιουργική έκρηξη σε ξεχασμένες περιοχές της , οδηγούμενη από νέους Ταϊλανδούς και ξένους καλλιτέχνες, σχεδιαστές, σεφ και μουσικούς, σχεδόν απαρατήρητη σε σύγκριση με την εκπληκτική άνθηση των αστραφτερών νέων ξενοδοχείων και εμπορικών κέντρων που συνέβαλαν στην ώθηση του τουρισμού.

Κανείς δεν φαίνεται σίγουρος πώς ξεκίνησε όλο αυτό, γιατί η πόλη ήταν ανέκαθεν ένα ακμάζον κέντρο για τέχνες, αντίκες και περίεργα. Αυτό που συνέβη, ωστόσο, είναι ότι μεγάλος αριθμός δημιουργικών ανθρώπων προσελκύστηκαν από τα χαμηλά ενοίκια των ερειπωμένων μαγαζιών, των σπιτιών και των εργοστασίων, ιδιαίτερα δίπλα στον ποταμό Chao Phraya, και ότι ολόκληρες γειτονιές ζωντανεύουν με ένα μποέμ χρώμα.

Τα πιο σημαντικά από αυτά βρίσκονται στην ανατολική πλευρά του ποταμού που είναι η περιοχή Bangrak και η οδός Charoen Krung, η οποία ήταν ο πρώτος ασφαλτοστρωμένος δρόμος που κατασκευάστηκε στη Μπανγκόκ τη δεκαετία του 1860.

Τόσο μεγάλη ήταν η αλλαγή σε αυτήν την περιοχή -προηγουμένως ελάχιστα ήταν αναπτυγμένη- που τα τελευταία δύο χρόνια έχει αποκτήσει το ανεπίσημο όνομα Creative District.

Σύμβολο όλης αυτής της δραστηριότητας στο Μπανγκράκ, που στέκεται στην όχθη του ποταμού, είναι το κτίριο του Γενικού Ταχυδρομείου, ένα αρ ντεκό κτίριο που χρονολογείται από το 1940 και μετά από μια πρόσφατη ανακαίνιση στεγάζει τώρα το Δημιουργικό και Σχεδιαστικό Κέντρο της Ταϊλάνδης το TCDC, μια κυβερνητική υπηρεσία, η οποία χαρακτηρίζεται όχι σαν σχολείο ή ερευνητικό κέντρο, αλλά κέντρο έμπνευσης και δημιουργικότητας .

Σε όλη τη διαδρομή κατά μήκος της όχθης του ποταμού, στο προηγουμένως βρώμικο soi (Σοκάκι), μπορείτε να βρείτε νέες δραστηριότητες. Το Warehouse 30, σε μια μεγάλη παλιά αποθήκη πίσω από την πορτογαλική πρεσβεία, βρίσκεται μια αγορά τέχνης, χώρος εκδηλώσεων, εστιατόριο και ένα εργαστήριο επίπλων. Πολλές γκαλερί τέχνης και αντίκες βρίσκονται κοντά, όπως η Speedy Grandma, η Lek Gallery και η Fifty Years Gallery, η τελευταία ιδρύθηκε από έναν Βέλγο συλλέκτη που πέρασε πέντε δεκαετίες εξερευνώντας την Ασία.

Το παλαιότερο εγκαταλελειμμένο αρχοντικό στο Captain Bush Lane που χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα για μια γαλλική εταιρεία εμπορίας κρασιού και οινοπνευματωδών ποτών έχει πλέον ανακαινιστεί όμορφα ως House No 1 και προσφέρει χώρο στους ιδιοκτήτες γκαλερί.

Το ερειπωμένο παλιό Τελωνείο κοντά, που κάποτε σηματοδοτούσε την πύλη προς το λιμάνι της Μπανγκόκ, πρόκειται να γίνει ένα boutique ξενοδοχείο πέντε αστέρων.

