Een impressie van de mooiste regio van Italië;
un'impressione olandese della regione più bella d'Italia Welkom op mijn facebookpagina over Abruzzo.
(3)
In de vele jaren dat ik op vakantie in Italië ben geweest heb ik bijna alle regio's van Italië gezien. Elke keer als ik dacht dat ik nú toch wel het mooiste gezien had, kwam ik weer in een andere streek en verwonderde ik me wederom over de schoonheid van het landschap, van de cultuur, van de geschiedenis, van de keuken en van de mensen. In 2012 had ik de gelegenheid om een paar weken buiten het va
kantieseizoen naar Italië te gaan. Ik heb toen voor Abruzzo gekozen, omdat ik in de paar keer dat ik daar al geweest was had gezien dat er nog veel meer moois te ontdekken viel. In die paar weken heb ik mijn hart verloren aan de regio en sindsdien breng ik er bijna al mijn vakanties door. Het is alsof ik daar mijn bestemming heb gevonden. Vanuit mijn vaste plek in Anversa degli Abruzzi reis ik door de hele regio, op zoek naar steeds weer nieuwe ontdekkingen. Deze facebookpagina gebruik ik om die ontdekkingen te delen met degenen die mijn passie delen of er nieuwsgierig naar zijn. Ingrid Paardekooper
P.S. Alle foto's zijn door mijzelf gemaakt, tenzij anders aangegeven.
19 mei: het feest van de heilige Celestinus, kluizenaar-paus uit Abruzzo.
Uit het archief van In Abruzzo:
In de film ‘Habemus Papam’ van Nanni Moretti uit april 2011 zien we hoe een kardinaal tijdens een conclaaf bij elke nieuwe telling zijn naam steeds vaker hoort noemen en het daar heel benauwd van krijgt. Hij wordt gekozen en vlak voordat hij in vol ornaat het beroemde balkon van de Sint Pieter o...
"De stille schoonheid van de Abruzzen"
Kijk eens hoe leuk: de Libelle besteedt deze week in haar Italiëspecial maar liefst 8 pagina's aan Abruzzo (oftewel de Abruzzen). Veel aandacht voor de natuurschoon, de keuken, de dorpjes, de rust en het ontbreken van het massatoerisme. Lees de kopjes maar. En zie een paar foto's. Voor de volledige reportage: koop het blad zou ik zeggen. Wil je naast dit artikel ook nog meer weten over kunst, architectuur en culturele tradities in deze mooie, rustige regio, koop dan mijn boek 😉!
Zomaar een donderdagavond in Anversa. Een groep jonge mensen vanuit heel Europa die zich middels projecten inzetten voor wild life in Europa, in het bijzonder de Apennijnen, in het bijzonder de beren. Dat doen ze via organisaties als Rewilding Europe, Rewilding Apennines en Salviamo l'Orso. Ze werken vanuit drie kleine dorpen hier in Abruzzo: Pettorano sul Gizio, Gioia dei Marsi en Ortona dei Marsi. En omdat Anversa zo'n beetje daar tussenin ligt en omdat ze Pepuccio kennen van l'Angolo delle Grazie, hebben ze hier afgesproken voor een aperitivo cenato. Gezellig. En mooi om te zien hoe jonge mensen zich inzetten voor een goed doel.
De herder-filosoof symbool van Abruzzo: "In de VS krijgen we prijzen die onze inspanningen terugbetalen".
De herder-filosoof symbool van Abruzzo: 'In de VS krijgen we prijzen die onze inspanningen terugbetalen'.
ANVERSA DEGLI ABRUZZI - Schapen scheren in Abruzzo. Aan de vooravond van het zomerseizoen met het ritueel van de verticale transhumance waarbij kuddes schapen en geiten naar grote hoogten trekken, begeleid door mannen te paard en een honderdtal honden om ze te beschermen tegen diefstal maar vooral tegen wolven en andere wilde dieren.
In Anversa degli Abruzzi, in de provincie L'Aquila, is Nunzio Marcelli, de herder en kaasmaker met een graad in economie die het wereldwijd succesvolle initiatief 'Adopteer een Schaap' bedacht, nu meer sedentair, hij fokt 1500 tot 1700 schapen en runt een boerderij, maar - ondanks zijn lange witte baard en 40 jaar op het platteland - heeft hij de wil niet verloren om te vechten voor de verdediging van de schapenhouderij en microproductie, van rauwmelkse kazen tot mortadella en salami van schapenmelk.
