Our Story
Η Άνδρος είναι ένα νησί με βασικά χαρακτηριστικά το πράσινο, τα άφθονα νερά και τις πανέμορφες αμμουδιές. Είναι ένα νησί που κρατά τον παραδοσιακό του χαρακτήρα, χωρίς την έξαρση της βιομηχανικής τουριστικής ανάπτυξης.
Εδώ μπορεί κανείς να απολαύσει την πλούσια βλάστηση της ενοδχώρας, καθώς και της άφθονες πηγές με τα κρυστάλλινα νερά που μπορεί να επισκεφτεί μέσω των πολύ καλά διατηρημένων παραδοσιακών μονοπατιών.
Μπορεί να επισκεφτεί θαυμάσια Βυζαντινά Μοναστήρια, Αρχαιολογικούς χώρους, διάσημα Μουσεία και να γευτεί την πεντανόστιμη Ανδριώτικη κουζινα όπως την φουρτάλια, τα περίφημα αμυγδαλωτά και τα γλυκά του κουταλιού.
H Άνδρος απέχει μόνο δυο ώρες από την Αθήνα και η πρόσβαση γίνεται από το λιμάνι της Ραφήνας. Καθημερινά γίνονται από δυο εώς πέντε δρομολόγια πλοίων, ανάλογα με την εποχή του έτους. Η διαδρομή διαρκεί δυο ώρες με τα συμβατικά ferry - boats και μια ώρα με τα ταχύπλοα.
The principal characteristics of the island of Andros are it's verdancy, it's abundance of water and it's beautiful sandy beaches. It is an island which keeps its traditional character, without elevating the increase if the industry of tourism.
Here one can enjoy the rich vegetation of the heartland, as well as abundant springs with their crystal clear waters which can be reached by the very well preserved old footpaths.
One can visit fabulous Byzantine Monasteries, Archaeological sites, Famous Museums and taste the delicious Andros cuisine, such as the fourtalia omelette, the wonderful almonds cakes and the teaspoon sweets.
Andros is only two hours away from Athens and the approach begins from the port of Rafina. There are between two and five daily ferry crossings depending on the time of year. The ferry journey takes two hours with the conventional ferry boats and one hour with the high speed boats.
Η Άνδρος είναι το βορειότερο νησί των Κυκλάδων και το
δεύτερο σε έκταση μετά τη Νάξο, με μήκος 40χλμ. και
πλάτος 17χλμ. Βρίσκεται ανάμεσα στην Εύβοια και την Τήνο και από την πρώτη χωρίζεται με τον πορθμό Καφηρέας (Κάβο Ντόρο), ενώ από τη δεύτερη με το λεγόμενο «Στενό». Ορεινό νησί, γοητεύει τους επισκέπτες του με τις αντιθέσεις της φυσικής του
ομορφιάς και την τεράστια πολιτιστική του κληρονομιά, προϊόν μιας μακραίωνης ιστορίας που ξεκινά πριν το 3.000 π.Χ. Το όνομα Άνδρος το συναντάμε για πρώτη φορά στον Ηρόδοτο και μετά στον Αισχύλο στην τραγωδία «Πέρσαι» (5ος αιώνας π.Χ.). Το νησί φαίνεται, πως οφείλει το όνομα του στον πρώτο οικιστή του Ανδρο,
ήρωα με θεϊκή καταγωγή. Η Ανδρος κατοικείται από το τέλος περίπου της τέταρτης χιλιετίας π.Χ. ενώ στοιχεία, αν και περιορισμένα, έχουμε από την προϊστορική κιόλας εποχή, τη νεολιθική πρωΐμη και μέση χαλκοκρατία. όταν γνώρισαν ιδιαίτερη ακμή τρεις οικισμοί στις περιοχές Μικρογιάλι. Πλάκα και Στρόφιλα. Ελάχιστα είναι τα ευρήματα που έχουμε από τη Μυκηναϊκή και Γεωμετρική περίοδο, αν και στην τελευταία σημειώνεται ιδιαίτερη ανάπτυξη των οικισμών Υψηλής και Ζαγοράς. Ο οικισμός της Ζαγοράς, σπάνιος για τουςαρχαϊκούς χρόνους, ακμασε την περίοδο 700-500 π.Χ. όμως η ζωή του φαίνεται να έσβησε απότομα. Στη Ζαγορά ανακαλύφθηκαν 45 ορθογώνιοι χώροι δωμάτια με αποθήκες και αυλές, χτισμένοι με το διαχρονικό ανδριώτικο υλικό, το σχιστόλιθο.
