200 Myls SOLO

27/10/2023

Wil je nog één keer meegenieten met de 200MYLS SOLO 2023, ga er dan maar even voor zitten.
Geluid aan!! :-)

Een realistische terugblik op de 2023 editie van de 200MYLS SOLO.

11/10/2023

Prijsuitreiking is vrijdag de 20e oktober.
Er was wat verwarring dus we hebben alle gestarte deelnemer nog even een mail gestuurd.

2023, de achtentwintigste

01/10/2023

Vanmorgen hebben we de prestaties van alle deelnemers bekeken en de voorlopige uitslag is gepubliceerd. Nieuwsgierig?? Kijk snel waar je geëindigd bent :

LET OP: Indien de status van het klassement Voorlopige tussenstand is, is de wedstrijd nog bezig en is het getoonde klassement slechts een indicatie op basis van de tot nu gezeilde mijlen. Als gevolg van nog te zeilen mijlen en (verplichte) rustperiodes, kan dit klassement dan nog aanzienlijk wijzig...

27/09/2023

Foolhit:

26/09/2023

26/09/2023

200 Myls SOLO avontuur van de Cannero Friendship 33

Ik had het helemaal bedacht en geregeld, de boot solo waardig gemaakt in de afgelopen seizoenen, goede kleding mee (meerdere droge sets), voldoende koek en sopie aan boord. Ik zou dinsdag even van Lemmer naar Lelystad varen, van een gezellige steigerkoffie genieten, rustig de tracker in ontvangst nemen en voldoende tijd voor een eventuele steekproef keuring. Dan het avondprogramma in met een BBQ nog even de plannen doornemen met andere (ervaren) deelnemers, aansluitend Palaver en dan met een goed gevoel een volle nacht slapen en woensdagochtend om 7:00 uur starten …… dat liep allemaal iets anders.
Ondanks de harde Zuid-Westen wind Dinsdag vol goede moed rond 10:00 uur vanuit Lemmer vertrokken. Met een steady 26 knopen en vlagen 36 knopen op de Rotterdamse Hoek richting Medemblik …… dat is niet de goede kant op maar een Friendship 33 met een diepgang van 140 cm staat nou niet bepaald bekend als Upwind kanon. Ik denk komt helemaal goed een lang rak richting Medemblik en dan zo halverwege het Ijsselmeer een klap richting Lelystad. Er stond een gemene golfslag van soms wel 1 ½ meter op de lage wal en regelmatig kwam er een flinke golf over het dek, meestal was ik net op tijd om onder de buiskap te duiken. Ik had gehoopt om voor de komende ellende met 40 knopen wind in Lelystad te zijn maar ik had veul te veul tijd nodig om Upwind te komen. Na de tussentijdse securite melding van Rijkswaterstaat omtrent de windvlagen besloten om terug te keren naar Lemmer voor een ander plan.
Wat nu …. Het lukt me niet om tijdig de tracker te halen, ik mis het Palaver en nog erger ik mis de BBQ. En ik denk uiteindelijk het belangrijkste ik mis de gesprekken met andere deelnemers die me er mogelijk van hadden weerhouden Baan 4 te varen achteraf een foute Rookie keuze. Mijn argument voor deze Baan keuze kris kras over het Ijsselmeer was de draaiende windrichtingen. Dinsdagavond 3 emails gestuurd de eerste was of ik bij hoge uitzondering de tracker ergens Woensdag op kon halen en dat kon, de 2e email dat ik zou beginnen met een rustperiode van 7 uur, in die tijd kon ik dan Woensdag van Lemmer naar Lelystad varen en een 3e email baankeuze 4.
Woensdagochtend vroeg dag 1 van de wedstrijd opnieuw met een helse tocht van Lemmer naar Lelystad begonnen, uiteindelijk helemaal overgestoken naar Enkhuizen daar snel door de sluis en dan aan de Wind langs de Markerwadden naar Lelystad. Bij de Markerwadden 2 keer overstag en Lelystad was bezeild. Uiteindelijk was ik om 15:30 in Batavia Haven hier snel de tracker opgehaald en meteen doorgestart om 15:52 bij de Hurkende man. Ik wilde p***e Woensdag in ieder geval het rondje Markermeer hebben gedaan anders zou ik teveel achterstand oplopen. Wat heerlijk na de start bezeilde koersen richting Lelystad en dat ging prima en best hard 6,5 knoop voor een Friendship. Vanaf de bovenboei weer kruisrakken naar beneden, hier weer veel tijd verloren. Vanaf Almere naar Lelystad en terug omhoog naar Enkhuizen gelukkig allemaal weer bezeild, ik word ingehaald door een hele snelle deelnemer met een heel grote bordeaux rode Code 0 erop de enige deelnemer die ik heb gezien. Ik had voor 00:00 uur graag door de Krabbegatsluis gewild om te overnachten in de Compagnies Haven. De sluis draaid nml tussen 00:00 en 6:00 niet. Helaas een ½ uurtje te laat met nog 2 andere deelnemer aan de wachtsteiger overnacht. Nog wat eten en even hoofdje leeg 1:30 uur in de kooi en de 2e verplichte rustperiode van 7 uur pakken. Vandaag ruim 90 myl gevaren helaas maar 36 die meetellen voor de wedstrijd …. “What if”.

