Alexandra Deskata-Ξεναγός/Tour Guide

08/07/2024

https://www.facebook.com/share/v/zmrHtr3PCPWeyZMm/

20/06/2024

Ancient Greek 'Graffiti' in Abu-Simbel Temple of Egypt written by Greek Mercenaries in 6th century BC! 🔍

Graffiti is usually viewed nowadays as a modern scourge, a blight on the buildings and highway overpasses in our cities that should be eradicated. But the urge to leave your mark for posterity is nothing new, as ancient Greek graffiti carved into the Temple of Abu Simbel in Egypt clearly shows.
On the left leg of the broken statue of th “Governor of the two lands” there is an inscription of historical value, but not from the era of Ramses II and not written in ancient Egyptian language. It is written in Greek and recorded the military campaign sent by King Pesmatik II (26th dynasty) in 593 BC to Nubia. The military campaign Consisted of Egyptian and Greek soldiers and was led by the commander of each category. Egyptian soldiers were led by officer named Ahmose who the Greeks call him, in the text, Amasis while the Greek soldiers were led by an officer called "Botasimto" and this last name seems to be a Greek distortion of the Egyptian name of "Ba-de-Sema-Tawy" which means (the gift of the two lands)

It should come as no surprise that the two great civilizations had a large amount of interaction even from the earliest times. There is a great deal of evidence that even as far back as the Bronze Age, there was significant contact between Minoan Crete and Egypt. It seems, however, that beginning in the 600s BC, a new era dawned, in which much closer ties developed between the two Mediterranean powers, as Egypt began to reopen its kingdom to contact with the wider world. It has been shown by historians that Greek city-states and islands, including Aigina, Athens, Sparta, Miletos, Samos, Phokaia and cities on the island of Rhodes – figured heavily into this cultural exchange.

20/06/2024

30/05/2024

Ο Ερμής κατασκευάζει το κηρύκειον.

Mercury Inventing the Caduceus. 19th.century. Jean Antoine Idrac. French 1849-1884. marble. Musee d’ Orsay.

Στην ελληνική μυθολογία το κηρύκειο (κηρύκειον) ήταν το κύριο έμβλημα του θεού Ερμή. Το κηρύκειο αποτελείται από μία λεπτή ράβδο από ξύλο δάφνης ή ελιάς, γύρω από την οποία είναι τυλιγμένα δύο φίδια που τα κεφάλια τους συναντιώνται αντικρυστά. Πάνω από τα κεφάλια των φιδιών, στην κορυφή της ράβδου, υπάρχουν δύο φτερούγες. Αυτή η μορφή είναι νεότερη. Σε αγγειογραφίες από την αρχαία Ελλάδα τα δύο φίδια βρίσκονται στην κορυφή και σχηματίζουν κύκλο, ενώ τα κεφάλια τους σχηματίζουν δύο «κέρατα» επάνω από τον κύκλο αυτό. Οι φτερούγες συνήθως παραλείπονται. Με την προσθήκη ενός σταυρού στο κάτω μέρος του κύκλου και την αφαίρεση της υπόλοιπης ράβδου, προέκυψε το αστρονομικό και αστρολογικό σύμβολο για τον πλανήτη Ερμή.

Ο μύθος για το πώς προήλθε το κηρύκειο αναφέρει ότι κάποτε ο Ερμής διεχώρισε με το ραβδί του δύο φίδια που πάλευαν άγρια μεταξύ τους. Από τότε λοιπόν το ραβδί με τα δυο φίδια, στολισμένο και με τις φτερούγες του «φτεροπόδαρου» θεού Ερμή, έγινε σύμβολο της ομόνοιας και της καταπαύσεως της διχόνοιας (πρβλ. τον παρόμοιο μύθο του μάντη Τειρεσία). Στην αρχαία Ελλάδα το χρησιμοποιούσαν ως διακριτικό έμβλημα οι πρέσβεις και οι κήρυκες, ώστε να προστατεύονται από εχθρικές προς αυτούς ενέργειες της εξουσίας.

