Θοδωρού, λέγεται το μικρό νησί απέναντι από την Αγ.Μαρίνα, στη μέση περίπου του κόλπου. Αν ανεβείτε στον Άνω Πλατανιά και κοιτάξετε προς τα Θοδωρού, θα σας θυμίσουν μια τεράστια χελώνα ή αρκούδα με ανοιχτό το στόμα της, σαν να πρόκειται να επιτεθεί ή να δαγκώσει κάτι.
Το νησί που έχει έκταση 697 στρέμματα, σήμερα λέγεται Άγιοι Θεόδωροι ή Θοδωρού, αλλά στη διάρκεια της ιστορίας του έχει αλλάξε
ι πολλά ονόματα. Θα πρέπει εδώ να πούμε πως στα Χανιά όταν αναφέρονται σ’ αυτό, χρησιμοποιούν πληθυντικό και λένε πάντα «τα Θοδωρού».
Ισως γιατί εκτός από το μεγάλο νησί υπάρχει και ένα πολύ μικρό δίπλα του, το Γλαράκι, οπότε οι κάτοικοι αναφέρονται και στα 2 με το όνομα τα Θοδωρού. Πάντως δεν θα ακούσετε ποτέ ντόπιο να το αναφέρει σαν «το Θοδωρού», οπότε κι εμείς θα μιλάμε γι αυτό στον πληθυντικό, αν και το μικρότερο νησάκι είναι περισσότερο ένας μεγάλος βράχος.
Η ιστορία των Θοδωρού είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Το μεγάλο νησί ονομαζόταν στα αρχαία χρόνια Άκυτος (που σημαίνει ακατάλληλο για κατοικία) ή Λητώα, ενώ αναφέρεται και ως Τούλλουρος.
Τα Θοδωρού κατά τη Μινωική περίοδο ήταν ιερό άσυλο αλλά αργότερα στα χριστιανικά χρόνια και την περίοδο της Ενετοκρατίας άλλαξε ο χαρακτήρας και η χρήση του νησιού.
Οι Ενετοί το ανέφεραν ως San Theodoro ή San Todaro και το 1574 αποφάσισαν να χτίσουν φρούριο στο νησί και να το ενισχύσουν για να εμποδίσουν τους πειρατές και τους Τούρκους να εισβάλλουν στην Κρήτη από την περιοχή του Πλατανιά.
Έχτισαν λοιπόν ένα φρούριο στο υψηλότερο σημείο του νησιού και το ονόμασαν Τουρλουρού (turluru). Έχτισαν και ένα δεύτερο μικρότερο φρούριο λίγο πιο χαμηλά το οποίο ονόμασαν San Theodoro. Και τα δυο φρούρια ήταν πολυγωνικά και κόστισαν περίπου 21,500 δουκάτα, ποσό μεγάλο για την εποχή, αλλά οι Ενετοί είχαν αντιληφθεί την στρατηγική του σημασία και δεν τσιγκουνεύτηκαν τα χρήματα.
Μια φρουρά από 70 άντρες έμενε μόνιμα στο νησί για να προστατεύει τις ακτές του Πλατανιά. Το 1645 όμως οι Τούρκοι επιτέθηκαν στην Κρήτη και οι 70 άντρες ήταν πολύ λίγοι για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό. Όταν διαπίστωσαν πως η μάχη είχε χαθεί, προτίμησαν να πεθάνουν παρά να παραδοθούν. Αυτοπυρπολήθηκαν και έβαλαν τέλος στη ζωή τους στα Θοδωρού.
Το 1650 τα νησιά πέρασαν και πάλι στην κυριαρχία των Ενετών μέχρι το 1699, οπότε οι Τούρκοι τα ανακατέλαβαν, κρατώντας τα στην κυριαρχία τους μέχρι την απελευθέρωση της Κρήτης.
Σήμερα από τα κάστρα του παρελθόντος απομένουν ελάχιστα ερείπια, όπως και από το εκκλησάκι του Αγίου Θεοδώρου, που είχε χτιστεί στο νησί παλιότερα.