Het werk dat hij doet is niet voor slaapkoppen: "Elke dag," vertelt hij Ansa, "doen we de eerste melkbeurt om 4.30 uur, en dan herhalen we dat om 17.00 uur. Maar schapen produceren niet zoveel als koeien. En onze schapen die aan verticale transhumance doen, produceren zelfs minder melk dan Sardijnse schapen die aan horizontale, vlakke transhumance doen.
Maar, zegt hij, "de rekeningen tellen voor ons omdat we onze kazen exporteren naar de Verenigde Staten en daar prijzen krijgen die onze inspanningen terugbetalen. Daarnaast hebben we vleesschapen, we werken met de Igp certificering, dat is die van de Agnello del Centro Italia, en het is honderd procent biologisch, nul km productie. Het slachthuis bevindt zich ook in onze fabriek. We hebben geprobeerd om de voorstellen voor lamsvlees te vernieuwen, door de salami van schapenvlees en gedroogd lamsvlees te produceren, en zowel de mortadella als de hamburger worden zelf geproduceerd. Dit zijn onze ideeën voor de transformatie en modernisering van typische lokale producten".
Het 'Adopteer een Schaap'-project wordt voortgezet en telt nu ongeveer 800 uitgebreide families. Het is een vorm van cohesie tussen consumenten en producenten," legt Nunzio uit, "en de laatste tijd krijgt het ook de waarde van het helpen van een soort schapenhouderij. In het bijzonder voor de Apennijnen, die door een reeks gebeurtenissen sterk in verval zijn geraakt, ondanks het prachtige beeld dat het oproept voor regionale producten. Als je niet wilt dat de herderseconomie alleen een imago blijft, maar ook een inhoud krijgt, moeten bepaalde vormen van uitwisseling tussen consumptie en productie worden aangemoedigd".
Het is nuttig om de economie van de Apennijnen, de traditionele herderseconomie, maar ook essentiële biodiversiteitsfactoren te beschermen, zoals blijkt uit studies die hier worden uitgevoerd door de Universiteit van Oost-Piëmont.
"In het bijzonder wordt het circulaire karakter van deze activiteit benadrukt: de kudde verplaatst zich naar waar gras is, maar op een cyclische manier. Aan de andere kant lopen degenen die met een sedentaire kudde in één gebied blijven het risico op woestijnvorming, zoals in veel gebieden is gebeurd, waaronder Palestina en het Midden-Oosten. De strategische waarde van deze cyclische verplaatsing van de kudde van 300-400 meter hoogte naar 2000 meter in de zomer wordt al gezien sinds de Romeinse tijd. Maar als de geschiedenis van deze praktijk succesvol is, dan moet de toekomst dat ook zijn: er zijn hier jonge mensen die aan pastorale training, opleiding en studie doen. Maar wat nodig is", luidt de oproep, "is een marktordening zodat deze producten van de bergweidegang zich onderscheiden. Ze zullen eindelijk worden betaald voor hun waarde".
(Vertaald met DeepL)
ANVERSA DEGLI ABRUZZI – Tempo di tosatura delle pecore in Abruzzo. In vista della bella stagione col rituale della transumanza […]
𝐅𝐞𝐬𝐭𝐚 𝐝𝐢 𝐒𝐚𝐧 𝐓𝐨𝐦𝐦𝐚𝐬𝐨 𝐀𝐩𝐨𝐬𝐭𝐨𝐥𝐨 𝐢𝐧 𝐎𝐫𝐭𝐨𝐧𝐚
📣 Ortona in het 1e weekend van mei: het feest van Sint Thomas
🙏In Ortona, aan de kust van de provincie Chieti, wordt in het eerste weekend van mei het Festa di San Tommaso Apostolo, Sint Thomas Apostel, gehouden, ook bekend als het Festa del Perdono (feest van Vergeving), ter ere van de patroonheilige van de stad.
