15/03/2023
Op 15 maart 44 voor Christus vond in Rome rond 11 uur het einde van Julius Caesar plaats. De plaats van de misdaad was in wat nu Largo di Torre Argentina is, waar nu een halte van het openbaar vervoer is en waar destijds de Curia van Pompeius stond, de voorlopige zetel van de Senaat.
Dit is wat er moment voor moment gebeurde op de "Ides van maart" en wat Caesar feitelijk zei:
In Largo Argentina in Rome, waar tegenwoordig een halte van het openbaar vervoer is en waar meer dan tweeduizend jaar geleden de Curia van Pompeius stond, de tijdelijke zetel van de Senaat die door brand werd verwoest, werd op 15 maart 44 v.Chr. het einde van Julius Caesar voltrokken.
De dictator liet zich door Decimus Brutus overhalen om zich aan de senatoren voor te stellen, ondanks ongunstige voortekenen en de pogingen van een slaaf, de meester Artemidorus van Cnidus en de haruspex Spurinna, om hem te waarschuwen.
Volgens (veel latere) bronnen verliet Julius Caesar om 11 uur 's ochtends zonder escorte zijn huis en liep over de Via Sacra van Rome tussen twee vleugels van juichende menigten. Aangekomen in de Curia werd de dictator, terwijl Trebonius, een samenzweerder, generaal Marcus Antonius met een smoes vasthield, omringd door Caesariciden.
Tullius Cimber wierp zich aan zijn voeten, alsof hij hem wilde smeken, door aan zijn toga te trekken: het was het afgesproken signaal van de samenzweerders. Publius Casca sloeg Caesar met zijn dolk en verwondde hem: "De meest boosaardige Casca, wat doe je?" reageerde de dictator en sloeg hem op zijn b***t. Toen kwamen de andere samenzweerders op hem af. Toen hij het lemmet van zijn Marcus Brutus zag glanzen, viel Caesar aan de voet van het standbeeld van Pompeius, zijn vijand in de burgeroorlog van 49 voor Christus, en stierf aan 23 steekwonden.
TU QUOQUE, BRUUT, FILI MI. Caesar sprak toch zeker niet de beroemde zin Tu quoque, Brute, fili mi ("Jij ook, Brutus, mijn zoon?") tot Marcus Brutus, omdat hij hem herkende als een van zijn moordenaars. De Latijnse schrijver Suetonius (70-126) meldt dat Caesar op zijn sterfbed in het Grieks Kai su teknòn (ook jij, zoon) zei, omdat dat de taal van de Romeinse elite was. Maar deze versie van de geb***tenissen wordt later in twijfel getrokken door Suetonius zelf, volgens wie Caesar op die noodlottige dag van de Ides van maart in 44 voor Christus slechts een kreun uitsprak, zonder een woord te kunnen uitbrengen.
De zin in het Grieks (later vertaald in het Latijn met toevoeging van Brutus' naam) was echter gelukkig: naast Caesars ontzetting over het zien van Marcus Junius Brutus, zijn beschermeling, onder de samenzweerders, drukt ze het universele drama van het verraad uit.
De senatoren vluchtten in paniek. De samenzweerders verspreidden zich om het volk te informeren. En het lichaam bleef urenlang in het atrium van het gebouw liggen voordat drie slaven hem op een draagstoel laadden om hem naar huis te dragen.