Αλλοτε τα Θοδωρού προστάτευαν την Κρήτη από τους εχθρούς της, αλλά σήμερα προστατεύουν τον Κρητικό Αίγαγρο από τους δικούς του εχθρούς, τους κυνηγούς που πολύ θα ήθελαν να προσθέσουν το περίφημο Κρι-Κρι, το αγριοκάτσικο της Κρήτης, στα τρόπαια τους.
Τα αγριοκάτσικα μεταφέρθηκαν στα Θοδωρού από τα βουνά της Κρήτης για να μπορέσουν να αναπαραχθούν μακριά από λαθροθήρες και άλλους κινδύνους.
Προκειμένου να προστατεύσει τον Κρητικό αίγαγρο, ή αλλιώς κρι-κρι, το κράτος ανακήρυξε τα Θοδωρού προστατευμένη περιοχή και απαγόρευσε την οποιαδήποτε ανθρώπινη παρουσία και δραστηριότητα στο νησί. Υπολογίζεται σήμερα ότι περίπου 80 αίγαγροι κατοικούν στο νησί, και φυλάσσονται από ειδικό φύλακα.
Μέχρι πρόσφατα ίσχυε απαγόρευση και για απλή επίσκεψη στο νησί, αν και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πλατανιά ενέκρινε μέσα στο 2009 την άρση της απαγόρευσης με σκοπό να οργανωθούν εκδρομές με καραβάκια που θα φέρνουν τουρίστες για λίγες ώρες πάνω στο νησί. Υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις από όσους ανησυχούν για την επίδραση που θα έχει αυτό στα αγριοκάτσικα, οπότε είναι αβέβαιο τι θα γίνει στο μέλλον.
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα Θοδωρού είναι μέρος στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο πολλά άγρια ζώα, μεταξύ των οποίων θηλαστικά και αποδημητικά πουλιά.
Το έδαφος του νησιού είναι σχετικά ξηρό και άνυδρο, ενώ συναντά κανείς κυρίως βράχους και χαμηλούς θάμνους. Το κλίμα του νησιού είναι τυπικό Μεσογειακό, με λίγες βροχοπτώσεις και ζεστά καλοκαίρια.
Εκτός από την επίσημη ιστορία του νησιού, πάντα η λαϊκή θυμοσοφία και παράδοση γεννά ακόμα πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες και συναρπαστικούς μύθους. Τα Θοδωρού δεν θα μπορούσαν να είναι η εξαίρεση στον κανόνα αυτό.
Σύμφωνα με το μύθο λοιπόν τα Θοδωρού κάποτε δεν υπήρχαν καθόλου, και έβλεπε κανείς την ανοιχτή θάλασσα του Κρητικού πελάγους χωρίς τίποτα να σταματά το βλέμμα.
Όμως μια μέρα, άγνωστο πότε, οι κάτοικοι του Πλατανιά έμελλε να δουν ένα πελώριο τέρας να απειλεί την περιοχή τους. Το τέρας έφτασε στις ακτές του Πλατανιά τα ξημερώματα και οι κάτοικοι τρομοκρατημένοι από τις άγριες φωνές που άκουγαν έσπευσαν να δουν τι ήταν.
Είδαν ένα τεράστιο μαύρο όγκο να έρχεται καταπάνω τους, ενώ από πίσω ακολουθούσε το μωρό του. Μια εκδοχή του μύθου προσδιορίζει το τέρας αυτό σαν μια τεράστια αρκούδα με το αρκουδάκι της.
Οι κάτοικοι πήραν τα όπλα τους για να σκοτώσουν το τέρας, πετούσαν δόρατα και βέλη αλλά το τέρας παρέμενε αλώβητο και ετοιμαζόταν να επιτεθεί στους κατοίκους που απειλούσαν το ίδιο και το μικρό του.
Καθώς τα δυο τέρατα πλησίαζαν, οι γυναίκες του χωριού έπεσαν στα γόνατα και άρχισαν να προσεύχονται στον Άγιο Γεώργιο και την Παναγία να σώσουν τους κατοίκους και το χωριό τους.
Ως εκ θαύματος, τα τέρατα μετατράπηκαν σε δυο τεράστιους πέτρινους όγκους, δυο καινούρια νησιά, ένα μεγάλο και ένα πολύ μικρότερο. Αυτα τα νησιά ονόμασαν οι κάτοικοι Θοδωρού.