Στην ύστερη αρχαιότητα το κηρύκειο άρχισε να συμβολίζει το εμπόριο, ενώ σήμερα, ιδίως στη Βόρεια Αμερική, χρησιμοποιείται ως σύμβολο της Ιατρικής, από σύγχυση με το παραδοσιακό ιατρικό σύμβολο, τη Ράβδο του Ασκληπιού, η οποία φέρει μόνο ένα φίδι και όχι φτερούγες. Η περιέλιξη ωστόσο των δύο φιδιών θυμίζει περισσότερο τη διπλή έλικα του DNA, από ό,τι το ένα φίδι.

Via Kostas Papalexiou

13/04/2024

«Νομίζω ότι εκείνο που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τους άλλους λαούς είναι το γεγονός ότι από το 1821 έως σήμερα ζούμε σε συνθήκες μιας συνεχώς επαναλαμβανόμενης προδοσίας, που προέρχεται είτε από ξένους είτε από τους ίδιους εμάς και έχει πια κουράσει τόσο πολύ την ελληνική κοινωνία, ώστε να έχει παραδοθεί τελείως στη μοίρα της, όπως την διαγράφουν ανεξέλεγκτες από αυτήν δυνάμεις, συνθήκες και γεγονότα. Γίνεται δηλαδή όλο και περισσότερο αδύναμη και άβουλη και έτσι σίγουρα κατηφορίζει...

Υπάρχει ένα «ατομικό έλλειμμα» που κάνει περιέργως τους Έλληνες να επιλέγουν ως οδηγούς κατά κανόνα τους ανάξιους -με ελάχιστες εξαιρέσεις- και να υποτιμούν έως να περιφρονούν τους ικανούς, τους άξιους και τους ξεχωριστούς. Σε κάθε τομέα. Ιδιαίτερα στον πολιτικό.

Όσο για τον πνευματικό, θα έλεγα ότι η υποτίμησή τους από τα άτομα οφείλεται κυρίως στις αρνητικές επιλογές τους στον τομέα της πολιτικής, μιας και οι πολιτικοί είναι οι υπεύθυνοι για τις αντιπνευματικές συνθήκες που δημιούργησαν και εξακολουθούν να δημιουργούν, ακριβώς γιατί όπως είπα στη μεγάλη τους πλειοψηφία υπήρξαν και είναι ανάξιοι..»

📌 Μίκης Θεοδωράκης ( 1925 - 22021), συνθέτης και πολιτικός.

13/04/2024

https://www.facebook.com/share/NbgBWNJkog2pd7mq/

24/03/2024

https://www.facebook.com/share/6zGMk4bheHkFm1At/

Γράμμα του 2ου αιώνα μ.Χ. από έναν Ελληνα της Αιγύπτου στον πατέρα του Επίμαρχο, ο οποίος κατατάγεται ως Ρωμαίος στρατιώτης.

Στην Γερμανία διασώζεται πάπυρος ενός νεαρού ονόματι Απίων και ο πατέρας του ονομάζεται Επίμαχος. Ο Απίωνας κατάγεται από τη Φιλαδέλφεια, ένα Ελληνι(στι)κό χωριό κοντά στο Φαγιούμ της Αιγύπτου που ίδρυσαν οι πρώτοι Πτολεμαίοι.

Εκεί κάπου στον 2ο αι. μΧ, ζούσε ο Απίων με την οικογένειά του, τους φίλους και τους οικείους του, μέχρι την ημέρα που στρατολογήθηκε στο Ρωμαϊκό ναυτικό. Η Αίγυπτος ανήκε ήδη στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Μόλις έφτασε στη βάση του, έγραψε γράμμα στον πατέρα του. Ο πατέρας του το έλαβε, το διάβασε και μετά κάπου το φύλαξε μέσα στο σπίτι. 2000 χρόνια αργότερα οι αρχαιολόγοι το ανακάλυψαν μέσα στα ερείπια του σπιτιού.

