Maria Smarzyńska Dentysta Dla Ciebie i Twojego Dziecka

14/12/2021

07/05/2020

ZASADY PRZYJĘĆ W NASZYM GABINECIE

1.Prosimy o przychodzenie bez osób towarzyszących, z dzieckiem może być tylko jeden opiekun!

2.Prosimy o niekorzystanie z toalet, jeśli nie jest to konieczne .

3. Ankietę epidemiologiczną wypełniamy w gabinecie

4. Prosimy przychodzić na wyznaczone godziny i poczekać przed budynkiem na asystentkę, która wprowadzi Pañstwa do gabinetu.

Dziękujemy za wyrozumiałość :)

07/05/2020

Szanowni Pacjenci zaczynamy pracę po wprowadzeniu zaostrzonych wymogów epidemiologicznych. Nadmieniam, iż ceny pozostały bez zmian i nie doliczamy opłaty epidemiologicznej. W celu umówienia wizyty prosimy dzwonić w godzinach od 15 do 19

11/03/2020

Wizyta adaptacyjna dziecka w gabinecie stomatologicznym

Podstawę każdego leczenia stomatologicznego stanowi zaufanie i pozytywna atmosfera. W leczeniu dzieci jest to jeszcze ważniejsze ze względu na charakter współpracy z pacjentami w tej grupie wiekowej. U dorosłego pacjenta lęk w zasadzie udaje się w mniejszym lub większym stopniu kontrolować; nie jest to takie łatwe w przypadku dzieci. Dziecko inaczej odczuwa emocje w trakcie wizyty i ma do tego prawo.

Pierwsza wizyta w gabinecie

Celem pierwszej wizyty u lekarza dentysty, która zgodnie z zaleceniami powinna mieć miejsce około 18. miesiąca życia, jest nie tylko przygotowanie dziecka na późniejsze leczenie stomatologiczne, lecz również wykształcenie pozytywnych relacji z lekarzem i reakcji na działania lekarza. We wczesnym okresie bardzo ważna jest współpraca lekarza dentysty z pediatrą, obejmująca chociażby stosowanie suplementacji fluorem. (więcej na temat fluoru i jego działania w artykule Fluor)


Pierwsze wizyty u lekarza dentysty

powinny zaznajomić dziecko z aparaturą stosowaną w gabinecie stomatologicznym oraz w miarę możliwości przekonać je, że dentysta nie musi się kojarzyć ze strachem. Bardzo ważna jest również postawa rodziców. Jeśli dziecko w domu słyszy, że tata jest zdenerwowany, ponieważ idzie do dentysty, to zakłada, że każda wizyta w gabinecie stomatologicznym kojarzy się ze stresem. A przecież obecnie leczenie stomatologiczne naprawdę może być bezbolesne. Ważne też, aby nie używać przed wizytą stwierdzeń: „nie bój się” lub „na pewno nie będzie boleć”, ponieważ dziecko w takim wypadku będzie wiedziało, że to są odczucia rodziców i nastawi się negatywie.
Następny aspekt wizyt adaptacyjnych to edukacja rodziców małego dziecka. Powinni oni poznać zasady prawidłowej higieny jamy ustnej i uświadomić sobie, że o zęby dziecka należy dbać od momentu ich pojawienia się w jamie ustnej, a do dentysty warto przychodzić zanim dziecku wyrzną się wszystkie zęby.
Przed wizytą rodzic w prostych słowach powinien poinformować dziecko o planowanej wizycie u stomatologa i jej celu – np. obejrzenie i zbadanie zębów i nauka ich mycia. Ponownie podkreślę, że nie należy zapewniać dziecka, że wizyta będzie bezbolesna lub że dziecko nie musi się bać, ponieważ skutek będzie dokładnie przeciwny.
Mam dla Państwa propozycję małej zabawy. Proszę teraz nie myśleć o zielonym słoniu. I o czym Państwo przed chwilą pomyśleli? Większość z Państwa niewątpliwie pomyślała właśnie o zielonym słoniu. Tak funkcjonuje nasz mózg. Dlatego dziecko nie wie, że powinno się bać dentysty, jeśli rodzic nie użyje w kontekście dentysty słowa „ból” czy „strach”.