🎊De kern van La Festa vormen de plechtigheden rondom de heilige. Het héle programma is echter een mengeling van religieuze vieringen, processies, folklore en tradities en moderne feesten en concerten.
🗝🗝 Een speciale rol is daarbij weggelegd voor Margaretha van Parma (of van Oostenrijk), de buitenechtelijke, maar erkende dochter van Karel V van Spanje, die bij ons vooral bekend is geworden als landvoogdes van de Habsburgse Nederlanden (van 1559 tot 1567).
Volg de link hieronder om te zien wat er dit weekend gebeurt. De foto’s uit 2019 zijn van Luigia Togato Photo en ook afkomstig van Ortona Live.
In Ortona, aan de kust van de provincie Chieti, wordt in het eerste weekend van mei het Festa di San Tommaso Apostolo, Sint Thomas Apostel, gehouden, ook bekend als het Festa del Perdono (feest van Vergeving), ter ere van de patroonheilige van de stad.De kern van La Festa vormen de plechtigheden ron...
Op 15 juni leid ik een groep rond door Anversa degli Abruzzi en Castrovalva, twee van een aantal plaatsen in Abruzzo die M.C. Escher inspireerden. Van Castrovalva maakte hij ook een beroemde litho.
Castrovalva is ook de thuisbasis van de beroemde jonge chef-kof Chef Davide Nanni ('lo chef wild') en we sluiten de ochtend dan ook af met een pranzo in zijn restaurant.
Zie voor de litho van Escher o.m. deze link: https://lnkd.in/eSsZy5Mw
🎫Last Chance Book Today!
Today is the last chance to book a much sought-after lunch date with Wild Chef, Davide Nanni at his family's Agriturismo in Castrovalva on Saturday 15th June.
Davide will be in the kitchen giving a human dimension to haute cuisine! A fantastic 4-course menu created from organic and 0 km ingredients that shows off his skills with a nod to traditional dishes.
In the morning author Ingrid Paardekooper will take guests on a guided ramble around the Borghi piu belli small town of Anversa degli Abruzzi and then onto exploring Castrovalva before lunch!
It's a very popular event, and our waiting list snapped up most of the tickets but there is a handful left!
Book Now
https://lifeinabruzzo.com/events/davide-nanni-lunch-anversa-castrovalva-rambles/
Gisteren in Cocullo
Ieri a Cocullo
De strijd tegen de ontvolking
Het centrale thema van de film ‘Un mondo aparte’ is de ontvolking van de kleine dorpen in wat wij het ‘platteland’ zouden noemen (wat een beetje gek klinkt voor bergdorpen: paesi rurali dus). Niet alleen in Italië is dat aan de gang: ook in andere landen zie je dat gebeuren.
Sommige van die dorpen nemen drastische besluiten om die ontvolking tegen te gaan, zoals het onder bepaalde voorwaarden te koop aanbieden van huizen voor 1 euro. We konden op de Nederlandse televisie de mensen volgen die dat deden in de Italiaanse resp. Spaanse plaatsjes Ollolai en Zarra. Ook hier in Abruzzo, in Pratola Peligna, werden huizen te koop aangeboden voor 1 euro en sinds de start van dat project in 2021 zijn er al 24 huizen verkocht, vooral aan buitenlanders.
Of dorpen worden omgebouwd tot ‘albergo diffuso’, zoals het populaire Santo Stefano di Sessanio, waar de Zweeds-Italiaanse Daniel Kihlgren in 1998 een groot deel van de leegstaande huizen opkocht en er hotelkamers in maakte. Sindsdien ontvangt het dorp zo’n 7300 toeristen per jaar (in 2001 waren dat er nog geen 300) en wonen er ruim 120 mensen permanent (in tegenstelling tot het handjevol oude vrouwen van toen). Het project kreeg navolging in andere delen van Italië, zoals het beroemde grottendorp Matera in de Basilicata, maar ook in Campanië en Calabrië.
Toeristen aantrekken en/of meer mensen overhalen om zich permanent in Abruzzo’s kleine dorpen te vestigen: dat is wat nodig is om de ontvolking tegen te gaan. Ik schreef al eerder over de ‘donne rurali’ in mijn dorp Anversa degli Abruzzi, een groep van (nog) 9 vrouwen, die zich permanent hier hebben gevestigd en met hun werk c.q. projecten investeren in de economie, de cultuur en vooral de sociale cohesie van het dorp en daarmee bouwen aan de toekomst van dat dorp.
