01/12/2023
Real Story
Isa akong doktor sa isang pang publikong hospital dito sa Batangas. Doktor na laging pagod sa duty, 48 hours straight ang duty ko. Walang normal na oras ng pagkain, kakaunti ang tulog, malayo ang biyahe papunta sa trabaho. Sa sobrang dami po ng pasyente, kadalasan ay ako lamang mag-isa ang ang doktor sa buong ospital, Emergency room, ward management, minor surgical, nagpapaanak at tumitingin ng madaming pasyente sa outpatient department. Nakakalungkot dahil nagkakasakit na ako dahil sa trabaho ko. Minsan nga ay sumagi na sa isip ko ang mag-quit.
Ngunit isang araw, nasaksihan ko ang isang milagro. Ang pag "quit" sa trabaho bilang doktor ng gobyerno ay naglaho.
5:40 am kinatok ako ng nurse ko sa aking kwarto dahil may dumating na manganganak. Ang sabi ko sa aking nurse "Sige susunod ako."
"Dra, ngayon na po kase full na po ang pasyente, kanina pa pong nagpupumilit manganak sa bahay alas dos pa daw po kanina,” ang sabi ng nurse.
Sabi ko naman, "Ay baket dinala dito?"
Sagot ng nurse,
"Dra, breech presentation po, balikat po ang nakalabas."
Tumakbo ako sa delivery room. Dahil sa sobrang pagod ay di ko na maiwasang maiyak habang sinasabi ko sa sarili,
"Lord, pagod na pagod na po ako. Wala pa po akong pahinga. Kinakabag na ang tiyan ko dahil hindi pa ako naghahapunan sa dami ng mga pasyente."
Nakita ko ang patient. 20 years old, post term na, 42 weeks, nakaputok na ang panubigan at nakadumi na ang bata sa loob ng tiyan. Mababa na ang fetal heart tones. Tinawagan ko ang hepe ko. Ang sabi, ilipat ko daw ang pasyente sa Batangas Medical Center.
Sabi ko naman,
"Dra, malabo na po baka po dumiretso ng lumabas ang bata. Ang presenting part po ay pwet at hindi balikat."
Sabi niya, tawagan ko daw ang OB namen pero sabi ng OB,
"Dra, malayo pa ako hindi na ko aabot."
Umiri na ng umiri ang patient kaya pinilit kong ako na ang magpaanak. Habang pinapaanak ko ang pasyente, nailabas ko na ang pwet ng bata. Isa-isa kong hinila ang kanyang paa at hita. Nakita kong patay na ang bata...
Pinilit ko na lamang ilabas ang bata. Hanggang mailabas ko na ang ulo na napupuluputan pa ng pusod nito. Habang hawak ko ang baby na maputing-maputi, walang tibok ang puso at hindi na humihinga. Sinabi ko sa ina nito,
“Misis, im sorry! Patay po ang inyong anak,”
Ipinaliwanag kong mabuti sa ina ang dahilan ng unsuccessful delivery. Patuloy ang kanyang pag iyak. At patuloy din ang aking pag-iyak. Bilang duktor ay napakahirap ding tanggapin ng nangyayari. Sa mga oras na yun ay tila gusto ko pang humiling ng isang himala. Gusto kong muling mabuhay ang bata. Kaya nagdasal ako sa Lord.
"Lord, matagal na akong nagdadasal sayo. Pag hindi na po nabuhay ang batang ito magre-resign na po ako. Hindi ko po kayang gampanan ang lahat ng trabaho ko sa hospital na ito,”
Sa loob ng 10 minutes, nag suction ako, nag oxygen, nag CPR sa baby hanggang 15 minutes na wala pa ring nangyayari. Kung mabubuhay man ang baby, may abnormality na kase more than 15 minutes na hindi ko pa rin nare-revive. Sabi ng nurse,
"Dra, tama na po. Wala na po talaga ang baby,"
Ako naman, habang naiyak ay patuloy na nagdadasal.
Maya-maya pa ay naramdaman ko na lang na unti- unting huminga ang baby. Kumurap ang mga mata, umiyak at diretso nang nabuhay ang bata. Isang milagro ang naging tugon sa aking mga hinaing at katanungan. Nabuhay ang baby.
Kinausap ko ang ina ng bata at ang lola nito na nagdadasal din.
“Nabuhay po ang baby. I prayed to God in Jesus name! Milagro po ang nangyari,” ang sabi ko sa kanila.
Umiyak ang mag ina. Pinangalanan nila ang baby na Maria Teresa.
Minsan, napapagod tayong lahat. Pero natutunan ko na hindi tayo dapat sumuko sa ating pagod at mga problema. Isang rason marahil kung bakit nabigyan kami ng milagro nang oras na yun, "We, never gave up on the baby." Ang aking luha ng lungkot ay naging luha ng kaligayahan. Isang milagro ang pinaniniwalaan kong nangyari! Mapagmahal ang Dyos. Dinadala Niya tayo kung saan tayo nararapat para malampasan ang hirap, lungkot at ang ating pagod. Minsan ang sagot sa pagsubok sa ating buhay ay dasal at walang hanggang pananampalataya sa kanya .. .
- Kung nabasa at nagustuhan mo ay pakisulat lamang ang "AMEN" at ishaaare kung naniniwala ka na ngayon sa milagro ng Panginoon.
founder Princess Barbie Darcy
