Guided battlefield tours belgium

25/12/2024

110 jaar geleden op 25 december is het Christmas Truce bij Mesen het Kerstbestand één van de beroemdste en meest gemythologiseerde gebeurtenissen van de Eerste Wereldoorlog geworden.
Maar wat was het echte verhaal achter het bestand?
Waarom gebeurde het en speelden Britse en Duitse soldaten echt voetbal in niemandsland? Laat op kerstavond 1914 hoorden mannen van de British Expeditionary Force (BEF) Duitse troepen in de loopgraven tegenover hen kerstliederen en patriottische liederen zingen en zagen lantaarns en kleine sparrenbomen langs hun loopgraven.
Er werden berichten tussen de loopgraven heen en weer geschreeuwd.
De volgende dag ontmoetten Britse en Duitse soldaten elkaar in niemandsland en wisselden geschenken uit, maakten foto's en sommigen speelden spontaan een potje voetbal.
Ze begroeven ook slachtoffers en repareerden loopgraven en onderkomens.
Na Tweede Kerstdag werden de ontmoetingen in niemandsland minder.
Het bestand werd niet overal langs het Westelijk Front nageleefd.
Elders ging de strijd door en vielen er op Eerste Kerstdag wel slachtoffers.
Sommige officieren waren ontevreden over het bestand en vreesden dat het de strijdlust zou ondermijnen.
Na 1914 probeerden de hoge commando's aan beide kanten te voorkomen dat er nog eens een bestand van een vergelijkbare omvang zou plaatsvinden.
Desondanks waren er enkele geïsoleerde incidenten van soldaten die later in de oorlog korte bestanden hielden, en niet alleen met Kerstmis. In wat bekend stond als het 'Live and Let Live'-systeem, werden in rustige sectoren van de frontlinie soms korte pauzes in de vijandelijkheden stilzwijgend overeengekomen, zodat beide partijen hun loopgraven konden herstellen of hun doden konden verzamelen.

19/12/2024

I nostri migliori auguri à i nostri amichi FB in Corsica

19/12/2024

Nos meilleurs vœux à nos amis FB de France

18/12/2024

Gisteren 17 december was mijn eerste dag zonder pijnstillers na mijn heelkundige ingreep
(dubbel liesbreuk) en mijn tweede wandeling samen met vrouwlief en mijn fotocamera Canon door Brugge en bezoek aan de H. Magdalenakerk in Brugge en ook klein beetjes kerstsfeer in Brugge opsnuiven.
In 1270-1272 werd de Katelijne kerk of Sint-Catharinakerk opgericht, ten behoeve van een parochie die zich zowel binnen als buiten de omwalling van 1297 uitstrekte. De kerk bevond zich net buiten de stadsomwalling en werd in 1578 tijdens de periode van godsdienst troebelen om strategische redenen gesloopt.
Van dat jaar tot in de negentiende eeuw moest de parochie zich behelpen met noodkerken. Laatste in de rij was de kapel van het Magdalenagasthuis op de Garenmarkt (1804-1853).
In 1801 werd de parochie gesplitst. Het buiten stedelijk deel werd in 1801 bij de parochie Onze-Lieve-Vrouw van Ver-Assebroek gevoegd. Het binnenstedelijk deel heette voortaan Magdalenaparochie.
In 1850 kocht de stad Brugge het 'Recolletten hof' aan, de tuin van het verdwenen klooster van de minderbroeders, die toen eigendom was van de congregatie van redemptoristen. De Magdalenawijk was in volle woonuitbreiding en in het zuidelijk deel van de tuin werd door de stad een perceel afgestaan aan de kerkfabriek van de Magdalenaparochie, om er een nieuwe kerk te bouwen.
Op basis van een voorontwerp in Tudorstijl door provinciaal architect Pierre Buyck, werd het ontwerp toevertrouwd aan de Engelse architect Thomas Harper King die het in neogotische stijl herwerkte. Dit gaf aanleiding tot heel wat discussies en zelfs tot hevige polemieken onder aanhangers van uiteenlopende uitingen van de neogotiek. Na het vertrek van Harper King naar Engeland, nam de Brugse architect Antoine Verbeke zijn opvolging. De bouw werd aangevat in 1851 en grotendeels voltooid in 1853, met uitzondering van de toren die in 1856 voltooid werd.