Vandaag publiceerde ANSA.it een artikel over een project in een ander dorp in Abruzzo, Gagliano Aterno, dat ertoe heeft geleid dat in de afgelopen 3 jaar 20 nieuwe inwoners bijgekomen zijn. De jongste aanwinsten zijn twee boekhandelaren uit Rome, die ervoor gekozen hebben om hun tweedehands boekenwinkel van Rome naar Gagliano te verplaatsen en daar ook zelf een nieuw bestaan op te bouwen en te investeren in het sociale en culturele leven van het dorp en omgeving. Lees hieronder de vertaling van het artikel onder de link.
——————————
Een tot de nok toe gevulde bestelwagen is de afgelopen 17 keer heen en weer gereden naar Gagliano Aterno (L'Aquila), een dorp van ongeveer 250 inwoners, om doos na doos met boeken uit te laden.
Nu zijn alle 24.000 boeken van de historische koopjesboekhandel 'Simon Tanner' in Rome aangekomen in hun nieuwe onderkomen, net als de twee boekverkopers die ze 30 jaar lang hebben gesorteerd, opgeslagen en verkocht in de bekende schappen van 250 vierkante meter op drie verdiepingen in de wijk Appio Latino in de hoofdstad.
De twee partners zijn ook verhuisd en hebben hun intrek al genomen, klaar om aan een geheel nieuwe ervaring te beginnen in een land dat worstelt met ontvolking.
"De zaken in Rome gingen niet meer zo goed en het verlangen om in een kleinere, rustigere, viscerale gemeenschap te wonen werd getriggerd. Ik had het geluk Raffaele Spadano te ontmoeten, de bedenker en dirigent van het Neo project in Gagliano Aterno, en de verlichte burgemeester van het dorp, Luca Santilli. Na het bezoeken van andere steden in Abruzzo, van Fontecchio tot Tione, van Navelli tot Civitella Alfedena, viel de keuze op Gagliano vanwege de gisting en het grote plezier dat hier kan worden gevoeld in het promoten van het gebied, in het maken van cultuur," zei hij. Dit is hoe Rocco Lorusso, boekhandelaar bij Simon Tanner, ANSA vertelde over de keuze die hij en zijn partner maakten om het leven te veranderen in het kleine stadje in de Subequana vallei, waar er ongeveer 20 nieuwe inwoners zijn bijgekomen in de afgelopen drie jaar, sinds het begin van het neo-bevolkingsproject van de 'Mim - Montagne in Movimento' vereniging en het parallelle WelFARE project van het gemeentebestuur om de diensten die worden aangeboden aan de burgers te implementeren.
Het gaat om zeldzame, niet in de catalogus opgenomen, antieke en uitsluitend gebruikte boeken, die in de loop van tientallen jaren zorgvuldig zijn aangeschaft door de twee leden. De genres variëren van kunst tot literatuur, van poëzie tot wetenschap, filosofie en buitenlandse literatuur, sommige delen ook in het Engels, Frans, Duits en Spaans. Historische boeken die in de nieuwe context ook aanleiding zullen zijn voor ontmoetingen, debatten en initiatieven, te beginnen op de dag zelf van de opening van de boekhandel. Op 31 mei zal de opening van de deuren van de culturele smederij ook het begin zijn van de tweede editie van het driedaagse dorpsfeest 'Libriganzi'.
"Ons doel hier in Gagliano is niet alleen de verkoop van boeken. Met deze enorme hoeveelheid boeken in een klein centrum als dit, willen we de Subequana Vallei infecteren, een ontmoetingsplaats zijn voor alle gemeenten in de omgeving, om cultuur, literatuur en poëzie te promoten vanuit een klein centrum".
Niet zomaar een klein centrum, maar een waar een sterke "betrokkenheid bij het herstel van de gemeenschap, het resultaat van de combinatie en het begrip van twee zeer jonge mensen, de antropoloog Spadano en de burgemeester Santilli. Ze hebben elk in hun eigen rol gewerkt aan een gemeenschappelijke basis: om in deze gemeenschap elementen op te nemen die de vallei weer tot leven kunnen brengen, en de resultaten beginnen zichtbaar te worden. Beiden zijn de reden waarom we hier zijn".