Αξιολογο οικοδόμημα του οικισμού, είναι και ο
μεταγενεστερος χρονικά ναός, που πιθανότατα ήταν .
αφιερωμένος στη λατρεία της θεάς Αθηνάς. Τα πρώτα,
όμως, σημάδια αξιοσημείωτης άνθησης αρχίζουν να
διαφαίνονται κατά την Αρχαϊκή (700-480 π.Χ.), Κλασική (480-320 π.Χ.) και κυρίως Ελληνιστική Περίοδο (320- 30π.Χ.), όταν ακμάζουσα πρωτεύουσα του νησιού ήταν η σημερινή Παλαιόπολη και η τότε Ανδρος, με σημαντική πνευματική και ναυτική δύναμη. Κατά τον 8ο αιωνα π.Χ., η ιδιαίτερα ισχυρή Ανδρος πραγματοποιούσε θαλάσσιες επιχειρήσεις και έλεγχε τους θαλάσσιους δρόμους προς το Αιγαίο.
Ταξιδεύοτας, οι Ανδριώτες γνώριζαν καινούργιους τόπους και ίδρυαν αποικίες, με σημαντικότερες αυτές στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκιδικής. Οι τέσσερις γνωστές σήμερα αποικίες της Άνδρου
και ισχυρή δύναμη της περιοχής, ενώ, από τη μεγάλη κυκλοφορία των νομισμάτοον της. συμπεραίνεται ότι έγινε γνωστή και εκτος ελλαδικού χώρου .Αξιοσημείωτη είναι η άποψη που υποστηριζει οτι συνεχίζει να κατοικείται από την εποχή εκείνη έως σήμερα, σχεδον
αδιάκοπα. Στα Στάγειρα, που ιδρύθηκαν την ίδια περίοδο με την Άκανθο. γεννήθηκε και γαλουχήθηκε ο μεγάλος φιλόσοφος Αριστοτέλης. Η πόλη παρέμεινε ελεύθερη για τρεις αιωνες, μεχρι να την κυριεύσει ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Β'. Η τρίτη ανδριακη πολη, Σάνη, υπολογίζεται ότι ιδρύθηκε πρώτη απο τις ανδριακές αποικίες, κυριεύθηκε όμως και αυτή από το βασιλιά
Φίλιππο και στη θέση τη: χτίστηκε νέα πόλη, η Ουρανούπολη.
Τέλος, η Αργιλος, που βρίσκεται κολτά στην Αμφίπολη, εξελίχθηκε στην σημαντικότερη πόλη της περιοχής μεταξύ της λίμνης Βόλβης και του ποταμού Στρυμόνα, Βισαλτίας.
Το 133 π.Χ. η Άνδρος πέφτει στα χέρια της Ρώμης και για τέσσερις αιώνες παραμένειο υπό την ρωμαική κυριαρχία οπου είναι και το διάστημα της μεγαλύτερης παρακμής που γνώρισε ο τόπος. Ανάκαμψη αρχίζει να γνωρίζει η Άνδρος απο τα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου (306 – 337 π. Χ. ) οπου αποτελεί ήδη τμήμα της βυζαντινής αυτοκρατορίας, ενώ από το 362 π.Χ. έχει δικό της μητροπολίτη.
