Anubhav Social Venture

29/04/2023

नेपाल जस्तो देशमा जब उद्दमीको कुरा हुन्छ तब मानवको सोचमा पहिले आउने चित्र भनेको एक पुरुषको नै हुन्छ । समाज यस प्रकारले वनोट भएको छ की पुरुषलाइ घरको मुल खाँबोको रुपमा लिइन्छ र महिलालाइ सहयोगी पात्रको रुपमा लिइन्छ । तर, अहिलेको वर्तमान समयमा भने यस पूर्वधारित धारणा हरु तोदिदैँ आएका छन् । विभिन्न महिलाहरुले आफ्नो क्षेत्रमा अमुल्य योगदान पर्याएदै समाजका पूर्वधारित धारणाहरु माथी प्रश्न खडा गरिदिएका छन् । ती महिला पात्रहरुमध्ये एक महत्वपुर्ण पात्र अन्जना मल्ल हुन ।
स्नातक गरेपछि अञ्जनाले विभिन्न एनजीओ र आईएनजीओमा काम गर्न थालिन् । उनी आफ्नो सीप र ज्ञानलाई जनता र समाजको विकासमा प्रयोग गर्न निकै उत्सुक थिइन् । उनले आफ्नो काममा राम्रो गरिरहेकी थिइन् तर, उनी आफ्नो जीवनमा केही नयाँ कदम चाल्न चाहन्थिन् । त्यसैले उनले आफ्ना साथीहरूसँग मिलेर डिगो नेपाल नामको नयाँ सामाजिक उद्यम सुरु गरिन्। डिगो नेपालको प्रमुख उद्दश्य भनेको प्लाष्टिक जस्ता कार्बन उत्सर्जन गर्ने उत्पादनहरूको प्रयोगलाई कम गर्दै दिगो उत्पादनहरू निर्माण गर्नु थियो ।

अञ्जना र उनका साथीहरूले रु ३१,००० कूल बजेटमा उद्दयमको थालनी गरेका थिए । यो धेरैका लागि दिगो उत्पादनहरू निर्माण गर्ने नयाँ अवधारणा थियो। उनीहरुको यात्रा सजिलो थिएन, र उनले बाटोमा विभिन्न अवरोधहरूको सामना गर्नुपर्यो। उनी पटक–पटक अस्वीकार भइन् । यद्पि, उनले काम गरिरहन् र आफ्नो उद्यमलाई सफल उद्यममा परिणत गरिन्। उनीहरुले उत्पादन कार्यमा स्वदेशी ज्ञान र स्थानीय जनताको सहयोगको उपयोग गरे । उनीहरूले विभिन्न महिला समूहहरूलाई तालिम दिए र उनीहरुलाइ घरबाट नै काम गर्ने प्रबन्ध मिलाइदिए । यो पहल धेरै सफल भयो, जसको फलस्वरुप उनीहरुको उद्दमले राष्ट्रिय र अन्तर्राष्ट्रिय स्तरमा धेरै पुरस्कारहरू प्राप्त गर्यो।

उनीहरूले हाल पेन होल्डर, फलफूलको टोकरी, टूथ ब्रस, ऐना र रोटि हट केस जस्ता वस्तुहरू उत्पादन गर्छन्। उनीहरुको व्यवसायबाट मासिक औसत २ लाख आम्दानी हुन्छ ।
लगनशीलताले नै उनीहरूलाई यो अवस्थामा ल्याएको अञ्जना विश्वास गर्छिन् । उनी भन्छिन्, ‘सफल हुनको लागि निरन्तर अगाडि बढ्नुपर्छ । त्यहाँ कठिन क्षणहरू हुनेछन्, तर तपाईंले धैर्य गर्नुपर्दछ र सफल हुनको लागि फस्टाइरहनुपर्छ।
Text: prasan rai Kathmandu University School of Arts

27/04/2023

युट्युबबाट उद्यमी
युवा उद्यमीको कथा
उद्द्म सुरु गर्न धेरै मानिसहरूको लागि डरको विसय हुनसक्छ । यसका लागि धेरै प्रयास र लगानी चाहिन्छ भन्ने प्राय मानिसको बुझाई छ। यस कुरालाई नकार्न पनि सकिदैन । तर मात्र बिस बर्सिय युवा उद्यमी नारायणी चौधरी यस्ता सोच राख्नेहरु भन्दा भिन्न सोच राख्छिन । हाम्रो सपनालाई सुरु गर्न जोश र सिप भए बाटोहरु खोलिदै जान्छ भन्ने उन्को बिश्वास छ ।
नारायणी चौधरी हाल काठमाडौं बिश्वोबिद्यालयमा पढ्ने एक छात्रा हुन । उनि पढाई साथसाथै सिलाईबुनाइको व्यवसाय पनि गर्छिन । एसईइ पछि उनले पहिलो पटक क्रोकेट (सिलाईबुनाइ) सिक्ने सोच बनाएकी थिइन । जब उनिसँगका साथीहरु च्याट गर्न, नेटफ्लिक्समा चलचित्रहरू हेर्न र खेल खेल्नमा व्यस्त थिए, उनले केही उत्पादनशील गर्ने निर्णय गरिन र आफ्नो पहिलो कदम अगि बधाइन ।
उनले युट्युबमा सिलाईबुनाइका बारेमा विभिन्न भिडियोहरू हेर्न थालिन र केही महिनामै सिलाईबुनाइका बिभिन्न तरिकाहरु सिकिन्। उनि दिनहु युट्युब भिडियोहरू हेर्दै आफ्नो सिपलाई बढाउदै लगिरहिन ।
उनले सुरुमा आफ्नै लागि स्वेटर र मफलर बनाइन । बिस्तारै आत्मविश्वास बढ्दै गएपछी उनले अरूका लागि पनि सामान बनाउने सोचिन्। त्यसैले, उनले "Crochet" नामको इन्स्टाग्राम पृष्ठ खोलिन् र उद्यमशीलतातर्फ आफ्नो पहिलो कदम चालिन्। सुरुमा उनले कुनै अर्डर पाइनन्, तर समय बित्दै जाँदा उनले हातले बुनेको शीतकालीन पहिरन चाहने विभिन्न व्यक्तिहरूबाट अर्डर पाउन थालिन्। अहिले उनका नियमित ग्राहक पनि छन् ।
बिद्यार्थी जीवनमा व्यस्तता रहे पनि चौधरीले आज सम्म आफ्नो सानो व्यवसाय चलाइरहेकी छिन । जाडो मौसममा उनले औसत रु ३०,००० प्रति महिना आम्दनी गर्दै आएकी छिन । उनी किरिङ्ग र अन्य हातले बनाएका ऊनी उत्पादनहरू अफ-सिजनमा बेच्छिन्।
आज नारायणीको यस यात्रा धेरै युवाहरूका लागि प्रेरणादायी हुन सक्छ । उनको उद्यमशीलता र कडा परिश्रमले उनलाई महत्वाकांक्षी उद्यमीहरूको लागि एक सफल रोल मोडेल बनाएको छ।
Text: Prasan Rai
Kathmandu University School of Arts