Jeśli jednak dziecko już boi się dentysty (ponieważ na przykład jego starszy brat płakał po usunięciu zęba mlecznego), to warto mu uświadomić, że faktycznie, u dentysty czasami boli, ale można zastosować znieczulenie, które teraz w wielu gabinetach podaje się nie igłą i strzykawką, ale różdżką (znieczulenie komputerowe The Wand – czyli różdżka) lub krokodylem czy wróżką (specjalne nakładki na wyżej wspomnianą różdżkę). A przed zastrzykiem dentysta może zastosować smakowy żel, który zmniejszy nieprzyjemne doznania podczas znieczulania. Obecnie produkowane są żele o wielu smakach: wiśniowe, malinowe, truskawkowe, winogronowe, bananowe, arbuzowe i zapewne wiele innych.

Wizyty adaptacyjne

Jak sama nazwa wskazuje, mają przyzwyczaić dziecko do lekarza dentysty i wykonywanych przez niego zabiegów. Dlatego też pierwsze wizyty nie powinny się wiązać z leczeniem, a jedynie z małoinwazyjnymi zabiegami, takimi jak czyszczenie zębów, ich fluoryzacja itp. Dzięki temu dziecko wychodzi z gabinetu z pozytywnym obrazem dentysty. Ponadto wcześnie rozpoczęta profilaktyka stomatologiczna może ustrzec dziecko przed nieprzyjemnymi następstwami zaniedbań w tej dziedzinie.

Jak przeprowadzić pierwszą wizytę
W przypadku niektórych dzieci obecność rodzica w gabinecie jest pożądana, a w przypadku innych tylko przeszkadza, rozpraszając dziecko. Doświadczony dentysta najczęściej potrafi rozpoznać, która opcja będzie najlepsza, dlatego warto pozostać w gabinecie, gdy dentysta o to prosi, lub opuścić gabinet, gdy to zasugeruje. W większości przypadków to jednak rodzice najlepiej znają swoje pociechy i sami informują dentystę, że woleliby zostać w poczekalni.
Kolejny czynnik wpływający na jakość współpracy dziecka z dentystą to stopień zmęczenia dziecka – im bardziej dziecko jest zmęczone, tym większe niebezpieczeństwo, że nie będzie skore do współpracy. Dlatego też na wizytę u stomatologa najlepiej przeznaczyć czas, kiedy dziecko jest wypoczęte (niedługo po spoczynku nocnym lub dziennym).
Oswajaniu dziecka ze sprzętem stomatologicznym i lekarzem dentystą służy technika „omów – pokaż – wykonaj”. Boimy się najczęściej rzeczy, których nie znamy, często więc wystarczy pokazać dziecku, jak coś działa, a następnie od razu wykonać zabieg.

05/12/2019

CO WARTO WIEDZIEĆ O PROTEZACH ZĘBOWYCH?

Wytrzymałe i zdrowe zęby to marzenie każdego z nas. Jednak coraz dłuższe życie sprawia, że zęby nie zawsze wytrzymują kolejne dziesięciolecia. W życiu każdego człowieka przychodzi taki moment, kiedy warto pomyśleć o protezie zębowej. Odpowiednio dobrana i zadbana zastąpi nam zęby na długie lata. W dzisiejszym wpisie o tym, co warto wiedzieć o protezach zębowych?

1. CZYM SĄ PROTEZY ZĘBOWE?

W wyniku urazów lub chorób możemy stracić pojedyncze zęby lub pełne uzębienie. Brak zębów może powodować wady wymowy, zgryzu lub problemy z układem pokarmowym, którego początkiem jest jama ustna. Często pacjenci, którzy mają braki zębowe w odcinku bocznym skarżą się na bóle głowy. W takich sytuacjach z pomocą przychodzą protezy zębowe. Współczesna medycyna oferuje szeroki wachlarz metod uzupełniania ubytków w uzębieniu. Wybór odpowiedniej protezy zależy w znacznym stopniu od oczekiwań pacjenta. Warto także pamiętać o przeciwwskazaniach, które lekarz stomatolog powinien wziąć pod uwagę po dokładnej konsultacji.