Από τον ιστορικό Ναό του Ανακλινόμενου Βούδα μέχρι τα παλιά γραφεία της Εταιρείας Ανατολικής Ασίας, εδώ και καιρό η περιοχή ήταν άδεια και ημιερειπωμένη δίπλα στο ιστορικό ξενοδοχείο Mandarin Oriental. Δεν λείπουν μέρη για φαγητό και ποτό. Το πιο cool από τα νέα εστιατόρια είναι το 80/20, που έχει πολύ επισκεψιμότητα με τη δημιουργική του κουζίνα, ενώ το Harmonique, στη λωρίδα δίπλα στο Ταχυδρομείο, είναι μια γραφική ανακατασκευή πολλών μικρών μαγαζιών. Το Soul Bar είναι ένας χώρος ζωντανής μουσικής του οποίου ο σχεδιασμός ενσωματώνει μεταχειρισμένα ανταλλακτικά αυτοκινήτων από τα εργαστήρια ανακαίνισης κινητήρων του κοντινού Talat Noi. Στην αγορά Bangrak θα βρείτε πολλά παλιά οικογενειακά εστιατόρια και πωλητές που ήταν εκεί για γενιές.

Η δυτική πλευρά του ποταμού έχει τη δική της Creative District, με κέντρο τη γειτονιά Klong San. Πριν από μερικά χρόνια, η πιο γνωστή τοποθεσία εδώ ήταν η Klong San Market, υπήρχε σε περιοχή που κάποτε ήταν σιδηροδρομικός σταθμός και πούλαγε τοπικές μόδες και αξεσουάρ. Δίπλα στην αγορά βρίσκεται το Jam Factory, το οποίο έχει ανοίξει σε παλιά κτίρια εργοστασίων ομαδοποιημένα γύρω από μια μεγάλη, χορταριασμένη αυλή με τεράστια δέντρα μπόντι και ένα κατάστρωμα στην άκρη του ποταμού. Ένας χώρος εκδηλώσεων, βιβλιοθήκη, εστιατόρια, καταστήματα και γκαλερί θα τα βρείτε όλα εδώ, και περισσότερα μπορείτε να βρείτε στην άμεση γειτονιά, η οποία μεταμορφώνεται με το γιγάντιο νέο συγκρότημα IconSiam.

Σε κοντινή απόσταση με τα πόδια από το Jam Factory βρίσκεται το Lhong 1919, ένα αναπαλαιωμένο συγκρότημα παλιών αποθηκών και ένα κινέζικο ιερό που χρονολογείται από τα μέσα του 19ου αιώνα, το οποίο παρέχει πλέον χώρο δίπλα στο ποτάμι για καταστήματα τέχνης και ντιζάιν με έργα νέων καλλιτεχνών. Γύρω από μια ανοιχτή αυλή, τα διώροφα υπερώα και τα ξύλινα υπόστεγα έχουν ανακαινιστεί όμορφα, συνδυάζοντας έτσι τη συντήρηση με τις σύγχρονες ανάγκες, και μαζί με τα καταστήματα τέχνης και χειροτεχνίας υπάρχουν πολλά εστιατόρια.

Αναδύονται και άλλες γειτονιές. Στην άκρη της ίδιας της Παλιάς Πόλης, στο Pak Klong Talat, τη μεγαλύτερη αγορά λουλουδιών της Μπανγκόκ, βρίσκεται το Yodpiman River Walk, ένα νέο χαμηλότερο κοινοτικό εμπορικό κέντρο που χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και στεγάζει γκαλερί, μπουτίκ και πολλά εστιατόρια, καθώς παρέχει χώρο για χονδρεμπόρους λουλουδιών. Οι επισκέπτες μπορούν να φτάσουν με βάρκα στην προβλήτα Pak Klong Talat και να καθίσουν στο μεγάλο κατάστρωμα του ποταμού, όπου τα εστιατόρια προσφέρουν τραπέζια. Η ζωή στην αγορά των λουλουδιών, εν τω μεταξύ, συνεχίζεται με τον δικό της πολύχρωμο, αρωματικό τρόπο.

