Poznańska kamienica - przewodnik po Poznaniu

Poznańska kamienica - przewodnik po Poznaniu Cześć! Mam na imię Asia i kocham odkrywać Poznań. Jestem przewodniczką PTTK po naszym pięknym mieście
(1)

Dziś zapraszam Was do ciekawego budynku przy ulicy Słonecznej 34, gdzie dziś mieści się Obserwatorium Astronomiczne Uniw...
05/01/2025

Dziś zapraszam Was do ciekawego budynku przy ulicy Słonecznej 34, gdzie dziś mieści się Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Adama Mickiewicza.

Obiekt powstał około roku 1880 jako dwór bogatej rodziny chłopskiej Palaczów z Górczyna. Członkowie rodziny zapisali się jako patrioci, uczestnicy wielu powstań i aktywni działacze na rzecz odzyskania niepodległości. Dwór był centralnym budynkiem folwarku. Do dziś żadne zabudowania gospodarcze nie przetrwały, a w ich miejscu stanęło nowoczesne osiedle.

Na początku XX wieku majątek przejęła niemiecka Komisja Kolonizacyjna, a po odzyskaniu niepodległości w 1919 roku teren wraz z dworem wykupił Uniwersytet Poznański. W kolejnych latach powstały budynki służące działalności naukowej, w tym w roku 1929 niewielki pawilon mieszczący teleskop firmy Karl Zeiss (znajdujący się tam do dziś).

W czasie II Wojny Światowej miejsce polskiego personelu zajął personel wyznaczony przez okupanta, jednak już w roku 1945 placówka wznowiła działalność pod kierownictwem prof. Witkowskiego, który kontynuował pracę w placówce przerwaną przez działania wojenne.

22 września 1949 roku w obserwatorium doszło do odkrycia nowej planetoidy, której nadano imię Posnania.

Instytut działający w ramach Wydziału Fizyki UAM zatrudnia dziś 38 osób i oprócz działalności naukowej popularyzuje wiedzę o astronomii. Co miesiąc możecie zapisać się na darmowe wykłady otwarte, po których przy sprzyjających warunkach obserwuje się niebo przez teleskop. Polecam! W parku otaczającym instytut znajdziecie model układu słonecznego obrazujący skalę poszczególnych planet. W bezpośrednim sąsiedztwie obserwatorium znajduje się park im. Jana Heweliusza, gdzie znajdują się nawiązania do astronomii.

          Bardziej podoba mi się katedra:
29/12/2024

Bardziej podoba mi się katedra:

Dziś obchodzę 34. urodziny! 🎁 🥳 Dziękuję za cały wspólny rok ♥️ Urodziny świętowałam zdobywając Jebel Toubkal, najwyższy...
05/12/2024

Dziś obchodzę 34. urodziny! 🎁 🥳 Dziękuję za cały wspólny rok ♥️ Urodziny świętowałam zdobywając Jebel Toubkal, najwyższy szczyt Maroko i północnej Afryki. Weszłyśmy z i innymi śmiałkami na ponad 4100 m n.p.m. Warto było wspinać się dwa dni i wstać o 3 nad ranem, żeby zobaczyć ten cudowny widok! Pogoda nam dopisała, choć na dole mieliśmy ponad 20 stopni, a u góry poniżej 0.

Dziś zapraszam do centrum, gdzie przy skrzyżowaniu ulic Kościuszki i św. Marcin znajduje się budynek poczty.Budynek jest...
01/12/2024

Dziś zapraszam do centrum, gdzie przy skrzyżowaniu ulic Kościuszki i św. Marcin znajduje się budynek poczty.

Budynek jest połączony z byłym gmachem Ziemstwa Kredytowego. Obydwa budynki powstały jako część zespołu Dzielnicy Cesarskiej. Zaprojektował je Franz Schwechten w stylu neoromańskim, a ich otwarcie nastąpiło w roku 1910. Gmach Dyrekcji Poczty pełni pierwotną funkcję do dziś, zaś w budynek Ziemstwa Kredytowego zajmuje Akademia Muzyczna. Oprócz instytucji publicznych, w zespole budynków ulokowano mieszkania służbowe urzędników. Warto zwrócić na portal wejściowy Dyrekcji Poczty od strony ul. Kościuszki z płaskorzeźbą przedstawiającą personifikację poczty oraz łącznik obydwu budynków, gdzie nad bramą architekt umieścił postaci chłopców z trąbką pocztową i grabiami, nawiązujące do przeznaczenia budynków.