"De H. Magdalenakerk in Brugge is een bijzondere kerk: het is zowel een ‘kunstkerk’ als een ‘doe-kerk’, met een enorme schommel, interactieve installaties en eigenzinnige kunst. De organisatie YOT gaat in deze kerk op zoek naar hedendaagse vormen van zingeving en spiritualiteit. De kerk is daarom omgebouwd tot een gastvrije ruimte waar plaats is voor uiteenlopende levensvragen."
De vereniging YOT ontstond in 2002 in de Heilige Magdalenakerk en de erbij horende pastorie. Ze noemt zich een laboratorium voor levensbeschouwing en stelt klassieke opdelingen in vraag, zoals die tussen gelovigen en niet-gelovigen.

14/12/2024

Zondag 8 december aanwezig op het ontmoetingsfeest van Flamingo een korte samenvatting reportage gemaakt van deze topdag.

13/12/2024

Vorige zaterdag 7 december aanwezig bij het ontmoetingsfeest van Flamingo, ziehier mijn korte reportage. Morgen reportage van zondag 8 december 2024.

13/12/2024

Vandaag Vrijdag de dertiende.;
Op de vraag wanneer vrijdag de dertiende precies is ontstaan, is geen eenduidig antwoord te vinden.
Er zijn verscheidene herkomsten mogelijk.
Volgens de eerdergenoemde expert Donald Dossey – oprichter van het Stress Management Center and Phobia Institute in Asheville, North Carolina en schrijver van Holiday Folklore, Phobias and Fun (1992) – komt het ongeluksgetal dertien uit een Noorse sage.
Twaalf goden hielden een diner in Walhalla (de hemel), waarop plotseling Loki, de god van chaos en leugens, onuitgenodigd binnenkwam. Daar schoot hij de god Balder – de god van de vreugde – dood, waarna de aarde in rouw gedompeld werd.
Op de vraag wanneer vrijdag de dertiende precies is ontstaan, is geen eenduidig antwoord te vinden.

Andere verklaringen gaan terug op het christendom. Zo zou Jezus Christus zijn gekruisigd op vrijdag de dertiende, volgens folkloristische verhalen, hoewel het christendom die dag later typeerde als Goede Vrijdag en niet als ongeluksdag.
Er zijn mensen die beweren dat God op vrijdag de dertiende Adam en Eva uit het paradijs verdreef.
Het Laatste Avondmaal is ook wel – volgens historicus Albert van der Zeijden (Nederlands Centrum voor Volkscultuur) sinds de zeventiende eeuw – naar voren gebracht.
Er zaten twaalf discipelen aan, met Jezus erbij, dus dertien mensen, en wat volgde was het verraad door het vertrek van een dertiende persoon (Judas) en daarna de kruisiging van Christus.
In het christendom is twaalf sowieso het getal van de perfectie, denk aan de twaalf stammen van Israël, de twaalf discipelen en 144.000 uitverkorenen (12X12). Twaalf plus één betekent dan: imperfectie of ongeluk.

Als potentiële verklaring voor vrijdag de dertiende wordt ook wel vrijdag 13 oktober 1307 genoemd, toen op instigatie van Philips de Schone in Frankrijk alle Tempeliers opgepakt werden. Ze waren vals beschuldigd.
In het Romeinse Rijk en ook in Groot-Brittannië was vrijdag overigens een ongeluksdag voor criminelen. Op die dagen werden namelijk doorgaans misdadigers geëxecuteerd.
De Amerikaanse schrijfster Marianne Williamson (geboren in 1952) doet in haar boek In vrouwelijkheid als suggestie dat op vrijdag volgens de volksverhalen de heksen bij elkaar kwamen, samen met een partij zwarte katten. Dat bracht natuurlijk ongeluk! Dit volksverhaal was afkomstig uit Scandinavische landen. Bij de samenkomst van de twaalf heksen zou de duivel als dertiende lid aanwezig zijn. Het getal dertien heet dan ook wel het duivels dozijn.