2. JAKIE SĄ RODZAJE PROTEZ?

Mówiąc o protezach zębowych warto pamiętać, że wyróżnia się dwie zasadnicze grupy uzupełnień:

protezy ruchome, czyli takie, które da się wyjąć z ust. Możemy tu wymienić protezy szkieletowe – częściowe i całkowite protezy osiadające wykonane z akrylu oraz protezy na implantach
protezy stałe, czyli takie, których nie można wyjąć z ust. Są one zakładane na zęby lub na implanty za pomocą specjalnie przeznaczonego do tego cementu. Należą do nich korony i mosty.
Pisząc o rodzajach protez warto wymienić:

protezę akrylanową, która jest uzupełnieniem ruchomym, nieelastycznym. Jest wykonana z żywicy akrylowej, w kolorze różowym, który imituje naturalny kolor dziąseł.
protezę szkieletową acetalową, która stanowi alternatywę dla klasycznych protez szkieletowych metalowych. Wykonana jest z acetalu – materiały termoplastycznego, odpornego na zginanie. Protezy acetalowe są bardziej kosmetyczne, a klamry mogą być zarówno w kolorze zębów, jak i dziąseł. Ten rodzaj protezy zębowej polecany jest szczególnie pacjentom, którzy mają alergie na metale.
proteza szkieletowa metalowa jest wykonana w większości z metalu (metalowy szkielet oraz metalowe klamry na zębach) oraz różowego akrylu, w którym osadzone są sztuczne zęby. Z powodu dużej ilości metalu są one niewskazane dla uczuleniowców i niestety wyglądają zdecydowanie mniej estetycznie niż protezy acetalowe, a metalowe klamry mogą ocierać dziąsła i zęby własne pacjenta.
korona porcelanowa, która służy do odtworzenia uszkodzony tkanek zęba oraz do utrzymania lub odtworzenia jego czynności żujących i estetycznych. Wskazaniem do wykonania koron zęba jest uszkodzenie i osłabienie próchnicą, ale również kosmetyczna korekta jego barwy i kształtu. Korony porcelanowe wykonuje się na metalu zwykłym lub szlachetnym (n.p. na złocie).

3. JAK PRZYZWYCZAIĆ SIĘ DO NOSZENIA PROTEZY ZĘBOWEJ?

Nie łatwo jest przyzwyczaić się do pierwszej protezy. W pierwszych dniach będzie przeszkadzać uczucie obcego ciała w ustach, mogą pojawić się problemy z mówieniem czy żuciem. Warto stosować kilka prostych ćwiczeń, które pozwolą przyzwyczaić się do protezy. Jednym z nich jest powolne i wyraźne artykułowanie słów w czasie czytania lub mówienia. Pamiętajmy, aby jedzenie dzielić na małe kęsy, unikajmy także twardych produktów. Gryzienie powinno odbywać się także obustronnie, ponieważ jeśli będziemy korzystać tylko z jednej strony, może dojść do odchylenia się protezy. Z biegiem czasu proteza ułoży się w jamie ustnej i przestanie przeszkadzać. Ponadto, pamiętajmy o wizytach kontrolnych – pierwsza w ciągu kilku dni, aby stomatolog mógł wykonać korektę, a kolejna w ciągu dwóch tygodni.

4. JAK DBAĆ O PROTEZY ZĘBOWE?

Oto kilka prostych sposobów, jak dbać o protezę:

wskazane jest noszenie protezy non stop, ze względu na stawy skroniowo-żuchwowe, aby utrzymać wysokość zwarcia;
protezę zębową należy myć po każdym posiłku;
proteza zębowa powinna być przechowywana w szczelnym i suchym pojemniku;
raz w tygodniu warto użyć proszku lub tabletek typu Corega, Protefix, które posłużą dezynfekcji protezy. Nie używaj wody utlenionej, która może odbarwić akryl;
o higienę jamy ustnej należy dbać nawet przy bezzębiu. Język warto czyścić specjalną szczoteczką, stosuj płyny do płukania ust, aby usunąć resztki jedzenia. Dziąsła warto masować delikatną szczoteczkę, aby pobudzić krążenia krwi;
protezę ruchomą należy wymieniać co 5 lat;
na co dzień nie powinno stosować się kremów mocujących do protez – wpływają one niekorzystnie na błonę śluzową.
Utrzymanie higieny jamy ustnej jest bardzo ważne. Dlatego nosząc protezę zębową pamiętajmy o dokładnym czyszczeniu i odpowiednim dbaniu o nią. W innym wypadku korzystanie z niej będzie utrudnione i nieprzyjemne.