26/04/2023

''सहज छैन उद्दमी बन्न"

नेपालमा नै बसेर केही गरौँ भन्ने सोच प्राय नेपालीहरुमा हन्छ । तर, विभिन्न परिस्थतीका कारण नेपालीहरु विदेश पलायन हुन बाध्य हुन्छन् । ती कारणहरु मध्ये आफुले चाहे जस्तो काम र आम्दानी स्वदेशमा नहुनु एक प्रमुख कारण हो । अन्तर्राष्ट्रिय प्रवास संगठनले २०२० मा सार्वजनिक गरेको रिपोर्ट अनुसार हरेक वर्ष पाँच लाख नेपालीहरु वैदेशिक रोजगारकालागी विदेश पलायन हुने गर्छन । यस वैदेशिक रोजगारीको लहरलाइ कम गर्नका लागी हामीले देखेको उत्तम बाटो भनेको नेपालीहरुलाई उद्दमी बन्न हौसला दिनु नै हो । तर, उद्दमी जीवन किताबमा पढेजस्तो सजिलो भने हँुदैन र सबैका लागी यो उपयुक्त नहुन सक्छ भन्ने राईको धाराणा रहेको छ ।
वर्तमान समयमा इमाडोल १ मा बस्दै आएका राजेश राई, करिब तीन वर्षदेखी कपडाको व्यवसाय गर्दै आएका छन् । उनको लगनखेल एविसी कम्प्ल्केसमा लेडिज लुगा पसल छ । व्यवसाय सुरु गर्न अघी उनी विदेशमा सुरक्षा गार्डको रुपमा काम गर्थे । सन् २०२० मा माहामारी विश्वभर फैलिएपछि उनी नेपाल फर्किएका हुन् । नेपाल आएपछी उनले स्वदेशमै व्यवसाय गर्ने योजना बनाए र भर्खर निर्माण भएको एबिसी कम्प्ल््ेकसमा करिब १७ लाखको लगानीमा व्यवसाय सुरु गरे । एउटा उज्ज्वल भविष्यको कामना गर्दै राइले यस व्यवसायलाइ सुरु गरेको थिए तर अहिले उनी आर्थिक संकटमा परेका छन् । पसलबाट आएको आम्दानीले परिवारलाइ जसोतसो जिविकोपार्जन गर्न मात्र पुग्ने उनी बताउँछन् । उनी आफुले पसल सुरु गर्दा लिएको ऋण चुक्ता गर्न नसकेकाले चिन्तित छन् र फेरी विदेश जाने तरखरमा छन् ।
राजेश जस्ता धेरै व्यक्तिहरु आज प्रयास गर्दागर्दै पनि विदेश पलायन हुन बाध्य भएका छन् । उनीहरुको व्यवसाय सफल नहुनको विभिन्न कारणहरु होला । यदी सरकारी निकाय तथा सँस्थाहरुबाट उनीहरुलाइ आर्थिक सहयोग, शिक्षा र तालिम प्रदान भए, उनीहरुले पुननिर्माणका लागी पक्कै हौँसला पाउनेथिऐ र देश तथा समाजका लागी महत्वपूण अनुदान दिन सक्थे ।
Text:Prasan rai

23/04/2023

सर्लाहीदेखि काठमाडौं सम्म प्रेमलाल पण्डितको उद्यमशील यात्रा

प्रेमलाल पण्डितको कथा दृढ संकल्प, मेहनत र सफलताको हो । नेपालको सानो जिल्ला सर्लाहीमा जन्मिएर हुर्केका प्रेमलाल राम्रो अवसरको खोजीमा २३ वर्षअघि काठमाडौं आएका थिए । आफ्नो मनमा सपना र खल्तीमा केही रुपैयाँ बाहेक अरू केही नभएर, प्रेमलालले राम्रो जीवनको यात्रा सुरु गरे।

प्रेमलाल पहिलो पटक काठमाडौं आइपुग्दा उनले आफ्नो जीवन धान्न यता उता काम गरे । तर उनले आफ्नो परिस्थितिले आफूलाई हराउन दिएनन्। बरु, उनले आफ्नो व्यवसाय सुरु गर्न पर्याप्त पैसा बचत गर्न दिनरात अथक परिश्रम गरे। धेरै वर्षको कडा परिश्रम पछि, प्रेमलालले अन्ततः सानो पसलमा लगानी गर्न पर्याप्त पैसा बचत गरे।

१०,००० रुपैयाँको लगानीमा, प्रेमलालले आफ्नो पहिलो व्यवसाय सुरु गरे। उसले किराना र चुरोट जस्ता दैनिक सामान बेच्ने सामान्य पसल खोल्यो। प्रेमलालको कडा परिश्रम र समर्पणले सार्थकता पायो र चाँडै उनले आफ्नो पसलमा थप लगानी गर्न सक्षम भए। उनले नयाँ सूची खरिद गरे र आफ्नो व्यवसाय विस्तार गरे।

जसरी उनको व्यापार बढ्दै गयो, प्रेमलालको महत्वाकांक्षा पनि बढ्दै गयो । उनले आफ्नो व्यवसायलाई थप विस्तार गर्ने र आफ्नो आम्दानी बढाउने उपायहरू सोच्न थाले। मसला उद्योगमा प्रेमलालको रुचिले उनलाई मसाला पसल (मसला पसल) खोल्न प्रेरित गर्यो। आफ्नो बचत र आफ्नो अघिल्लो व्यवसायबाट कमाएको पैसाले प्रेमलालले एउटा मेसिन किन्न र आफ्नै मसाला पसल सुरु गर्न सक्षम भए।

प्रेमलालको मसाला पसल तत्काल सफल भयो। ग्राहकहरूले उनको मसलाको गुणस्तर मन पराए। प्रेमलालको व्यवसाय तीव्र रूपमा बढ्दै गयो, र उनले छिट्टै आफ्नो आधारभूत आवश्यकताहरू पूरा गरेर प्रति महिना १०-२० हजार रुपैयाँ बचत गर्न पर्याप्त पैसा कमाउन थाले।

प्रेमलाल अब एक सफल उद्यमी हुनुहुन्छ, एउटा फस्टाउँदै गएको व्यवसायले उसलाई र उनको परिवारलाई प्रदान गर्दछ। उहाँ आफ्नो कडा परिश्रम र आफ्नो सपना पूरा गर्न गरेको त्यागमा गर्व गर्नुहुन्छ। प्रेमलालको कथा धेरैका लागि प्रेरणा हो, दृढ संकल्प र कडा परिश्रमको शक्तिको प्रमाण हो।

