Brańszczyk Nad Bugiem

BRAŃSZCZYK Jego historia sięga czasów przedchrześcijańskich, na co wskazują odnalezione pogańskie groby kamienne i wykopane urny, a w tym dawne zausznice, siekierki kamienne i inne przedmioty codziennego użytku. W 1239 roku Brańszczyk nosił nazwę Brańsk, a w 1378 - Brańsko, w 1465 nazywano go Breńszko, w 1547 nazwa miejscowości przekształciła się znów na Brańsko, w 1564 - Brańszczyk, w 1609 - Brań

sk, potem już wszystkie dokumenty podają nazwę Brańszczyk. Możliwe jest, że od wyrazu "bronić", gdyż położenie wsi doskonale nadawać się mogło jako punkt obronny. Czy w Brańszczyku był kiedykolwiek zamek obronny? Trudno stwierdzić, ale przywilej Księcia Konrada Mazowieckiego z XIIIw. potwierdzający posiadłości Biskupów Płockich wymienia m.in. Kasztelanię Brańszczykowską - z tego możemy wnioskować, że Brańszczyk był siedzibą Kasztelana i posiadał zamek obronny. W monografii Płocka czytamy, że za Biskupa Płockiego Piotra herbu półkozic (+1239 r.) do biskupstwa płockiego należały następujące zamki: Pułtusk, K**k pod Lublinem, Brok nad Bugiem, Brańsk, Święcko, Czarów i Gorzko. Między ludnością miejscową krąży nawet podanie, że dotychczasowy dwór murowany ze swymi ogromnymi piwnicami stoi na miejscu dawnego zamku, który przez wojny został zniszczony, lecz są to tylko podania i domysły. Według dokumentu Konrada Mazowieckiego datowanego na rok 1203 lub 1235 Brańsko było grodem[miastem] - komorą celną, ważniejszą w owym czasie od Wyszkowa. Pobierana opłata celna od łodzi wynosiła dla Brańska 30 kruszców soli, zaś dla Wyszkowa tylko 12. Brańsk traktowany był wówczas jako centrum osadnictwa dla okolicznych wiosek nadbużańskich, w tym również Wyszkowa. Gmina Brańszczyk jest bardzo atrakcyjna, cechują ją: walory przyrodnicze i ekologiczne walory turystyczne i krajobrazowe rekreacja, kultura, sport rozwinięta infrastruktura