10/12/2024

10 december 1901 wordt de eerste Nobelprijs uitgereikt, maar ook vermelden waard is in 1777 Joseph-Jean-François graaf de Ferraris overhandigt zijn Grote Atlas, de eerste atlas van België, aan keizer Jozef II.
Ferraris kaarten zijn een verzameling van 275 uiterst gedetailleerde topografische kaarten van de Oostenrijkse Nederlanden.
Zij kwamen tussen 1771 en 1778 tot stand onder leiding van Joseph de Ferraris, generaal bij de Oostenrijkse artillerie, veldmaarschalk in de Oostenrijkse Nederlanden.
Het is de eerste systematische en grootschalige kartering van een uitgestrekt gebied in West-Europa.
Er zijn drie originelen gemaakt. Zij zijn eigendom van het Kriegsarchiv van Wenen, het Rijksarchief in Den Haag en de Koninklijke Bibliotheek van België te Brussel.
Omdat de complexe staats- en gebiedsgrenzen onvoldoende goed waren weergegeven, zijn er tussen 1777 en 1779 zes bijgewerkte kaarten aangemaakt. Daarop waren de bijzonderheden van de grenzen weergegeven, waarbij voor betwiste gebieden de Oostenrijkse zienswijze werd gevolgd
Napoleon Bonaparte maakte gebruik van de opgedane terreinkennis na raadpleging van de kaarten van de Ferraris tijdens zijn militaire veldtochten en oorlogen.
De Ferraris kaarten geven de gedetailleerde toestand van de Zuidelijke Nederlanden weer, net voor het begin van de Industriële Revolutie en het einde van het ancien régime, toen het landschap nog niet veel verschilde van de middeleeuwen. Het wordt meteen duidelijk hoe sterk de gebieden zijn geëvolueerd naarmate de impact van de mens op zijn omgeving groter werd. De kaarten zijn dan ook populair bij natuurbewegingen wanneer die willen wijzen op de oorspronkelijke toestand van een gebied.
Ook helpen de kaarten om archeologische vondsten te identificeren. Dit geldt ook in de andere richting: archeologen gebruiken de kaarten regelmatig om op zoek te gaan naar overblijfselen van inmiddels verdwenen gebouwen. Voor ingenieurs kunnen de kaarten nuttig zijn, doordat op de kaarten mijnputten getekend staan die nu niet meer bestaan, maar nog steeds een risico kunnen vormen voor de stabiliteit van de bodem.

20/11/2024

Gisterenavond aanwezig voor een lezing over Thomas Ricketts in het kasteel van Rumbeke uitgegeven door War And Remembrance

Het was terug thuiskomen in WO I, specifiek het verhaal Newfoundland zijn geschiedenis voor en tijdens WO I.
Een beetje heimwee toentertijd ik Gidste in de Somme – Yperen-Sailliant- Verdun.
Wie weet wat de toekomst brengt.
Even over Thomas Ricketts een verhaal gebracht door een gedreven Gidsverteller
Regi Chambaere.

Thomas "Tommy" Ricketts (Middle Arm, 15 april 1901 – St. John's, 10 februari 1967) was een Newfoundlands soldaat die tijdens de Eerste Wereldoorlog meevocht op Europese bodem. Hij ontving het Victoria Cross, de hoogste en meest prestigieuze onderscheiding voor dapperheid tegenover de vijand die kan worden toegekend aan Britse en Commonwealth-troepen. Ricketts ontving het Victoria Cross op 17-jarige leeftijd, waarmee hij de jongste persoon ooit is die de onderscheiding ontving wegens bewezen moed op het slagveld.

Thomas Ricketts diende als 17-jarige in het 1e bataljon van het Royal Newfoundland Regiment op Belgische bodem. Daar deed hij op 18 oktober 1918 op het grondgebied van Sint-Eloois-Winkel (nabij Ledegem) een heldhaftige actie die niet alleen zijn regiment redde, maar ook tot de gevangenneming van 8 Duitsers leidde.

18/11/2024

De oorsprong van de burgerlijk stand even opfrissen.:

1811 - Napoleon Bonaparte voert in de Lage Landen de burgerlijke stand in.
In 1611 was in het Eeuwig Edict al vastgelegd dat doopsels, huwelijken en begrafenissen in de Zuidelijke Nederlanden verplicht werden geregistreerd.
Dit gebeurde door de kerk en de wijze waarop dit gebeurde, verschilde van plaats tot plaats.
Annexaties van Frankrijk 1795-1811
Na de Franse Revolutie, maar nog voor het regime van Napoleon in 1799 begon, werd bij de Franse wet van 20-25 september 1792 de burgerlijke stand vastgelegd. Na de annexatie van de Zuidelijke Nederlanden door Frankrijk werd bij decreet van 17 juni 1796 ook in de Belgische departementen de burgerlijke stand ingevoerd.
In Nederland werden geboortes, huwelijken en overlijdens in de grotere steden al in de tweede helft van de 18e eeuw geregistreerd.
Een wettelijke regeling voor het hele land werd pas in 1811 ingevoerd, met uitzondering van de gemeente Vlissingen waar de burgerlijke stand al op 1 april 1808 zijn intrede deed.
In Zeeuws-Vlaanderen en de delen van Limburg die al in 1795 door de Fransen geannexeerd werden, werd de burgerlijke stand al in 1796 ingevoerd.
De feitelijke invoering verschilde van plaats tot plaats.
Zo werden de eerste huwelijksaktes in Amsterdam opgemaakt op 3 maart 1811.
De overlijdens- en geboorteaktes begonnen daar op 23 juli van datzelfde jaar.
In Friesland zijn er ook gemeenten waarvan de registers pas in 1812 begonnen.
In de vrije gebieden Gemert en Ravenstein werd eind 18e eeuw ook al met de Burgerlijke Stand geëxperimenteerd.
Onder het bewind van Napoleon werd in 1804 de Code Napoleon ingevoerd.
Dit burgerlijk wetboek omvatte naast de regelgeving over de Burgerlijke Stand nog vele andere zaken.
Met behulp van de Burgerlijke Stand kon Napoleon o.a. de dienstplicht ten behoeve van zijn leger beter afdwingen en een efficiëntere belastingheffing invoeren.
Onder meer hierom werden zijn hervormingen door de overheden ook na zijn bewind gehandhaafd in de eertijds door hem bezette gebieden.
Bij de invoering van de Burgerlijke Stand in de Belgische departementen waren de familienamen daar al eeuwenlang gestabiliseerd, maar dat was niet zo in de Noordelijke provincies van Nederland.
Iedere burger die daar nog geen vaste achternaam had, werd door een apart decreet van Napoleon van 18 augustus 1811 verplicht er een te kiezen.
Dat sommige mensen bij wijze van protest een belachelijke naam als Naaktgeboren of Zondervan zouden hebben gekozen, is een hardnekkige mythe.
De namen zijn vaak al ouder.
Toch bleven er in Noord-Nederland nog geruime tijd mensen over die geen achternaam hadden.
Op 17 mei 1813 werd een nieuw decreet uitgevaardigd waarin bepaald werd dat men toch echt voor 1 januari 1814 een achternaam moest kiezen.
Maar ook dat werd niet overal opgevolgd.
Veel later, toen het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden alweer enige tijd een feit was, vaardigde koning Willem I op 8 november 1825 nog een koninklijk besluit uit waarin werd bepaald dat wie nog geen (vaste) achternaam had vastgelegd, daar nog 6 maanden de tijd voor kreeg.
In Suriname werd de burgerlijke stand ingevoerd op 1 juli 1828, maar alleen voor vrije mensen.
De slaven werden vanaf 1826 verplicht geregistreerd in slavenregisters, die in 1863 na de Emancipatie werden opgenomen in het bevolkingsregister.

15/11/2024

Ik probeer iedere dag een historische reminder te plaatsen zoals vandaag 1832 het beleg van Antwerpen.
Het Beleg van Antwerpen vond plaats tussen 15 november en 23 december 1832. Tijdens de Belgische Opstand hield het regeringsleger van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden de drie belangrijkste zuidelijke citadellen in handen, namelijk die van Maastricht, Luxemburg en Antwerpen.

Ook na de eerste Franse interventie in 1831, die een einde maakte aan de Tiendaagse Veldtocht, bleven deze drie steden in handen van het leger van Willem I. Vanuit de (intussen verdwenen) Citadel van Antwerpen had de Nederlandse generaal Chassé de stad urenlang laten beschieten met gloeiende kanonskogels.