Text: सन्जोक राना मगर

16/04/2023

"सन्तुस्त छन् राकेश श्रेष्ठ"
एक सामान्य उध्यमिको कथा

गोदावरीका विभिन्न प्रमुख स्थानहरू मध्ये, थैब इतिहास र व्यापार लेनदेनको हिसाबले सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण स्थान हो। यस ठाउँमा बिभिन्न ब्यपारिहरु आफ्नो जिविको पार्जनका लागि दिनहु लागि परिरहन्छन् । ती मध्येका एक हाल स्टेशनरी पसल चलाइरहेका राकेश श्रेष्ठ हुन् ।

राकेश आफ्नो परिवारसँग थैबमा बस्छन्। थैब चोकको केन्द्रमा मुख्य सडकको छेउमा उनको स्टेशनरी पसल छ। करिब चार वर्षअघि उनले यो व्यवसाय सुरु गरेका हुन् । तर, त्यतिबेला उनको यो मात्रै व्यवसाय भने थिएन । उनको पोल्ट्री फार्म पनि थियो । आफ्नी श्रीमती र केही सहयोगीहरूको सहयोगमा उनले एकै समयमा दुईवटा व्यवसाय चलाइरहेका थिए। तर, राकेशको जीवन योजना अनुसार चल्न सकेन र उनको कुखुरा पालन व्यवसाय रोकिन पुग्गो । त्यसपछी उनको ध्यान पसलमा मात्रै छ।

राजेशले करिब २००० नेपाली रुपैयाँको बजेटमा स्टेशनरी पसल सुरु गरेका थिए । उनले थोरै स्रोतसाधनमा व्यवसाय सुरु गरे र बढ्दै गएपछि विस्तार गरे । हाल उनले अतिरिक्त कोठा बनाएर पसलको ठाउँ पनि बढाएका छन् । उनी अहिले दैनिक दुई हजारदेखि पचीस सय रुपैयाँसम्म आम्दानी गर्छन् । तर यस व्यव्सायमा राजेशले अप्थ्यारा परिस्थितिहरु पनि सामना गर्नु परेको छ । पसलको आम्दानीमा धेरै उतारचढाव हुने गरेको र कहिलेकाहीँ आफ्ना माग पुरा गर्न नि धौधौ परेको उनी बताउँछन् ।तर, यो व्यवसायले सन्तुष्टि र जीवनलाई अर्थ दिएको उनी बताउँछन् । भविष्यमा आफ्नो पोल्ट्री फार्म पुनः सुरु गर्ने उनको चाहना छ ।

राकेश जस्ता व्यतिहरु आज समाजमा धेरै छन् । उनिहरु आफ्नो समाज र परिवरका लागि दिनदिनै सङ्घश गरिरहन्छन । उनिहरुको काम सामान्य देखिएपनी समाज र परिवारकोलागि अति महत्व्पूर्ण हुन्छ ।

Text: Prasan Rai

13/04/2023

दिपक गुप्ता काठमाडौंको भीडभाड सडकमा धेरैको मनमा गुन्जिने नाम हो। भैरहवाका दीपक ३० वर्षअघि राम्रो अवसरको खोजीमा गृहनगर छोडेर काठमाडौं आएका थिए । एक हजार रुपैयाँको मात्रै लगानीमा उनले काठमाडौंका सडकमा साइकलमा फलफूल बेच्न थाले । उनको यात्रा सजिलो थिएन, तर कडा परिश्रम र लगनशीलताले, उनले आफ्नो विनम्र सुरुवातलाई सफलताको कथामा परिणत गर्न सक्षम भए।

सानो शुरुवात गर्दै, दीपकको फलफूल बेच्ने व्यवसायले बिस्तारै गति लियो। उसले हरेक दिन कडा परिश्रम गर्यो, व्यस्त सडकहरूमा साइकल पेडल गर्दै, र मुस्कानका साथ आफ्ना ग्राहकहरूको सेवा गर्दै। समय बित्दै जाँदा उनले काठमाडौंको व्यस्त सडक मध्येको एक जय बागेश्वरीमा रहेको एउटा सानो फलफूल पसलमा लगानी गर्न पर्याप्त पैसा बचत गर्न सफल भए। यो सजिलो यात्रा थिएन, तर दिपकले कहिल्यै हार मानेनन्।

उनको मिहिनेत र दृढ संकल्पको फल फल्यो र आज उनको पसलको मूल्य करिब १० लाख छ। उनले अहिले आधारभूत आवश्यकता पूरा गरेर करिब २०-३० हजार रुपैयाँ बचत गर्न सक्नेछन् । दीपक गुप्ताको यो सफलताको कथा नेपालका धेरै युवाहरूको लागि प्रेरणा हो।

बेरोजगारी चर्को समस्या भएको देशमा दिपकको कथाले कडा परिश्रम र लगनशीलताले सफलता हात पार्न सकिन्छ भन्ने स्पष्ट सन्देश दिन्छ । खेतीपाती र कृषि परम्परागत अभ्यास मात्र होइन, सफलता र समृद्धि हासिल गर्ने माध्यम हुनसक्छ भन्ने सन्देश नेपालका युवाहरूलाई दिन चाहन्छन् ।

नेपालमा कृषि क्षेत्रको विकासको प्रचुर सम्भावना छ । धेरै युवाहरु आफ्नो घर परिवार छाडेर वैदेशिक रोजगारीमा जाने गरेका छन् । तर, थोरै लगानी, मिहिनेत र लगनशीलताले नेपालका युवाले आफ्नो देशमा फरक पार्न सक्छन् ।

दिपकको कथाले आफ्नो सपनालाई कहिल्यै हार नमान्ने महत्वलाई उजागर गर्दछ। सानो लगानी र विनम्र चक्रबाट सुरु गरेका उनले कडा परिश्रमबाट आफ्नो सपनालाई साकार पार्न सफल भए । उनको कथाले यो तथ्यको प्रमाण हो कि जो कोहीले प्रयास गरेमा सफलता प्राप्त गर्न सकिन्छ।

अन्तमा, दिपक गुप्ताको सफलताको कथा नेपालका धेरै युवाहरूका लागि प्रेरणा हो। साइकलमा फलफुल बिक्रेतादेखि सफल व्यवसायीसम्मको उनको यात्रा कडा परिश्रम र लगनशीलताबाट सफलता हासिल गर्न सकिन्छ भन्ने प्रमाण हो । उनले आफ्नो समय र मेहनत खेतीपाती र खेतीपातीमा लगानी गरे रोजगारीको खोजीमा विदेश जानु पर्दैन भन्ने सन्देश नेपालका युवाहरूलाई दिन चाहन्छन् । दिपकको कथा धेरैका लागि आशाको किरण हो जो पूरा गर्न संघर्ष गरिरहेका छन्, र यसले हामी आफैंमा विश्वास गर्छौं र हाम्रो लक्ष्यमा कडा परिश्रम गर्यौं भने जे पनि सम्भव छ भनेर सम्झाउने काम गर्दछ।
Text:Sanjok Rana Magar