Η επιστολή του Απίωνα δεν διαφέρει από κάποια που θα έγραφε σήμερα ένα παιδί στους γονείς του:

«Απίων Επιμάχω τωι πατρί και κυρίω πλείστα χαίρειν. Προ μεν πάντων εύχομαι σε υγιαίνειν και δια παντός ερωμένον [ερρωμένος =με καλή υγεία] ευτυχείν μετά της αδελφής μου και της θυγατρός αυτής και του αδελφού μου. Ευχαριστώ τω κυρίω Σεράπιδι, οτι μου κινδυνεύσαντος εις θάλασσαν έσωσε ευθέως. Ότε εισήλθον εις Μησήνους [=λιμάνι στην ιταλική Καμπανία], έλαβα βιάτικον [=οδοιπορικά] παρά Καίσαρος χρυσούς τρείς, και καλώς μοι έστιν.

Ερωτώ σε ουν, κύριε μου πατήρ, γράψον μοι επιστόλιον πρώτον μεν περί της σωτηρίας [=υγείας] σου, δεύτερον περί της των αδελφών μου, τρίτον, ίνα σου προσκυνήσω την χέραν οτι με επαιδεύσας καλώς και εκ τούτου ελπίζω ταχύ προκόσαι [=να προκόψω] των θεών θελόντων. Άσπασαι Καπίτωνα πολλά και τους αδελφούς μου και Σερηνίλλαν και τους φίλους μου.

Επεμψά σοι εικόνιν [εικόνιον=μικρή εικόνα] μου δια Ευκτήμονος. Έστι δε μου όνομα Αντώνις Μάξιμος. Ερρώσθαι σε εύχομαι.
Κεντυρία [=λόχος] Αθηνονίκη.

Εις Φιλαδελφίαν Επιμάχω απο Απίωνος υιού. Απόδος εις χώρτην [=τάγμα] πρίμαν Απαμηνών Ιουλιανού λιβλαρίω [=γραφέα] από Απίωνος ώστε Επιμάχω πατρί.»

«Απίων στον πατέρα και κύριο Επίμαχο: Χρόνια πολλά!

Πρώτα απ’ όλα εύχομαι να είσαι καλά και να σου πάνε καλά τα πράγματα, ευχομαι μετά για την αδερφή μου, την κόρη της και τον αδερφό μου. Ευχαριστώ τον Θεό Σεραπίς που με έσωσε όταν κινύνεψα στην θάλασσα.

Όταν έφτασα στους Μησήνους [Ρωμαϊκό λιμάνι κοντά στη Νάπολη], έλαβα τρία χρυσά νομίσματα από τον αυτοκράτορα [Τραϊανό; ] Ως χρήματα για το ταξίδι, και είμαι καλά.

Σε ερωτώ κύριε πατέρα να μου γράψεις πρώτων για την υγεία σου πατέρα, δεύτερον για τα αδέλφια μου, και τρίτον για να προσκυνήσω το χέρι σου, γιατί με μεγάλωσες καλά και μπορώ επομένως να να προκόψω, θέλοντος των θεών.

Δώσε τους χαιρετισμούς μου στον Καπίτωνα [ένα φίλο], στον αδερφό και την αδερφή μου και τη Σερηνίλλαν και τους φίλους μου. Σας στέλνω το μικρό μου πορτραίτο μέσω του Ευκτήμονος.. Το [νέο] Ρωμαϊκό μου όνομα είναι Αντώνιος Μάξιμος.

Ευχομαι να είσαι καλά.

Η επιστολή γράφτηκε στα Ελληνικά σε πάπυρο, όχι από το ίδιο το αγόρι, αλλά από μισθωμένο συγγραφέα δημοσίων επιστολών. Δύο από τους φίλους του Απίωνα που κατατάχθηκαν μαζί του πρόσθεσαν τους χαιρετισμούς τους στην αριστερή περιθωρία. Το γράμμα ήταν αρχικά διπλωμένο και σφραγισμένο.

17/03/2024

https://www.facebook.com/share/Cy4jY5ej3ymJk37z/

12/03/2024

«Ένας “Τουριστικός οδηγός” με χρήσιμες φράσεις για ξένους που ήθελαν πάνε στην Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη.»

-Θέλεις να αγοράσεις;

-Ουκ, δε θέλω, έχεις ψωμίν;

-Έχω και κρασίν και κρέας και τυρίν και αυγά…

🗣️Από την μεσαιωνική εποχή(12ος αιώνας) μας έχει διασωθεί ένας -θα μπορούσαμε να πούμε- τουριστικός οδηγός με χρήσιμες φράσεις στα Ελληνικά για κάθε ξένο που πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη.

