Google maps : https://goo.gl/maps/HxWRn
Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης Κύπρου ιδρύθηκε από την Εταιρεία Κυπριακών Σπουδών το 1937 και στεγάζεται στους χώρους του Παλαιού Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου. Βρίσκεται στην πλατεία του Εθνομάρτυρα Κυπριανού, δίπλα από τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννη και ακριβώς απέναντι από την είσοδο του ιστορικού Παγκυπρίου Γυμνασίου. Ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός, ο οποίος απαγχ
ονίστηκε το 1821 από τους Τούρκους συνελήφθηκε και μεταφέρθηκε στο χώρο του μαρτυρίου του από αυτό εδώ το κτήριο. Στον όροφο του κτηρίου υπάρχει το δωμάτιο που χρησιμοποιούσε και που είναι γνωστό με το όνομά του.
Το κτήριο του Μουσείου είναι κτίσμα του 15ου αιώνα, γοτθικό με μεταγενέστερες προσθήκες. Η πλούσια διακοσμημένη γοτθική καμάρα με την αξιόλογη τοιχογραφία του Ευαγγελισμού (16ος αι.), ιταλοβυζαντινής τέχνης, φέρει τμήμα ελληνικής επιγραφής και αποκαλύφθηκε το 1950. Στις αρχές του 13ου αιώνα η περιοχή ήταν Φράγκικη (Λατινική) και το τμήμα του παλαιού κτηρίου χρησιμοποιούταν ως μοναστήρι από το τάγμα των Βενεδικτίνων. Εξάλλου το τάγμα των Ιωαννιτών είχε ναό στο όνομα του αγίου του τάγματος. Ο Ούγος ο Α’ και ίσως και άλλοι φράγκοι βασιλείς τάφησαν στην περιοχή. Το κτήριο περιήλθε στην κυριότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας προ της Τουρκικής κατάκτησης της Κύπρου (1570/1). Η δύσκολη περίοδο της Τουρκοκρατίας απαιτούσε και έξυπνους τρόπους διαφυγής γι’ αυτό και εκμεταλλεύτηκαν τις μυστικές εξόδους του παλαιού μοναστηριού που εκτείνονται με υπόγειες σήραγγες κάτω από το κτήριο της παλαιάς Αρχιεπισκοπής προς το αρχοντικό του Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου και το Παγκύπριο Γυμνάσιο. Κάτω από το Παγκύπριο Γυμνάσιο βρίσκεται η λεγόμενη «κρύπτη των Φιλικών», από όπου συνεχίζουν οι σήραγγες προς τις κρυφές εξόδους των τειχών της Πύλης Αμμοχώστου.
Το 1950 έγιναν, από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Κύπρου, Μακάριο Γ, τα εγκαίνια του πρώτου μικρού μουσείου, που σταδιακά εμπλουτίστηκε και επεκτάθηκε στο ισόγειο της παλιάς Αρχιεπισκοπής. Κατά τη διάρκεια των γεγονότων του 1955-1959 το Μουσείο αναγκάστηκε, σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις, να κλείσει. Επίσης, το καλοκαίρι του 1974 όταν έγινε η Τουρκική εισβολή, η συλλογή μεταφέρθηκε σε ασφαλισμένες περιοχές και το Μουσείο έμεινε κλειστό για ένα χρόνο περίπου. Παρόλα αυτά οι περιπέτειες δεν είχαν τελειώσει. Τα αντικείμενα χρειάζονταν άμεση συντήρηση, η στέγη του κτιρίου ήταν έτοιμη να καταρρεύσει και η υγρασία προκαλούσε ανεπανόρθωτη ζημιά στα εκθέματα. Το 1990 η Α. Μ. ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Α΄ γενναιόδωρα προσφέρθηκε να καλύψει τα έξοδα και έτσι ακολούθησαν εκτεταμένες αναστηλωτικές εργασίες, οι οποίες ολοκληρώθηκαν τον Απρίλιο του 1996, όταν οι καινούργιες εκθέσεις στο ισόγειο άνοιξαν για το κοινό. Το 1990 έγιναν εκτεταμένες αναστηλωτικές εργασίες, οι οποίες ολοκληρώθηκαν τον Απρίλιο του 1996, όταν οι καινούργιες εκθέσεις στο ισόγειο άνοιξαν για το κοινό.
Πολλά από τα αντικείμενα του Μουσείου αποκτήθηκαν από δωρεές, άλλα αγοράστηκαν κατευθείαν από τους χωρικούς είτε από ιδιωτικές συλλογές. Τα περισσότερα αντικείμενα προέρχονται από τις κατεχόμενες μας περιοχές. Στις συλλογές του Μουσείου υπάρχουν έργα υφαντικής, αγγειοπλαστικής, κεντητικής, μεταλλοτεχνίας, ξυλογλυπτικής, καλαθοπλεκτικής, δερματοτεχνίας, λαϊκής ζωγραφικής, φορεσιές, δαντέλες, γεωργικά εργαλεία, εργαλεία υφαντικής κ.ά.
Αξιοπρόσεκτη είναι επίσης η θύρα του Αγίου Μάμαντος (19ος), από την οποία εμπνεύστηκε για το ποίημα του «Λεπτομέρειες στην Κύπρο» ο Γιώργος Σεφέρης, φίλος του ζωγράφου και πρώτου Διευθυντή του Μουσείου, Αδαμάντιου Διαμαντή. Στο Μουσείο εκτίθενται επίσης τοιχογραφίες από ένα καφενείο στο Γέρι, οι οποίες απεικονίζουν τον Αθανάσιο Διάκο και τον Παναγιώτη Κουταλιανό. Παρόμοιες τοιχογραφίες επιβιώνουν ακόμη σ’ ένα καφενείο στην Κρήτου Τέρρα στην Πάφο. Σημαντικοί πίνακες ζωγραφικής είναι αυτοί του Μ. Κάσσιαλου, «Ο γάμος» , του Ι. Κισσονέργη. ‘Καρπασίτισσα’ και του Α. Στυλιανού «Η Λάπηθος».