09/04/2023

नेपालमा नेपाली शैलीमा रोजगारी

सिङ्गो राष्ट्र पश्चिमी वास्तुकलातर्फ उन्मुख भइरहेका बेला अबरी बाँस र माटोले परम्परागत रूपमा पूर्वाधार निर्माण गर्न व्यस्त छ । यो एक आत्मनिर्भर व्यवसाय हो जसले व्यक्ति, ग्रह र आश्रयसँग शिल्प जडान गर्ने परिकल्पना गर्दछ।

नृपाल अधिकारीले सन् २०१३ मा अबरी एक लाखभन्दा कमको लगानीमा स्थापना गरेका थिए । नृपाल अमेरिकामा पढ्थे र भवन निर्माण सामग्रीको रूपमा टिम्बर र एडोबमा ध्यान केन्द्रित गर्दै बीए पूरा गरेका थिए। नेपाल आएपछि उनले जनकपुरमा केही परियोजनाहरूमा काम गरे, जहाँ उनको टोलीले परम्परागत ज्ञान र स्थानीय रूपमा उपलब्ध सामग्री प्रयोग गरेर पूर्वाधार निर्माण गरे। तर उनी एनजीओमा काम गर्दा पूर्ण रूपमा सन्तुष्ट थिएनन् र नयाँ सामाजिक उद्यम सुरु गर्न चाहन्थे। यसैले उनले आफ्नो योजनामा ​​काम गर्न थाले र गोरखामा बाँसले बनेको विद्यालय बनाए ।

अप्रिल २५, २०१५ जब सारा नेपाल भूकम्पबाट त्रसित अवस्थाम थियो, त्यही समय नृपाललेअप्रत्याशित रूपमा आफ्नो सपनालाई नयाँ उचाइमा पुर्‍याउने बाटो फेला पारे।
सन २०१३ मा आएको भूकम्पको केन्द्रबिन्दु गोरखका अधिकाङ्स घरहरु भात्किए, तर बाँसले बनाएको विद्यालय भने भूकम्पबात अप्रभाबित रह्यो। यसले धेरै मानिसहरू, अधिकारीहरू र संस्थाहरूको ध्यान खिच्न सफल भयो। उनीहरू भवनको लचिलोपनबाट मोहित भए। समाचार जंगलको आगो जस्तै फैलियो र बिबिसी र सिएनेन जस्ता मिडिया आउटलेटहरूद्वारा कभर गरियो।

अहिले नृपालले रोजगारीका अवसर सिर्जना गरी परम्परागत ज्ञान र अभ्यासको प्रबर्धन गरेर आफ्नो सपना बाँचिरहेका छन् । गत आर्थिक वर्षमा अबरीले चार करोड रुपैयाँ आम्दानी गरेको थियो । प्रत्येक वर्ष, यो नयाँ उचाइमा पुग्दै छ । नेपालमा केही गर्न सकिँदैन भन्ने रुढीवादी सोच राख्ने धेरैका लागि नृपाल उदाहरण हुन् । उनी एक उद्यमी हुन् जसले नेपालमा नेपाली शैलिमै रोजगारी निर्माण गरेर रुदिबादी सोच्नेहारुको सोचलाई चुनौती दिएका छन ।

Text: Prasan Rai

06/04/2023

इस्मिती एक सफल उध्यमि

व्यवसाय सुरु गर्न ठूलो मात्रामा पूँजीको आवश्यक छैन, सही मानसिकता र दृष्टिकोणको आवश्यक छ"।

महेन्द्रनगरको एउटा सानो सहरदेखि नयाँ बानेश्वरको भीडभाड हुने गल्लीसम्मको इस्मृति ठगुन्नाको यात्रा प्रेरणादायी भन्दा कम छैन । फराकिलो सोच भएको युवा विद्यार्थी, इस्मर्ती आफ्नो परिवारलाई आर्थिक रूपमा सहयोग गर्न र आधारभूत आवश्यकताहरूमा योगदान गर्न चाहन्थिन्। र उनले आफ्नै व्यवसाय सुरु गरेर त्यसो गरे।

इस्मर्तीका बुवाले १५ वर्षअघि जेनरल स्टोर उद्घाटन गरेका थिए र ३ लाखको लगानीमा स्मृतिले नयाँ बानेश्वरमा पसल सञ्चालन गरेर बुबाको विरासतलाई निरन्तरता दिने निर्णय गरेकी हुन् । कडा परिश्रम र लगनशीलताले इस्मर्तीको पसल फस्टाउन थाल्यो । उनले आफ्नो परिवारलाई समर्थन गर्न र मासिक २०-३० हजार बचत गर्न सक्षम छन।

दृढ संकल्प र सानो लगानीले जो कोहीले पनि आफ्नै व्यवसाय सुरु गर्न सक्छन् भन्ने कुराको प्रमाण इस्मर्तीको कथा हो। प्रायः, हामी सोच्दछौं कि व्यवसाय सुरु गर्न ठूलो मात्रामा पूँजी चाहिन्छ, तर त्यो आवश्यक छैन। सही मानसिकता र दृष्टिकोणको साथ, कसैले थोरै पैसामा पनि व्यापार सुरु गर्न सकिन्छ ।

इस्मर्तीको कथाले आफ्नो परिवार र समुदायलाई सहयोग गर्ने महत्त्वलाई पनि प्रकाश पार्छ। नेपाल जस्तो देशमा जहाँ रोजगारीका लागि विदेश जानेको संख्या बढी छ, इस्मृतिले आफ्नै व्यवसाय खोलेर परिवारलाई सहयोग गर्ने निर्णय सराहनीय छ । कामका लागि विदेश जाने सोचमा रहेका युवाहरूका लागि उनी प्रेरणाको रूपमा काम गर्छिन्। युवाहरूलाई इस्मर्तीको सन्देश भनेको थोरै लगानीमा व्यवसाय सुरु गरेर आफ्नो परिवारको आवश्यकता र समग्र अर्थतन्त्रमा योगदान दिन सकिन्छ।

इस्मर्ती ठगुन्नाको महेन्द्रनगरदेखि नयाँ बानेश्वरसम्मको यात्रा दृढ संकल्प र कडा परिश्रमको प्रेरणादायी कथा हो। आफ्नै व्यवसाय सुरु गर्ने र आफ्नो परिवारलाई आर्थिक रूपमा सहयोग गर्ने उनको निर्णय सराहनीय छ। इस्मर्तीको कथाले थोरै लगानीमा जो कोहीले पनि आफ्नो व्यवसाय सुरु गरेर अर्थतन्त्रको विकासमा योगदान पुरयाउन सक्छ भन्ने सम्झाउने काम गर्छ ।
Text: Sanjok Rana Magar

