13/04/2023
Στη Σητεία ξέρουν να περνούν καλά το Πάσχα
Πάσχα στην ανατολική Κρήτη σημαίνει φλεγόμενοι Ιούδες, «βροχές» από μύρο, ρακές και κρεατοφαγία μέχρι τελικής πτώσεως.
«Πάσχα» λες κι οι Στειακοί σηκώνουν μανίκια, η προετοιμασία κρατάει μέρες και ο καθένας αναλαμβάνει το πόστο του. Η πρώτη λέξη που σκέφτονται οι γυναίκες είναι «καλτσούνια», οι άνδρες «σούβλες», τα παιδιά «ξύλα για τη φουνάρα». Το Γεωπάρκο Σητείας είναι ολάνθιστο, ο καιρός πάντα γλυκός στον νότο, ενώ το Κρητικό και Λιβυκό Πέλαγος ιδανικά για τις πρώτες βουτιές. Μαζί με τις βόλτες, στην πιο φιλόξενη γωνιά της Κρήτης βλέπεις τις νοικοκυρές να επιδίδονται σχολαστικά στην εαρινή καθαριότητα, μπουγάδες και χαλιά ανεμίζουν στις αυλές και στα μπαλκόνια, σοκάκια και μάντρες ασπρίζονται και το προζύμι ξεκινά να «δουλεύεται» μία εβδομάδα πριν από την Κυριακή των Βαΐων. Είναι για τα περίφημα ανεβατά καλτσούνια της Σητείας: «Πάσχα χωρίς καλτσούνια δεν γίνεται», λένε οι Στειακές και ξεκινούν κάτι σαν άτυπο διαγωνισμό για το ποια θα φτιάξει τα καλύτερα. Μάλιστα, οι φίλες μαζεύονται κάθε μέρα σε άλλο σπίτι για να βοηθήσουν, σε ένα έθιμο που τηρείται ευλαβικά και από τις νεότερες. Πολλές ευλογούν στην εκκλησία το ζυμάρι τους για να πάει καλά, άλλες το κρύβουν ακόμη και από τα παιδιά τους, για να μην το «ματιάσουν». Κι έπειτα ρίχνουν τα υλικά: φρέσκια μυζήθρα (ανθότυρο τον λένε εδώ), μέλι, κανέλα, ζάχαρη, ανθόνερο, νεραντζόφυλλα.
Αν βρεθείτε νωρίτερα στην περιοχή, το Σάββατο του Λαζάρου θα ακούσετε τα παιδιά να τραγουδούν από σπίτι σε σπίτι τα κάλαντα του Λαζάρου, ενώ την Κυριακή των Βαΐων θα δείτε τους Στειακούς να πλέκουν τα βαγιόκλαδα σε σταυρούς, να τα πηγαίνουν στην εκκλησία για ευλογία και να τα φυλάσσουν στη συνέχεια στο σπίτι για καλοτυχία. Η Μεγάλη Εβδομάδα κυλά με λειτουργίες στην εκκλησία και «παρέες». Έτσι λέγονται οι μαζώξεις που περιλαμβάνουν… λίτρα ρακής και εκλεκτές νοστιμιές, παρά τη νηστεία – οι Κρητικοί αξιοποιούν πλήρως τα αγαθά της φύσης: χλωροκούκια, αγκινάρες δαφνάτες, πιτάκια με χόρτα, χοχλιοί, θαλασσινά, ελιές, λούπινα, βολβοί αποτελούν πρώτης τάξεως μεζέδες.
Μεγάλη Πέμπτη και Μεγάλη Παρασκευή οι νέοι ξεχύνονται στις εξοχές και μαζεύουν τα ξύλα για τη μεγάλη φουνάρα του Σαββάτου. Η ουσία στο έθιμο είναι να κλέψεις τα ξύλα της άλλης ενορίας, γι’ αυτό οι Στειακοί περιφρουρούν όλο το βράδυ τα ξύλα τους. Τη Μεγάλη Παρασκευή, στην πόλη της Σητείας οι επιτάφιοι τεσσάρων ενοριών βγαίνουν στους δρόμους μέχρι να συναντηθούν στην κεντρική πλατεία. Η Φιλαρμονική του δήμου συνοδεύει εκείνον της πολιούχου Αγίας Αικατερίνης, οι πιστοί στέκονται με κεριά στα κεφαλόσκαλα και στα μπαλκόνια και ραίνουν τους επιταφίους με πέταλα από μυρωδάτα λουλούδια και μύρο – καθώς υπερβάλλουν πάντα οι Κρητικοί, πέφτουν τόσο μεγάλες ποσότητες, που μυρίζουν όλοι ώρες μετά λεμονανθό και ροδόνερο. Ακόμη πιο κατανυκτική είναι η ατμόσφαιρα στη Μονή Τοπλού, σε πλήρη συσκότιση, όπως και στην Ανάσταση.
Στα χωριά αντίθετα, ιδίως του βορρά (π.χ. Τουρλωτή, Μυρσίνη, Σφάκα κ.ά.), όλο το χωριό ακολουθεί τον επιτάφιο από σπίτι σε σπίτι. Οι πόρτες είναι ανοιχτές και το κέρασμα έτοιμο, σαν να περιφέρεται μαζί με τον επιτάφιο και το γλέντι. Οι ακόλουθοι σταδιακά μειώνονται και το όλον καταλήγει και πάλι σε μεγάλη οινοποσία και ρακοποσία.
Στην Ανάσταση ανάβουν οι τεράστιες φουνάρες και ο Ιούδας λαμπαδιάζει και στην πόλη και στα χωριά. Μάλιστα, στην Τουρλωτή αναλαμβάνουν καλλιτέχνες την κατασκευή του ομοιώματος, που συνήθως απεικονίζει πρόσωπο της επικαιρότητας! Φαντασμαγορικό είναι το θέαμα στον Μόχλο, όπου εκτοξεύονται πυροτεχνήματα μέσα στη θάλασσα από το νησάκι του Αγίου Νικολάου. Το αναστάσιμο μενού περιλαμβάνει μαγειρίτσα και σούπες, αφού από την Κυριακή τα χαράματα η τσίκνα θα απλωθεί σε όλη την Κρήτη. Κάθε είδους κρέας ψήνεται με όλους τους τρόπους – σούβλες, σχάρες, αντικριστά, ενώ ακόμη και οι φούρνοι (για το αρνί καπαμά με εντόσθια, σταφίδες και ρύζι) ετοιμάζουν αδιανόητες ποσότητες μέχρι αργά το βράδυ, καθώς τα λαούτα και τα βιολιά παίζουν αδιάκοπα.
Πηγή: Εφημερίδα Καθημερινή