19/03/2024
Dla przypomnienia
Do 1945 roku Stargard był miastem średniej wielkości. Dynamiczny rozwój gospodarczy miasta rozpoczął się w połowie XIX wieku wraz ze wzrostem liczby mieszkańców. W 1846 roku uruchomiono kolej, co było rzeczą naturalną w sytuacji położenia miasta na skrzyżowaniu głównych traktów komunikacyjnych. Konsekwencją budowy linii kolejowych stała się konieczność naprawy taboru kolejowego. W 1859 roku powstały Warsztaty Kolejowe (Ausbesserungswerk Stargard), powojenne Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego (patrz osobny album). W 1856 roku uruchomiono gazownię miejską. Gaz służył wówczas w głównej mierze do oświetlenia ulic i placów, stopniowo jednak zaczął z niego korzystać węzeł kolejowy i inni odbiorcy. Już w 1857 roku gazem oświetlono pocztę, dom gildii strzeleckiej (Schützenhaus) oraz synagogę. Z innych obiektów gospodarczych – w latach 1896-97 wybudowano wodociągi miejskie z wieżą ciśnień, zaś w 1 listopada 1899 roku przy Bahnhofstrasse otwarto elektrownię miejską. Pierszą linię elektryczną doprowadzono do dworca kolejowego.
W tymże 1899 roku powstała miejska kanalizacja i oczyszczalnia ścieków.
Z innych zakładów liczne były browary (osobny album), wytwórnie alkoholi i rozlewnie win (Mampe - gdzie w 1857 r. po raz pierwszy użyto maszyny parowej -Wolter, Winkelhausen), fabryka tytoniu i tabaki (Goldfarb), fabryka papy, rzeźnia, cukrownia w Kluczewie. Liczne były zakłady metalowe, było kilka odlewni i kuźni.
Lata wojny przyniosły ogrom zniszczeń, przybyli do Stargardu nowi ludzie podjęli trud odbudowy przemysłu i infrastruktury gospodarczej miasta.