Donderdagochtend dag 2 regen regen regen snel door de sluis en om 8:00 start bij boei KG, he he eindelijk met een clubje andere zeilers die aansloten vanuit de Compagnies haven dat is leuk, solo maar niet alleen. Nog even een snelle blik op mijn plotter ik moet naar de SB40 die voor Lemmer ligt verdorie deze deelnemers varen allemaal stuurboord uit en zeilen allemaal naar beneden richting Urk.
Weer alleen en de wind zakt volledig weg en ik lig te dobberen met 1 knoop snelheid met de golven mee richting de boei. Na een uurtje komt er weer wat wind en besluit de Gennaker erop te zetten verder een mooi rak naar de SB40 en waarempel zie ik ver achter me nog een schip met Gennaker me achterop komen, gelukkig toch niet alleen. De wind zakt er nog verder uit en het regent gestaag door en ik besluit bij de SB40 de baan uit te gaan voor een volgende rustpauze in Lemmer en even stekkeren. De wind zou volgens de voorspellingen naar Noord-Oost draaien 180 graden om, zou dat even mooi uitkomen ik moet naar Urk. ’s-Avonds om 18:00 uur weer uitgevaren een uurtje bij de boei rondgehangen tot de winddraaiing doorzette en vervolgens met de Gennaker erop opnieuw gestart …. Dat loopt mooi 7 knopen wind en een snelheid van 5,5 knoop richting Urk. Als dit zo blijft slaagt mijn plan en ben ik om 22:00 uur in Urk. Helaas draait de wind veel te vroeg weer terug naar Zuid en neemt weer af en Urk is niet meer bezeild weer opkruisen en de regen blijft maar komen alles is doorweekt. Wel een mooie vuurwerkshow gezien rond 20:30 bij de Buishaven in Enkhuizen was een mooi gezicht zo vanaf het water. Boei EZD nog net gehaald nog even geprobeerd om het blokje verder naar beneden te varen maar ik verlies teveel zeiltijd. Rond middernacht afgeslagen naar Urk en daar in de klotsbak van de haven geen oog dicht gedaan.
Vrijdagochtend dag 3 Alleen de Gotcha2 en Cartel zitten nog in dezelfde baan Levante en Jager hebben al een RET achter hun naam. Huh maar 5 schepen in deze Baan en het besef daalt in …. De verkeerde baan voor de omstandigheden gekozen. De vooruitzichten voor vrijdag prima windje uit Zuid-West dus dat betekend later op de dag weer kruisrakken en opnieuw buien opkomst in de middag met mogelijk onweer. Nog even snel de rekensom gemaakt en tot de conclusie gekomen dat ik niet in goede conditie de baan kon afronden. Met pijn in mijn hart de email gestuurd naar de organisatie, …. dat ik notabene bij Urk mijn Waterloo vind. Op de tracker zie ik de Cartel helemaal zijn of haar eigen race varen een boeitje hier een boeitje daar soms ook helemaal geen boei in de buurt, misschien had ik dat achteraf ook moeten doen. Petje af voor de Gotcha2 die nog steeds in deze baan voor een mooie klassering gaat top gedaan. Op het moment dat ik dit schrijf zijn de eerste deelnemers al gefinisht wat een helden. Voor iedereen die nog op het water zit zet hem op en nog veilige snelle mylen gewenst …. Tot volgend jaar.

26/09/2023

Zoals altijd weer mooi beeldmateriaal vanaf de Jager!

Gemaakt tijdens de 200 myl solo. Een zeilwedstrijd met 140 inschrijvingen en keuze uit 5 banen. Er is een klasseement voor line honours en een klassement op ...

26/09/2023

200 mijls 2023 vanaf de Xchange

De afgelopen 4 dagen heb ik met Xchange de 200 mijls mogen varen en toch maar even een stukje tekst op papier gezet omdat het wel een hele bijzondere editie was.

Het begon bijzonder met de delivery van Enkhuizen naar Lelystad; met harde wind recht op de neus maar achteruit door de sluis wat toch makkelijker aanleggen is alleen, daarna met 34 knopen wind met een knik in de schoot naar Lelystad en dit zette de toon voor de rest van de week. Gelukkig werd ik in Lelystad gastvrij opgevangen door Tzigane na de eerste pittige mijlen.

