16/01/2025
Het trieste verhaal van de familie Wolf en het bombardement.
Bij onderzoek naar de slachtoffers van het bombardement zijn tot op heden elf gezinnen aangetroffen waarvan vijf of meer gezinsleden (ouders, kinderen, getrouwd of ongetrouwd, kleinkinderen) het bombardement niet hebben overleefd. Een van die gezinnen betrof Wilhelmus de Wolff, Jacoba Maria Helena Eggink en hun zeven kinderen.
Op 20 juni 1912 trouwden de Rotterdammer Wilhelmus de Wolff (1884, roepnaam Wim) en de in Dordrecht geboren Jacoba Maria Helena Eggink (1888, roepnaam Co). De man, werktuigkundig ingenieur, woonde sinds 1910 in Amsterdam. Na het huwelijk vertrok de vrouw ook naar Amsterdam. Maar al snel verhuisde het echtpaar naar Leiden, waar twee kinderen werden geboren. Mogelijk vanwege het werk van de man, waren Velsen, Dordrecht en Den Haag de volgende plaatsen van vestiging. Op 14 februari 1935 vestigde het gezin –inmiddels zeven kinderen rijk- zich in Rotterdam, op het adres Nieuwehaven 46c. Dat was aan de zuidkant van de haven, vlakbij de Pauwensteeg.
Toen de oorlog uitbrak varieerden de leeftijden van de kinderen van 26 tot 11 jaar. Zij woonden allen nog bij de ouders. Alleen zoon Wilhelmus (roepnaam Wouter) verbleef, als aspirant reserve-officier-vlieger, buiten Rotterdam. Op 10 mei 1940 wist hij, vanaf vliegschool Haamstede, te ontsnappen naar Engeland waar hij zijn opleiding als adjudant-vlieger voltooide. En zo overleefde hij 14 mei 1940. De dag waarop zijn ouders, zijn 2 broers en 4 zussen om het leven kwamen bij het bombardement op Rotterdam. Pas in de ochtend van 22 mei 1940 werden zij allen dood aangetroffen, naar mag worden aangenomen onder het puin.
In één klap bleef van een groot gezin alleen de 22-jarige zoon Wouter over. In de oorlog werd hij onder andere als reserve-kapitein-vlieger geplaatst bij het in 1943 op opgerichte no. 322 ‘Dutch’ Squadron RAF. Tot het eind van de oorlog voltooide het 322 Squadron bijna 4900 gevechtsmissies. Na de oorlog bleef Wouter bij de (Nederlandse) luchtmacht. Hij was onder meer kolonel-vlieger de commandant van resp. vliegbasis Twente, Soesterberg en Volkel. Na de oorlog heeft Wouter drie onderscheidingen gekregen, waaronder het Vliegerkruis. In 2005 overleed hij op 87-jarige leeftijd in Engeland, waar hij ook werd begraven.
Bron: https://voorouder.nl/