De beschieting van de stad in opdracht van Chassé was een eerste aanleiding voor de Fransen om een tweede interventie te ondernemen in 1832. De tweede aanleiding was een verdrag tussen Groot-Brittannië en Frankrijk. Dit verdrag stelde aan Willem I van Nederland de eis dat hij zijn troepen vóór 1 november 1832 zou terugtrekken uit de Antwerpse citadel en de nabije Schelde forten. Als de troepen niet teruggetrokken zouden worden, zou Frankrijk zich genoodzaakt voelen om de citadel met geweld te veroveren - maar dit zonder oorlogsverklaring, wat uniek was in de geschiedenis van het oorlog voeren.
Willem I gaf geen gevolg aan de eis tot terugtrekken, die door hem als "driest en onbillijk" werd omschreven.
Daarop trok het Franse Noordelijke Leger van ca. 90.000 man onder aanvoering van maarschalk Gérard dwars door België. Op 19 november 1832 kwamen de eerste Franse troepen toe voor de citadel van Antwerpen en begon het beleg.
De Franse troepen namen de citadel, waar 4500 Nederlandse soldaten zich met een groot aantal kanonnen hadden verschanst, 24 dagen lang onder vuur met monstermortieren.
Er werden ongeveer honderdduizend kanonskogels en houwitsergranaten afgevuurd. Deze nieuwe tactiek van generaal Haxo bleek succesvol.
Op 23 december 1832 gaf het garnizoen van de citadel van Antwerpen zich over, nadat een belangrijk verdedigingswerk gevallen was.
De slag had 370 doden geëist aan Franse kant en 560 bij de verdedigers. Het beleid van generaal Chassé tijdens dit beleg werd later door militaire deskundigen bekritiseerd.
Hij zou zich te veel hebben laten beïnvloeden door beslissingen uit Den Haag.
Leopold I van België creëerde verschillende eretekens als dank voor de Franse offers. Zo werd de zwaargewonde Franse geniesoldaat Ausseil de eerste ridder in de Leopoldsorde.
Hij kreeg zijn medaille op 9 december 1832, terwijl de aanval op de citadel nog bezig was. Maarschalk Gérard kreeg die onderscheiding ook, net als later vele Belgen.
Generaal Chassé en zijn troepen werden krijgsgevangenen genomen en werden daaruit pas ontslagen in 1833.
Bij hun terugkeer in Nederland kregen ze de Citadelmedaille toegekend van Willem I. Hij kreeg ook eretekens in de Militaire Willems-Orde, net als later vele Nederlanders. Bij de graftombe van Chassé op het kerkhof van de hervormde kerk van Ginneken staat het Citadelmonument als aandenken aan de verdedigers van Antwerpen. Het Franse monument dat in 1897 ontworpen werd om de bevrijding van Antwerpen te herdenken, staat in Doornik omdat het stadsbestuur van Antwerpen het niet wilde hebben. Doornik was de plaats waar de Franse belegeringstroepen België waren binnengetrokken.

14/11/2024

Reeds 184 jaar geleden is een fenomenale impressionistische artist geboren Oscar-Claude Monet (Parijs, 14 november 1840 – Giverny, 5 december 1926) was een Frans impressionistisch kunstschilder.
Monet verhuisde toen hij ongeveer vijf jaar oud was met zijn familie naar Le Havre. Hij vervulde in 1861-1862 zijn militaire dienstplicht in Algerije, hetgeen zijn latere keus om vooral landschappen te schilderen beïnvloed kan hebben.
Monet begon met schilderen bij Charles Gleyre in Parijs.
In 1867 woonde hij met Renoir bij Frédéric Bazille. In de jaren daarna deelde hij een atelier in Parijs met Bazille. Vanaf waarschijnlijk 1865 had Monet een relatie met Camille Doncieux. In 1867 werd hun eerste zoon, Jean, geboren in Parijs. Het paar trouwde in de zomer van 1870. Hun huwelijksreis brachten ze door in Trouville, maar vanwege de oorlog tussen Frankrijk en Pruisen vluchtten ze naar Londen. Via Nederland, waar ze vier maanden in Zaandam doorbrachten, en een kort verblijf in Amsterdam, kwamen ze terug naar Frankrijk, om zich in 1871 te vestigen in Argenteuil.
Deze plaats was gemakkelijk bereikbaar vanuit het Parijse station Saint-Lazare, dat Monet in diverse schilderijen heeft vastgelegd. In deze periode werd Monet kortstondig welvarend, omdat zijn schilderijen goed verkochten.
Hij was bevriend met Frédéric Bazille, Pierre-Auguste Renoir, Alfred Sisley, Edgar Degas, Paul Cézanne, Édouard Manet en Julien Schaeverbeke.
In 1878 werd de tweede zoon geboren, Michel, kort voordat de familie Monet naar Vétheuil verhuisde.
In 1879 overleed Camille. Inmiddels leefde Monet ook samen met Alice Hoschedé en haar echtgenoot Ernest.
Omdat deze verhouding ongebruikelijk was in die tijd, leidde dit tot veel geruchten en tot verwijdering van zijn collega-schilders. In 1883 verhuisde dit huishouden met hun acht kinderen naar Giverny. In 1891 overleed Ernest, waarna Monet en Alice trouwden. Vanaf dat moment ontstond een welvarend huishouden. In 1911 overleed Alice, gevolgd in 1914 door Monets oudste zoon Jean. Jean was getrouwd met de tweede dochter van Alice, Blanche.
Blanche zorgde als weduwe voor de ouder wordende schilder, die grijze staar begon te ontwikkelen, waardoor Monet een rode waas ging zien.[1] Het is mogelijk dat Monet na een operatie aan zijn grijze staar sommige ultraviolette lichtgolven kon zien die normaal gesproken worden tegengehouden door de ooglens.
In 1926 overleed Monet op 86-jarige leeftijd aan longkanker en liet zijn bezittingen na aan zijn zoon, Michel.
Het huis, de tuin en de waterlelievijver die Michel van Claude Monet had geërfd werden in 1966 door Monets zoon geschonken aan de Académie des beaux-arts.
In 1980 werden het huis en de tuin voor het publiek geopend.