03/12/2019

Obolałe i krwawiące dziąsła? Tego nie można lekceważyć!

Zauważasz u siebie krwawiące dziąsła podczas szczotkowania zębów lub jedzenia twardych pokarmów? To groźny objaw, którego nie wolno lekceważyć – zdrowe dziąsła nigdy bowiem nie krwawią! Powodem takich sytuacji mogą być choroby przyzębia z paradontozą włącznie, ale także anemia, cukrzyca czy niedobór witamin. Zawsze warto więc zasięgnąć porady lekarza.

Najczęstszą przyczyną krwawiących dziąseł jest niewłaściwa higiena jamy ustnej i towarzyszące temu zjawisku choroby przyzębia. Nieregularne i nieprawidłowe szczotkowanie, rezygnacja ze stosowania nici dentystycznych oraz płukanek do ust – to wszystko sprawia, że na zębach osadzają się bakterie, tworzące płytkę nazębną. Jej duże ilości zgromadzone na zębach i w okolicach dziąseł szybko przekształcają się w kamień nazębny, on zaś powoduje stan zapalny, który następnie prowadzi do recesji dziąseł, a z biegiem czasu atakuje również przyzębie i kość szczęki. W takich sytuacjach potrzeba jest już interwencja dentysty oraz podjęcie specjalistycznego leczenia.

Krwawiące dziąsła – możliwe przyczyny

Krwawiące dziąsła nie zawsze mają jednak podłoże stomatologiczne. Czasem bywa to objaw towarzyszący innym schorzeniom, np. anemii, zwanej również niedokrwistością. Choroba ta jest spowodowana niedoborem żelaza, będącym efektem niewłaściwego odżywiania, wytwarzania przez organizm zbyt małych ilości płytek krwi, a także zaburzeń krzepnięcia. Bez względu na to, jakie są przyczyny anemii, za każdym razem wymaga ona odpowiedniego leczenia, gdyż jest to stan mogący zagrażać życiu.

Krwawiące dziąsła a cukrzyca

Kolejną chorobą, której dość często towarzyszy krwawienie dziąseł, jest cukrzyca. Ze względu na wahania poziomu cukru we krwi, diabetycy są bardziej niż inni ludzie narażeni na zakażenia grzybicze jamy ustnej, pleśniawki, a także stany zapalne dziąseł, którym może towarzyszyć krwawienie. Należy mieć również świadomość, że leczenie wszelkich schorzeń jamy ustnej u cukrzyków jest długotrwałe i skomplikowane, a wiele problemów może nawracać.

Leki, brak witamin i zła dieta

Co ciekawe, jednym z czynników mogących powodować krwawienie z dziąseł jest długotrwałe stosowanie niektórych leków. Działanie takie wykazują m.in. specyfiki stosowane w leczeniu nowotworów, alergii, nadciśnienia, epilepsji, ale także doustne środki antykoncepcyjne oraz sterydy. W takiej sytuacji rozwiązaniem bardzo często okazuje się zamiana leku na inny.

Krwawiące dziąsła bywają również oznaką, że organizm nie otrzymuje odpowiednich dawek witamin, zwłaszcza C i K. W pierwszym przypadku wystarczy zmiana diety, a dokładniej – wprowadzenie do niej produktów zawierających witaminę C, czyli owoców cytrusowych, pomidorów, brokułów, kiwi oraz różnego rodzaju kwaszonek. Z kolei niedobór witaminy K bywa spowodowany długotrwałą terapią antybiotykową i związanym z nią wyjałowieniem przewodu pokarmowego. Duże ilości witaminy K zawierają m.in. pomidory, szpinak, soja i wątróbka.

Nie można też zapominać o wątrobie. To jeden z najbardziej istotnych narządów wewnętrznych, który odpowiada m.in. za produkcję składników niezbędnych do prawidłowego krzepnięcia krwi. Jeśli wątroba nie działa w sposób właściwy, np. z powodu zbyt tłustej, ciężkiej diety lub nadużywania alkoholu, produkcja enzymów może zostać zaburzona. Jednym z objawów kłopotów z krzepnięciem krwi jest natomiast częste krwawienie z dziąseł.