Dziś wraz ze Zbyszkiem Zachariasikiem  z profilu Klatki schodowe warte Poznania zapraszamy Was na Wildę, do budynku rekt...
17/11/2024

Dziś wraz ze Zbyszkiem Zachariasikiem z profilu Klatki schodowe warte Poznania zapraszamy Was na Wildę, do budynku rektoratu Politechniki Poznańskiej.

Na przełomie XIX i XX wieku w Poznaniu rozwijało się szkolnictwo zawodowe. W 1901 roku powołano Królewską Wyższą Szkołę Budowy Maszyn, która rozpoczęła działanie 1 września tego roku. Początkowo mieściła się w wynajętym budynku przy pl. św. Piotra (dziś pl. Wiosny Ludów).

Budowa gmachu dla szkoły przeciągała się. Prace rozpoczęto dopiero w 1905 roku, a budynek wraz z halą maszyn i warsztatem oddano do użytku w 1907 roku. Za projekt odpowiadał Heinrich Grüder.

W dwudziestoleciu międzywojennym mięsciła się tu Państwowa Wyższa Szkoła Budowy Maszyn, a od 1945 roku Wyższa Szkoła Inżynierska, która w 1955 roku została przekształcona w Politechnikę.

Dziś przy placu Marii Skłodowskiej Curie 5 (dawnym Bergerplatz) mieści się rektorat Politechniki. W środku możemy zobaczyć oryginalna windę pochodzącą z czasów budowy gmachu. Klatkę schodową zdobią witraże autorstwa A. Kruszony – dar dla uczelni.

Zdjęcia:

Tekst za białą kartą zabytków:

Wszystkiego najlepszego ulico św. Marcin! 🥐🐐
11/11/2024

Wszystkiego najlepszego ulico św. Marcin! 🥐🐐

Na Łazarzu, przy skrzyżowaniu ulic Chełmońskiego i Siemiradzkiego przez wiele lat, zanim tę funkcję przejęły duże siecio...
10/11/2024

Na Łazarzu, przy skrzyżowaniu ulic Chełmońskiego i Siemiradzkiego przez wiele lat, zanim tę funkcję przejęły duże sieciowe sklepy, funkcjonowało zagłębie sklepów z elektroniką i artykułami elektrycznymi. W jednym z nich, który prowadzi rodzina Gembarów, właściciele zgromadzili niezwykłą kolekcję unikatowych telewizorów, radioodbiorników, gramofonów itp. Choć sklep prowadzi obecnie jedynie sprzedaż online, do dziś czasem można spotkać w nim właściciela i zobaczyć te niezwykłe eksponaty. Jeśli napotkacie na taką okazję, to koniecznie zajrzyjcie i posłuchajcie ciekawej opowieści pana Czesława!

Dajcie znać jak podoba się Wam nowa forma postów!
08/11/2024

Dajcie znać jak podoba się Wam nowa forma postów!

Malowniczo położony Cmentarz Zasłużonych to najstarsza z istniejących poznańskich nekropolii, choć nie zachowała się w s...
02/11/2024