📖Ο διάλογος προέρχεται από ένα χειρόγραφο που βρίσκεται στην πόλη Οσέρ της Γαλλίας και περιέχει και άλλους διαλόγους στην καθομιλουμένη (την αποκαλούμενη ρωμαίικη ή δημοτική σήμερα).

🇨🇾Εκ πρώτης όψεως παρατηρούμε πως οι φράσεις θυμίζουν πολύ την σημερινή Κυπριακή διάλεκτο .

👇Περισσότερες φράσεις από το βιβλίο θα βρείτε στις φωτογραφίες που θα βάλω στα σχόλια. Η πρώτη σειρά δείχνει τα Λατινικά, δεύτερη την προφορά των ελληνικών στα Λατινικά και η Τρίτη τα Ελληνικά.

Πηγή: Μοναδικό εύρημα από τον Chrysoloras, X

11/03/2024

🔍🐴⚔️Το ήξερες ότι το καρουζέλ ξεκίνησε να είναι σε χρήση στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία ως μηχανισμός εκπαίδευσης του ιππικού;

Το καρουζέλ που τόσο πολύ το αγαπήσαμε ως παιδιά έχει το παρελθόν του στον πρώιμο μεσαίωνα και ποιο συγκεκριμένα στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία όπου με αυτό έκαναν γυμνάσια οι ιππείς ως στρατιωτική αγωγή.
Ήταν από τους πρώτους μηχανισμούς εκπαίδευσης των ιππέων. Υπάρχει μια μοναδική απεικόνιση αυτού του μηχανισμού και είναι ένα ανάγλυφο του 500μΧ στην Μικρά Ασία.
Υπήρχαν διάφορες παραλλαγές αυτού του μηχανισμού. Για παράδειγμα οι ιππείς κάθονταν σε καθίσματα που περιστρέφονταν, η άλλη εκδοχή ήταν οι στρατιώτες να χτυπούν στόχους οι οποίοι περιστρέφονταν πάνω σε έναν μηχανισμό.
Όσο αφορά το ανάγλυφο που αναφέραμε υπάρχει η εκτίμηση ότι απεικονίζει ένα καρουζέλ. Το καρουζέλ είναι σε ένα αμφιθέατρο, δύο άτομα κάθονται σε καθίσματα τα οποία βρίσκονται σε κάποιο ύψος,τα οποία περιστρέφονται σε στύλο ενώ κάτω συκοθ ή λύκοι τους επιτίθονται.
Στην πιο γνωστή μορφή του , οι ιππείς κάλπαζαν γύρω από ένα κάθετο περιστρεφόμενο μεγάλο τροχό. Ο μηχανισμός γυρνούσε από κάποιο χειριστή και οι ιππείς προσπαθούσαν να χτυπήσουν με τα ξίφη τους στόχους που ήταν τοποθετημένοι στις άκρες του τροχού. Με τον τρόπο αυτό εξασκούνταν στη ξιφομαχία ενώ κάλπαζαν. Σε μία άλλη παραλλαγή του γυμνασίου, οι ιππείς κάλπάζαν σε κύκλο γύρω από τον περιστρεφόμενο τροχό και πετούσαν μπάλες μεταξύ τους.

Κατά την διάρκεια των σταυροφοριών η άσκηση αυτή έγινε γνωστή και στους Φράγκους. Τον 12ο αιώνα τον έφεραν στην Δύση και πήρε το όνομα Carosella από τα Ιταλικά που σημαίνει «μικρή μάχη». Έτσι απέκτησε το όνομά του και το σημερινό παιχνίδι.

Στην φωτογραφία: Το ανάγλυφο του 500μΧ που βρέθηκε στην Μικρά Ασία

11/03/2024

Μαρμάρινος οφθαλμός τριήρους, Μουσείο Πειραιά/
Marble eye, probably for an Athenian trireme (the key warship of the Classical era). Piraeus Museum.