27/11/2019

Wyjątkowa terapia vectorowa :)

Polega ona na bezpiecznym zastosowaniu energii ultradźwiękowej dzięki niepowtarzalnej konstrukcji urządzenia. Rękojeść z instrumentem tworzy kąt prosty, dzięki czemu ruch jaki wykonujemy w kieszonce jest podobny do pracy sondą diagnostyczną podczas badania przyzębia. Urządzenie Vector Paro sprawia, że energia zostaje precyzyjnie przekierowana. Dzięki opatentowanej technologii eliminacji drgań instrument porusza się wyłącznie równolegle do powierzchni korzenia. Tak wykorzystana energia pozwala leczyć efektywnie i atraumatycznie ponieważ zachowanie przyczepu ma miejsce w największym stopniu. System Vector działa bez wibracji, eliminując tym samym ból i możliwość uszkodzenia tkanek.

Zalety i korzyści terapii vectorowej:

– precyzyjne usunięcie płytki i złogów

– skuteczność w miejscach trudno
dostępnych anatomicznie

– brak aerozolu i bólu, dzięki eliminacji drgań

– zachowanie przyczepu łącznotkankowego w najwyższym stopniu

– specjalny zestaw tipów do leczenia periimplantitis i okresowej higienizacji implantów

– bioaktywność i redukcja nadwrażliwości

– impregnuje ujścia kanalików zębinowych i całą powierzchnię korzenia, czyni ząb bardziej odpornym na procesy demineralizacji.

27/11/2019

Wędzidełko językowe u dziecka –
podcinać czy nie podcinać?

Wędzidełko językowe, zwane potocznie żyłką, to pasmo miękkiej i zarazem elastycznej tkanki łączącej dolną część języka z dnem jamy ustnej. Jak wygląda wędzidełko, łatwo możemy sami się przekonać, otwierając ustka i zbliżając język do górnych zębów lub do podniebienia. Kolor, struktura i długość wędzidełka stanowią cechę indywidualną – u niektórych osób wędzidełko jest bladoróżowe, cienkie i wiotkie, u innych ciemnoczerwone, grube i mięsiste, a u jeszcze innych – niemal przezroczyste lub białe.

Długość wędzidełka wpływa na ruchomość języka. Jeżeli wędzidełko ma prawidłową długość, możemy swobodnie dotknąć czubkiem języka do niemal wszystkich miejsc w jamie ustnej. Zdarza się jednak, że wędzidełko jest bardzo krótkie i/lub bardzo grube, a w takim przypadku mogą pojawić się problemy.

Przerośnięte wędzidełko językowe u dzieci
W przypadku małych dzieci przerośnięte wędzidełko języka może powodować trudności ze ssaniem i połykaniem pokarmów. Często niemowlęta ze skróconym wędzidełkiem nie są w stanie ssać piersi mamy w prawidłowy sposób, męczą się i płaczą podczas karmienia, są stale rozdrażnione i niespokojne, słabo przybierają na wadze. W takiej sytuacji pediatrzy najczęściej zalecają podcięcie żyłki. Zabieg trwa maksymalnie 5 minut i jest praktycznie bezkrwawy, ponieważ w tym okresie wędzidełko nie jest jeszcze unaczynione.

W przypadku starszych dzieci skrócone lub przerośnięte wędzidełko sprzyja rozwojowi paradontozy, zanikom kostnym i odkładaniu się kamienia nazębnego. Może również przesuwać zęby powodując ich przemieszczenie lub wychylenie, co z czasem doprowadza do wady zgryzu. Ponadto zaburza pozycję spoczynkową języka. Język zalega na dnie jamy ustnej, uniemożliwiając prawidłowy odpływ śliny. Efektem tego zjawiska jest zbieranie się śliny pod językiem i częste jej wyciekanie.

Wędzidełko językowe a kłopoty z mową
Niewłaściwa długość wędzidełka ogranicza również ruchy języka podczas artykulacji i powoduje seplenienie. W języku polskim prawidłowa wymowa wielu głosek wymaga uniesienia czubka języka do górnego wałka dziąsłowego, jednak przy skróconym wędzidełku uzyskanie takiej pozycji nie jest możliwe. W konsekwencji dziecko nie wymawia niektórych głosek (t, d, n, r, l) lub wymawia je w niewłaściwy sposób.