De weersvoorpellingen waren niet zozeer bijzonder want het waait wel vaker een harde ZW 7 maar het is niet het favoriete weer om solo een wedstrijd te gaan varen. Dinsdag nog een dag gewerkt en gezoomd vanaf Xchange en eind van de dag begonnen om de voorzeilen klaar te leggen en twijfelen hoe de zeilvoering er voor woensdag uit gaat zien. Uiteindelijk besloten voor de “kleine” genua 4 van mijn vorige boot en een dubbel rif in het grootzeil.

Woensdagochtend om 7:13 gestart en de eerste mijlen was de wind nog rustig maar bij de Markerwadden begon de wind aan te trekken naar de voorspelde 22kn wind en de boot waar ik mee op voer liep een aantal keren uit het roer. Xchange liep goed en was goed in balans met hoge snelheden. Bij de KG 18 werd het een nat rak, hoog aan de wind gezeild, dat is wat de boot erg lekker deed. Veel buiswater kwam er over maar de boot ging goed door de golven en ik had een goed kruisrak ten opzichte van de andere schepen.

Na de zuidelijkste boei werd het tijd om even voor mezelf te zorgen, de stuurautomaat kon de glijdende boot goed aan en kon er even koffie gezet worden terwijl het log regelmatig snelheden van rond de 10 knopen aan bleef geven.

Met de Inspirit, Shellback, HODspur en de Jager lagen we in de sluis bij Enkhuizen om weer even op te laden voor het onstuimige Ijsselmeer.

Met zijn vijven gaan we in een rijtje op naar Hindeloopen “de geplande bestemming” voor woensdag avond. Uiteindelijk de suggestie van het walteam gevolgd en doorgevaren naar Den Oever om donderdag met de lichtere voorspellingen een betere uitvals basis te hebben.

De eerste avond staat de teller op 92 mijl waarna we met Inspirit en Vingilot een finishbiertje hebben gedronken. Bijzonder was het zien van de tussenstand na de eerste dag zeilen en mijn klassering op plek 1. Bij mij ging de knop om van lekker een stukje zeilen naar race modus. Dit was een mooi startpunt en de aanval was geopend.

Donderdagochtend rustig begonnen met koffie en het bestuderen van de afwijkende weer modellen. Alle modellen gaven een andere voorspelling en dus besloten om de verplichte 6 uurs ankerperiode te beginnen dichterbij de startboei. Toen tijdens het ankeren de wind aantrok en een half uur bleef staan heb ik uiteindelijk mijn ongeduld niet kunnen bedwingen en de gok genomen om naar Sport C te varen. Er was precies genoeg wind voor de te zeilen 10 mijlen en vlak voordat de wind er helemaal uit ging gestopt bij de Sport C waarna het tijd was voor de ankerrust en dag twee was voorbij na 10 gezeilde mijlen.

Vrijdag was de wind weer terug en ik was klaar om het tweede rondje te gaan varen. De druk stond er flink op omdat Patrick van de HODspur maar 0,06 knopen langzamer had gevaren en dankzij de bemoedigende aanmoediging van Wessel (het walteam) heb ik bij de HR-B toch de spinnaker gehesen om zo de voorsprong wat uit te kunnen bouwen. Bijzonder was het dat ik met 26 knopen wind de spinnaker gehesen heb wat genoeg druk opleverde. Het hijsen van de spi ging niet zoals gepland (de val schoot los na het hijsen) en kostte zo de nodige zweet druppels. Toen die stond ging de boot bijzonder hard met snelheden van >15 knopen. De inspanning werd beloond want na het spi rak was er 0,03 knopen toegevoegd aan de voorsprong.

Aan het eind van de dag nog de gok genomen om naar Medemblik te varen terwijl Patrick er in Den Oever af ging. Gelukkig bleef de wind staan en met een mooie snelheid bezeild naar Sport A. Ik kwam er na de finish achter dat ik de lunch en de tussendoortjes vergeten was en me dus wat slapjes voelde. Eerst maar wat gegeten na het finishen en een biertje met Wessel en Harko gedronken waarna we de dag mooi konden afsluiten bij Brakenboer met de Moshulu en Accelerate.

Zaterdag was een heerlijke zeildag, wachten op wind draaiingen waarna er mooie bezeilde rakken waren en de ontvangst na de finish in Lelystad was hartverwarmend en we gezellig hebben gegeten met alle 200 mijls deelnemers.