Malowniczo położony Cmentarz Zasłużonych to najstarsza z istniejących poznańskich nekropolii, choć nie zachowała się w swojej oryginalnej formie. Powstał jako cmentarz kościoła św. Marii Magdaleny, czyli głównego poznańskiego kościoła (fary), stąd nazywany zwyczajowo farnym, a od czasu przeniesienia cmentarza parafialnego na ul. Grunwaldzką, w miejsce dzisiejszych Międzynarodowych Targów Poznańskich – starofarnym. Pierwsze pochówki w tym miejscu miały miejsce w roku 1810, kiedy 19 lutego odbył się pogrzeb dwutygodniowego niemowlęcia – Petronelli Brzezańskiej. Najstarsze zachowane pomniki pochodzą z lat 1810 -1815. W zagłębieniu terenu, pozbawionym pomników i nagrobków, będącym pozostałością po dopływie Wierzbaku, grzebano masowo ofiary epidemii cholery, które nawiedzały Poznań w latach 1831 -1873. Zwłoki owijane były w materiał nasączony chlorkiem wapna, a posypane wapnem trumny składano w 2 metrowych dołach. Pochówki odbywały się w nocy tak, aby nie wzbudzać paniki wśród mieszkańców. Na cmentarzu na przestrzeni wieków pochowano weteranów powstań, społeczników, działaczy gospodarczych i oświatowych, lekarzy, prawników, historyków, artystów, kupców i rzemieślników. Pod koniec XIX wieku zaprzestano pochówków w tym miejscu, a nowy cmentarz farny założono przy ul. Grunwaldzkiej. Miejscy społecznicy, aż do czasu przemianowania w 1948 roku na Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan, opiekowali się mogiłami, choć z różnym skutkiem. Po II Wojnie Światowej przeniesiono tu szczątki z innych, również likwidowanych cmentarzy w mieście. W latach 1848 – 1852 na terenie cmentarza funkcjonował tzw. dom dla pozornie umarłych, ufundowany przez Edwarda Raczyńskiego. Wzniesiono go na fali szerzących się w mieście pogłosek, które mówiły o odkrytych przy budowie poznańskiej Cytadeli grobach ludzi pogrzebanych żywcem. W domu składano ciała na katafalkach, a do palca stóp przyczepiano dzwoneczki. Czuwający dozorca w razie usłyszenia dzwonka miał wezwać lekarza, który poddawał pozornie zmarłego reanimacji. Dom rozebrano w związku z brakiem zainteresowania po czterech latach.

Dziś zapraszam Was do zapoznania się z ciekawą historią budynku przy ul. Dąbrowskiego 17, który na pewno często mijacie ...
28/10/2024

Dziś zapraszam Was do zapoznania się z ciekawą historią budynku przy ul. Dąbrowskiego 17, który na pewno często mijacie na co dzień 😊

W 1895 roku w ówczesnej wsi Jeżyce wzniesiono budynek na potrzeby poznańskiej Izby Rolnej. Intensywny rozwój rolnictwa w tamtym czasie rodził konieczność powstawania instytutów doświadczalnych mających na celu przeprowadzanie analiz oraz propagowanie nowych metod upraw i hodowli. Od początku istnienia znajdowała się tutaj hala do doświadczeń wazowych (z wazonami wegetacyjnymi), biblioteka, laboratorium i mieszkania pracownicze.

W tamtym czasie istniały obostrzenia wynikające z bliskości twierdzy poligonalnej, stąd nowy budynek wzniesiono z muru pruskiego, aby w razie oblężenia można było oczyścić przedpole fortyfikacji i umożliwić swobodny ostrzał nieprzyjaciela. Wzniesiono go w stylu szwajcarskim. Jeszcze po II Wojnie Światowej służył na potrzeby Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin. W latach 1979 – 1981 przeprowadzono kapitalny remont budynku. Obecnie znajduje się w rękach prywatnych i służy celom usługowym.

Przy ulicy Karwowskiego 2-24, na poznańskim Łazarzu, znajduje się ciekawy zespół kamienic, o którym przeczytacie w dzisi...
06/10/2024

Przy ulicy Karwowskiego 2-24, na poznańskim Łazarzu, znajduje się ciekawy zespół kamienic, o którym przeczytacie w dzisiejszym poście. Po rozpoczęciu ich budowy, ulica zyskała patrona - Johanna Gottlieba Fichtego, na cześć niemieckiego filozofa. Obecnego patrona, Stanisława Karwowskiego, profesora, lingwisty, historyka i działacza społecznego, otrzymała w roku 1920.

Budowę zespołu mieszkaniowego rozpoczęto w maju roku 1911. Zaprojektował go Josef Leimbach dla Deutscher Beamter-Wohnungs-Bau-Verein – Spółdzielni Urzędników Niemieckich. Kamienice nie posiadają oficyn, ponieważ nie licowało to ze statusem społecznym mieszkańców. Niektóre fasady są cofnięte, a dwa zespoły budynków oddzielono od siebie wewnętrzną uliczka obsadzona krzewami. Pierwsi lokatorzy wprowadzili się tu 1.10.1913 roku. Mieszkania posiadały zróżnicowany standard i zwykle 3-4 pokoje. Niektóre budynki posiadały łazienki na półpiętrach, w innych mieściły się w mieszkaniach. Uliczka została wybrukowana kostką granitową, obsadzona została lipami, a także stanęły przy niej lampy gazowe. W budynkach zarówno przed jak i po II Wojnie Światowej zamieszkiwali pracownicy uniwersytetu. Dziś mieszkania znajdują się w rękach prywatnych.