13/11/2024

133 jaar geleden werd Club Brugge gesticht, een stukje voorgeschiedenis van FC Brugge.;
In de 19e eeuw was er in Brugge, net zoals in andere grote steden in België, een aanzienlijke Engelse aanwezigheid. De aanwezigheid van Engelsen gaat ver terug in de tijd, maar vooral sinds de slag bij Waterloo spreekt men van een ware "Engelse kolonie" in Brugge. Naast oud-militairen kwamen zich ook lagere adel, oud-kolonialen en industriëlen vestigen in de stad. Velen onder hen verkozen Brugge als uitvalsbasis voor hun werk in de mechanisatie van de 19e-eeuwse linnenindustrie. Onder invloed van de Engelse aanwezigheid kwamen zowel de scholen van de katholieke Broeders Xaverianen als die van het neutrale Koninklijk Atheneum in contact met het voetbalspel. In 1890 sloegen oud-leerlingen van die scholen uiteindelijk de handen in elkaar en stichtten de eerste Brugse voetbalploeg: Brugsche Football Club. Een voetbalploeg leiden en tegelijk als speler fungeren was geen eenvoudige taak en op 13 november 1891 diende de vereniging opnieuw gesticht. Exact een jaar later werd een officieel bestuur geïnstalleerd. De club werd als pro-Vlaams opgericht, met als spreuk "mens sana in corpore sano". Nog voor de organisatie officieel erkend werd, verlieten in 1894 zestien leden de club en richtten Football Club Brugeois op. In de stad werd in 1895 ook nog de Vlaamsche Football Club de Bruges opgericht.
Het afgescheurde FC Brugeois bestond vooral uit rijke Franstaligen, terwijl Brugsche FC een club van de gewone man bleef. De leden van de eliteclub FC Brugeois hadden betere connecties in heel het land en de club sloot na oprichting ook onmiddellijk aan bij de UBSSA en nam deel aan de eerste Belgische nationale competitie in 1895/96. Als tenuekleuren koos men voor een lichtblauwe trui met een donkerblauwe schuine band van de linkerheup naar de rechterschouder. Pas in 1909 werd veranderd naar de blauw-zwarte kleuren. FC Brugeois kon een terrein afhuren, het 'Rattenplein', maar toch had de club het financieel moeilijk en de populariteit bleef beperkt. De club zakte snel weg en trok zich in 1896, na één jaar al, terug uit de bond. Brugsche FC daarentegen bleef lokaal spelen, hoofdzakelijk tegen andere ploegen uit de buurt of uit scholen in de stad. Brugsche bleef nederig, maar kon zo wel financieel het hoofd boven water houden en won aan aanhang bij het gewone volk. Uiteindelijk werd in 1897 FC Brugeois opgenomen in Brugsche Football Club, maar de fusieclub zou verdergaan onder de Franstalige naam FC Brugeois. De fusieclub kon zo steunen op de brede volkse aanhang van Brugsche en de connecties en ambitieuze aanpak van Brugeois. In 1902 werd nog Vlaamsche FC opgenomen in FC Brugeois. Vlaamsche FC had een aantal van zijn leden verloren aan CS Brugeois en was komen aankloppen bij FC Brugeois voor een fusie, die eerder een opslorping werd.

11/11/2024

is vandaag zeer toepasselijk om er bij stil te zijn, nog nooit staat de wereld in brand als vandaag, nog hebben heren van de politiek niets geleerd......fijne dag verder groetjes johan