Het was een bijzondere editie; 120 boten hadden zich ingeschreven, 80 zijn er gestart, 49 boten gefinisht en 41 boten hebben baan 5 gevaren. Ik heb ruim 29 uur gevaren met een gemiddelde van 6,9 knopen en 53 uur rust gehad.

copyright foto's Sonador Zeilt en Shellback

26/09/2023

Verslag van de helaas niet uitgevaren 28ste 200 Myls Solo Race van de Nimby:

Dit seizoen ligt de (deze) Nimby weer in het noorden van Nederland, te weten in Medemblik waar ik vanaf half juli een box heb kunnen huren van een voormalige 200 Myls Solo Race deelnemer.
De Nimby ligt wisselend in Zeeland, waar ik lid ben van Watersportvereniging Sint Annaland, of aan het IJsselmeer.

Pas eind augustus besluit ik om weer eens in te schrijven voor de 200 Myls Solo Race. Vrijwel direct na inschrijving ontvang ik van Harmen de Jong en Richard van Leeuwen hartelijke e-mails. Nogmaals dank daarvoor, heren!
Deelname aan de 200 Myls Solo Race noopt je o.a. om weer eens kritisch te kijken naar de veiligheidsvoorzieningen op je boot, hetgeen een goede zaak is.

Gezien de weersvoorspelling besluit ik al op maandag naar de Bataviahaven te varen.
Het weer valt die middag en avond zwaar tegen. In de sluis van Enkhuizen word ik gelukkig geholpen met aanleggen door Kasper van de Xchange. Nogmaals dank daarvoor Kasper en gefeliciteerd met je voorlopige eerste plaats in zowel baan 5 als in het algemeen klassement.
Er volgt maandagavond een barre tocht over het Markermeer, waarbij ik regelmatig schuil onder de buiskap voor overkomend water en diverse hoosbuien.
Het aanleggen in de Bataviahaven blijkt geen sinecure, maar ik wordt daarbij geholpen door drie andere deelnemers; nogmaals dank heren.

Dinsdagavond zit ik bij het eten aan tafel met o.a. Hans van de Scherezade. We voeren een geanimeerd gesprek. Op zaterdagochtend zullen we elkaar nog tegenkomen op het IJsselmeer. Hans, gefeliciteerd met je voorlopige tweede plaats in baan 3 en twaalfde plaats in het algemeen klassement .

Op woensdag besluit ik vanwege de voor mij te harde wind om te starten met een rustperiode. Dat is wel een mooie ‘contradictio in terminis’.
Tijdens die periode ‘rust’ ik onder meer uit door gezellig te buurten bij Harry aan boord van de zoveelste - drieëntwintigste meen ik - Tzigane. Gefeliciteerd Harry met het uitvaren van de wedstrijd.
Daarna ga ik nog even op de vouwfiets naar Flevo Marina om het nieuwe (occasion) zeiljacht van een familielid te bewonderen.
Uiteindelijk is het aan het einde van de middag zover; ik start om 17.50 uur in baan 5 en stop (tijdelijk) aan het einde van de avond bij Sport L.

Donderdag begin ik om 9.19 uur. Al snel zakt de wind behoorlijk in. Dat biedt de gelegenheid om in de kajuit de krant van maandag te lezen. Uitkaard kijk ik regelmatig rond naar andere boten en onstabiels, zowel buiten als binnen op een tablet. Om 12.59 uur bereik ik de KG 18. Gezien de windvooruitzichten voor de rest van die dag besluit ik te ankeren in Enkhuizen. Het anker valt om 14.00 uur.

Vrijdagochtend ga ik om 7.25 uur anker op en begin ik om 7.55 uur bij KG aan het eerste rondje IJsselmeer.
Het wordt een dag met nogal wisselende omstandigheden. Reven en ontreven is het devies.
Sport B rond ik abusievelijk verkeerd.
Het eerste rondje maakt ik niet geheel af, want om 20.54 uur zet ik vanaf Sport C koers naar mijn ligplaats in Medemblik. Wel iets meer dan 100 mijl gevaren die dag.

Zaterdag moet dan maar gebeuren. Om 6.58 uur start ik bij Sport C. Het loopt lekker die dag tot aan H2W1 om 16.26 uur. Vanaf dan zakt de wind in. Uiteindelijk rond ik om pas om 19.44 uur Sport A; zie foto. Het thuisfront vraagt wat ik ga doen. Mijn antwoord is: doorgaan.
Ik zit dan echter wel in een dalletje. Het gaat zo langzaam. Daarnaast heb ik net ontdekt dat de twee dubbele keerblokken voor de grootzeilschoten en de fokkeschoten aan bakboord en stuurboord er enigszins overbelast uitzien. Die ga ik komende winter maar eens vervangen voor iets degelijkers.
Ik verlaat het dalletje met het verorberen van de laatste heerlijke ovenmaaltijd die ik aan boord heb. Een mijl of twee voor Sport C trekt de wind wat aan. Sport C bereik ik om 22.35 uur.
Ik besluit om door te gaan naar Enkhuizen. Vanaf daar moet ik als ik zondag op tijd vertrek - om 6.00 uur door het Naviduct - nog tijdig de finish bij Sport L kunnen bereiken. Het blijkt echter een ongelukkig besluit want de wind zakt totaal in.
Met pijn in mijn hart besluit ik na een uur of twee dobberen om de motor te starten. Ik ben daardoor uit de wedstrijd. Gedesillusioneerd motor ik naar Medemblik.

