16/08/2024
Ferragosto 2024
Wandeling door de Bergen rond Barna
Gisteren was het Ferragosto, een belangrijke feestdag in Italië, en dat merk je overal om ons heen. Al vroeg in de ochtend ruiken we de geur van smeulende houtskool en zien we de barbecues bij de huizen rondom Barna aangaan. Mensen waren de afgelopen dagen al bezig in de tuinen en maakten ze netjes, ze lachen en bereiden zich voor op een dag vol gezelligheid en lekker eten. Ondanks de feeststemming, hebben wij vandaag een andere missie: een wandeling door de bergen rond Casa Barna. Een avontuur dat uiteindelijk veel uitdagender bleek te zijn dan we hadden verwacht!
Vertrek vanuit Casa Barna
We vertrekken einde van de ochtend vanuit Casa Barna, klaar voor een wandeling naar de rivier en plek Monte Madri. Het plan is om een kort rondje te maken, maar dat verloopt net even anders. Terwijl we onze weg omhoog zoeken, komen we langs een groep Italianen die genieten van hun pranzo, de lunch. Ze lijken de tijd van hun leven te hebben, met flessen wijn op tafel en de geur van verse pasta in de lucht. We besluiten hen te vragen hoe we door kunnen lopen naar Barna. Ze geven ons de tip om via Tampia te lopen. “Het is wel recht omhoog”, zegt een van de mannen, met een brede glimlach. Veertig minuten klimmen, verzekert hij ons. “Ach, dat kunnen we wel aan,” denken we. Maar oh, wat vergisten we ons daarin!
De Klim naar Tampia
Al snel blijkt dat we het Italiaanse begrip van een “kleine klim” flink hebben onderschat. De weg gaat steil omhoog en zonder training voelen we de zwaarte al na een paar minuten in onze, maar vooral in mijn benen haha. Terwijl we hijgend en puffend verder klimmen, bedenk ik me dat ik niet bepaald voorbereid was op zo’n fysieke uitdaging. Natuurlijk hebben we genoeg water bij ons en eten voor de honden, maar eten voor onszelf? Dat zijn we vergeten. Terwijl de zon schijnt en de klim steeds uitdagender wordt, hoor ik in mijn hoofd een stem die zegt: “Het zit allemaal tussen je oren. Blijf doorgaan.” Ik denk aan tv-programma’s zoals Kamp van Koningsbrugge waar mentale kracht altijd het verschil maakt, en zeg tegen mezelf: “Kop dr veur!”
Met kleine pauzes, waarin we even op adem komen en genieten van het uitzicht, klimmen we langzaam verder. Uiteindelijk bereiken we Tampia, een prachtige plek op de bergkam met enkele baita’s, kleine berghutten die eruitzien als iets uit een sprookje. Het uitzicht is adembenemend, en de inspanning is het allemaal waard.
Verrassende Ontmoeting en Taart
Net wanneer we doorlopen, zien we in één van de huisjes een paar bekende gezichten. Het zijn mensen uit Barna en omgeving, ze hebben hier een buitenhuis en we worden direct uitgenodigd om aan te schuiven. Wat een verrassing! Terwijl we plaatsnemen, wordt ons een glas drinken aangeboden, en als kers op de taart - letterlijk - krijgen we een stuk taart van de patisserie uit Lenno. De maakster zelf zit erbij en we prijzen haar heerlijke baksel. Na zo’n inspannende klim smaakt die taart nog beter. De Italianen glimlachen en vertellen ons dat dit volgens hen slechts een “medium klim” was. Wij lachen terug en hebben zelf het gevoel dat we zojuist een enorme berg hebben bedwongen. We bedanken ze voor de gezelligheid en de heerlijke taart en gaan verder.
Terug naar Barna
Na deze onverwachte traktatie vervolgen we onze tocht. We lopen verder over grindwegen, langs nog meer berghutten en maken een aantal kleinere klimmetjes. Daarna beginnen we de afdaling naar Barna. De koelte van het bos is een welkome afwisseling tijdens de klim.
De Laatste Stappen
We vervolgen onze weg en duiken opnieuw het bos in. De afdaling naar Barna is steil, en mijn benen beginnen inmiddels wat te trillen van vermoeidheid. Maar de gedachte aan het terras van Casa Barna motiveert me om door te zetten. Na nog een paar bochten komen we uiteindelijk weer in het dorp aan. De frisse lucht, het geluid van krekels en het uitzicht op de bergen maken deze wandeling meer dan de moeite waard, ondanks de onverwachte inspanningen.
Wat begon als een simpele wandeling veranderde in een uitdagend, maar ontzettend mooi avontuur door de bergen. We hebben 165 trappen gelopen, 5,5 uur gelopen en heel wat hoogtemeters gemaakt! De klim naar Tampia zal ons nog lang bijblijven, maar het heerlijke gezelschap, de taart en het gevoel van deze overwinning maken deze Ferragosto wandeling onvergetelijk.
We kijken uit naar meer van dit soort wandelingen in de omgeving!