Na jednej z klatek schodowych mieszkańcy urządzili izbę pamięci kamienicy. Zebrali archiwalne dokumenty, historyczne zdjęcia i pamiątki. Tak się składa, że i ja stałam się częścią historii zespołu mieszkaniowego przy ul. Karwowskiego, jako posiadaczka jednego z mieszkań 😊 Post ten dedykuję wszystkim moim przemiłym sąsiadom, szczególnie Julce, Mariannie, Agacie i Kubie

W roku 1845 powstała w Poznaniu Ochotnicza Straż Pożarna, a w roku 1877 powołano Zawodową Straż Pożarną. W roku 1887 odd...
22/09/2024

W roku 1845 powstała w Poznaniu Ochotnicza Straż Pożarna, a w roku 1877 powołano Zawodową Straż Pożarną. W roku 1887 oddano do użytku neogotycki budynek strażnicy przy ul. Masztalarskiej, który powstał w miejscu częściowo wyburzonych murów miejskich. W latach 40. XX wieku dobudowano wschodnie skrzydło i dodano trzecie piętro. Na początku XXI wieku budynek poddano gruntownej renowacji, a od strony ul. Wolnica wybudowano nową strażnicę nawiązującą stylem do starej części. Nieopodal straży pożarnej znajduje się skwer Romana Wilhelmiego wraz z odsłoniętym w 201 roku popiersiem w centralnej części niewielkiego placu. Urodzony w Poznaniu aktor zasłynął rolami w wielu polskich filmach i serialach jak: Kariera Nikodema Dyzmy, Alternatywy 4, czy Zaklęte Rewiry.

Dziś odkryjemy piękną uliczkę nieopodal Starego Rynku oraz tajemnicę pewnego skarbu 😊Obecna ulica Kramarska w średniowie...
08/09/2024

Dziś odkryjemy piękną uliczkę nieopodal Starego Rynku oraz tajemnicę pewnego skarbu 😊

Obecna ulica Kramarska w średniowieczu zaczynała się od młyna na Bogdance, przy wzgórzu Przemysła i ciągnęła się do obecnej ulicy Wronieckiej. Nie miała wówczas ścisłej nazwy. Określona była jako uliczka „przy Bogdance”, lub zatylna – znajdująca się na tyłach kamienic przy Starym Rynku. W drugiej połowie XV w. przedłużono ją w stronę kościoła przy ul. Szewskiej, nadając jej nazwę „Złota”, z uwagi na dużą ilość zlokalizowanej przy niej złotniczych kramów. Nazwa „Kramarska” (Krämergasse) — zaczęła być używana dopiero w wieku XIX., gdyż mieściły się tu liczne kramiki i jatki, szczególnie w okolicy dzisiejszego Archiwum Państwowego. 7 marca 1975 roku przy Kramarskiej 17 odkryto największy skarb w historii miasta. Podczas prac prowadzonych przez pięciu pracowników Pracowni konserwacji Zabytków, w glinianym dzbanie, znaleziono niemal 8 tysięcy (20 kg) srebrnych monet. Osoba, która je ukryła przed wiekami, musiała należeć do najbogatszych ludzi w kraju. Za tę kwotę, można było nabyć np. 1/3 wójtostwa poznańskiego. Warto zwrócić uwagę na budynek pod numerem 1. Pochodząca z końca XIX wieku kamienica mieściła hotel „Friedrichshof”, który w 1906 roku zmienił nazwę na „Keilers”. Przed kamienicą znajduje się pomnik renesansowego poety Klemensa Janickiego.

Profil  kończy dziś cztery lata! Jeśli chcecie postawić mi urodzinową kawę, to zapraszam! Link w komentarzu 🙂 Miniony ro...
24/08/2024

Profil kończy dziś cztery lata! Jeśli chcecie postawić mi urodzinową kawę, to zapraszam! Link w komentarzu 🙂

Miniony rok był dla mnie z wielu względów bardzo trudny, co odbiło się na regularności publikowania tu. Ostatnio wiele spraw wyszło na prostą i powoli wracam, co więcej znów sprawia mi to przyjemność 🥹

Co się działo w ciągu ostatnich 12 miesięcy?