Om 1.12 uur (zondagochtend dus) meld ik de wedstrijdleiding dat ik gestopt ben.
Later die zondagochtend - rond 9.30 uur - word ik wakker gebeld door een goede vriend (geen zeiler) die vraagt hoe het gaat. Ik leg het hem uit en hij vertelt me vervolgens dat ik, ondanks de opgave, toch een behoorlijke prestatie heb geleverd.
Met het stralende weer er bij klaart mijn humeur snel op. Na het ontbijt besluit ik toch nog even uit te varen om de zeilen, die ik eerder in vochtige toestand heb opgedoekt, even droog te zeilen. Het is op het water bij Medemblik behoorlijk druk met allerlei zeilwedstrijden met verschillende types zeilbootjes; een prachtig tafereel.
Aan het einde van de middag rijd ik toch nog een beetje moe maar zeker ook voldaan naar huis.

De hele wedstrijd - althans toen ik er nog aan mee deed - heb ik de laatste plaats in het algemeen klassement bezet. Ik troostte mij met de gedacht dat, naar verluidt, de hoedanigheid van ‘rode lantaarndrager’ in de Tour de France een prijs oplevert en nadien lucratieve aanbiedingen om linten door te knippen, bijvoorbeeld bij de opening van bouwwerken. Wie weet wat mij toch nog wacht……

Deo volente ben ik er volgend jaar weer bij.

Hartelijk dank aan de organisatie voor dit prachtige evenement!

Ed Bijnsdorp, sy Nimby

25/09/2023

Klapmuts op de terugweg naar huis:

Wat is het stil op het IJsselmeer vanavond, vergeleken met de afgelopen dagen. Terwijl het nu dus prachtig zeilweer is!

Groet vanaf de Klapmuts.
Met dank aan Siebe van de Flecha voor het lenen van de spi.

25/09/2023

Big Deal bij LC6 vrijdagavond

25/09/2023

Dreamcatching...

24/09/2023

Update van de BMW:
Nu voor anker bij Kornwerd, na een dineer met Nik van de Kehaar. Fijn dat we samen varen. Het was een mooie tocht vandaag. Jammer dat de wind 180 graden draaide en we een half uur minstens zonder wind in een giga onweersbui lagen . Donder en bliksem om ons heen en geen wind!! We zouden 22 knoop in de rug hebben . Maar goed we doen nog mee en we hebben er een tegenstander bij op baan een die nu de hoogste gemiddelde snelheid heeft. We zullen zien hoe lang dat stand houdt , maar wel lef om toch die baan toch nog te kiezen. Vervolgens kregen we een dikke puist wind op het wad tegen. Dubbel rif er in met high aspect was eigenlijk nog te veel. Foto binnen op het wad. Filmpje was te groot. Geen idee hoe je dat kleiner kunt maken.

23/09/2023

Foto's vanaf de Jade

23/09/2023

ShellbacK

23/09/2023

Foto's vanaf de Jager

23/09/2023

23/09/2023

Video vanaf de Jager!
Eerste dag in cruising mode nog moe en herstellend van gekneusde ribben (van een Noorse rots gegleden) Tweede deel gas erop. Lekker gezeild wen mooie luchten en sterrenhemel. Geweldig evenement !

23/09/2023

Update van de Ilhou:
Als ik dit schrijf is het ongeveer 65 uur geleden dat de 200 Myls begon. Er is sindsdien veel gebeurd met het deelnemersveld. Mensen die toch afzagen van de start of al snel moesten staken vanwege medische problemen door het vervelende zeetje dat het Markermeer en IJsselmeer altijd geven.
Maar wat is dit 200 Myls zeilspelletje leuk! Altijd weer apps raadplegen en vergelijken, puzzelen, rekenen en zeilen.
Mijn keuze voor Baan 1 viel vanwege voorkeur voor Noordzee en het Wad omdat het niet echt onmogelijk moest zijn. Tot en met vandaag kwam de planning mooi uit.
Het oude gezegde "Solo maar niet alleen" ging echter niet op, ik heb na de Bataviahaven niemand meer gesproken helaas. De andere twee op Baan 1 - Harris en Nik - hadden de (juiste) keuze gemaakt door wel op donderdag de zee op te gaan i.p.v. vrijdag.