Το Μουσείο έχει μια μεγάλη συλλογή αργυροχρυσοχοϊας από δωρεές, όπως είναι αυτή του κατεχόμενου μοναστηριού του Αποστόλου Ανδρέα και της περίφημης συλλογής της Μαρίας Ελευθερίου- Γκαφιέρο. Επιπλέον, το 2011 το Μουσείο Αργυροχρυσοχοΐας έκλεισε και η συλλογή του φιλοξενείται στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης Κύπρου. Σήμερα το Μουσείο αριθμεί πάνω από 5000 αντικείμενα.
Το Μουσείο προσφέρει την ευκαιρία σε όσους ενδιαφέρονται να εργαστούν εθελοντικά σε διάφορους τομείς. Για τον σκοπό αυτό έχει δημιουργηθεί και ο Σύνδεσμος «Φίλοι του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης Κύπρου» .
Το κατάστημα του Μουσείου διαθέτει αντιπροσωπευτικά έργα παραδοσιακών τεχνίτων, όπως επίσης και σύγχρονα έργα εμπνευσμένα από την παράδοσή μας. Μπορείτε να μας στηρίξετε αγοράζοντας τα δώρα σας (βιβλία, dvd, καρτ ποστάλ, σελιδοδείκτες, φιγούρες, υφαντά, κοσμήματα..)
Τρίτη-Παρασκευή 9.30-16.00, Σάββατο 9.00-13.00
Επικοινωνία: 22 432578, fax 22 343439. [email protected], www.cypriotstudies.org
The Cyprus Folk Art Museum was founded by a few keen members of the Society of Cypriot Studies in 1937 and is housed in the premises of the old Archbishopric Palace. In 1961 the seat of the Archbishop of Cyprus was moved to the new palace. The Society then approached the Archbishop who graciously handed over the whole of the premises of the Old Archbishopric to the Soc+iety, to be used for its activities. It was at that time from 1962 to 1964 that extensive reconstruction of the building was carried out, at the very great expense of the Society with the help of His Beatitude Makarios III. The building of the Museum dates back to the 15th century and is Gothic with earlier additions. In the beginning of the 13th century, the area was French (Latin) and was used as a monastery by the order of the Benedictines. Besides, the Order of St. John-Hospitaliers- built a church in honour of St. John, their patron saint. Hugo 1st was buried here in 1218. The Greek Orthodox Church began using it sometime before the Ottoman Occupation (1571-1878). The richly decorated Gothic arch with the 16th century fresco of the Annunciation, which bears the end of a Greek inscription was uncovered in 1950. The fresco was conserved in 1995 by the Society and the Department of Antiquities. Many of the items of this museum were donated, others were bought either directly from the villagers or from private collections. Most of the items were made in areas that are now occupied by Turkish troops. Samples of weaving, pottery, embroidery, lace, costumes, metalwork, woodcarving, basketry, leatherwork, naïve painting, agricultural and weaving tools are to be found in the museum collections. An important item is the door of St Mamas Church (19ος), that inspired the novel poet George Seferis. The poet refers to the little owl of the door on his poem “Little things of Cyprus”. The poem is dedicated to his friend and first Director of the Museum, Adamantios Diamantis. Very special paintings are two wall paintings of a coffee shop from a village called Geri, that depict a hero of the Greek Revolution against the Turks in 1821, called Athanasios Diakos and a very famous athlete, called Panagiotis Koutalianos, who was famous of his power and his exhibitions all over the world. Two other important paintings are those of M. Kassialos, ‘The wedding’ and A. Stylianou. ‘Lapithos’. Both paintings depict cypriot customs and traditional works. Today the number of items of our Museum catalogued is over 5000. During 1955-1959 troubles, the Museum was forced to close in three different occasions. Also, in the summer of 1974 when the Turkish invasion took place, the collection was transported to safer areas and the Museum was closed for over a year’s period. Though, the adventures were not over. The artifacts needed immediate conservation, the roof of the building was about to collapse and the humidity was causing irreparable damage to the exhibits. In 1990 His Beatitude Archbishop Chrysostomos generously offered to cover the expenses and thus, extensive repair work took place that was finished in April 1996 when the new exhibitions in the ground floor opened for the public. In June 1999, the Silk Industry Exhibitions were inaugurated in the first floor of the building. The old Archbishopric is situated in the square named after Archbishop Kyprianos who was hanged by the Turks in 1821 with the commencement of the Greek Revolution, so that it would not spread in Cyprus that was under Ottoman rule as well as the Greek mainland. Kyprianos was actually taken from a room in this building to the place of his martyrdom. On the first floor there is the room which was used by him and is known by his name. Across the street is the Pancyprian Gymnasium, the oldest and largest gymnasium in Cyprus, which is the continuation of the Greek school founded by Archbishop Kyprianos in 1812 and dedicated to the Holy Trinity. The museum has a rich shop with traditional handicrafts and also small gifts inspired of tradition woven bookmarks, shadowtheatre figures, jewellery and books concerning Cyprus archaeology, tradition etc You can also try traditional drinks like soumada (made of almond), rosewater and cypriot coffee. For groups we can offer traditional homemade pies, made in satzi and pourekkia (a pie with white cheese-halloumi). Volunteers are accepted to work in our museum, as our organization is based in volunteerism since 1937
Cyprus Folk Art Museum
