Poco a poco: een Limburgse tromboniste in Puerto Rico
Verhalen over het eiland van de muziek
May Peters kwam eerst naar Puerto Rico om zich te verdiepen in de salsamuziek en later om de culturele identiteit van het eiland te bestuderen. Het Isla del Encanto doet haar denken aan haar jeugd in Limburg, en inspireert haar om al haar artistieke en educatieve vaardigheden ten volle te ontplooien. ‘I
k ben nu eenmaal iemand die alles wil beleven.’
Als vrouwelijke trombonist is ze een witte raaf en krijgt ze bijzondere kansen. Het repertoire van de rijke Afro-Caribische muzikale traditie beheerst ze tot in de finesses en daarom kan ze met vele orkesten en ensembles meespelen, waaronder die van legendarische salsa-formaties als la Sonora Ponceña, en zo komt ze op de meest bijzondere locaties van het eiland. Voorbeeldfunctie
Zo speelde ze eens in El adoquín del patio, de beroemde bar waar men salsa gorda draait, en de ‘ontmoetingsplaats van musici, dichters en gekken’, volgens De Ruta de la Salsa, de salsatour van het Bureau van Toerisme. May Peters: ‘Ik heb dan geen rust om te wachten, en pak mijn trombone uit, het is sterker dan mezelf in de hoop dat de anderen mij volgen. Wat er daarna bijna altijd gebeurt is niet te geloven. Muzikanten sluiten zich spontaan aan. Zo kan het zijn dat we ineens buiten staan te spelen, en dat er naast me een onbekende trommelaar en een pandero meedoen. Fantastisch toch?’
Hommage
De muziek is de rode draad in het leven van May Peters. Behalve zelf muziek maken, gaf ze Jazz tromboneles op het Conservatorium van Puerto Rico en bracht met haar CD Tributo de tambor y trombón en clave de mujer boricua een hommage aan vrouwelijke Puertoricaanse componisten. Een bijzondere verdienste in een samenleving, waar mannen het meestal voor het zeggen hebben. ‘Ik krijg vaak van vrouwen te horen dat ze het zo stoer vinden dat ik als een van de mannen meedoe, en nog wel op een instrument dat als typisch mannelijk bekend staat.’