Na een klusdag in de Blocq van K voer ik donderdagavond en nacht naar IJmuiden en vanochtend vroeg door naar Den Helder. De wind stond voldoende aan totdat de eerste onweersbui halverwege passeerde met een windshift van vijftig graden en na 5 minuten inzakte tot 4 knopen. Geen pretje want de golven staan er nog maar het zeil heeft geen winddruk meer en de giek komt dan voortdurend over. Normaliter zet ik rond 10 kn dan een aantal shock koorden tussen grootschoot en de lage schootlier om de klappen van de schoot op te vangen; onder de tien knopen wind vind ik er, afhankelijk van de golfhoogte, geen houden meer aan en gaat het zeil omlaag, giek fixeren aan achterstag en de motor aan. Maar ja, dit is een spelletje zonder motor... niet erg als het maar niet te lang duurt.
Na een verder snelle etappe langs S5 en S6 op naar Den Helder voor een tijstop. Harris en Nik vliegen op dat moment langs Vlieland zie ik en gaan lekker op Baan 1.

Na weinig slapen sinds woensdag wil ik gaan liggen maar controleer toch eerst de lekkage voorin - helaas, het lekt nog steeds. De ankerbak had ik de eerste keer met de regen niet goed kunnen doen dus nu goed met meer overlap van loodband. Na een wissel van voorzeil op een uniek droog moment nog anderhalf uur liggen want ik moet hierna de 147 NM nagenoeg in een stuk doen met de huidige windverwachting.

Om 1830 gooi ik los in een van de vele zware buien. Ter hoogte van de Lange Jaap zie ik alleen maar buien boven zee maar met een goed pak is dat niet erg. Wel erg is de wind die ik zie ondanks de beloofde luchtverplaatsing van 8 a 12 kn uit WNW door de diverse weermodellen. Hoeveel wind? Op iedere koers klapperde het voorzeil dat ik al had gehesen in de hoop de zes mijl te kunnen motorzeilen naar de S6. De foto vertelt het verhaal: scherp afgetekend schuim van het zog in het gladde water.
Na nog wat rekenwerk en glazig 'windstaren' later op de avond is het wel duidelijk, dit wordt hem niet meer. Voor de boot wellicht ook beter want het lekken tijdens het varen is er ondanks al mijn inspanningen nog steeds blijkt nadat ik voor de vierde maal de voorpiek ontmantel om de romp te inspecteren.

B***n? Ja, uiteraard maar ik blijf het spelletje de komende dagen wel volgen want ja, wat is het leuk!

Het ga jullie goed zonder panne of malheur en ik hoop op wind. Al is het maar omdat ik zelf ook zeilend door wil naar Lelystad om de boot bij Modus Marine af te leveren voor een nieuw roerlager, het blijft immers een boot en die willen onderhouden worden 😉