Η μεγάλη τρύπα - σπηλιά πάνω στα βράχια του νησιού είναι το στόμα του τέρατος την ώρα που προσπαθούσε να επιτεθεί και ακόμα και σήμερα κάνει τους ντόπιους και επισκέπτες να αναφέρονται στα Θοδωρού με τον χαρακτηρισμό «το θεριό»…
'Thodorou' said the small island opposite the plane tree in the middle of the bay. If you go to the Upper Platanias and look to Thodorou will remind you of a giant tortoise or bear with her mouth open, as if to attack or bite something. The island has an area of 697 acres, now called 'Saint Theodore or Thodorou, but throughout history has changed many names. It should be said that in Chania when referring to it, use plural and always say "Thodorou''. Perhaps because apart from the Big Island is a very small next to the Glaraki, so that residents and 2 refer to the name 'Thodorou'. But there will never hear locals refer it as "Thodorou", so we will talk about it in the plural, though the smaller island is more a big rock. The big island was called in ancient times Akytos (meaning uninhabitable) Leto, also referred to as Toullouros. The 'Thodorou' during the Minoan period was sacred asylum, but later in Christian times, and the Venetian changed the nature and use of the island. The Venetians reported as San Theodoro or San Todaro and in 1574 decided to build a fortress on the island and enforce it to prevent the pirates and the Turks to invade the region of Crete Platanias. So they built a fortress on the highest point of the island and named it Tourlourou (turluru). They built a second smaller bit lower fort which they called San Theodoro. Both forts were polygonal and cost about 21.500 ducats, a sum large for the season, but the Venetians had realized the strategic importance and not tsigkouneftikan money. A garrison of 70 men lived permanently on the island to protect the shores of Platanias. But in 1645 the Turks attacked Crete and 70 men were too few to meet the enemy. When they found that the battle was lost, preferring to die rather than surrender. Aftopyrpolithikan and put an end to their lives in Thodorou. In 1650 the island was still under the rule of Venice until 1699, when the Turks recaptured, keeping the sovereignty until the liberation of Crete. Today the castles of the past few remaining ruins, like the church of St. Sometimes Thodorou protected Crete from its enemies, but today protect the Cretan wild goat by his enemies, hunters would love to add the famous Kri-Kri, the wild goat of Crete, in the trophies. The goats were transferred to Thodorou from the mountains of Crete can be replicated from poachers and other dangers. To protect the Cretan wild goat or Kri-Kri otherwise, the state declared the Thodorou area protected and prohibited any human presence and activity on the island. It is estimated today that about 80 wild goats inhabit the island, and guarded by a special guard. Until recently a ban for a simple visit to the island, although the City Council approved Platanias in 2009 lifting the ban in order to organize boat trips that will bring tourists for a few hours on the island. There are serious objections from those concerned about the impact this will have the goats, so it is uncertain what will happen in the future. It should be noted that Thodorou is a place where shelter for many wild animals, including mammals and migratory birds. The land is relatively dry and arid, while one encounters mostly rocks and bushes. The island's climate is typically Mediterranean, with little rainfall and hot summers. Apart from the official history of the island, always popular thymosofia and delivery is even more interesting stories and fascinating legends. The Thodorou could not be the exception to this rule. According to legend Thodorou So once there were not any, and could see the open waters of the Mediterranean with nothing to stop the look. But one day, unknown when the inhabitants of Platanias was to see a huge monster threatening the region. The monster arrived on the shores of Platanias in the morning and residents terrified by the savage voices heard rushed to see what it was. They saw a huge black volume coming straight at them from behind and followed the baby. A version of the legend identifies the beast as a huge teddy bear with it. The residents took their guns to kill the monster, throwing spears and arrows, but the monster remained intact and was preparing to attack the people who were threatening the same and small. As the two monsters were approaching, the women of the village fell to his knees and began to pray to Saint George and the Virgin Mary to save the people and their village. Miraculously, the monsters turned into two huge stone blocks, two new islands, one large and one smaller. These islands are called Thodorou residents. The big hole - cave on the cliffs of the island is the mouth of the monster while trying to attack and still do the locals and visitors refer to Thodorou to characterize "the beast" ...
