28/03/2023
Dosyć długi post, ale zapewniam że warto go przeczytać.
Zwróciłem się dzisiaj do przedstawiciela komisji toponimicznej przy Radzie Miejskiej Odessy, z propozycją nadania odeskim ulicom nazw związanych z Polakami, którzy w historii Odessy pozostawili niezwykle ważny ślad. Zdaję sobie sprawę, że podobne inicjatywy miały zapewne miejsce już w przeszłości, myślę jednak że moje propozycje nie przeszkodzą w upamiętnieniu Polaków, którzy byli związani z Odessą i pozostawili o niej ślad w swojej twórczości, architekturze, czy też w historii miasta. Poniżej zamieszczam moje propozycje wraz z krótką argumentacją. Trzymajcie kciuki!!!
Ksiądz Tadeusz Hoppe - odegrał on ogromną rolę dla kościoła katolickiego w Odessie. Przyjechał do Odessy w 1958 r. Dzięki niemu kościół katolicki przeżył nie tylko w Odessie, ale w całej południowej Ukrainie. Do śmierci pełnił on funkcję proboszcza parafii Św. Piotra. Przez większość swojego pobytu w mieście pozostawał jedynym kapłanem katolickim. W 1991 r., dzięki jego staraniom wierni odzyskali drugą świątynię katolicką w Odessie pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Zmarł on w Odessie 10 XI 2003 r. Pochowany został na polskim cmentarzu w kwaterze księży katolików. 10 X 2004 r. w podziemiach kościoła Św. Piotra, w mieszkaniu, w którym mieszkał ksiądz Hoppe otwarto niewielkie muzeum poświęcone jego osobie.
Józef Ignacy Kraszewski - polski pisarz dwukrotnie odwiedzał Odessę. Pierwszy raz przebywał w Odessie od 7 do 31 VII 1843 r. Bardzo aktywnie zwiedzał miasto i uczestniczył w jego życiu kulturalnym. Swoje wrażenia z podróży nad Morze Czarne opisał we "Wspomnieniach Odessy, Jedyssanu i Budżaku". Relacja Józefa Ignacego Kraszewskiego jest bardzo drobiazgowa i niezwykle rzetelna. Niezwykle szczegółowo opisał on historię miasta. W czasie swojej podróży nawiązał on kontakty z wybitnymi osobistościami odeskiej inteligencji. Józef Ignacy Kraszewski przyjechał ponownie do Odessy w lipcu 1852 r.
Jarosław Iwaszkiewicz – polski prozaik, poeta i eseista spędził w Odessie lato 1918 r. Bardzo ważne miejsce w jego powieści "Sława i chwała" zajmuje właśnie Odessa, której opisy można spotkać w książce, która nawiązuje do tradycji sag rodzinnych.
Feliks Gąsiorowski - polski architekt. Jedną z jego pierwszych prac w Odessie stał się pałac Zenona Brzozowskiego przy ulicy Gogola, zwany potocznie Pałacem Szacha. Budynek został wybudowany w latach 1850–1852. Inne prace Feliksa Gąsiorowskiego, w których miał on swój udział, to m.in. kościół pw. Najświętszej Maryi Panny zaprojektowany wspólnie z Francesco Morandi położony przy ulicy Jekateryńskiej 33, magazyn zboża przy ulicy Nadmorskiej 25, kamienica Feliksa Maszewskiego przy ulicy Gogola 17, most Stroganowa, kamienice przy ulicy Puszkina 3, 5 oraz 29, budynek Rosyjskiego Teatru Dramatycznego przy ulicy Greckiej 48, kamienica przy ulicy Hawannej 4 mieszcząca obecnie Muzeum Historyczno-Krajoznawcze, korpus Uniwersytetu Ekonomicznego przy ulicy Preobrażeńskiej 8, budynek Muzeum Archeologicznego, Teatr Opery i Baletu.
Mikołaj Tołwiński - polski architekt pochodzący z Warszawy. Do Odessy przyjechał w 1890 r. W latach 1891–1892 uczestniczył w przebudowie pałacu Kurisów we wsi Pietrowka położonej niedaleko Odessy. Uczestniczył również w przebudowie Pałacu Potockich przy ulicy Sofijskiej. Sławę przeniosła mu również budowa korpusu leczniczego uzdrowiska Kujalnik.
Lew Włodek - polski architekt. Przyjechał do Odessy w 1864 r. i całe jego późniejsze życie było związane z tym miastem. W mieście zaprojektował dziesiątki prywatnych domów oraz publicznych budynków administracyjnych. Szczytem twórczości Lwa Włodeka jest Pasaż na rogu ulic Deribasowskiej i Preobrażeńskiej, który zbudowano w ciągu zaledwie dwóch lat w latach 1898–1899. Inne prace Lwa Włodeka, w których miał on swój udział, to m.in. hotel Wielki Moskiewski przy ulicy Deribasowskiej 29, Dom z Atlantami przy ulicy Gogola 5–7, schronisko dla ubogich przy ulicy Miecznikowa 4, schronisko dla dzieci przy ulicy Książęcej 4, zajezdnia tramwajowa przy ulicy Wodociągowej 1, kamienice przy Puszkina 59, Pasteura 31, Nieżyńskiej 30, Marazlijewskiej 20 i 54, Konnej 11, cerkiew Świętych Adriana i Natalii na Francuskim bulwarze 48, morska uczelnia przy ulicy Kanatnej 8, budynek odeskiego więzienia przy Lustdorfskiej drodze 9, stacja kolejowa Odessa – Port przy ulicy Nadmorskiej.
Władysław Dąbrowski - polski architekt. Do Odessy przybył w 1890 r. Po powrocie w 1900 r. z zagranicznej delegacji, na którą został skierowany przez urząd miejski, rozpoczął prace nad budową szpitala na Słobodce. Władysław Dąbrowski miał również udział w budowie budynku poczty przy ulicy Sadowej 10 oraz kościoła katolickiego przy ulicy Bałkowskiej.