Groetjes vanaf de Ilou,

Harry

23/09/2023

Een mooi verslag van de Bahari
Better a bad day on the water than a good day in the office...
Jaren geleden zag iemand met deze tekst op zijn T-shirt op de Embarcadero in San Francisco
rondlopen en sindsdien mag ik deze oneliner graag gebruiken en ik keek echt uit naar deze
gelegenheid om 4-5 dagen op het water te zijn. Vorig jaar wel ingeschreven, maar de afronding
van mijn studie hield mij af van deelname en dit jaar wilde ik dit zo graag. Vanaf het voorjaar de
boot voorbereid en angstvallig deze drie dagen in mijn agenda leeg gehouden en concessies
gedaan in de privésfeer om dit te kunnen doen. Ik had er veel zin in.
Toch ben ik resoluut na 82 mijl uit de 200 mijl solo gestapt: niet door teveel wind, maar door te
weinig wind. Ik kon mij er niet toe zetten om op wind te gaan liggen wachten. Het was een
spontaan besluit toen de windstilte op donderdagochtend inviel en mijn SOG terugviel tot minder
dan 2 knopen op weg naar de H2-W1 bij Hindeloopen. Ik heb nog met Mariëlle afgestemd wat de
regels zijn, heb het anker ook uitgegooid, maar zodra ik dit gedaan had, merkte ik een grote
interne weerstand om te gaan wachten. Terwijl ik mij zo had verheugd op deze dagen. Wat
gebeurde er?
Ik heb de rust niet in mijn hoofd. Privé en zakelijk spelen allerlei zaken, die ik dinsdagmiddag niet
achter mij kon laten. Het lukte mij al niet om de boot eerder te brengen, waardoor ik
genoodzaakt was om met windkracht 8 de boot over te varen vanuit Enkhuizen. Het was a bad
day on the water: mijn Albin Ballad wordt een natte boot vanaf windkracht 6 en de wind was zo
sterk dat zelfs het Markermeer golven gaf die over de buiskap gingen. Dit alles vanwege “a good
day in the office”. Ik had die ochtend nog een teamsessie, die veel energie gaf en die ik niet had
willen missen.
Dinsdagavond in mijn kooi was mijn hoofd nog bij die ochtendsessie en ook een aantal
privézaken speelden nog in mijn gedahcten, die ik voor mij momenteel belangrijk zijn. Het
enthousiasme, die ik voelde bij de hele voorbereiding van deze 200 mijls voelde ik op dat
moment niet. Een eerste aanwijzing dat noodzakelijke rust miste.
De woensdag was zalig zeilen. De windkracht 6 was uitdagend: het ging in de kruisrakken ook niet
zoals ik wilde. Ik had teveel zeil en kreeg daardoor niet de balans in de boot, wat voor mij de
bevestiging was, dat ik te weinig met harde wind vaar. Of eigenlijk, dat ik te weinig vaar. De
andere rakken waren heerlijk. Met goede moed vanuit thuishaven Enkhuizen naar Urk gezeild:
het driehoekje nog meegepakt op woensdagavond en donderdagochtend om half vijf de haven
uitgevaren om de wind die er stond te gebruiken om zo ver mogelijk te komen. Tot dat bewuste
moment bij Stavoren...
Nu op de vrijdag volg ik oude bekenden vanuit Enkhuizen en nieuwe bekenden, die ik tijdens
deze dagen heb leren kennen. En het evalueren is begonnen. Ik weet nu veel meer dan op
dinsdagavond. Ik had mij volgens mij goed voorbereid en het WBA uitgeprint, ingebonden en
meerdere keren goed doorgelezen, maar toch daadwerkelijk het ondergaan, van boei tot boei,
alleen op de boot, alleen met jezelf in volle concentratie is een nieuwe ervaring. Eens ga ik de 200
mijl reglementair uitvaren en in een voor mij goede tijd. En ik weet dat ik daarvoor rust in mijn
hoofd moet hebben en een volle week vrij in mijn agenda.

23/09/2023

Update van de klassieke Van de Stadt 'Unsa'

200 Myls 2023 – Mislukte plannen



Zoals altijd begint de 200 Myls met de voorbereiding en de plannetjes. Ik doe dit jaar voor de 3e keer mee met mijn Van de Stadt Bries, maar had wat weinig vrije dagen beschikbaar. Dus het plan was om pas dinsdag te vertrekken naar Lelystad, in plaats maandag zoals de vorige keren. Met een gereedliggende boot en op tijd vertrekken, moest het lukken om voor de steigerkoffie in Lelystad te komen. Maar al ruim voor de start ging het eerste plan de mist in; door de onzekere, maar onstuimige weersverwachting besluit ik toch maar om op zondag Unsa over te brengen. Het zou immers behoorlijk b***n zijn als er dinsdag nog wat meer wind bij zou komen en ik niet naar de start kan komen.

Het volgende plan dat voor de start al mislukte, was het wilde idee om te gaan voor een baanoverwinning. Eigenlijk ben ik met mijn bootje en mijn eigen zeilvaardigheden volslagen kansloos voor het klassement. Maar aangezien er vrijwel continu zuidwest voorspeld werd, schatte ik zo in dat niemand zo gek zijn om baan 2, het rondje buitenom tegen de klok in, te kiezen. Als ik dat wel zou doen en als enige, zou ik voor een prijs “alleen maar” te hoeven finishen, een stuk realistischer plan dan sneller te varen dan de rest. Ik was van plan die optie open te houden tot het allerlaatste moment met de laatste windverwachting. Maar tijdens het palaver bleek dat baan 1 en baan 2 samengevoegd worden voor het klassement. Dan zou ik dus ook wel helemaal gek zijn om voor baan 2 te kiezen.



Tijdens de start op woensdag heb ik nog steeds geen keuze voor een baan gemaakt. Baan 1 lokt, maar er zitten toch nog wel hoge vlagen in de voorspellingen. Bovendien is de windverwachting zo onzeker dat de kans zeer reëel is op een windwaarschuwing van kracht 7, in welk geval er niet aan een zee-rak gestart mag worden. En na een uurtje Markermeer-golven, valt baan 1 definitief af; hier gaat het al ruig genoeg. Hoewel het best wild is, gaat het wel lekker en heb ik het naar mijn zin. Op de kruisrakken lijk ik zelfs een aantal snellere boten redelijk bij te kunnen houden. In de kuip is het zeiknat; niet van de regen, wel van het buiswater en de golven die af en toe over de kuiprand spoelen. Ik dacht dat ik vanmorgen aan boord van mijn eigen bootje was gestapt, maar ik blijk in een vermomde stuiterbal te zitten. Ook binnen is het een rotzooi. De helling en het gestuiter heeft het één en ander van achter de bankleuningen gelanceerd door de kajuit. Nadat ook een flink aantal liter water de weg naar binnen heeft weten te vinden, is de chaos compleet, inclusief een geploft reddingvest. Alles in de kajuit is nat, tot aan het plafond aan toe. Gelukkig is de voorpunt nog wel droog, waar ik slaap en mijn droge kleren liggen. Ook mijn stuurautomaat kan niet overweg met de wind en de golven, ik denk dat ik 95% van het Markermeer met de hand heb gestuurd. Bij de zeilaanpassingen en logboeknoteringen heb ik dus haast, snel opschrijven of aanpassen voordat de boot zelfstandig weer een alternatieve route kiest.