(Vertaald met DeepL)
Pieno fino all'orlo, un furgone è andato e tornato 17 volte negli ultimi tempi a Gagliano Aterno (L'Aquila), paesino di circa 250 abitanti, per scaricare scatoloni su scatoloni di libri. (ANSA)
La Festa dei Serpari in Cocullo.
De laatste dagen, wat zeg ik, weken, zag ik steeds vaker mensen in en rond het dorp met slangen lopen of trots daarmee op Facebook of Instagram verschijnen. Gisteren werden de slangen door dierenartsen gemeten. Vandaag is de grote dag: het festa dei Serpari in Cocullo, het dorp dat hier op een steenworp afstand ligt. Duizenden mensen worden verwacht om dit bijzonder, traditionele feest voor de heilige Domenico Abt, dat teruggrijpt op gebruiken van ver voor het Christelijke tijdperk. Lees hier meer daarover en zie ook de foto's die Oneshootlive - Angelo D'Aloisio Photo mij toestond te gebruiken.
De Heilige Dominicus en La Festa dei Serpari in Cocullo De heilige Dominicus van Sora (951 – 1031 n.Chr) heeft in vele opzichten een stempel gedrukt op de religieuze en culturele geschiedenis van de Abruzzen. Zijn naam is voor altijd verbonden met een idyllisch plekje vlakbij Villalago, de Eremo d...
Wat een prachtige film! Ik heb bijna de hele film door gehuild, vanwege het thema, vanwege de schitterende beelden van het door mij zo geliefde Abruzzo. En tegelijkertijd was het feest der herkenning!
Che film meraviglioso! Ho pianto per quasi tutto il film, per il tema, per le immagini mozzafiate dell'Abruzzo, che amo così tanto. E allo stesso tempo, è stata una festa di riconoscimento!
Het is tijd om de schapen te scheren! In korte tijd worden alle schapen van Bioagriturismo La Porta dei Parchi snel en vakkundig geschoren. Die zwarte ook!
È il momento di tosare le pecore! In poco tempo, tutte le pecore di La Porta dei Parchi vengono tosate velocemente e con perizia. Anche quella nera!
It's time to shear the sheep! In a short time, all of La Porta dei Parchi's sheep are quickly and expertly sheared. That black one too!
Vanavond kwam ik rond aperitivotijd in Anversa Chef Davide Nanni, "lo chef wild", tegen. We hebben meteen even een paar zaken doorgesproken voor onze pop up met de Life in Abruzzo-groep op zaterdag 15 juni. Nader bericht volgt!
Questa sera, verso l'ora dell'aperitivo ad Anversa, ho incontrato Davide Nanni, "lo chef wild". Abbiamo subito discusso di alcune cose per il nostro pop up di sabato 15 giugno. Seguiranno ulteriori notizie!
This evening, around aperitivo time in Anversa, I ran into Davide Nanni, "lo chef wild". We immediately discussed a few things for our pop up on Saturday 15 June. Further news to follow!
Gewoon, omdat het mooie foto's zijn die Angelina Iannarelli - Fotografia Naturalistica maakt.
Het sneeuwt: "Stetv a la cas!"
Vandaag, 19 april, sneeuwt het weer in In Abruzzo. Dat is voor de FB-pagina L'abruzzese fuori sede aanleiding om een oude grap weer eens te voorschijn te halen.
Jaren geleden gaf de heer Giustino uit Chieti op de regionale Tg3 een zeer origineel interview. Op de vraag van de journalist wat hij van de hevige sneeuwval vond, antwoordde Giustino: 'Sneeuwen heeft het altijd gedaan en nu is de wereld vergaan omdat het gesneeuwd heeft... Che ci ni endr lu cummun, che ci ni endr quest'altro: het is een vraag die afhangt van de natuur. 'Eh, het heeft gesneeuwd! Oddij Oddij nun putem uscire!". Addù i da i? Stetv a la cas!'.