02/04/2023

एक सफल महिला उधमि
"महिलाहरूलाई पनि घरको चार पर्खालबाट बाहिर निस्केर संसारमा आफ्नो सम्भावनाको खोजी गर्नुपर्छ"
गौशालाकी उद्यमी सुनिता श्रेष्ठ विगत १५ वर्षदेखि विभिन्न गाउँबाट अण्डा सङ्कलन गरी बिक्री गर्दै आएकी छन् । उनको दृढ संकल्प र कडा परिश्रमले उनलाई आफ्नो परिवारको आधारभूत आवश्यकताहरू पूरा गर्न सक्षम बनाएको छ, र उनको सफलताले उनलाई क्षेत्रका अन्य महिलाहरूका लागि रोल मोडेल बनाएको छ।

सुनिताको यात्रा सुरु भयो जब उनले आफ्नो क्षेत्रमा अण्डा बजारको सम्भावना महसुस गरे। उनले विभिन्न गाउँबाट अण्डा सङ्कलन गरी स्थानीय व्यापारीलाई बेच्न थालेकी हुन् । समयको साथ, उनले ग्राहकहरूको नेटवर्क बनाए र आफ्नो व्यवसाय विस्तार गरे। उनको कामप्रतिको समर्पणले उनलाई आफ्नो परिवार, छोराछोरीको शिक्षा र अन्य आधारभूत आवश्यकताहरू उपलब्ध गराउन सक्षम बनाएको छ।

सुनिताको सफलता यस क्षेत्रका अन्य महिलाहरूका लागि प्रेरणा हो जसले आफ्नो जीवन पूरा गर्न संघर्ष गरिरहेका छन्। उनले महिलाहरु व्यवसायमा उत्कृष्ट भएर सफल उद्यमी बन्न सक्छन् भन्ने प्रमाणित गरिन् । उनको कथाले महिलाले घरको चार पर्खालबाट बाहिर निस्केर संसारमा आफ्नो सम्भावनाको खोजी गर्नुपर्छ भन्ने कुराको प्रमाण हो ।

विश्वका धेरै भागहरूमा, महिलाहरूले परम्परागत लैङ्गिक भूमिकाहरू अनुरूप हुनको लागि सामाजिक दबाबको सामना गर्छन्, जसमा प्रायः घरेलु जिम्मेवारीहरूमा सीमित रहन समावेश छ। सुनिताको कथाले देखाउँछ कि महिलाहरूले यी स्टिरियोटाइपहरू तोड्न सक्छन् र आफूले चाहेको जुनसुकै क्षेत्रमा सफल हुन सक्छन्।

सुनिताको सफलताले उनलाई व्यक्तिगत रूपमा मात्र सशक्त बनाएको छैन तर उनको समुदायलाई पनि फाइदा पुगेको छ। उनले यस क्षेत्रमा अरुलाई रोजगारीको अवसर सृजना गर्नुका साथै स्थानीय अर्थतन्त्रमा पनि योगदान पुर्याएकी छिन् । उनको व्यवसायले वरपरका गाउँहरूमा अण्डा खेती गर्ने किसानहरूको जीविकोपार्जन सुधार गर्न मद्दत गरेको छ।

सुनिता श्रेष्ठ एक प्रेरणादायी महिला हुन् जसले कडा परिश्रम र दृढ संकल्पले जो कोहीले पनि सफलता हासिल गर्न सक्छन् भन्ने देखाउनुभएको छ । उनको कथा उनको समुदायका अन्य महिलाहरूका लागि आशाको किरण हो जो संसारमा आफ्नो स्थान खोज्न संघर्ष गरिरहेका हुन सक्छन्। सुनिताजस्तै महिलाहरूलाई पनि घरको चार पर्खालबाट बाहिर निस्केर संसारमा आफ्नो सम्भावनाको खोजी गर्न प्रोत्साहन गर्नुपर्छ।

Text: Sanjok Rana Magar

31/03/2023

लगनशीलता र कडा परिश्रमको कथा

नेपालको लमजुङ निवासी हाल काठमाडौंको चक्रपथमा बस्दै आएका ४८ वर्षीय कृष्ण गुरुङले आफ्नो र आफ्नो परिवारको पालनपोषणका लागि जीवनभर संघर्ष गरेका छन् । धेरै चुनौतीहरूको सामना गर्नुपर्दा पनि, कृष्णले कहिल्यै हार मानेनन् र हरेक दिन कडा परिश्रम गरिरहन्छन्।

कृष्णको आम्दानीको मुख्य स्रोत काठमाडौंको सडकमा लुगा बेच्ने हो । यो काम शारीरिक रूपमा माग छ र उसलाई सबै प्रकारको मौसममा लामो समयसम्म आफ्नो खुट्टामा रहन आवश्यक छ। यद्यपि, उनी आफ्नो परिवारको पालनपोषण गर्न कटिबद्ध छन् र आफ्नो बाटोमा कुनै पनि अवरोध खडा हुन दिँदैनन्।

वर्षौंदेखि कृष्णले आफ्नो जीवनमा धेरै कठिनाइहरूको सामना गर्नुपरेको छ। मेहनती भएर पनि उनले आफ्नो आधारभूत आवश्यकता पूरा गर्न पर्याप्त पैसा कमाउन संघर्ष गरिरहेका छन् । उनले आशा हारेनन् र राम्रो जीवनको लागि प्रयास जारी राखे।

कृष्णको कडा परिश्रम र लगनशीलता अन्ततः सार्थक भयो, र उनले आफ्नो परिवारलाई जीवनका आधारभूत आवश्यकताहरू उपलब्ध गराउन सक्षम भए। आफ्नो परिवारको टाउकोमा छाना, टेबुलमा खानेकुरा र लगाउनको लागि लुगा छ भनेर उनी अहिले गर्व गर्छन्।

Text: Sanjok Rana Magar

30/03/2023

28/03/2023

Life of Student
There are different stages in our life. One of these stages is student days. Student life is considered as the most important period of our life. Our future, dreams, desires and hopes depend upon it. It is a period or preparation and period of education. At this time, our mind is like clay (soft thing) and the potter designs various things out of the clay. Like clay, our mind can also be shaped in different ways. Once the pots are made their shape cannot be changed. Likewise, once our character is formed in one way, It cannot be changed easily. If we make the right use and receive good education during our student life, we shall be successful in future. On the other hand, we aren’t serious at this time, we can’t achieve our goals. Students should be very careful. We must think seriously before every step we take. We must learn new things as much as possible during this period. Students are the future leader of a nation. The prosperity of a nation depends on students. We have a responsibility to acquire proper education, maintain good character and live a respectable social life, we must learn perseverance, it is the root of all success. Many students enter college expecting good times, friendships as a good sense of direction. They soon find out that college comes with challenges and struggles of great demands. If we are idle and can’t do anything. The most important factor that af-fect the student life is the value of time. Being a student we should do everything on time as it never waits for anyone. Obeying parents and teachers, respecting and loving elders and younger people are the great virtues of a student. Another important part is his/her social life which influences our character in many ways. Student life is the best part of an individual’s life. At this time the main task is to study. We should stop thinking of anything else and concentrate on reading. Education must be given the top priority. Thus it is very important for them to manage a proper routine and stick to it.