Willem Vermandere - Duizend soldaten

11/11/2024

106 jaar geleden werd de vrede getekend in deze streek, maar ook de overwinning behaald in de Hauts-de-France.
Dit verhaal breng ik op 01 mei 2025 met een zes daagse reis waar ik probeer uitteleggen dat 1870-1871 de moeder der Oorlogen was en Compiègne de aanstoot van WO II. Een zesdaagse in teken van WO II in Normandië en zijn landing stranden.
In augustus 1918 liepen de laatste Duitse offensieven in de Aisne en de Somme op niets uit en op 8 augustus lanceerde Foch, die net tot maarschalk was benoemd, het tegenoffensief van 100 dagen dat in Amiens begon en niet stopte tot de eindoverwinning binnen was.
De Duitsers begrepen dat ze de oorlog gingen verliezen en wilden een wapenstilstand.
De geallieerden, die rekenden op een overwinning in het voorjaar van 1919, werden overrompeld door de ineenstorting van de Duitse troepen en bereidden in allerijl een verdrag voor dat op 4 november werd afgerond.
Verdiende de Wapenstilstand, die een einde maakte aan 1.561 dagen strijd waarbij alle vijf continenten betrokken waren, niet meer aandacht?
Om de keuze van deze discrete open plek in het bos te begrijpen, moeten we terugkeren in de geschiedenis:
De Duitse onderhandelaars hebben gedurende die 72 uur geprobeerd om de geallieerde eisen te milderen. Met zeer weinig resultaat. Nog de hele nacht van 10 op 11 november werd er bikkelhard gediscussieerd over één artikel van de tekst. In de vroege ochtend werd er eindelijk een volledig akkoord bereikt. Dat akkoord moest dan nog ondertekend worden.
De overeenkomst bepaalde dat de wapenstilstand 6 uur na de ondertekening zou ingaan. De klok wees 12 over 5 aan, maar maarschalk Foch stelde voor om er 5 uur van te maken. Daardoor zouden de wapens precies om 11 uur ’s morgens zwijgen.
Het siert maarschalk Foch dat hij de strijd geen minuut langer wilde rekken. Hij stelde voor om eerst de laatste pagina van de overeenkomst in het net te typen, en daar dan meteen de handtekeningen op te plaatsen. Het overtikken van de volledige tekst zou immers meer tijd in beslag nemen. Om 20 minuten over 5 werd het document getekend. Het zou tot 10.30 uur duren tot iedereen over de volledige teksten beschikte, maar intussen waren de hoofdkwartieren al via de radio op de hoogte gesteld.
De tijdspanne van 6 uur tussen de ondertekening van de wapenstilstand en de ingang ervan was nodig om alle legers aan het front tijdig op de hoogte te brengen. Het is heus niet zo dat de strijd tot precies 11 uur in alle hevigheid voortwoedde. Door de radio, de telefoon en de telegraaf waren de meeste eenheden al na enkele uren gewaarschuwd en nog voordat de klaroenen om 11 uur het staakt-het-vuren bliezen, was het op vele plaatsen stil geworden.
De gevechten die al bezig waren liepen die ochtend nog wel een poos door, waarbij helaas nog verscheidene doden vielen, maar veel commandanten hadden al eerder plannen voor verdere aanvallen uitgesteld. Iedereen wist immers dat de wapenstilstand in de lucht hing.
Alleen Amerikaanse troepen gingen die ochtend nog tot een heus offensief over, waarbij ze het Franse stadje Stenay aan de Maas veroverden. De Amerikanen namen pas sinds enkele maanden daadwerkelijk aan de strijd deel en sommige van hun officieren waren teleurgesteld dat de pret nu al over was… Het bevel om op het laatste moment nog Stenay te veroveren werd gemotiveerd met het argument dat de troepen zich in die stad behoorlijk zouden kunnen… wassen. Immers, op het moment van het staakt-het-vuren moesten de geallieerde troepen ter plaatse blijven.

Maarschalk Foch wilde de Duitse gevolmachtigden een publieke vernedering besparen, opdat de ondertekende vrede de geest van wraak niet zou verscherpen en zo duurzaam mogelijk zou zijn.
De wapenstilstand werd dus ondertekend in het hoofdkwartier van Foch, een trein waarvan de restauratiewagen was omgebouwd tot kantoor en die was vervoerd “naar een plaats die kalmte, stilte en respect voor de tegenstander zou verzekeren”.
Het was in feite een luxueuze trein met groene en gouden gecapitonneerde rijtuigen, de trein die Napoleon III en keizerin Eugénie vervoerde toen ze naar Compiègne kwamen.