(Gesneeuwd heeft het altijd en nu is de wereld vergaan omdat het het weer gesneeuwd heeft ... wat heeft dat met de gemeente te maken, wat heeft dat ergens mee te maken: het is een kwestie van natuur. Mensen zeggen: 'hè, het heeft gesneeuwd! Oh God, oh God, we kunnen niet naar buiten!' Waar moet je dan heen? Blijf thuis!)
Zie hier het interview: https://youtu.be/L3l0wh9e1zk?si=ECBueJeRl-OCTJCd
Sindsdien is de uitdrukking "Stetv a la cas" een gevleugelde uitdrukking In Abruzzo. T-shirts werden ermee bedrukt, facebookpagina's gecreëerd etc. En vandaag dook ie ook weer op:
Donne rurali, 'plattelandsvrouwen' bundelen krachten in Anversa degli Abruzzi
Nieuwe bewoners tegen ontvolking
Negen vrouwen van verschillende leeftijden, achtergronden en beroepen, verenigd door de beslissing om te verhuizen naar Anversa degli Abruzzi (L'Aquila), een dorp van 300 inwoners aan de poorten van de Sagittario-kloof.
Ze zijn de 'Plattelandsvrouwen': dit is de naam die ze hebben gegeven aan de vereniging die is opgericht om 'het sociale leven in deze kleine bergdorpjes aangenamer te maken', legt Manuela Cozzi, voorzitster van de pas opgerichte Aps, uit aan ANSA.
Zij, een agronoom, verhuisde 42 jaar geleden vanuit Florence hierheen en richtte samen met herder Nunzio Marcelli de landbouwcoöperatie Asca en het agritoerismebedrijf 'Bioagriturismo La Porta dei Parchi' op.
"Gepassioneerd door de bergen, was ik gefascineerd door de Sagittario Vallei, en tegelijkertijd ontstond het idee om de landbouwcoöperatie op te richten met Nunzio Marcelli en andere leden.
De wens was om banen te creëren in dit bergdorp dat toen al ontvolkt was, uitgaande van mijn werk, dat ook mijn passie is". Mijn dochter, Viola Marcelli, is ook lid van de vereniging", vervolgt Manuela Cozzi, "die, nadat ze in Florence was afgestudeerd en werkervaring had opgedaan in Amerika, ervoor koos om hier met haar gezin terug te keren.
Onder de 'Plattelandsvrouwen' bevinden zich ook een vrouw uit de regio Marche die voor een bedrijf in Cambridge werkt, een vrouw uit Veneto die een bedrijf heeft geopend voor het terugwinnen van wol van lokale schapen, en vervolgens dochters van emigranten in Venezuela, een vrouw uit Turijn die bosbouwkundig ingenieur is en werkt in natuurtraining, en een vrouw uit Abruzzo die betrokken is bij sport en een bedrijf runt.
"We zijn met z'n negenen, maar we denken dat we met z'n negen miljoen zullen zijn, want bergvrouwen hebben vasthoudendheid, standvastigheid en koppigheid in het uitvoeren van projecten, maar bovenal een groot vermogen om de behoeften van de gebieden te begrijpen. Het zijn de vrouwen die als eerste de prijs betalen voor scholen die sluiten, voor vervoer dat er niet is: het ongemak van het gebrek aan diensten in het binnenland wordt door hen anders ervaren, dus vrouwen vormen een grote hulpbron".
"Er wordt veel gepraat over welzijn, maar welzijn heeft te maken met de individuele sfeer, met persoonlijke bevrediging, terwijl wij, met onze vereniging, eerder streven naar welzijn: samenzijn en het verfijnen van collectieve belangen. Onder de komende activiteiten van de vereniging zijn evenementen gerelateerd aan de natuurlijke textielvezelketen, het scheren van schapenwol, multiculturele festivals met afstammelingen van emigranten naar Venezuela en educatieve activiteiten in de natuur, ook voor kinderen.
https://www.ansa.it/abruzzo/notizie/2024/04/18/la-montagna-per-scelta-donne-rurali-si-associano_4613ac48-3202-4bf3-a836-3ad0ba6731b3.html
Miljoenenfraude met EU-subsidies
Begin maart verscheen in la Repubblica een artikel over de maffiose praktijken van niet spookboerderijen en fraude met EU-middelen in In Abruzzo. Daarin kwam ook Nunzio Marcelli aan het woord. Ik postte het artikel en de Engelse vertaling van Life in Abruzzo al eerder.