Δίπλα στο κανάλι Saen Saeb, κοντά στο ιστορικό Jim Thompson House, το Yelo House έχει μετατρέψει έναν παλιό εκδοτικό οίκο σε έναν διώροφο κόμβο τέχνης και design, καθώς και σε ένα μέρος για να φάτε και να απολαύσετε ένα ή δύο ποτά. Σε κοντινή απόσταση, κοντά στο Εθνικό Στάδιο, βρίσκεται το Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού της Μπανγκόκ, ένα από τα κορυφαία καλλιτεχνικά κέντρα της πόλης, που φιλοξενεί προσωρινές εκθέσεις τέχνης στους εννέα ορόφους του.

Τα συστήματα μαζικής συγκοινωνίας της Μπανγκόκ διευκολύνουν τη μετακίνηση στην πόλη, και έτσι η εξερεύνηση είναι από μόνη της ευχαρίστηση. Δεν χρειάζεται να κάνετε σχέδια: όπως λέει η παλιά παροιμία, το καλύτερο σχέδιο για όποιον επισκέπτεται την Μπανγκόκ είναι να μην έχει κανένα σχέδιο.

21/08/2022

Κουήνσλαντ- Εξερευνήστε απομακρυσμένους υφάλους και νησιά

Πάνω σε ένα ναυλωμένο γιοτ, ήμασταν ένα από τα πολλά πληρώματα που απολάμβαναν θεαματική ιστιοπλοΐα στις ονειρεμένες Whitsundays, ευλογημένες με ούριους ανέμους και ηλιοφάνεια. Όπως αποδείχθηκε, η ιστιοπλοΐα είναι μόνο ένας τρόπος για να απολαύσετε τις υπέροχες πλωτές οδούς του Κουήνσλαντ. Ήταν η πρώτη μου regatta στο νησί Hamilton της Αυστραλίας και ήταν απλά συναρπαστική.

Whitsunday Islands
Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Κόλφελτ, συγγραφέα του βιβλίου The Whitsundays, αποτελείτε από 74 νησιά, υπάρχουν στην πραγματικότητα 150 νησιά, νησίδες και βράχοι που ξεπηδούν από τα νερά του Whitsunday. Όποιος κι αν είναι ο πραγματικός αριθμός, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Whitsundays είναι η καλύτερη υδάτινη «παιδική χαρά» της Αυστραλίας.
Οι ιστιοπλόοι συγκεντρώνονται κάθε χειμώνα για να διαγωνιστούν στην Εβδομάδα αγώνων Airlie Beach (10–16 Αυγούστου 2012), ακολουθούμενη αμέσως από την Εβδομάδα αγώνων του Audi Hamilton Island (17–25 Αυγούστου 2012). Το πρόγραμμα εκδηλώσεων και για τις δύο regatta είναι σχεδόν εξίσου σημαντικό με το πρόγραμμα ιστιοπλοΐας, με πάρτι στην παραλία, εκδηλώσεις με θέμα το νησί, ζωντανά συγκροτήματα, παρελάσεις μόδας και πάρτι στο δρόμο όλα μέρος του event.
Τα θαλάσσια καγιάκ ακολουθούν πιο χαλαρό ρυθμό, με τους κωπηλάτες να επισκέπτονται απομονωμένους κολπίσκους στους οποίους ελάχιστοι άλλοι έχουν πρόσβαση. Το Salty Dog Sea Kayaking παίρνει μικρές ομάδες για περιπέτειες μισής ημέρας έως έξι ημερών. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να κάνεις κάμπινγκ στην παραλία κάτω από κοκοφοίνικες με τα αστέρια και το φεγγάρι για παρέα και να σε νανουρίζει το απαλό κύμα της θάλασσας.
Για να απολαύσετε τον υπέροχο υποθαλάσσιο χώρο, επιβιβαστείτε σε ένα γρήγορο φέρι, υδροπλάνο ή ελικόπτερο προς το πλωτό χώρο της Fantasea Cruising στο Hardy Reef. Βουτήξτε, κολυμπήστε με αναπνευστήρα ή μείνετε εντελώς στεγνοί στο υποβρύχιο παρατηρητήριο ενώ κοιτάζετε σε ζωντανούς κοραλλιογενείς κήπους που κατοικούνται από κοπάδια πολύχρωμων ψαριών. Δεν θέλετε να επιστρέψετε ακόμα στην ηπειρωτική χώρα; Περάστε τη νύχτα στον ύφαλο με το Fantasea’s Reefsleep Experience.
Για απόλυτη απόλαυση, επιβιβαστείτε σε ένα μηχανοκίνητο γιοτ 33,5 μέτρων της DescaradA Charters. Με ένα πλήρωμα τεσσάρων ατόμων για κάθε δυνατή ιδιοτροπία σας, είναι σαν να έχετε το δικό σας ιδιωτικό πολυτελές γιοτ.