Η συνήθεια να ζωγραφίζονται οφθαλμοί στις δύο πλευρές της πλώρης (παρειές, μάσκες) του πλοίου είναι αρχαιοτάτη και απαντάται σε αρκετούς λαούς. Οι οφθαλμοί συμβόλιζαν τον έλεγχο του πλοίου και λειτουργούσαν ως αποτρεπτικά στοιχεία από τις κακές δυνάμεις.
«και πρώρα πρόσθεν όμμασιν βλέπουσ’ οδόν».

Γενικώς στα πλοία οι οφθαλμοί ήταν ζωγραφισμένοι από κερί και πίσσα ή από έγχρωμο κερί και χρησιμοποιούσαν την τεχνική της εγκαυστικής, δηλαδή άπλωναν στην ξύλινη επιφάνεια το έγχρωμο κερί ενώσω ήταν ζεστό. Με αυτόν τον τρόπο δεν κινδύνευε το χρώμα να αλλοιωθεί από τον ήλιο, τον άνεμο ή το θαλασσινό νερό .Ο Πλίνιος αναφέρει ότι ονομαστοί ζωγράφοι της ελληνιστικής εποχής όπως, ο Πρωτογένης ο Καύνιος και ο Ηρακλείδης ο Μακεδών, ξεκίνησαν την καριέρα τους ζωγραφίζοντας πλοία.

Κοντά στους οφθαλμούς αναγραφόταν και το όνομα του πλοίου το οποίο, όπως μαρτυρούν τα περισσότερα ευρήματα, ήταν γένους θηλυκού, όπως: Πολυνίκη, Ἡγησώ, Φήμη, Ἀχιλλεία κ.α.