Text by : Anju Tamang
: St. Xavier's College

27/03/2023

तनहुँ जिल्लाका हरि पाण्डे आज भन्दा १३ वर्ष आगाडी मनमैजुमा दुध उत्पादन पसल खोलनी निर्णय गरे पछि उहा आफ्नो परिवार को साथ काठमाडौँ बसाई सर्नु भयो | दुध ब्यबसयमा हुने जोखिमप्रति आसंका भए पनि हरनी ले आफ्नो पसल मा तिन लाख रुपैया लगानी गरेर आफ्नो ब्यबसायको श्री गणेश गर्नु भयो |
उहाले सुरु गर्नु भएको ब्यबसाय चुनौती रहित भनि थिएन |हरि ले कहिले काहि आफ्नो दुध उत्पधनमा क्षतिको सामना गर्नु पर्यो, जसले गर्दा उसलाई घाटा बेहोर्नुपरेको थियो| तैपनि, उनले लगनशील रहे र आफ्नो ब्यबसाय निर्माण गर्न कडा मेहेनत गरिरहे |
COVID-19 को महामारी र त्येस पछि को लक्डाउनले अघी हरिले राम्रो कमाइ र आफ्नो भाबिसिया को लागि बचत समेत गर्नु हुन्थियो |यधपी महामारीले उनको जस्तो साना ब्यबसायहरुको लागि कठिन समय भएको छ, र हरि आफ्नो र आफ्नो परिवारको आधारभुत आवशकता पुरा गर्न सक्ष्यम् छन् भनि बचत गर्न अलि गारो परको जानकारी दिनु भयो |
सरकारले हरिको पसल जस्तो सानो-ठुलो ब्यबसायहरुलाई समर्थन गर्न आवश्यकतालाई हाइलाइट गरेको छ | साना ब्यबसायहरुले अर्थतन्त्रमा महत्त्वपूर्ण भूमिका खेल्छन, रोजगारीका अवसर प्रधान गर्छन र रस्तियाको समग्रमा विकासमा योगधान पुर्यौछन् |
सरकारले साना ब्यबसायका लागि विभिन्न राहत उपायहरु प्रस्तुत गरेको त छ, तर अझ धेरै गारना आवश्यकता छ| यी चुनौतीपूर्णको सामना गर्न सरकारले कर मा कमि , बित्तिय सहायता र समर्थनका लागि अन्य रुपहरु प्रधान गर्न सरकार लाई सल्ला र सुझाव दिनु हुन्छ |
बाटोमा धेरै अबरोधहरु सामना गरे पनि, हरिको लगनशील र लाचिलोपनले आफ्नो ब्यबसाय निर्माण गरे
हाम्रो समुदाय र अर्थतन्त्रमा धेरै योगदान दिने हरि जस्ता साना ब्यबसायहरुको प्रयासलाई हामीले पहिचान र समर्थन गर्न आबश्यकता छ |

Text : Sanjok Rana Magar

26/03/2023

नम्र सुरुवात देखि सफलता सम्म ।
फर्निचर व्यवसायका गौरवशाली मालिक मनोज थापाले तेह्र वर्षअघि पहिलोपटक आफ्नो उद्यम सुरु गरेदेखि लामो यात्रा तय गरेका हुन् । नुवाकोटमा जन्मेका र हुर्केका मनोज उद्यमी बन्ने सपना पूरा गर्न काठमाडौं, विशेष गरी मनमैजुमा सरे। यस क्षेत्रमा कुनै पूर्व अनुभव नभए पनि, उनले व्यापारको संसारमा हेडफर्स्ट डुब्ने निर्णय गरे।

मनोजले सुरुमा सुरु गर्दा ६ लाख मात्रै लगानी गरेका थिए । उसलाई थाहा थिएन कि उसले आफूलाई के गर्दैछ, तर ऊ आफ्नो व्यवसायलाई सफल बनाउन कटिबद्ध थियो। उनले बाटोमा आर्थिक व्यवस्थापनदेखि आफ्ना उत्पादनहरूको मार्केटिङसम्म धेरै चुनौतीहरूको सामना गरे, तर उनले हार मानेनन्।

समय बित्दै गयो, मनोजले उद्योगको बारेमा बहुमूल्य अनुभव र ज्ञान प्राप्त गरे। कामको बोझमा सघाउन उनले तिनजना कर्मचारी पनि राखे । यो निर्णय उसले गरेको सबै भन्दा राम्रो छनोटहरू मध्ये एक भयो, किनकि उसको कर्मचारीले उसलाई आफ्नो व्यवसाय अझ विस्तार गर्न मद्दत गर्यो।

अब, तेह्र वर्षको कडा परिश्रम पछि, मनोजले सफलतापूर्वक आफूलाई एक प्रतिष्ठित र सफल व्यवसाय मालिकको रूपमा स्थापित गरेका छन्। उनको फर्निचर व्यवसाय एक करोड भन्दा बढीको मूल्यकन छ, जुन उनको विनम्र सुरुवातलाई ध्यानमा राख्दै उल्लेखनीय उपलब्धि हो।

आफ्नो सफलताको बावजुद मनोज आफूले हासिल गरेको सबै कुराको लागि नम्र र कृतज्ञ छन्। उहाँ कडा परिश्रम र समर्पणको मूल्य बुझ्नुहुन्छ र थाहा छ कि उनको यात्रा सजिलो छैन। उहाँ स्वीकार गर्नुहुन्छ कि जीवन संघर्षले भरिएको छ, र यो केवल लगनशीलता र कडा परिश्रमले मात्र आफ्नो सपनाहरू प्राप्त गर्न सक्छ।

मनोजको सफलताले उनलाई आर्थिक स्थायित्व मात्र दिएको छैन, यसले उनलाई आफ्नो परिवारका आधारभूत आवश्यकताहरू पूरा गर्ने क्षमता पनि दिएको छ। उनले प्रति वर्ष 10-15 लाख बचत गर्छन्, जुन उनको व्यवसायप्रतिको उनको प्रतिबद्धता र आफ्नो परिवारको कल्याण सुनिश्चित गर्न उनको समर्पणको प्रमाण हो।

अन्त्यमा, मनोज थापाको नौसिखिया उद्यमीबाट सफल व्यवसायीको मालिकसम्मको यात्रा धेरैका लागि साँचो प्रेरणा हो। लगन, मिहिनेत र लगनशीलताले जुनसुकै बाधालाई पार गरेर आफ्नो सपना पूरा गर्न सकिन्छ भन्ने कुरा उनले देखाएका छन् । उनको कथाले हामीलाई जीवन संघर्षले भरिएको छ, तर दृढ संकल्प र सकारात्मक मानसिकताले जे पनि सम्भव छ भनी सम्झाउँछ।