Cairns and Port Douglas
Επισκεφτείτε την καρδιά των Wet Tropics που περιλαμβάνονται στη λίστα Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, όπου το τροπικό δάσος συναντά τον ύφαλο, το Port Douglas και το Cairns είναι τα σημεία εκκίνησης για να εξερευνήσετε τα διαμάντια του εξωτερικού υφάλου στο στέμμα του Great Barrier Reef. Ψαράδες από όλο τον κόσμο έρχονται στο Lizard Island για να διαγωνιστούν στο καλύτερο διεθνές τουρνουά μεγάλων ψαριών στην Αυστραλία, το Black Marlin Classic (20–27 Οκτωβρίου). Οι ύφαλοι της Κορδέλας στην άκρη της υφαλοκρηπίδας αποτελούν βιότοπο για πελαγίσια ψάρια.
Για ευκολότερο εντοπισμό άγριων ζώων, τα λιβάδια με θαλάσσιο χόρτο του νησιού Hinchinbrook φιλοξενούν κοπάδια dugong (είναι θαλασσινό μεγαλόσωμο θηλαστικό ζώο, που ανήκει στην τάξη των σειρήνων). Ντροπαλά θαλάσσια θηλαστικά που ζουν περίπου 70 χρόνια, αν μπορούν να επιβιώσουν από τους αμέτρητους κινδύνους που συναντούν καθημερινά, οι μύθοι για το dugong αφθονούν. Οι δεισιδαίμονες αρχαίοι ναυτικοί μαγεύτηκαν από μυθικές σειρήνες.
Δεν θέλετε να βρέξετε τα μαλλιά σας; Φορέστε ένα γυάλινο κράνος για έναν θαλάσσιο περίπατο στο Green Island, κατεβαίνοντας απαλά μερικά μέτρα συνδεδεμένος με ένα λάστιχο που σας παρέχει αέρα για μια υποβρύχια βόλτα κατά μήκος του βυθού. Είναι η τέλεια υποβρύχια εμπειρία για μη κολυμβητές.
Ο κύριος ναυτικός, πλοηγός και κατασκευαστής χαρτών, ο Τζέιμς Κουκ ήξερε ένα ή δύο πράγματα για την πλοήγηση. Πλοηγώντας σε αχαρτογράφητα νερά το 1770, κατάφερε να χάσει όλους εκτός από έναν από τους 3.000 περίεργους μεμονωμένους υφάλους που αποτελούν τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο. Κρατώντας το Endeavor στον ύφαλο, άφησε το σκάφος του στην παραλία όπου βρίσκεται σήμερα το Cooktown. Οι ντόπιοι γιορτάζουν την αριστοτεχνική του ναυτική ικανότητα με το ετήσιο Cooktown Discovery Festival (8–11 Ιουνίου).
Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα travelearth