Podcinać czy nie podcinać?
Decyzję o podcięciu żyłki podejmuje lekarz po dokładnej ocenie kształtu i ruchomości języka oraz samego wędzidełka. W przypadku niemowląt konieczna jest również ocena sposobu ssania piersi i efektywności karmienia. Natomiast starsze dzieci są z reguły kierowane na zabieg, jeżeli mają problemy z wymową lub muszą mieć założony aparat ortodontyczny. Frenotomia, bo tak fachowo nazywa się podcięcie wędzidełka, może być wykonana przez stomatologa, laryngologa lub chirurga szczękowego.

Wielu rodziców chce oszczędzić dziecku cierpienia związanego z zabiegiem i podejmuje próbę rozciągnięcie zbyt krótkiego wędzidełka za pomocą ćwiczeń i masażu. Tymczasem jeżeli zabieg jest przeprowadzony w pierwszych miesiącach życia dziecka, wbrew obawom rodziców, nie powoduje dużego dyskomfortu. W niektórych szpitalach pediatra rutynowo kieruje na niego oseska w drugiej lub trzeciej dobie po urodzeniu. W tym okresie wędzidełko jest słabo unerwione i unaczynione, dlatego zabieg jest praktycznie bezbolesny, a tuż po zabiegu maluch może zostać przystawiony do piersi. U noworodków nie obserwuje się również wtórnego ograniczenia ruchomości języka spowodowanego bliznowaceniem, co niekiedy bywa powikłaniem w przypadku starszych dzieci.

Im szybciej więc wędzidełko zostanie przycięte, tym szybciej dziecko uczy się ssania z prawidłowo ułożonym językiem i tym mniej jest narażone na wady zgryzu i wymowy.

18/11/2019

Jak dbać o zęby niemowlaka ?

Przede wszystkim warto wyleczyć zęby opiekuna. Jeśli mama czy tata przed ciążą oraz przez cały okres ciąży nie byli u dentysty, to teraz przyszedł na to najwyższy czas. Warto też wysłać na przegląd babcię czy dziadka oraz rodzeństwo, a przy zatrudnianiu niani poprosić ją o zaświadczenie od dentysty. Po porodzie bowiem istotne jest zapobieganie przeniesieniu bakterii odpowiedzialnych za próchnicę z opiekuna lub rodzeństwa na noworodka. Oczywiście nie chodzi o ograniczanie kontaktu, rezygnację z bliskości, ale o zdrowy rozsądek i świadomość zagrożenia.
Próchnica jest choroba zakaźną, dlatego tak samo jak w przypadku np. grypy, osoby z niewyleczonymi zębami powinny unikać bezpośredniego całowania dziecka w usta, oblizywania smoczka, czy w późniejszym okresie łyżeczki.
Zanim zęby pojawią się w buzi dziecka, warto po karmieniu przecierać dziecku dziąsła zwilżonym wodą gazikiem, aby przyzwyczajać je do manipulacji w buzi. Dziecko także zacznie łączy fakt jedzenia z koniecznością dbania o zęby.
W tym czasie warto również kupić szczoteczkę do zębów, która wygląda jak gryzak w kształcie pierścienia. Jest to bezpieczny przedmiot do gryzienia, żucia i ćwiczenia mycia zębów. Oswaja dziecko z faktem, że w jego ustach będzie gościć szczoteczka do zębów. A i rodzic jest przygotowany na zawsze nagłe pojawienie się pierwszych zębów.
Pierwsze ząbki można czyści na kilka sposobów i to bez względu na wiek, w którym się pojawiają.
Początkowo, gdy mamy tylko ledwo widoczne siekacze nadal możemy je tylko wycierać, aby nie sprawi dziecku bólu, ponieważ w fazie wyżynania dziąsła mogą by bardziej wrażliwe i obolałe. Gdy wyrżną się już całe, mamy do wyboru parę akcesoriów, które ułatwiają pielęgnację. Może to być z powrotem szczoteczka na pierścieniu, która dziecko już zna. Może to być szczoteczka nakładana na palec, jak naparstek. Ma ona pole z silikonowymi włoskami, którymi oczyszczamy zęby. Rodzice czasami obawiają się, ze zrobią krzywdę brakiem wprawy. Taka szczoteczka pozwala właśnie na lepszą kontrole podczas mycia. Rodzice też musza się tego nauczyć!
Gdy pojawiają się kolejne zęby, gdy mamy już wszystkie zęby przednie warto wprowadzić już normalną szczotkę. Producenci proponują nam szczotki w różnych kształtach i kolorach. Warto zwrócić uwagę, na jaki wiek jest zaprojektowana szczotka i tego przestrzegać, ponieważ mamy wtedy pewność, że wielkość główki, długość włosia, grubość uchwytu będą odpowiednie do anatomii dziecka. Dla rodziców wygodna będzie szczotka z szerokim uchwytem, który także może służyć do gryzienia przez dziecko. Niektórzy rodzice wybierają szczotkę, która ma ogranicznik w kształcie talerzyka. Te ostanie są sprzedawane w zestawach wraz z buławka do gryzienia i szczotką z gumowymi włoskami.