Vandaag besteedde Bureau Buitenland van de VPRO daar aandacht aan op NPO Radio 1. Angelo Van Schaik trok naar Abruzzo om te spreken met wetenschapper Nina Calandra en enkele ondernemers, waaronder ook weer Nunzio Marcelli.
Luister hier naar de hele rapportage van Bureau Buitenland. De reportage van Angelo Van Schaik hoor je vanaf minuut 5:18. Nunzio Marcelli komt vanaf 10:47 aan het woord.
https://podcast.npo.nl/file/bureau-buitenland/105972/doet-brussel-genoeg-tegen-miljoenenfraude-met-eu-subsidies.mp3?awCollectionid=feed-24-bureau-buitenland&awEpisodeid=feed-24-bureau-buitenland_episode-105972-WO_VPRO_20188241
https://www.facebook.com/lifeinabruzzo/posts/pfbid02habYVp44wy5hnSwtM1fq77vTEzKL2Q6qp9H6ah3ABimM7QcTSmcFAM3JKJrb3bfQl
We published an article about the Mafia's infiltration of Abruzzo's precious farms and gold-filled land grab written by our cultural associate member Nunzio Marcelli a couple of years ago. Here is an update in the newspaper Repubblica. During the 5-year tenure of the current Abruzzese regional far-right government, they have remained strangely silent on creating a desert in Abruzzo, inactive at stopping it in its tracks.
"L'Aquila. Two stray dogs wander on the provincial road that goes from Ofena towards Campo Imperatore. All around is uncultivated land that rises and falls until it reaches the slopes of the Gran Sasso. Yet here there should be a great coming and going of tractors, carts livestock, machinery and farmers. On paper, for hectares and hectares as far as the eye can see, these fields appear to be intensively cultivated or intended for grazing large herds of cattle. And yet here you don't meet a living soul for kilometres until you reach the large esplanade under the Gran Sasso, where you can glimpse the abandoned hotel which for a few days was Benito Mussolini's prison after the surrender of fascist Italy to the allies. Eighty years later something strange is happening in these desolate districts. The first to notice it Lina Calandra was a Geography teacher at the University of L'Aquila: from her office overlooking these valleys, she too did not see the great movement that should be there.
From the maps and lists on her desk there should be companies full of employees and animals: because this is evident from the documents of Agea, the body that provides European Community Policy funding to Italian farmers. It begins with some complaints such as that of Dino Rossi, a farmer whose tractor was burned, and with the articles by Maria Grazia Trozzi and Daniela Braccani, but above all from the gaze of Calandra this story of (fake) owners of the lands of Abruzzo (and not only): a story of scams against the European Union, of companies existing but only on paper which among their members also include exponents of the Foggia mafia and of strange characters who speak a non-local accent linked to the Camorra and the 'Ndrangheta. A story that starts from the lands of Campo Imperatore and involves the whole country which prides itself on agriculture, but has the record for fraud in Brussels. In the background, there are the 30 billion euros that the Common Agricultural Policy makes available to Italy for each programming cycle. A river of money that is increasingly attractive to fake farmers and to a handful of large companies in the sector who use only part of it: for the rest they make "false documents" to make their estates appear very active, which are deserted, without animals, men and vehicles. A great desert worth its weight in gold, as we will see.
This story begins in a narrow room of the University of L'Aquila department of Social Sciences. Here Professor Calandra began research on Abruzzo's agricultural policy in 2020. “For some time we had noticed that something was wrong – she tells Repubblica – and that is that in economic terms, compared to the amount of contributions and land put up for tender by the Municipalities, agriculture was not very flourishing”. Abruzzo still has a very high number of public lands, the so-called civic uses: if in the rest of Italy the Municipalities and state bodies have sold the lands that were previously given under concession, here small bodies still have thousands and thousands of hectares. Land that is put up for auction every two or three years to the highest bidder to pay the rent. For example, the Municipality of Lucoli, 890 inhabitants, puts up to three thousand hectares of land up for tender. And so are a myriad of small municipalities in Abruzzo. But for a few years now, discontent has been brewing in the streets and alleys of these villages. “We started receiving reports from local farmers who had to close their businesses because at auctions the land went to “foreigners”, that is, to non-local people”, says Calandra, who began research halfway between his matter and that of an investigator: to understand what is happening in his Region, in his land. With her staff of researchers and students she interviews over a thousand farmers, cross-references deeds and documents, goes to the National Agricultural Information System, to Agea, to the municipal registers. So she begins to draw a map that really tells us something anomalous. But, above all, she collects testimonies from farmers who report pressure, threats, and intimidation, even if the police force has not received a single complaint in the meantime.