13/06/2022

Μάσκες Khon της Ταϊλάνδη
Σε μια μικρή συνοικία κοντά στην περιφέρεια της Μπανγκόκ, ένας τεχνίτης που κατασκευάζει μάσκες khon μιλάει για το διαμάντι στο στέμμα της ταϊλανδικής κουλτούρας
Οι παραδοσιακές τέχνες μπορούν να επιβιώσουν στα πιο απίθανα μέρη. Σε έναν ήσυχο καταπράσινο δρόμο στο δυτικό άκρο της Μπανγκόκ, το είδος του προαστίου που δεν έχει ακόμη ξεπεράσει το αγροτικό παρελθόν και τα κομμάτια άγριας βλάστησης φυτρώνουν σε κενά μέρη ανάμεσα σε σύγχρονες μονοκατοικίες, είναι το εργαστήριο και το σπίτι του Somchai Buppa. τεχνίτης των εμβληματικών μασκών που φοριούνται στον κλασικό ταϊλανδικό χορό khon. Προφανώς το διώροφο κτίριο δεν διαφέρει σε τίποτα από τους γείτονές του.
Αμέσως μόλις μπείτε στο μπροστινό δωμάτιο του Somchai, υπάρχει μια αίθουσα τηλεόρασης στα αριστερά και μια κουζίνα στο πίσω μέρος, αλλά κοιτάζοντάς από έναν πάγκο εργασίας σε αυτό που θα ήταν ο κύριος χώρος καθιστικού βλέπετε το ευγενικό πράσινο πρόσωπο του Ράμα, συνοδευόμενος από τον στρατηγό του, Λάκσμαν, με αγγελικό πρόσωπο αστραφτερά χρυσός. Και τα δύο είναι στολισμένα με κωνικά στεφάνια, ενώ δίπλα είναι ο στρογγυλόκεφαλος, μαυροπρόσωπος πολεμιστής μαϊμού Nilapat, με το στόμα του ανοιχτό.
Πίσω, φαντάσματα στην ημιτελή τους κατάσταση, υπάρχουν μάσκες για τη δημιουργία διάφορων τρομακτικών δαιμόνων και άλλων χαρακτήρων από το έπος Ramakien (Ramayana), το αντίστοιχο της Οδύσσειας της Ταϊλάνδης, το οποίο παρέχει την ιστορία του χορευτικού δράματος khon. Όλες αυτές οι μάσκες έχουν φυσικό μέγεθος, ενώ μέσα στην ακαταστασία του πάγκου εργασίας υπάρχουν μινιατούρες μάσκες, ύψους λίγων εκατοστών, αλλά εξίσου ποικίλες στο χρώμα και τις λεπτομέρειες των χαρακτηριστικών του προσώπου.
Εξίσου εκπληκτική είναι η ιστορία του ίδιου του τεχνίτη, μόνο από προεπιλογή, όπως λέγαμε, ανακάλυψε αυτό που έχει γίνει το πάθος του καθώς και το επάγγελμα του.
«Ήμουν φτωχός, δεν είχα μόρφωση, ωστόσο έπρεπε να βρω έναν τρόπο να τα βγάλω πέρα», εξηγεί ο 62χρονος Somchai. «Ήμουν 15 χρονών όταν τυχαία έτυχε να κάνω παρέα με κάποιους ανθρώπους που εργάζονταν στην κατασκευή μασκών khon. Τότε ήταν που ανακάλυψα ότι μου άρεσε αυτή η τέχνη. Τώρα είναι μέρος της ζωής μου, από τότε που ξεκίνησα, και θα συνεχίσω να το κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου».
Ο Somchai, δείχνοντας ελάχιστα σημάδια της ηλικίας του και τα γκρίζα μαλλιά του ακόμα πυκνά, μιλάει εύκολα και με ενθουσιασμό, σαφώς ικανοποιημένος από την ζωή και τη δουλειά του. Γιατί όμως το πάθος για τις μάσκες khon; «Βρίσκεται στη ρίζα της κουλτούρας της Ταϊλάνδης», λέει. «Κάθε χώρα έχει τους εθνικούς της θησαυρούς και το Κον είναι ο πολιτιστικός πλούτος της Ταϊλάνδης».
