
04/01/2025
Onze harten weten dat een mooiere wereld mogelijk is ...
Wat een miraculeus nieuwjaarsfestival, al weer, deze 23ste editie. Hier een paar sfeerbeelden met een beetje inspiratie als onze wensen uit Orval, met en vleugje sneeuw :-)
In ons hart weten we dat er een mooiere wereld mogelijk is. Een wereld met veel meer plezier: veel meer aanraking, veel meer liefde, veel meer knuffelen, veel meer diep in elkaars ogen kijken, veel meer zelf gebakken brood van vers gemalen meel en vers geplukte tomaten die nog warm zijn van de zon, veel meer zingen, veel meer dansen, veel meer tijdloosheid, veel meer schoonheid in steden, dorpen en gebouwen, veel meer ongerepte uitzichten, veel meer water vers uit de bron. Heb je ooit echt water geproefd, dat uit de aarde opwelt na een twintig jaar durende reis door de bergen?
Geen van deze genoegens is ver weg. Voor geen van deze genoegens zijn nieuwe uitvindingen nodig. Voor geen van deze genoegens is het nodig dat de meerderheid van de mensen ondergeschikt is aan een kleine minderheid. Toch is onze samenleving verstoken van deze genoegens. Onze zogenaamde rijkdom is een sluier voor onze armoede, een substituut, een surrogaat voor wat ontbreekt. Omdat dat substituut niet in de meeste van onze echte behoeften kan voorzien, is het verslavend. Geen enkele hoeveelheid kan ooit genoeg zijn.
Velen van ons zien al door de oppervlakkige vervangende genoegens heen die ons worden aangeboden. We vinden ze saai of zelfs afschuwelijk. We hoeven geen plezier op te offeren om ze af te wijzen. We moeten alleen de diepgewortelde gewoonte opofferen om een minder plezier te verkiezen boven een groter.
Laten we kiezen voor wat we diep in onszelf echt willen: zinvol werk doen, liefhebben en bemind worden, echt gezien en gehoord worden en andere mensen echt zien en horen, verbinden met de natuur, spelen, ontdekken en avonturen beleven, iets dienen dat groter is dan onszelf, en soms helemaal niets doen en gewoon zijn.
(naar Charles Eisenstein)