Pasta?

Do mycia zębów warto również używać pasty. Jest ona materiałem ścierającym resztki pokarmowe z zębów. Mamy do dyspozycji pastę z fluorem lub bez. Polskie Towarzystwo Pedodontyczne zaleca stosowanie u dzieci do 6 roku życia pasty z fluorem, która zawiera dawkę 500ppm jonów fluorkowych. Nie mniej i nie więcej. Jednorazowa ilość pasty dla niemowlaka to lekkie posmarowanie szczoteczki. Zęby powinny być szczotkowane dwa razy dziennie z taką ilością pasty.
Pasty bez fluoru są przeważnie wybierane przez rodziców do szczotkowania zębów poniżej 6 miesiąca życia dziecka, a także przez eko-rodziców. Muszą mieć oni jednak świadomość, jak dodatkowo wspierać zęby w walce z próchnicą.
Pasty mogą być smakowe (cola, truskawka) lub o smaku normalnej miętowej pasty. Polecam te drugie. Maja one przeważnie delikatny smak mięty, który wraz ze zmiana pasty na kolejny poziom wiekowy jest potęgowany, aż do momentu, gdy można myć już zęby pastą dla dorosłych w pełni miętową. Natomiast pasty smakowe są chętniej jedzone przez dzieci, dzieci później zaczynają wypluwać pastę, co może prowadzi do problemów żołądkowych.
Jeśli boimy się, że dziecko będzie połykało pastę, która zostanie na pierwszych zębach po myciu, możemy zetrzeć ją wilgotnym gazikiem. Polskie Towarzystwo Pedodontyczne zaleca jednak w przypadku past z fluorem pozostawienie jej na zębach.

Jak myć?

Bądźcie wzorem dla swojego dziecka – dzieci uczą się przez obserwację i chcą robić to, co rodzice, opowiadajcie co robicie, dlaczego jest to ważne, pokażcie jak sami myjecie zęby, niech dziecko ma szanse „wyszorować” też wasze zęby.
Należy pamiętać, ze to dorosły myje dziecku zęby. Mycie czy wspomaganie mycia powinno odbywać się do około 8-10 roku życia.
Niemowlaka można posadzić sobie na kolanach, jak do karmienia piersią czy z butelki. Głowa może być oparta w zgięciu łokciowym. Stabilizujemy wtedy głowę dziecka i zapobiegamy gwałtownym ruchom. Starsze dziecko może nawet stać z podniesiona lekko głową, a rodzic siedzieć.
Zawsze proponuję rodzicom zacząć od przednich zębów i stopniowo przesuwać szczotkę do tyłu. Wkładanie dziecku od razu szczotki w głąb buzi może spowodować jego sprzeciw. Będzie to dla niego zbyt dużą ingerencją. Trzeba także uważać podczas manipulowania na wysokości tyłu języka, ponieważ dzieci maja silny odruch wymiotny.
Moment pojawienia się pierwszych zębów jest również ostatnim momentem na pierwszą wizytę dziecka u dentysty. Rodzic powinien się podczas takiej wizyty dowiedzieć oprócz tego jak i czym myć zęby, również czym jest próchnica oraz jaki wpływ na jej rozwój ma żywienie dziecka. Mycie zębów jest bowiem tylko jednym z 4 filarów, na których opiera się profilaktyka próchnicy.

05/11/2019

24/10/2019

21/10/2019

Najpopularniejsze metody szczotkowania zębów – jak wybrać tą najlepszą?