Najważniejsze dla mnie jest to, że w końcu skończyłam pisać książkę! Mam nadzieję, że w niedługim czasie będziecie mogli zwiedzić Poznań z moim przewodnikiem w dłoni.😎

Zakończyliśmy drugi sezon spotkać w , które cieszyły się Waszym ogromnym zainteresowaniem. Myślę nad kolejnym cyklem spotkań, bo chciałabym znów zobaczyć Was na żywo ❤

Otworzyłam fundację, dzięki czemu mogę starać się o dofinansowanie na działania wokoło profilu i naszej społeczności 😊

Wybrałam się na spacer z Grażyną piszącą dla . Zwiedzałyśmy kamienice i odwiedziłyśmy ciekawych gości. Efektów spodziewajcie się w listopadzie 🥰

Oprowadzałam Was po mieście, byłam pogadać o profilu z Filipem Springerem w Warszawie, pierwszy raz miałam przyjemność spotkać się z Wami w CK Zamek, o czym kiedyś nie mogłam pomarzyć…

Wszystko idzie w dobrą stronę. Jak co roku prośba – kibicujcie mi! Pozwólcie zachwycić się Poznaniem, bo to super miasto! ♥️🐐

Dziś pozostaniemy w okolicy kantoru Krzyżanowskiego, który opisywałam w zeszłym tygodniu. Przy ul. Garbary 120 znajduje ...
18/08/2024

Dziś pozostaniemy w okolicy kantoru Krzyżanowskiego, który opisywałam w zeszłym tygodniu. Przy ul. Garbary 120 znajduje się interesujący, zabytkowy budynek stacji pomp.

Prace nad skanalizowaniem miasta prowadzono w latach 1880-1910. Jedną z inwestycji była nieistniejąca dziś oczyszczalnia ścieków na Szelągu. Stacja pomp przy ul. Garbary umożliwiała przetłoczenie ścieków z kanału zbiorczego miejskiej sieci kanalizacyjnej do oczyszczalni. Budowę założenia ukończono w 1909 roku. Za projekt odpowiadał Wydział Budownictwa Naziemnego Urzędu Miejskiego pod kierownictwem Fritza Teubnera. Neogotycki budynek składa się z trzech hal mieszczących pompy oraz dwupiętrowego budynku mieszczącego pierwotnie zaplecze wraz ze służbowym mieszkaniem głównego mechanika. Stacja pomp na Garbarach pracowała ponad 100 lat. Niemal dekadę temu jej funkcję przejęła nowoczesna przepompownia tuż obok. Właścicielem budynku jest spółka Aquanet.

Zdjęcia wewnątrz budynku wykonała Ola podczas wydarzenia „Zabytek otwarty” organizowanego przez . Zachęcam Was do śledzenia ich profilu! Co jakiś czas pojawia się okazja, aby zajrzeć w niedostępne na co dzień miejsca.

Przy ul. Garbary  znajduje się mały, choć ciekawy budynek. Dziś zapraszam do zapoznania się z historią kantoru Krzyżanow...
11/08/2024

Przy ul. Garbary znajduje się mały, choć ciekawy budynek. Dziś zapraszam do zapoznania się z historią kantoru Krzyżanowskiego 😊

Antoni Krzyżanowski urodził się w Poznaniu w 1808 roku. Oprócz prowadzenia firmy budowlanej zasłynął jako aktywny działacz niepodległościowy i społecznik. Jego firma odpowiadała za realizację wielu budynków w mieście. Oprócz wyrobów własnej produkcji (fabryka mieściła się w tym miejscu oraz na sąsiednich Małych Garbarach) firma zajmowała się sprzedażą elementów sztukatorskich produkowanych przez wielkopolskich rzeźbiarzy. Firma produkowała także nagrobki. To w jego zakładzie powstał obelisk Jana Kochanowskiego, który w 1889 roku stanął na Ostrowie Tumskim. W 1883 roku przy dzisiejszej ul. Garbary 96 stanął budynek, mający zareklamować ofertę firmy. Został bogato ozdobiony i swoją funkcję pełnił do 1939 roku. Po wojnie zmieniał właścicieli, a w 1978 roku nieomal doszło do jego wyburzenia, ponieważ stanowił przeszkodę w przebudowie ulicy. Na szczęście w jego obronie stanęli ówcześni aktywiści. Od 1979 roku wpisany do rejestru zabytków.