Η ανέρευση ερειπίων πρωτοχριστιανικών βασιλικών στην Παλαιόπολη από την εποχή των διαδόχων του Ιουστινιανού (527 – 656 π.Χ. ) μαρτυρεί την ταχύτατη εξάπλωση του Χριστιανισμού. Την μεγαλύτερη όμως άνθιση γνωρίζει το νησί κατά την κυρίως βυζαντινή περίοδο (7ος – 15-ς αιώνας) μεχρι το 1566 που αναλαμβάνουν οι Τούρκοι την διοίκηση του. Κατά τον 7ο, 8ο και 9ο αιώνα μ.Χ. οι πειρατές και οι καταστροφικές επιδρομές των Αράβων ανάγκασαν τους βυζαντινούς αυτοκράτορες να προχωρήσουν σε αναβάθμιση του ναυτικού.
Πρόκειται για μια εποχή όπου σημειώνεται σημαντική εμπορική κίνηση, καθώς και οικονομική και πνευματική ακμή. Τον 9ο αιώνα μ. Χ. λειτουργεί στο νησί η Φιλοσοφική Ακαδημία, όπου δίδαξε ο Μιχαήλ Ψελλός, αξιόλογος πνευματικός άνθρωπος, που προετοίμασε με το έργο του τον αγώνα της απελευθέρωσης στον ελληνικό χώρο .Την μεγαλύτερη όμως οικονομική ανάπτυξη γνωρίζει η Άνδρος τον 12ο αιωνα μ. Χ. με την άνθιση της μεταξουργίας (ανδριωτικα μεταξωτά). Το διάστημα αυτό χτίζονται οι εκκλησίες του Ταξιάρχη στην Μεσσαριά, τη Μελίδα και το Υψηλού, της Παναγιάς στο Μεσαθούρι και του Αγίου Νικολάου στο Κόρθι.
Το 1204 με την άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους της Δ’ Σταυροφορίας, ξεκινά μια νέα περίοδος, καθώς η Άνδρος περνά στην κατοχή των Βενετών και συγκεκριμένα παραχωρείται στον Μαρίνο Δανδόλο. Το 1566 οι ανδριώτες εξεγείρονται κατά του τελευταίου λατίνου δυνάστη τους, Ιωάννου Φραγκίσκου Σομμαρίπα, και περνουν στην κατοχή των Τούρκων. Από τότε κι έπειτα η Άνδρος έπρεπε να περιμένει τον 18 αιώνα για να ιδρύσει σχολεία και να συνεχίσει την πνευματική της ανάπτυξη. Συγκεκριμένα το 1770 ιδρύεται στην χώρα το Σχολείον των Ελληνικών Μαθημάτων και στον Κόρθι η σχολή της Αγίας Τριάδος. Στις 10 Μαίου 1821, ημερομηνία καθοριστική για το μέλλον του νησιού, ο φιλόσοφος Θεόφιλος Καιρής ύψωσε την επαναστατική σημαία στο καμπαναριό του Αγίου Γεωργίου στην Χώρα.
Με την δημιουργία στην συνέχεια, νεοσύστατου ελληνικού κράτους, η Άνδρος γνώρισε μεγάλη εξέλιξη στον τομέα της ναυτιλίας, από την εποχή κιόλας της βασιλείας του Όθωνα (1833 – 1862). Αξιοσημείωτο είναι ότι στις αρχές του 20ου αιώνα (1914) βρίσκεται στην Άνδρο η Υπερωκεάνιος Εθνική Ατμοπλοία που πρώτη εγκαινίας τακτικό δρομολόγιο από Ελλάδα προς Νέα Υόρκη.
Το 1908 οι ανδριώτες εφοπλιστές είχαν ήδη ιδρύσει την Εθνική Ατμοπλοία Ελλάδος.
Κάθε καλοκαίρι το νησί μεταμορφώνεται σε κέντρο καλλιτεχνικής δραστηριότητας και προσελκύσει επισκέπτες από όλο τον κόσμο που έρχονται να θαυμάσουν από κοντά έργα μεγάλων καλλιτεχνών στα περίφημα μουσεία του.