Bij Enkhuizen neem ik een korte pauze om de chaos op te ruimen en water te hozen. Ook wordt het tijd om echt een keuze te maken voor een baan. Eigenlijk is mijn plan baan 3, maar die vraagt een redelijk strakke planning. En aangezien ik al best wel vermoeid ben en de weersverwachting zo standvastig is als een dronken elastiekje, besluit ik toch maar voor baan 5 te gaan, die veel meer flexibiliteit toestaat. Richting Urk gaat het soepel en hoewel ik al erg moe ben, besluit ik toch ook het driehoekje nog even mee te pakken. Nu is die bezeild en het is maar afwachten wat het weer morgen weer voor grappen en grollen in petto heeft.



Op woensdag vertrek ik vanuit Urk naar boven. Mijn plan is om tot Stavoren te komen en dan met de voorspelde winddip te ankeren boven Stavoren. Het eerste rak gaat als de brandweer. In het eerste stuk twijfel ik om toch de spi te zetten, maar de windmeter klimt alweer richting de 18 knopen en dat vind ik te veel. Ik vaar melkmeisje en ook dat schiet lekker op. Het laatste stuk van het rak gaat de wind alweer richting de 25 knopen, en vaar ik ruim boven de rompsnelheid. De Big Deal en de Family Fun hebben mij ingehaald met de spinnaker. Tegen het einde van het rak denk ik dat ze een windvlaag te pakken hadden, want ze verliezen alle twee de controle en kunnen de spinnaker uit het water vissen. Niet veel later heb ik zelf ook een flinke vlaag met een rare richting en zit ik zelf ook in de problemen met de fokkeboom. Het tweede rak begint goed en heeft ruime wind, maar al snel draait de wind in een seconde zo’n 120 graden, en is dus niet meer bezeild. Nog wat later is de wind bijna op en dobber ik langzaam met 0,2 knoop snelheid richting de ondieptes van het Vrouwenzand. De golven zijn nog niet helemaal op, dus overstag gaan heeft geen zin. Gelukkig duurt dit niet zo lang en kan het rak, weer bezeild zelfs, afgemaakt worden. Een rak eerder dan gepland gaat het anker de grond in, samen met nog een stuk of 7 boten, en ik probeer wat te slapen. Als ik net echt slaap komt er een passagiersschip met behoorlijke vaart dwars door ons zelf geclaimde ankerveld varen en ik donder van de bank. Daarna lukt slapen niet echt meer en een beetje chagrijnig maak ik de tijd vol. Ik heb helemaal geen zin meer en voel me slecht. Dus zodra het kan vertrek ik naar Stavoren om rustig in de haven te slapen. Na een goede nachtrust ziet alles er immers een stuk zonniger uit, toch?



De volgende ochtend is het met 18 knopen wind opkruizen naar mijn startpunt, terwijl de meldpost windkracht 6 met buien en mogelijk onweer aankondigt. In de opgaande zon begin ik aan mijn eerste rak van de dag, lekker relaxed voor de wind en met een fatsoenlijk vaartje. Alles doet me pijn; ik heb zere benen van de spierpijn, een zere rug, zere armen en zere handen. Het Markermeer op de eerste dag heeft er letterlijk en figuurlijk toch te hard in gehakt en ik voel me beroerd. Het vooruitzicht om zo nog twee lange dagen door te gaan is zo aanlokkelijk als een platgetrapte slak. Ik besluit het rak af te maken en er dan mee te stoppen. Uiteraard overvalt de twijfel en spijt van het stoppen me als ik richting Den Oever vaar. Maar als ik in een bijna windstil Den Oever door de regen naar mijn auto loop, vertelt mijn rug me dat ik de juiste keuze heb gemaakt.



Achteraf had ik beter niet kunnen proberen om in de uitslag bij de beste 50% te komen, maar meer focussen op uitvaren. Een extra rif op het Markermeer was wat langzamer geweest, maar ook een stuk comfortabeler. Misschien een plan voor de volgende keer?



Ferry Verrijzer, a/b Unsa