Στοιχεία αντλήθηκαν από σχετικό άρθρο από την σελίδα «Περί Αλός» της Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου, Συγγραφεύς - Ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας.

````````````````````````````````````````````
Marble eye, probably for an Athenian trireme (the key warship of the Classical era), Piraeus Museum, Greece.

In Piraeus, the port of Athens, excavations have revealed a number of very well-carved marble eyes, probably meant to be attached to the famous Athenian fleet of warships trireme -ΤΡΙΗΡΗΣ , Archaeological Museum of Piraeus, Greece .These large ominous eyes were attached or painted onto the prow above the ram to fend off evil spirits while also making the warship appear like a giant sea monster.

Usually ship’s eyes were simply painted onto the hull of the ancient Greek (and Roman) ships on either side of the bow, but in some cases , they were made of marble. According to Thucydides, it was the Corinthians who first adopted triremes on the Greek mainland c. 700 BCE. However, it was the Athenians, with their newly found wealth from local silver mines, who constructed a fleet of triremes large enough to hold sway over the Aegean.

The principal weapon of the trireme was the bronze-sheathed battering ram affixed to the prow. These often took the form of animals, for example, the head of a goat. However, ramming would have rarely sunk an enemy vessel and an important secondary strategy was boarding the enemy ship. For this reason, the typical Athenian crew included a complement of ten hoplites and four archers.

Pic: Marble eye, probably for an Athenian trireme (the key warship of the Classical era). Piraeus Museum.

#Τριήρης #οφθαλμός

11/03/2024

Bυζαντινή επιρροή στην Δυτική Ευρώπη.

Αυτό είναι το εσωτερικό του αββαείου του Σαντ Άντζελο κοντά στην Καζέρτα της Καμπανίας.

Ο ναός χτίστηκε τον 11ο αιώνα και περιέχει πολλά βυζαντινά αρχιτεκτονικά και καλλιτεχνικά στοιχεία. Ξέρουμε πως την ίδια περίοδο, βυζαντινοί καλλιτέχνες κόσμησαν τους τοίχους του περίφημου αβαείου του Μόντε Κασσίνο. Πιθανότατα ήταν οι ίδιοι ή Ιταλοί μαθητές τους που ασχολήθηκαν με τον ναό που ήταν αφιερωμένος στον Αρχάγγελο Μιχαήλ.

Οι Βυζαντινές τοιχογραφίες του ναού καλύφθηκαν και ανακαλύφθηκαν το 1868. Από τότε η πολιτισμική σημασία του μνημείου μεγάλωσε καθώς είναι από τα λίγα σωζόμενα δείγματα του συγκερασμού της Βυζαντινής και Δυτικής ζωγραφικής του 11ου αιώνα.

25/02/2024

📷 Αρχαίο γιογιό από το μουσείο της Αρχαίας Αγοράς (στοά Αττάλου) 480 π.χ περίπου, και φωτογραφία της δεκαετίας του ’50 που δείχνει παιδί να κάθεται στο αγγείο, μετά την αποκατάστασή του.

📷 An ancient Greek kylix showing a baby sitting in his potty chair and calling to his mother. ca. 480 BC. Sixth Century BC potty found in the Athenian Agora.

🏛 The Agora Museum, Athens, Greece.

25/02/2024

https://www.facebook.com/share/pQjb2s9E7ei5LJGw/

25 Φεβρουαρίου 1822: Καταργείται η δουλεία στην Ελλάδα.

Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες, που απαγόρευσε στη νεότερη ιστορία τη δουλεία, αμέσως μετά την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821.

Το σύνταγμα του 1822, του 1823 όπως και του 1844 όριζε ότι:

"εις την ελληνική επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος. Αργυρώνητος δε παντός γένους και πάσης θρησκείας, άμα πατήσας το Ελληνικό έδαφος, είναι ελεύθερος και από τον δεσπότην αυτού ακαταζήτητος".

"The Slave Market, Constantinople", Sir William Allan, 1838 | Scottish National Portrait Gallery.

19/02/2024

https://hellasjournal.com/2024/02/morrilos-mia-agnosti-archea-poli-sto-kilkis-me-stratigiki-simasia-ke-plouto-ekthesi-sto-archeologiko-mousio-thessalonikis-vinteo/

Μια «βόλτα» σε μία σχεδόν άγνωστη, αλλά πολύ σημαντική αρχαία πόλη κοντά στο Κιλκίς, έχουν τη δυνατότητα

13/02/2024

https://www.facebook.com/share/v/yaeg9CZUqd7VBBW1/

18/01/2024

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=717679867131890&id=100066696488889

#τανάγρα
Γυναίκες από τη Στερεά Ελλάδα. Συγκεκριμένα από την Τανάγρα. Οι περίφημες Ταναγραίες Κόρες ήταν έργα πλαστικής απο τερακότα. Το μέγεθός τους κυμαίνεται από 15 ως 35 εκατοστά και χρησίμευαν ως ταφικά κτερίσματα ή ως γούρια. Ο Γερμανός ποιητής Ρίλκε εξύμνησε την #ομορφιά των "Παριζιάνων της αρχαιότητας" αφιερώνοντάς τους το 1906 το ποίημα "Τανάγρα". Και ο Όσκαρ Ουάιλντ περιγράφει την πρωταγωνίστρια του στο "Ένας ιδανικός σύζυγος" ως κόρη της Τανάγρας. Ο Γάλλος ζωγράφος Ζαν-Λεόν Ζερόμ συχνά χρησιμοποιεί ταναγραίες κόρες στους πίνακές του, ενώ το γλυπτό του με τίτλο Tanagra έγινε διάσημο στην καλλιτεχνική έκθεση Salon de Paris του 1890. Η Τανάγρα είναι βασικός πόλος του Οιδίπους - Διαδρομή Φύσης & Πολιτισμού Στερεάς Ελλάδας, η οποία σχεδιάστηκε από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και το Diazoma. #διάζωμα #συνέργειες #πολιτισμός
The Tanagra figurines were a mold-cast type of Greek terracotta figurines produced from the later fourth century BC, named after the Boeotian town of Tanagra, where many were excavated and which has given its name to the whole class. Jean-Léon Gérôme created a polychromatic sculpture depicting the spirit of Tanagra, and one French critic described the women portrayed in the statuettes as "the parisienne of the ancient world". Oscar Wilde, in his novel The Picture of Dorian Gray, has Dorian liken his love, Sybil, to "the delicate grace of the Tanagra figurine that you have in your Studio, Basil." Later, in his play An Ideal Husband, Wilde introduces the character of Mabel Chiltern upon her entrance by stating, "she is really like a Tanagra statuette, and would be rather annoyed if she were told so." Tanagra is one of the main sightseeings in Oedipus, the Nature & Culture Route of Central Greece, designed by the Region of Central Greece and Diazoma.
Info: https://shorturl.at/cWYZ6