Αναπτύσσεται τον 16ο αιώνα, το χορευτικό δράμα khon έχει μακρά παράδοση στην Ταϊλάνδη, απολαμβάνοντας ταυτόχρονα βασιλική προστασία και τεράστια δημοτικότητα στο κοινό. Είναι τόσο γνωστή η ιστορία του Ramakien που οι χορευτικές παραστάσεις μπορούν να περιλαμβάνουν απλώς αγαπημένα αποσπάσματα χωρίς την απώλεια της κατανόησης .
Ζωτικής σημασίας όμως είναι οι μάσκες. Εκτός από ένα ρεφρέν, οι ερμηνευτές του κλασικού khon είναι βουβοί - τα συναισθήματά τους δεν εκφράζονται λεκτικά αλλά εκφράζονται στη μελετημένη κίνηση των χεριών, των χεριών και του σώματος, και είναι οι μάσκες που σας λένε ποιος είναι ποιος, διαχωρίζοντας τους καλούς από τους κακούς. Κάποτε φορούσαν μάσκες όλων των χαρακτήρων -περισσότερες από 200, συμπεριλαμβανομένων θεών, γιγάντων, ανδρών, δαιμόνων, πολεμιστών πιθήκων και διαφόρων θηρίων - αλλά σήμερα χρησιμοποιούνται μόνο οι μάσκες των δαιμόνων και των πιθήκων, αν και υπάρχουν αρκετές από αυτές, περίπου 100 από τους πρώτους και σχεδόν 50 από τους δεύτερους, όλα διαφορετικά σε χρώματα, σχήματα, διακοσμήσεις και εκφράσεις προσώπου, στεφανωμένα ή «φαλακρά».
Ωστόσο, το khon, μαζί με άλλες παραδοσιακές τέχνες, αγωνίζονται για επιβίωση αυτές τις μέρες. Οι εποχές της ακμής έχουν περάσει εδώ και πολύ καιρό και μόνο λίγοι αφιερωμένοι χώροι, κυρίως το Εθνικό Θέατρο της Μπανγκόκ, ανεβάζουν αυθεντικές παραστάσεις. Διαφορετικά, μπορείτε να δείτε μόνο αποσπάσματα σε διάφορες πολιτιστικές εκθέσεις με τουριστικό προσανατολισμό.
Παρά την πτώση, ο Somchai είναι σίγουρος για το μέλλον του khon. «Είναι αδύνατο για το khon να εξαφανιστεί. Είναι στην καρδιά του πολιτισμού μας και θα υπάρχει πάντα μια νέα γενιά που θα αναλάβει και θα αναπτύξει την τέχνη. Και αυτοί, μέχρι την ηλικία των 40 περίπου, θα ανακαλύψουν το πάθος». Προσθέτει ότι τώρα υπάρχουν περίπου 20 νέοι σε όλη την Ταϊλάνδη που μαθαίνουν τη τέχνη, προετοιμάζονται να διαδεχθούν τους σημερινούς δασκάλους, από τους οποίους υπολογίζει ότι υπάρχουν περίπου μισή ντουζίνα, αν και δεν εργάζονται όλοι με πλήρη απασχόληση.
Είναι προφανές ότι η τέχνη ανθίζει στην εταιρεία του Somchai, Baan Khon Thai, την οποία διευθύνει με πέντε μέλη της οικογένειας και δύο εξωτερικούς εργάτες, τους οποίους έχει εκπαιδεύσει. Κάθε χρόνο η επιχείρηση βγάζει περίπου 30 μάσκες πλήρους μεγέθους, που κοστίζουν 20.000-25.000 μπατ (400 με 500 ευρώ) η καθεμία, και εκατοντάδες μινιατούρες, που πωλούνται μεταξύ 150 και 900 μπατ (από 3 με 18 ευρώ). Συνολικά, η παραγωγή αντιπροσωπεύει ένα καστ 100 και πλέον διαφορετικών χαρακτήρων.
Περισσότερα στο δικτυακό τόπο travelearth