Text: Sanjok Rana Magar

25/03/2023

"उमेर हैन सकारात्मक सोचले जे पनि हासिल गर्न सकिन्छ: एक ६८ वर्षीया महिला जो नाङ्लो ब्यापार संचालन गर्दै आफ्नो परिवारलाई आर्थिक सहयोग गर्दै"
नाङ्लो ब्यापार भनेर चिनिने एउटा सानो व्यवसाय चलाउने ६८ वर्षीया महिला यिक माया बुढाथोकीको प्रेरणादायी कथा । एकमायाले आफ्नो परिवारलाई आर्थिक सहयोग गर्ने उद्देश्यले यो व्यवसाय सुरु गरिन् । उमेर भए पनि उनले अथक परिश्रम गरी दैनिक १०००-१२०० आम्दानी गरिरहेकी छिन्, जसले गर्दा उनको परिवारलाई धेरै किसिमले सहयोग गरेको छ ।

Eikmaya को दृढ संकल्प र कडा परिश्रम साँच्चै सराहनीय छ। उनले उमेर एउटा संख्या मात्रै हो र बलियो इच्छाशक्ति र सकारात्मक सोचले जे पनि हासिल गर्न सकिन्छ भन्ने देखाइन् । आफ्नो परिवारप्रतिको उनको समर्पण उनको चालक शक्ति भएको छ, र यसले उनको बाटोमा आएका सबै चुनौतीहरू पार गर्न मद्दत गरेको छ।

यस्तो संसारमा जहाँ मानिसहरू प्रायः तिनीहरूको उमेर र लिङ्गद्वारा परिभाषित हुन्छन्, Eikmaya ले सबै स्टिरियोटाइपहरू तोडेको छ र प्रमाणित गरेको छ कि व्यापार सुरु गर्न वा आफ्नो सपनाहरू पछ्याउन कहिल्यै ढिलो हुँदैन। उनी धेरैका लागि रोल मोडेल बनेकी छिन् र अनगिन्ती अरूलाई उनको पाइला पछ्याउन प्रेरित गरिसकेका छन्।

Eikmaya को कथाले हामीलाई कडा परिश्रम, दृढ संकल्प र लगनशीलताको महत्त्व सम्झाउँछ। यसले हामीलाई देखाउँछ कि परिस्थिति जतिसुकै कठिन किन नहोस्, यदि हामी कडा परिश्रम गर्न इच्छुक छौं र कहिल्यै हार मान्दैनौं भने हामी सधैं सफल हुने बाटो भेट्टाउन सक्छौं।

धन्यवाद, Eikmaya, हामीलाई दृढ संकल्पको शक्ति देखाउनुभएकोमा र हामीलाई आफैंको उत्कृष्ट संस्करण हुन प्रेरित गर्नुभएकोमा।
Text: Sanjok Rana Magar

24/03/2023

"ब्यबसाय आनेक समस्या एक "

गोर्खा घर भइ हाल मनमैजु बस्दै ज्याकेट टेलर सन्चलन गर्दै आउनु भयेको रमेश परियार । रमेशले विगत १० वर्षदेखि आफ्नै पसल चलाउँदै आएका छन् र यो उनको र उनको परिवारको आम्दानीको प्रमुख स्रोत बनेको छ। तर, कोरोना का कारण उनको व्यवसायमा घाटा भएको छ र यसलाई सन्चालनमा राख्न उनी संघर्षरत छन् ।

रमेशले नेपाल सरकारप्रतिको आफ्नो असन्तुष्टिको कुरा गर्दै आएका छन् । उनले आफूजस्ता साना व्यवसायीलाई सरकारले सहयोग गर्न पर्याप्त काम नगरेको र परिणामस्वरुप धेरैले आफ्नो व्यवसाय बन्द गर्न बाध्य भएको बताए । रमेशले साना व्यवसायी, विशेषगरी (COVID-19)को महामारीबाट मारमा परेकाहरुलाई सरकारले आर्थिक सहयोग गर्नु पर्ने बताउँछन् ।

सरकारको सहयोग नहुँदा बैंकहरुप्रति पनि रमेश निराश बनेका छन् । उनले आफ्नो व्यवसायलाई निरन्तरता दिन ऋणको लागि आवेदन दिएका थिए, तर बैंकहरूले उनलाई पर्याप्त पैसा दिएनन्, र ब्याज दर धेरै उच्च हुनि बताउँछन् । बैंकहरूले साना व्यवसायीहरूलाई मद्दत गर्ने कुनै काम गर्न नसकेको रमेशको बुझाइ छ, र उनीहरूले ऋण दिने नीतिहरूमा थप उदार हुनुपर्छ।

चुनौतिहरूको सामना गर्नुपर्दा पनि रमेश आफ्नो व्यवसायलाई निरन्तरता दिन कटिबद्ध छन्। उसले ग्राहकहरु सम्म पुग्न नयाँ तरिकाहरु खोजिरहेको छ, जस्तै अनलाइन उपस्थिति सिर्जना गर्ने र डेलिभरी सेवाहरू प्रदान गर्ने। रमेशको विश्वास छ कि यो कठिन समयमा, साना व्यवसाय मालिकहरूले नवीन बन्न र बदलिंदै परिस्थितिमा अनुकूलन हुनु महत्त्वपूर्ण छ।

रमेशको कथा अनौठो छैन । नेपाली अर्थतन्त्रको मेरुदण्डका रूपमा रहेका साना व्यवसायीहरूलाई सरकार र वित्तीय संस्थाहरूले थप सहयोग गर्न आवश्यक छ।

रमेश परियारको कथाले महामारीको समयमा नेपालमा साना व्यवसायीहरूले सामना गरेका चुनौतीहरूको सम्झना हो। सरकार र वित्तीय संस्थाहरूको सहयोगको अभावले धेरैलाई आफ्नो व्यवसाय चलाउन गाह्रो भएको छ। तर, चुनौतीका बाबजुद पनि रमेश जस्ता धेरै साना व्यवसायीहरू सफल हुन कटिबद्ध छन्। देशको अर्थतन्त्रमा महत्त्वपूर्ण भूमिका खेल्ने यी साना व्यवसायीहरूलाई सरकार र वित्तीय संस्थाहरूले थप सहयोग गर्नु महत्त्वपूर्ण छ।

Text : Sanjok Rana Magar

23/03/2023

असफल सपना देखि सफल उद्यमी

बिराटनगरका विनोद खड्का विदेशी भूमिमा ठूला सपना देखेका थिए । राम्रो आम्दानी र परिवार पाल्ने आशा लिएर उनले नेपाल छाडे । तर, योजना अनुसार काम हुन सकेन र उनी खाली हात घर फर्किनु पर्यो ।

नेपाल फर्केपछि बिनोदले आफ्नो परिवारलाई सहयोग गर्ने बाटो खोज्नुपर्ने महसुस गरे। उनीसँग सीमित रकम थियो, २ लाख मात्रै, तर उनी त्यसको सदुपयोग गर्न कटिबद्ध थिए । उनले आफ्नो किराना पसल भनेर चिनिने एउटा सामान्य पसल खोल्ने निर्णय गरे।