W 1904 roku właściciel firmy budowlanej Ludwik Frankiewicz wzniósł na rogu Ogrodowej i Piekar kamienicę własną, któ...
07/08/2024

W 1904 roku właściciel firmy budowlanej Ludwik Frankiewicz wzniósł na rogu Ogrodowej i Piekar kamienicę własną, która świadczyć może o jego zawodowych zdolnościach. Frankiewicz był członkiem miejskiej komisji budowlanej, a po 1919 roku radcą miejskim. Posiadał cegielnie: jedną przy ul. Ostatniej, a drugą przy Gnieźnieńskiej. Dla mnie to taki kamieniczny total. Są kafle, piękna stolarka, Salve na wejściu, schody z duszą (czyli tą przestrzenią, dzięki której klatka wychodzi pięknie na zdjęciu. Więcej zdjęć na stories 😊. ́ ́

Dziś zapraszam na ulicę Woźną, gdzie mieści się najstarsza pracownia lutnicza w Polsce!Założycielem dynastii słynnych lu...
28/07/2024

Dziś zapraszam na ulicę Woźną, gdzie mieści się najstarsza pracownia lutnicza w Polsce!

Założycielem dynastii słynnych lutników był Franciszek Niewczyk,. W 1890 r. urodził się Stanisław, drugi z dynastii, który wcześnie zaczął pomagać ojcu w warsztacie. W 1905 roku Franciszek Niewczyk jako przedstawiciel Polonii zaboru pruskiego pojechał do Krakowa na zjazd w sprawie budowy pomnika grunwaldzkiego. Władze niemieckie ogłosiły bojkot jego firmy. W 1907 r. Franciszek dostał nakaz opuszczenia Poznania w ciągu 24 godzin. Dzięki przeciekom z magistratu Niewczykowie byli przygotowani do wyjazdu. Z rodziną i trójką uczniów Franciszek udał się do Lwowa. Oddając w poznańskim Ratuszu klucze Franciszek obiecał, że „jeszcze tu wróci”. Wrócił jednak dopiero jego syn.

Syn Franciszka, Stanisław , otworzył w 1922 pracownię instrumentów muzycznych w Bydgoszczy. W 1935 r. otworzył pracownię w Poznaniu, która funkcjonowała do 1945 przy ul. Gwarnej. Potem została przeniesiona na Jeżyce. Syn Stanisława, Stefan Niewczyk, zdał w 1945 egzamin czeladniczy, a w 1948, mistrzowski z lutnictwa, a następnie z wyrobu instrumentów dętych i akordeonów. W 1947 mistrzem został też brat Stefana, Marian. W 1952 Stefan Niewczyk rozpoczął opiekowanie się instrumentami muzyków startujących na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego, co robił bezpłatnie.

W 1978 r. ul. Woźna, z inicjatywy ówczesnego prezydenta miasta Andrzeja Wituskiego stała się „ulicą rzemiosł artystycznych”. Tam też otrzymali pomieszczenie na warsztat Niewczykowie i mają je do dziś.

W ciągu 60 lat pracy lutnika Stefan zrobił około 200 instrumentów, na których grają muzycy z całego świata, m.in. z USA i Niemiec. W warsztacie pracuje z nim syn Benedykt (ur. 1960 w Poznaniu), z wykształcenia fizyk – akustyk. Obecnie placówka specjalizuje się w gruntownych korektach starych instrumentów mistrzowskich oraz budowie nowych instrumentów koncertowych, naprawie i konserwacji lutniczej, wycenie instrumentów oraz wystawianiu opinii na podstawie uprawnień biegłego sądowego i rzeczoznawcy Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Źródło: oficjalna strona pracowni.

Adres

Poznań
Poznan

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Poznańska kamienica - przewodnik po Poznaniu umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Firmę

Wyślij wiadomość do Poznańska kamienica - przewodnik po Poznaniu:

Udostępnij