01/11/2024
De laatste excursie van het seizoen was afgelopen zondag 27 oktober en er was heel wat aanloop.
Ook twee weken ervoor, op zondag 13 oktober waren we op stap en verkenden we een deel van Zwartberg. Het was ook verkiezingszondag en we hadden kennelijk achter het stembureau, dat in het zaaltje van de Griekse Gemeenschap was, afgesproken. Dat leverde wel wat aandacht op van enkele vroege stemmers. We vonden al snel een bijzonderheid; een flinke zaailing van een Laurierboom (Laurus nobilis). In ons klimaat is dat geen vanzelfsprekendheid en terwijl er een verhaal bovenkwam van een enorme Laurierstruik uit een tuin bleken we ons bij een nog veel groter aangeplant exemplaar te bevinden. De struik was minimaal 4 meter hoog en stond op het punt te gaan bloeien.
Even verder gaf de Bermooievaarsbek enige discussie over de juiste determinatiekenmerken. Een vegetatief herkend exemplaar bleek niet de juiste beharing te hebben, want stond dicht bij een bloeiend exemplaar met andere beharing. In deze forumpost is het verschil in beharing tussen de soorten mooi te zien; https://forum.waarneming.nl/smf/index.php?topic=384755.msg2068638 . Zo leren we elke keer weer wat bij.
We kregen nog heel wat aanspraak in de wijk en bij een tuin waar we Kransmuur en Bont kroonkruid vonden, hadden we een heel gesprek met een bewoner over onder andere wat de (Italiaanse ?) schapen graag eten. Jamie vervolgde het gesprek in vlot Italiaans terwijl de anderen zich konden buigen over de zeldzame ondersoort van Harig vingergras, Digitaria sanguinalis subsp. pectiniformis, die ook nog aan de rand van de tuin groeide. Hier was een goede loep of een sterke inzoomend fototoestel wel voor aangewezen. Zie ook de foto van Thomas op Inaturalist van het exemplaar te Genk; https://inaturalist-open-data.s3.amazonaws.com/photos/441310334/original.jpg
Op 27 oktober maakten we een wandeling bij Winterslag en startten we op de parkeerplaats van het welbekende Genkse tuincentrum. Omdat er ook wat aanloop was uit verdere streken wilden we ook zeker wel het kleine deel van de terril laten zien dat in het beoogde kilometerhok lag, dus vonden we een creatieve manier, via een openstaande poort in een hoog hekwerk, om daar te komen. Bij het tuincentrum zelf 'scoorden' we nog wat aangevoerde soorten in de containers bij de aangeboden planten. Te noemen is met name de Aziatische veldkers. Een welbekend onkruid in de sierteelt.
Op de terril zagen we soorten als Driedistel, Donderkruid, Wilde marjolein en een grotendeels dode puzzelplant die Kruipend stalkruid bleek te zijn. We liepen via een bosje met allerlei tuinvlieders (en onder 'belangstelling' van de eigenaren van het gestorte tuinafval) naar het bos ten zuiden van de E314. Via een onbekende groeiplaats van in de Kempen zeer zeldzame Akkerereprijs (groeiplaatsbeschrijving blijkt uit de bijgevoegde foto) en de wel al bekende plek van een grote cotoneaster met zwarte bessen genaamd Cotoneaster leatevirens (geen Nederlandse naam) kwamen we uiteindelijk bij het talud van de snelweg. Hier stonden in een ondiepe gracht twee naaldvarens gebroederlijk naast elkaar. Het bleken een Zachte naaldvaren én de kruising tussen Zachte en Stijve naaldvaren (Polystichum x bicknellii) te zijn. Behalve de intermediaire kenmerken tussen beide oudersoorten ook te zien aan de gedeeltelijk abortieve sporen die door Thomas thuis in beeld konden worden gebracht.
Langzaam aan kwamen we nu weer vanuit het noorden bij de parkeerplaats van het tuincentrum, maar men had hier een goed hekwerk geplaatst waar we uiteindelijk ook echt niet onder-, over of tussendoor konden. Gelukkig zagen we op de afgesloten, intensief bereden reserveparkeerplaats nog wel soorten als Blauw walstro en Vreemde ereprijs en was het uiteindelijk ook niet zo heel ver omlopen om in het zondag-zonnetje voor dit seizoen afscheid van elkaar te nemen.
Van de winter zullen we weer een nieuw programma maken. Voorstellen voor te bezoeken plekken, kilometerhokken, natuurgebieden zijn natuurlijk welkom.