A व्यवसाय सुरु गर्न कहिल्यै सजिलो हुँदैन, तर विनोद कडा परिश्रम गर्न इच्छुक थिए। उनले महिनौं बजार अनुसन्धान गर्न, आपूर्तिकर्ताहरू फेला पार्न र आफ्ना सम्भावित ग्राहकहरूको आवश्यकताहरू बुझ्न बिताए। अन्ततः महिनौंको मिहिनेतपछि बिनोदको पसल व्यापारको लागि तयार भयो ।

बिनोदका लागि सुरुसुरुमा चीजहरू कठिन थिए। उसले लामो समयसम्म काम गर्नुपर्‍यो र क्षेत्रका अन्य पसलहरूबाट कडा प्रतिस्पर्धाको सामना गर्नुपर्‍यो। तर उनले आशा हारेका छैनन् । उसले कडा परिश्रम गर्न जारी राख्यो, र बिस्तारै तर निश्चित रूपमा, उनको व्यापार बढ्न थाल्यो।

आज आफ्नो पसल चलाएको तीन वर्षपछि बिनोद आफूले हासिल गरेको कुरामा गर्व गर्छन्। उनले आफ्नो परिवारको आधारभूत आवश्यकता पूरा गरेर मासिक १०-१५ हजार रुपैयाँ बचत गर्न सक्षम छन्। उनको पसल स्थानीय समुदायको लागि लोकप्रिय गन्तव्य बनेको छ, र उनले आफ्ना ग्राहकहरूको विश्वास र सम्मान प्राप्त गरेका छन्।

विनोदको सफलताको कथा कडा परिश्रम र दृढ संकल्पको शक्तिको प्रमाण हो। अप्ठ्यारोको सामना गर्दा पनि उनले आफ्नो सपनालाई हार मानेनन् । यसको सट्टा, उसले आफ्नो अवस्थालाई वरिपरि घुमाउने र आफ्नो परिवारलाई समर्थन गर्ने सफल व्यवसाय सिर्जना गर्ने तरिका फेला पार्यो।

बिनोदको कथा सबैको लागि प्रेरणा हो जो आफ्नो जीवनको अन्त्य गर्न संघर्ष गरिरहेका छन्। यसले देखाउँछ कि सही मानसिकता र कडा परिश्रम संग, जे पनि सम्भव छ। हामी सबैले उहाँको उदाहरणबाट सिक्न सक्छौं र यात्रा जतिसुकै कठिन किन नहोस्, आफ्नो लक्ष्य हासिल गर्न प्रयास गर्न सक्छौं।

Text : Sanjok Rana Magar

22/03/2023

विकास केसी : कर्मचारीबाट उद्यमी

नेपालको सिन्धुपाल्चोकका २८ वर्षीय विकास केसीले आफ्नै मदिरा पसल खोलेर व्यवसायिक जगतमा तरङ्ग ल्याएका छन् । हाल जयबाघेश्वरीमा बसोबास गर्दै आएका विकासले आफ्नो दिनदेखि एक नियमित कर्मचारीको रूपमा लामो यात्रा तय गरिसकेका छन् र अहिले नेपालमा अन्य धेरैका लागि प्रेरणादायी उद्यमी बनेका छन्।

विकासको उद्यमशीलताको यात्रा ६ लाख रुपैयाँको लगानीबाट सुरु भएको थियो, जसबाट उनले आफ्नै मदिरा पसल खोलेका थिए । केही प्रारम्भिक अवरोधहरूको सामना गरे पनि, विकासले निरन्तरता दियो र दुई वर्षको अवधिमा कुल 40 लाख रुपैयाँ लगानी गर्दै आफ्नो व्यवसायलाई निरन्तरता दियो। आज उनको मदिरा पसल फस्टाउँदै गएको छ र विकासले आफ्नो आधारभूत आवश्यकता पूरा गरेर मासिक ४०-५० हजार रुपैयाँ बचत गर्न सफल भएका छन् ।

बिकाशको सफलताको कथा नेपालमा धेरैका लागि प्रेरणा हो, विशेष गरी आफ्नो व्यवसाय सुरु गर्न खोज्नेहरूका लागि। कडा मिहिनेत, लगनशीलता र अलिकति लगानीले आफ्नो सपना पूरा गर्न सकिन्छ र सफल बन्न सकिन्छ भनेर उनले प्रमाणित गरिसकेका छन् ।

विकासको सफलताको एउटा कारण नेपालमा अवसर खोज्ने उनको क्षमता हो। नेपाल जस्तो विकासोन्मुख देशमा व्यवसाय सुरु गर्दा आउने चुनौतीका बाबजुद विकासले मदिरा उद्योगमा सम्भावना देखे र त्यसको फाइदा उठाए । अवसरहरू पहिचान गर्ने र गणना गरिएका जोखिमहरू लिने यो क्षमता उनको सफलताको प्रमुख कारक भएको छ।

बिकासको सफलताले महत्वाकांक्षी उद्यमीहरूका लागि नेपालमा रहेको सम्भावनाको प्रमाण हो। बढ्दो अर्थतन्त्र र युवा जनसङ्ख्यासँगै नेपाल जोखिम लिन इच्छुक र सफल हुनको लागि आवश्यक कडा परिश्रम गर्नेहरूका लागि अवसरहरूले भरिएको छ।

बिकाशले आफ्नो व्यवसायलाई निरन्तरता दिंदा, उनी आफ्नो लक्ष्यमा केन्द्रित रहन र आफ्नो समुदायमा सकारात्मक प्रभाव पार्न प्रतिबद्ध छन्। उनको सफलताले आफ्नै जीवनमा आर्थिक स्थायित्व मात्र ल्याएको छैन, तर आफ्नो समुदायका अरूलाई पनि रोजगारीको अवसर सिर्जना गरेको छ।

विकास केसीको कथा कडा परिश्रम, समर्पण र अलिकति उद्यमशीलताको भावनाले के हासिल गर्न सकिन्छ भन्ने ज्वलन्त उदाहरण हो। आफ्नै मदिरा पसल खोल्ने उनको सफलताले उनलाई आर्थिक स्थायित्व मात्र दिएको छैन, अरूलाई पनि उनको पाइला पछ्याउन र उनीहरूको सपनाहरू पछ्याउन प्रेरित गरेको छ। नेपालको विकास र वृद्धि जारी रहँदा, विकास जस्ता उद्यमीहरू देशको आर्थिक उन्नतिमा अग्रपङ्क्तिमा रहन, रोजगारी सिर्जना गर्न, नवप्रवर्तन चलाउन र सबैका लागि उज्यालो भविष्यका लागि योगदान पुरायाउने छन् ।
Text : Sanjok Rana Magar