10/11/2024

86 jaar geleden In de nacht van 9 op 10 november 1938 vond de Kristallnacht plaats in Duitsland.
De Joodse bevolking werd opgeschrikt toen die nacht tal van synagogen en duizenden winkels en woningen vernield werden of in brand gestoken.
Ook in delen van Oostenrijk en Sudetenland werden Joodse eigendommen vernield.
De Kristallnacht (ook wel Nacht van het gebroken glas) was een door de nazi's georganiseerde actie (pogrom) gericht tegen het Joodse deel van de Duitse bevolking.
Aanleiding daarvan was een paar maanden nadat Adolf Hi**er aan de macht kwam in januari 1933, verschenen er borden in de straten van Duitsland met opschriften als 'Joden niet welkom' en 'Koop niet bij Joden'. Ook werden er vanaf dat moment wetten uitgevaardigd die het leven van de 600.000 Joden in Duitsland steeds moeilijker maakten. Zo mochten ze geen ambtelijke functies meer bekleden, niet studeren aan de universiteit en met de Neurenberger Wetten uit 1935
In heel Duitsland werden Joden en hun bezittingen aangevallen. Er werden 1400 synagogen in brand gestoken en gesloopt.
Ongeveer 7500 winkels en bedrijven van Joden werden vernield.
Ook Joodse huizen, scholen, begraafplaatsen en ziekenhuizen moesten het ontgelden.
Het werd de brandweer verboden de branden te blussen. Volgens eerste verslagen werden tijdens de Kristallnacht 96 Joden op straat vermoord.
Ook in Oostenrijk en Sudetenland werden Joden aangevallen en hun bezittingen vernield. Meer recente onderzoeken stellen het aantal echter op meer dan 400 Joden die tussen 7 en 13 november vermoord of tot zelfmoord gedreven werden.
Voegt men hierbij het aantal doden in de concentratiekampen waar direct na 10 november ongeveer 30.000 Joodse jongere en gezonde mannen werden opgesloten, dan komt men bij een getal van meer dan 1400.
Nazipropagandaminister Joseph Goebbels wordt gezien als het brein achter de Kristallnacht.
De naam Kristallnacht verwijst naar het vele glaswerk dat tijdens deze aanvallen werd vernield. Van Joodse zijde werd later bezwaar gemaakt tegen deze eufemistische benaming, gegeven de ernst van de gebeurtenissen. Sindsdien worden er in Duitsland ook andere namen gebruikt zoals Reichspogromnacht en Novemberpogrome 1938.

09/11/2024

Een tweede belangrijke gebeurtenis op 9 november 1799 naast de val van de Berlijnse muur De staatsgreep van 18 Brumaire was een staatsgreep op 9 november 1799 (gelijk aan de datum 18 Brumaire in het jaar VIII in de Franse Republikeinse Kalender) waarbij Napoleon Bonaparte de macht greep in revolutionair Frankrijk.
De staatsgreep wordt vaak gezien als het einde van de Franse Revolutie en het begin van de napoleontische tijd.
Na de staatsgreep verving Bonaparte de Franse regering, het Directoire, door een nieuw soort regering, het Consulaat, een triumviraat van drie consuls, met Bonaparte als eerste consul. Al snel werden alle mogelijke tegenstanders buitenspel gezet en Bonaparte werd benoemd tot levenslang consul.
Zijn positie als dictatoriale alleenheerser werd in 1804 verder bevestigd toen hij zichzelf tot keizer van Frankrijk kroonde. In 1799 brak een nieuwe oorlog tegen Frankrijk uit, de Tweede Coalitieoorlog. De oorlog liep slecht voor Frankrijk, dat zich uit zowel Italië als Duitsland moest terugtrekken. Napoleon Bonaparte was in 1798 Egypte binnengevallen. Na de Slag op de Nijl op 1 augustus 1798 hadden de Britten de Middellandse Zee in handen en was Bonaparte met zijn leger van Frankrijk afgesneden. Door de kosten van de oorlog was de republiek bijna failliet.
Het slechte verloop van de oorlog leidde tot grote onrust in Frankrijk, en Emmanuel Joseph Sieyès, een van de vijf leden van de Directoire, begon een staatsgreep voor te bereiden om zo te voorkomen dat de radicale jakobijnen weer de macht zouden grijpen. Sieyès had een sterke man nodig die zijn staatsgreep met militaire macht zou kunnen ondersteunen, en benaderde hiervoor de enorm populaire generaal Bonaparte. Die had gehoord dat een staatsgreep ophanden was, en was op 23 augustus uit Egypte weggeglipt en in oktober in Parijs teruggekeerd.
In het complot zaten, naast Sieyès en Napoleon Bonaparte, ook Bonapartes broers Lucien (voorzitter van de Raad van Vijfhonderd, het Lagerhuis van het parlement) en Jozef, Jean-Jacques Régis de Cambacérès, Charles-François Lebrun en Talleyrand, de Franse minister voor buitenlandse zaken. Het plan was om de troepen rond Parijs te gebruiken om het Directoire tot aftreden te dwingen en daarna een parlementaire commissie in te stellen om een nieuwe grondwet op te stellen.