Professor Calandra records the conversations and a farmer tells her: “These Northern companies rent the pastures here. For a pasture that would normally be rented for a thousand euros, they offer ten thousand and I can't compete with them. In this way the mountains around here are all assigned to them by the Municipalities. Their advantage is that they get 200-300 thousand euros in contributions with all the land that they grab and that they already had in the North." She tells another agricultural entrepreneur: “These take the land through frontmen, local people, or by creating companies with registered office in their territories. Then they move, hanging out first in an area, then they change, and then they return. They cause confusion with company names. They are very well-prepared, qualified people."
Yet another anonymous farmer tells Calandra: "They are often ghost breeders, agricultural companies only on paper made up of bankers, accountants, lawyers, notaries and some poor naive people from the area who lend themselves to the game believing in the promises of easy money." Testimonies also reveal intimidation, strange characters who speak a non-local accent and theft of livestock from those who oppose and try to make better offers at public auctions: “Our mountains are no longer safe places. There have been thefts in Campo Imperatore. One two three four times. At first thefts of cows, then also of sheep. In just one night, 30 cows disappeared for me. Then they stole my agricultural vehicles." To another they said: “Either you give the milk to that person or you keep it all. I had to close. I was threatened." The result is that in just a few years around fifty local farms have closed, while strange characters have bought up public land and won all the auctions. But in the meantime, animals and vehicles are disappearing from the land, instead of increasing and improving crops and livestock. Indeed, in the districts there are stories of trucks that left the Gargano for Abruzzo loaded with animals that were unloaded at night: "They are sick animals - Calandra records - they unload them and let them go around so they infect everything, even the healthy pastures ”.
In these valleys you no longer sleep as peacefully as you once did. Tension is rising as reported by some recent news events: cows illegally unloaded and abandoned, farmers who one day found forty cattle quartered or half set on fire, water pipes cut, tractor wheels punctured. And flames, here and there, like in Campo Imperatore: a brand new hotel destroyed, a refuge reduced to ashes. But not only. A boy from a small village in the area who had just bought a van to make sandwiches for passing tourists was approached by some people with Apulian accents: "You can't work here". And the boy's dream was thus extinguished before it even began. Some, very few, put their face to it: "You can't even count all the animals that have killed me. They killed the last cow two months ago. I found her dead inside a ravine", Assunta Valente, owner of a farm on the border between Lazio and Abruzzo, who has been subjected to continuous violence for more than three years, told L'Espresso and also the police forces. intimidation and theft. “I didn't immediately understand that the attacks were targeted, at first I didn't notice. Then they became more frequent and the threats also arrived. Pipes cut, they tore open the wheels of my tractor, tore up the fences where I keep the animals. Until real executions began. They did everything to me, even killed the dogs."
For Valente, the perpetrators are “those of the grazing mafia because they want the land. They started by stealing animals but then realized that the most effective way to put farmers in difficulty is to kill the livestock. They don't buy your company but forcefully force you to abandon it. If you take away from a farmer the land where he takes his animals to graze, what else will he have left?”. A pastor who for years has been denouncing the "oddities" and the pressures and auctions always won by a few is Nunzio Marcelli from Aversa: "We are witnessing the phenomenon of land grabbing, the closure of honest companies and the impossibility for young people to remain in this land – he says – we are creating a desert”.
Read Nunzio's piece on our blog
https://lifeinabruzzo.com/grazing-mafia-abruzzo/
Be the first to know and let us send you an email when In Abruzzo posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.
Send a message to In Abruzzo:
Want your business to be the top-listed Travel Agency?
