Private, out of the town, it is a 130 sq.m artistic villa with endless seaview for up to 5 guests.
03/05/2023
-Δε θα σας στοιχήσω τίποτα!
απάντησε στην πρόσκληση
για γεύμα.
-Δυστυχώς δε βγαίνω
καθόλου από το σπίτι...
Η συνάντηση πρωινή,
στο διαμέρισμα της Ηπείρου, στην
Αγία Παρασκευή, στον 4ο όροφο.
Την πόρτα ανοίγει
ο ίδιος ο Θανάσης Βέγγος
και με αργά προσεκτικά βήματα
με οδηγεί στο καθιστικό.
- Καθίστε όπου θέλετε,
η προτροπή.
- Να μη σας ξεβολέψω,
λέω, καταλαβαίνοντας
ότι η θέση του είναι δεδομένη.
- Αστειεύεστε; αποκρούει με ένα
ανυπόκριτο αίσθημα φιλοξενίας
και μου υποδεικνύει
την αναπαυτική μπερζέρα.
Εμφανίζεται διακριτικά
η κυρία Ασημίνα Βέγγου.
- Η γυναίκα μου,
τη συστήνει υπερήφανα.
- Θα πάρετε κάτι;
- Νερό, ευχαριστώ πολύ.
- Και καφέ. Φέρε και καφέ,
παρεμβαίνει ο οικοδεσπότης.
- Ο μόνος καφές που υπάρχει
στο σπίτι είναι ελληνικός,
συμπληρώνει εκείνη.
- Η πιο χαρακτηριστική φράση της
καριέρας σας είναι η προσφώνηση
''Καλέ μου άνθρωπε''.
Την πιστεύατε;
- Για όνομα του Θεού! Καθόλου...
Τότε, θα μου πείτε, γιατί το έλεγα...
Έρχεται ο καφές
δίνοντας χρόνο για ανασύνταξη.
- Πόσα χρόνια είστε μαζί;
- Σαράντα πέντε...
- Πώς είπατε;
διορθώνει η κυρία Ασημίνα.
Πενήντα δύο, παρακαλώ.
Από τα δεκαεννιά μου.
- Πώς γνωριστήκατε;
- Της πήγαινα πάγο στο σπίτι.
Δούλευα σε γαλακτοπωλείο.
Ανέβαινα το λόφο Σκουζέ με εκατό
χιλιόμετρα! Με τον πάγο στο χέρι.
Πίστεψέ με!
Η μία πόρτα άνοιγε η άλλη έκλεινε.
- Είστε πολύ καλή, της έλεγα. Μακάρι
να ήταν όλες οι πελάτισσες σας εσάς.
Με τη γυναίκα μου, στην αρχή,
μέναμε σε ένα δωμάτιο.
Μην κοιτάτε πού μένω τώρα.
Η φτώχια ήταν πολύ μεγάλη.
Πείνασα πολύ κι εγώ
και η οικογένειά μου. Πολλά χρόνια.
- Τι σας συγκίνησε πάνω του;
Απευθύνομαι στη σύζυγο.
- Τα ωραία πράσινα μάτια του.
Η λάμψη
από ευγένεια, καθαρότητα,
και καλοσύνη που εξέπεμπαν.
- Ε, και τρέλα!
Μια δόση τρέλας υπήρχε,
χαμογελάει ο Θανάσης Βέγγος.
- Είμαστε 52 χρόνια μαζί.
Μιλάμε για λατρεία. Για μένα ήταν
αυτονόητο ότι θα περάσω με τη Μίνα.
- Χαλαρώνατε ποτέ;
- Όχι! Τώρα μόνο, αναγκαστικά...
- Τι σας ενοχλεί σε αυτό;
- Ότι καταφθάνει η ώρα μηδέν.
Η μέρα είναι φωτεινή.
Κοιτάει έξω από το παράθυρο,
στο βάθος του ορίζοντα.
Τρώει με προσοχή λίγο κέικ.
Η παύση αναγκαία.
Η κυρία Ασημίνα
έχει αποσυρθεί στα ενδότερα.
Η στιγμή δεν έχει ούτε αμηχανία,
ούτε αγωνία, ούτε αιχμές.
Μόνο ησυχία.
Είναι στιγμές που το βλέμμα του
υγραίνεται...
- Τι δεν αντέχετε περισσότερο;
- Την υποκρισία και την ψυχική μιζέρια.
- Ποιο είναι το μεγάλο δώρο
που πήρατε από τη ζωή;
Απέκτησα δύο γιους,
τον Βασίλη και τον Χάρη.
Έχω και δύο εγγόνια που λατρεύω.
Την Αγγελική και τον Θανασάκο.
- Τι κρατάτε από τη ζωή σας;
- Ότι με αγάπησαν 4.000.000
άνθρωποι και με μίσησαν τρεις.
Δε νομίζω να είναι παραπάνω.
Με υποδέχτηκε
με μια απρόσμενη για τους καιρούς,
καλοσυνάτη οικειότητα.
Με αποχαιρέτησε, επιμένοντας
να έρθει, μαζί με την κυρία Ασημίνα,
ως την εξώπορτα.
Και να περιμένουν μαζί μου,
το ασανσέρ.
- Μα, δεν υπάρχει λόγος, ψέλλισα...
- Βεβαίως και υπάρχει, παρατήρησε.
Μαρία Κατσουνάκη
Σαν σήμερα, το 2011,
ο Θανάσης Βέγγος έφυγε από τη ζωή.
...................................................................
Πηγή: Εφημερίδα Καθημερινή
(Απόσπασμα από συνέντευξη)