W jaki sposób szczotkować zęby, aby zapobiegać rozwojowi próchnicy i innych chorób jamy ustnej? Wbrew pozorom, to bardzo istotna sprawa, ale niewiele osób zwraca uwagę na wybór najwłaściwszej metody szczotkowania zębów. Podpowiadamy, jak dobrać technikę do stanu zdrowia jamy ustnej, wieku czy zdolności manualnych.

Regularne mycie zębów to najlepszy sposób na uniknięcie chorób jamy ustnej. Istotne jest jednak nie tylko to, jak często i jak długo myjemy zęby, ale również jakie metody szczotkowania zębów wybieramy. Tylko w ten sposób można bowiem w pełni pozbyć się płytki bakteryjnej i osadu. Oczywiście szczotkowanie musi zostać uzupełnione o czyszczenie przestrzeni międzyzębowych oraz płukanie ust specjalnymi płynami.

Jak wybrać najlepszą metodę szczotkowania zębów?
Metody szczotkowania zębów powinno się za każdym razem dobierać do indywidualnych potrzeb. Innej pielęgnacji potrzebują zęby dzieci (więcej informacji na ten temat znaleźć można w artykule „Jak myć zęby dzieciom”). Innej higieny wymagają posiadacze zębów wrażliwych, a jeszcze innej – osoby borykające się z chorobami dziąseł. Należy przy tym pamiętać o dopasowaniu metody szczotkowania zębów do zdolności manualnych. Człowiek dorosły prawdopodobnie nie będzie miał problemu z większością z nich. Przedszkolak, senior lub osoba z upośledzeniem umysłowym może nie poradzić sobie z niektórymi ruchami wykonywanymi w trakcie mycia zębów.

Metody szczotkowania zębów
Co do zasady, metody szczotkowania zębów dzieli się na okrężne, roll, wibrujące, pionowe i poziome.

Metoda roll – zwana również obrotowo-wymiatającą jest szczególnie polecana osobom borykającym się z chorobami przyzębia. Polega ona na ustawieniu szczoteczki do zębów pod kątem 45 stopni i przesuwaniu nią lekko zaokrąglonymi i wymiatającymi ruchami po dziąsłach i koronach. Nie należy ona co prawda do najbardziej efektywnych pod względem czyszczenia, ale nie powoduje niepotrzebnego odsłaniania szyjek zębowych.

Metoda okrężna – znana także jako metoda Fones, nie wymaga dużych zdolności manualnych, więc mogą ją stosować dzieci oraz pacjenci o ograniczonej ruchomości dłoni. W jej przypadku szczoteczkę przykłada się do zębów pod kątem 90 stopni i wykonuje nią ruchy okrężne. Niestety, za jej pomocą nie można dokładnie oczyścić powierzchni stycznych zębów.

Metody wibrujące szczotkowania zębów
Metody wibrujące – wyróżnia się ich trzy rodzaje:

• metoda Bass – pozwala na skuteczne oczyszczanie kieszonek dziąsłowych z płytki bakteryjnej, polega na ułożeniu włosia szczoteczki pod kątem 45 stopni w okolicy szyjek zębów i wykonywaniu delikatnych ruchów wibrujących (muszą być one naprawdę delikatne, gdyż w innym przypadku można odsłonić szyjki zębowe),
• metoda Stillmann – polecana osobom właśnie z problemem odsłoniętych szyjek zębowych, polega na ustawieniu główki szczoteczki pod kątem 45 stopni w kierunku dziąseł i przesuwaniu jej w kierunku koron zębów, z jednoczesnym wykonywaniem ruchów wibrujących (w momencie rozpoczynania każdego ruchu włosie szczoteczki powinno częściowo zachodzić na dziąsło),
• metoda Charters – dedykowana zwłaszcza osobom z chorobami przyzębia, polega na ustawieniu szczoteczki pod kątem 45 stopni do płaszczyzny zgryzowej z jednoczesnym nachodzeniem włosia na dziąsło i wykonywaniu ruchów obrotowych z lekkim uciskiem na dziąsło.

Metoda pozioma – bardzo prosta, polecana dzieciom i osobom starszym, polega na przyłożeniu szczoteczki do powierzchni żujących zębów i wykonywaniu ruchów poziomych.

Metoda pionowa – służy głównie do oczyszczania powierzchni językowych zębów przednich, polega na wykonywaniu ruchów pionowych, wymiatających płytkę nazębną.