Kozushima 神津島, czyli wyspa na której spotykają się bogowie, jest jedną z dziewięciu wysp należących do prefektury Tokyo. Wyłoniła się z dna oceanu około 5 mln lat temu w wyniku erupcji podwodnego wulkanu. Otoczona wodami Pacyfiku oferuje wspaniałe trasy trekkingowe, m.in. na szczyt wulkanu, któremu zawdzięcza swe istnienie o pięknej nazwie 天上山 (Tenjo-san). Zapis kanji nawiązuje do legend, według których bogowie odpowiedzialni za tworzenie wysp japońskich schodzili właśnie na tą górę. Wyspę zamieszkuję około 1800 mieszkańców skupionych wokół portu. Zajmują się głównie rybołówstwem. Oprócz tej maleńkiej wioski, wyspa pozostaje dzika i niezamieszkana. Chcąc dotrzeć na Kozushimę najlepiej rozpocząć swą podróż z miasteczka Shimoda, na południu Płw. Izu. W 2,5h dotrzemy do malowniczej, odizolowanej od świata, dziewiczej krainy. Tuż obok znajdują się inne wyspy archipelagu Izu, więc podróż możemy kontynuować spędzając każdą noc w innym miejscu. Na koniec dodam, że podczas mojej podróży szlaki były puste. Przemierzyłam całą wyspę wzdłuż i wszerz i spotkałam 3 turystów ;)
Yamadera, czyli Risshaku-ji, to malownicza świątynia buddyjska położona w górach prefektury Yamagata w Japonii. Założona w 860 roku przez mnicha En'nina, jest znana ze swojego niezwykłego położenia na zboczach skalistych wzgórz, które pokonuje się, wchodząc po około tysiącu kamiennych schodach.
Wspaniała grupa młodych, dziarskich podróżników 😍 eksploruje wielkie japońskie metropolie i nie tylko....⛩
Aso Kyushu
⛰ Aso (Azosan), najpotężniejszy wulkan Japonii zdobyty!! 💪Wkrótce dokładna relacja z trekkingu.
W drodze na wulkan Aso krótki przystanek w wąwozie Takachiho.
Gejzery Unzen Jigoku na Kyushu.
Tragiczna historia gejszy Okichi.
W 1856 roku, dwa lata po podpisaniu traktatu Kanagawa, na mocy którego po ponad 250 latach izolacji Japonia rozpoczęła stosunki polityczne i handlowe z USA do nadmorskiego miasteczka Shimoda (Płw. Izu, pref. Shizuoka) przybył Tawnsend Harris. Pełnił on funkcję pierwszego konsula USA w Japonii. Jego nieznajomość japońskiej kultury, a przede wszystkim obawy Japończyków przed nowo przybyłymi obcokrajowcami powodowała, że konsulat długo nie był uznawany przez lokalne władze. Lata starań i wzorowego przestrzegania reguł narzuconych przez Japończyków, skruszyły w końcu lody i Harris został zaakceptowany jako przedstawiciel Stanów Zjednoczonych w Japonii. Jako dowód uznania posłano mu najpiękniejszą, najbardziej popularną gejszę w mieście – siedemnastoletnią Okichi, której zadaniem było pomóc konsulowi w zrozumieniu japońskiej kultury. Nie wiadomo dokładnie jak długo gejsza Okichi pozostawała w rezydencji Harisa, ale w pewnym momencie została przez niego odesłana.
Ten fakt naraził ją na ostracyzm społeczny. Została nazwana „Toujin” (kochanka obcokrajowca) i nie mogła już wrócić do normalnego życia. W konsekwencji 27.marca.1890 roku popełniła samobójstwo rzucając się do rzeki.
W miejscu, gdzie odnaleziono jej zwłoki postawiono kapliczkę upamiętniającą smutną historię gejszy.
Każdego roku lokalne gejsze zbierają się nad brzegiem rzeki, modlą się i wrzucają do niewielkiego stawu 2 karpie koi, które mają symbolizować tragicznie zmarłą gejszę i jej wybranka serca, z którym los za życia jej nie połączył.